"To us all towns
are one, all men our kin. |
Home | Whats New | Trans State Nation | One World | Unfolding Consciousness | Comments | Search |
Home > Truth is a Pathless Land > Selected Writings by Nadesan Satyendra > |
|
The Jeff and Mutt Act 7 February 2009
In 1966 the US Supreme Court delivered a landmark judgment on fundamental rights in the case of Miranda vs. Arizona. In the judgment there is an interesting passage about approaches employed by those in authority to break the resistance of those in their power -
The Jeff and Mutt act is also sometimes called the 'Good Cop, Bad Cop' role play. And given the recent Mutt like call by Norway, US, EU & Japan for the LTTE to surrender so that Vanni civilians may be saved from Sri Lanka's genocidal onslaught, it may be helpful to examine some features of the Jeff and Mutt role play adopted by international actors in relation to the conflict in the island of Sri Lanka. In the Norwegian sponsored Peace Process, for the Tamils, Norway (a member of the US led NATO) was the good cop and the US was the bad cop. Norway was the soft spoken Jeff who made soothing noises about Tamil rights and brought upon it the ire of Sinhala 'nationalists' such as the JVP who labelled it the White Tiger. Meanwhile, the US was the tough talking Mutt and successive US Ambassadors to Sri Lanka and US State Department officials played the role to perfection. For instance in 2006, whilst the Norwegian Peace Process was still in place, US Ambassador Lunstead talked tough in Colombo -
When in January 2008, two years after US Ambassador Lunstead had spoken, Sri Lanka (and not the LTTE) abrogated the Cease Fire Agreement and chose to 'abandon peace', the response of tough talking Mutt was muted. After all Dharmaretnam Sivaram had pointed out in July 2005 a few months before US Ambassador Lunstead had spoken -
During the early stages of the Norwegian sponsored Peace Process, the EU (of which Norway was not a member) played a supporting role to Norway's Jeff. Though the US had banned the LTTE as far back as 1997 (long before 9/11 and long before the Bush doctrine of the 'War on Terror'), and the UK had banned the LTTE in 2001 (again before 9/11) the EU did not ban the LTTE (even after 9/11) until almost 5 years later in May 2006. Instead, in soft speaking Jeff style the EU encouraged the LTTE to learn about federalism and LTTE delegations visited the capitals of Europe during March - April 2005. But the question as to who was to federate with whom was carefully avoided. Again, the EU failed to prevent the assassination of Mr. E. Kousalyan, head of the Liberation Tigers' political division for Batticaloa-Amparai district on 7 February 2005. Mr. Kousalyan was the most senior LTTE official to be killed after the cease fire agreement was signed in February 2002. LTTE responses hardened and in August 2005 Sri Lanka Foreign Minister Lakshman Kadirgamar was assassinated in Colombo - an assassination attributed to the LTTE but as yet unproven. The EU appears to have concluded that its Jeff style approach was not deflecting LTTE's commitment to secure freedom for the people of Tamil Eelam - freedom from alien Sinhala rule. And so the screw was turned in May 2006, not without some discussions with Norway as to whether the EU ban on the LTTE may jeopardise the ceasefire and in particular jeopardise the work of the Sri Lanka Monitoring Mission. Here it may not be out of place to reflect on the words of K.M.Pannikar, Indian Ambassador to China from 1948 to 1952, and later Vice Chancellor, Mysore University in Principles and Practice of Diplomacy, 1956 -
It may be that the EU (and Norway) thought that the decision to ban the LTTE was a 'superior act of wisdom'. It may be that they did not anticipate the response by the LTTE to the EU ban - viz. the LTTE call for the removal of all EU citizens from the SLMM. Be that as it may, with the EU ban, the stands of both Jeff and Mutt began to merge. It is this merged tough talking Mutt approach that is evident in the current Co-Chair statement of Norway, US, EU and Japan - calling upon the LTTE to surrender to the Sinhala genocidal forces so that Tamil civilians may be saved from attack by the same genocidal forces! But even Mutts know that to be successful in their appointed role, they must show that they are not motivated by self interest. For instance, US Ambassador Lunstead after leaving Sri Lanka in July 2006, was at pains to declare in a paper published by the Asian Foundation - "..With the end of the Cold War, U.S. interest in Sri Lanka waned... Political-military interests are not high, and the U.S. has no interest in military bases in Sri Lanka." United States Role in Sri Lanka Peace Process 2002-2006 It was not that career diplomat, US Ambassador Jeffrey Lunstead did not know that with the end of the old cold war, a new cold war had started . It was not that he was unaware of the issues raised by United States Lt.Col. Christopher J. Pehrson in 'String of Pearls: Meeting the Challenge of China's Rising Power Across the Asian Littoral' in July 2006 -
There is also the little matter of the ten year Acquisition and Cross-Servicing Agreement (ACSA) that was signed by the United States and Sri Lanka on 5 March 2007.
Before the EU ban, the Norwegian Jeff and the US Mutt had spoken in different voices but with the same end in view. It seems that today they speak, not with different voices, but with one voice. And the end remains the same - and that is to secure the strategic interests of the trilaterals (the US, the EU and Japan) in the Indian Ocean region.
It may be that the trilaterals have concluded that Norway's Jeff role may have passed its 'use by' date and Norway is no longer the influential force it was when Anton Balasingham was alive. Again Norway's relation with New Delhi was at best lukewarm. But if Norway is no longer cast to play the Jeff role, who then is the new candidate for that role? After all as Miranda vs. Arizona demonstrates, the Jeff and Mutt act is not without its uses. And this is an appropriate stage to turn to New Delhi. Here it has to be said at the outset that New Delhi's strategic interests in the Indian Ocean region are not congruent to the interests of the trilaterals. I wrote in Black Pebbles & White Pebbles in September 2006 -
The short point is that today, neither the US nor India is prepared to walk away and leave Sri Lanka to the other - or for that matter to China. Recently, Indian External Affairs Minister Pranab Mukherjee disarmingly declared in the Indian Parliament -
New Delhi's continued reference to the comic opera reforms of the 13th Amendment as a way of resolving the conflict in the island, is simply its own way of getting Sri Lanka back on track to the Indo Sri Lanka Accord and the Exchange of Letters that secured New Delhi's strategic interests in its 'backyard'. As in 1987, so also today - the comic opera reforms of the 13th Amendment have little to do with satisfying the aspirations of the people of Tamil Eelam for freedom from alien Sinhala rule and everything to do with New Delhi's concern to prevent its 'backyard' becoming 'a playground of international players'. And so to return to the tried and tested Jeff and Mutt approach. If Norway is now seen to have joined the Mutts who then is the new Jeff? The trilaterals know that it will be helpful if the new Jeff has the acceptance of New Delhi as well. Sri Lanka watchers have known for the past two years or so, that the United Kingdom was emerging as a possible replacement for Norway. And who better to meld the strategic interests of the trilaterals with that of New Delhi in relation to the conflict in the island than the United Kingdom - which had ruled both India and Sri Lanka and which has over the years continued to build on its extensive network of influence within its old colonies. Here one is reminded of Sri Lanka Foreign Minister Lakshman Kadirgmar openly thanking New Delhi for the role it had played in persuading the UK to ban the LTTE in February 2001. And in the diplomatic world too there is no such thing as a free lunch. The United Kingdom has often pointed out to the strength of its unique role in world affairs - a role reflected in being a member of the UN Security Council, being a member of the European Union - and most importantly, in the present context, being a member of the British Commonwealth which includes India. UK believes that in the conflict in the island of Sri Lanka it has a special role, given that UK was the colonial ruler before it handed over rule to the new Sinhala colonial ruler and given the large English speaking middle class Tamil diaspora in the United Kingdom. To buttress its role, the British government has cultivated the Tamil diaspora in the United Kingdom and provided selected sections of that diaspora with access to the higher echelons of power and has also sought to allay New Delhi's concerns by giving a lead role in this process to British MPs with Indian connections.
Said that, Indian agencies have also renewed their direct links with sections of the Tamil diaspora in the United Kingdom especially those who had been earlier connected with the EPRLF, EROS and others - and to make sure that the UK Tamil diaspora does not become simply a hand maiden of British foreign policy.
The truth is that the Co-Chairs statement signed by Norway also signalled a changing of the guard - and a possible change in Norway's Jeff style role. The US-UK joint statement though it welcomed the Co Chairs statement was softer in tone and paved the way for a possible Jeff style role for the UK. The US-UK Joint Statement avoided explicitly calling upon the LTTE to surrender and unlike the Co-Chairs statement, did not, for instance, call on the LTTE " to discuss with the Government of Sri Lanka the modalities for ending hostilities, including the laying down of arms, renunciation of violence, acceptance of the Government of Sri Lanka's offer of amnesty..." The US-UK joint statement appears to have recognised that ambiguity is not without its constructive uses. And it was this Jeff style approach which was also reflected in the UK House of Commons on 5 February 2009.
It may be that it was a coincidence that the Co-Chairs statement was made on 4 February, that the US-UK joint Statement was made on the same day and that on the following day on 5 February 2009, the UK House Commons debated an Early Day motion on Sri Lanka. Some sections of the UK Tamil diaspora may even take the view that the House of Commons debate reflected the success of their own intensive lobbying efforts. Here something that I said generally in Who is Lobbying Whom in February 2008 may be relevant - "...it is true that individual Congressmen, Senators and Parliamentarians may not have the same understanding that those at the highest levels of their Governments may have - and indeed they may not be privy to all the information and strategic reasoning on which their own government may choose to act. It is also true that individual legislators may be impelled by immediate considerations of securing votes in an election and that therefore they may be influenced by the presence of a significant number of Tamil voters in their electorate. And there may also be a need to keep in mind the Report of the International Crisis Group (co-chaired by Lord Patten of Barnes, Former UK Cabinet Minister and by Ambassador Thomas R Pickering, Former U.S. Ambassador to the UN; and with Gareth Evans, Former Foreign Minister of Australia as President) in February 2008 -
At that time tamilnation.org commented -
It is perhaps not surprising that like in the Crisis Group Report, the one thing that was not expanded upon in the House of Commons debate on 5 February 2009 was the strategic interests that the UK (together with the other trilaterals, euphemistically called the international community) has in the Indian Ocean region -
That which I said in Sinhala Sri Lanka's Genocide of Eelam Tamils: a Crime Against Humanity on 29 January 2009, some days before the Co-Chairs statement will bear repetition -
It seems that the trilaterals having waited till Tamil resistance is 'sufficiently weakened' are now concerned to pressure Sri Lanka to fall in line with their own strategic interests in the Indian Ocean region - strategic interests which also require stability. The trilaterals know that genocide is not the path to stability. And as always human rights and humanitarian law have again come to the forefront as instruments to secure political ends that the so called 'international community' have in mind. The political reality that faces the trilaterals is that if President Rajapakse 'successfully' completes his genocidal war and remains in power, the trilaterals would have lost an important lever to influence Sinhala Sri Lanka's foreign policy. For that matter, so would New Delhi.
And one would imagine that China, 'the benign and sincere friend of Sri Lanka', will continue to watch with interest the Jeff and Mutt Act being played out by the so called 'international community' in relation to one of the strategic pearls in the Indian Ocean. The self serving nature of the Jeff and Mutt act of the 'international community' stands exposed by the fact that even now, with all the suffering and the pain that the people of Tamil Eelam have undergone during the past several decades, neither Jeff nor Mutt will admit to the justice of that which the US State of Massachusetts so eloquently declared many years ago in 1981 -
The self serving nature of the Jeff and Mutt act stands exposed because neither Jeff nor Mutt will admit to the enduring truth of that which Gandhian leader S.J.V.Chelvanayagam said in 1975 -
To put it shortly and I believe fairly: the self serving nature of the Jeff and Mutt Act by the so called 'international community' stands exposed because whilst the Co-Chair Mutt calls for surrender to the Sinhala genocidal forces and the UK Jeff is ready to cry 'war crime' against the actions of those Sinhala genocidal forces, neither Jeff nor Mutt is as yet prepared to cry - freedom for Tamil Eelam. Nor for that matter is theUK Jeff prepared to remove the ban on the LTTE so that the capacity of the people of Tamil Eelam to resist the genocidal onslaught launched on them by Sinhala Sri Lanka may be strengthened. The simple and humane thing that Jeff could have done was not to to taunt the struggles against terrorism with the label terrorism but to adopt a principle centered approach which liberated political language and also helped to liberate a people who have taken up arms as a last resort in their struggle for freedom from oppressive alien Sinhala rule... For the people of Tamil Eelam who have struggled during these past several decades against an ever widening and deepening oppression by a Sinhala ethno nationalism (masquerading as a Sri Lanka 'civic' nationalism), though the charge is genocide, the struggle was and is for freedom - freedom from alien Sinhala rule.
|
தமிழீழ
தேசிய
விடுதலைப்
போராட்டமும் ஜெவ்
(Jeff)
மற் (Mutt) (நல்ல
பொலிசும்
கெட்ட
பொலிசும்) தமிழாக்கம்
- ம.தனபாலசிங்கம்,
|
அடிப்படை உரிமைகள் சம்பந்தமாக மிறன்டாவும் அரிசோனாவும் என்னும் வழக்கில் 1966 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்க உச்ச நீதிமன்றம் திருப்புமுனையான தீர்ப்பு ஒன்றினை வழங்கியிருந்தது. இந்தத் தீர்ப்பில் அதிகாரத்தில் உள்ளோர் தமது அதிகாரத்துள் இருப்போரின் எதிர்ப்பினை முறியடிப்பதற்காக அவர்கள் கையாளும் முறைகள் பற்றிய சுவாரசியமான பந்தி ஒன்று காணப்படுகிறது.
இந்த வகையான ஜெவ்> Jeff மற்(Mutt) நடத்தையை சிலசமயம் "நல்ல பொலிஸ் >கெட்ட பொலிஸ் " பாத்திர வார்ப்பு என அழைப்பர். இலங்கைத் தீவில் இடம் பெறும் முரண்பாடு தொடர்பாக சர்வதேச சமூகத்தால் கைக்கொள்ளப்படும் இந்தவகையான அணுகுமுறையை நாம் ஆராய்வது உதவியாக இருக்கும். புலிகளைச் சரண் அடையுமாறும் அதன் மூலம் தமிழர் மீதான சிறிலங்காவின் இன அழிப்பில் இருந்து வன்னி மக்களை பாதுகாக்க முடியும் எனவும் அண்மையில் மற்டின்(Mutt) உத்தியினை நோர்வே> அமெரிக்கா> ஜரோப்பிய ஒன்றியம்> மற்றும் யப்பான் ஆகியோர் கையாண்டுள்ளனர். தமிழர்களைப் பொறுத்தமட்டில் நோர்வேயின் அனுசரணையுடன் மேற்கொள்ளப்பட்ட சமாதான முன்னெடுப்பில் நோர்வே ( அமெரிக்க தலைமையிலான நேட்டோ அமைப்பில் ஒரு அங்கத்தவர்) ஒரு நல்ல பொலிசாகவும் அமெரிக்கா கெட்ட பொலிசாகவும் தமது பாத்திரங்களை வகித்தனர். இதில் நோர்வே மெதுவாகப் பேசிய ஜெவ். Jeff இவர் தமிழர்களின் உரிமைகள் சம்பந்தமாக வருடிக்கொடுக்கும் வார்த்தைகளைப் பேசினார். இதனால் ஜே>வி.பி போன்ற சிங்கள தேசியவாதிகளால் வெள்ளைப் புலிகள் என முத்திரை குத்தப்பட்டனர். இதே சமயம் அமெரிக்கா கடுமையாகப் பேசும் மற்டின்(Mutt) பாத்திரத்தை வகித்தது. இந்தப் பாத்திரத்தை இலங்கைக்கான அமெரிக்கத் தூதுவர்களும் அமெரிக்க அரசாங்கத் திணைக்கள அதிகாரிகளும் அற்புதமாகச் செயல்படுத்தினர். உதாரணமாகக் கூறுவதாயின் 2006 ஆம் ஆண்டு நோர்வேயின் சமாதான முன்னெடுப்பு நடந்து கொண்டிருக்கையில் அமெரிக்கத் தூதுவர் லன்ஸ்ரெட் கொழும்பில் கடுமையான தொனியில் பேசினார். அவர் பேசும்போது
தூதுவர் லன்ஸ்ரெட் கதைத்து இரண்டு ஆண்டுகள் ஓடிவிட்டபின் ஜனவரி 2008 இல் சிறீலங்கா (புலிகள் அல்ல ) யுத்தநிறுத்த உடன்படிக்கையை விட்டொழித்து சமாதானத்தையும் கைவிட்டது. இதற்கான மற்டின் பதில் ஊமையானது. ஏனென்றால் அமெரிக்கத் தூதுவர் லன்ஸ்ரெட் பேசுவதற்கு சில மாதங்களுக்கு முன்னர் யூலை 2005 இல் தர்மறட்னம் சிவராம்
நோர்வேயின் அனுசரணையுடன் மேற்கொள்ளப்பட்ட சமாதான முன்னெடுப்பின் ஆரம்பக் கட்டங்களில்> ஜரோப்பிய ஒன்றியம் ( இதில் நோர்வே அங்கத்தவர் அல்ல ) நோர்வேயின் ஜெவ்விற்கு ஆதரவான பாத்திரத்தை வகித்தது. அமெரிக்கா 1997 இலேயே புலிகள் மீது தடை விதித்தபோதும் ( 9/11 க்கு அதிக காலத்திற்கு முன்னரும் புஸ்சின் பயங்கரவாதத்திற்கு எதிரான யுத்தம் என்ற கோட்பாட்டிற்கு அதிக காலத்திற்கு முன்பாகவும்). பிரத்தானியா 2001 இல் புலிகளின் மீது தடை விதித்தபோதும் ( இதுவும் 9/11 க்கு முன்னர்). ஜரோப்பிய ஒன்றியம் புலிகள் மீது ( 9/11 க்கு பின்னர் கூட) 5 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் மே 2006 வரை தடை விதிக்கவில்லை. மாறாக மென்மையாகப் பேசும் ஜெவ்வின் பாணியில் ஜரோப்பிய ஒன்றியம் புலிகளை சமஸ்டி அமைப்புக்கள் பற்றி படிக்குமாறு ஊக்குவித்தனர். புலிகளின் தூதுக்குழுவினர் இதற்காக 2005 ஆம் ஆண்டு மார்ச்> ஏப்பிரல் மாதங்களில் ஜரோப்பிய தலைநகரங்களுக்குச் சென்றிருந்தனர். ஆனால் யார் யாருடன் கூட்டுச் சேர்வது என்ற கேள்வி கவனமாகத் தவிர்க்கப்பட்டது. அத்தோடு ஜரோப்பிய ஒன்றியம் 7 பெப்பிரவரி 2005 இல் இடம்பெற்ற> புலிகளின் மட்டக்களப்பு அம்பாறை மாவட்டங்களுக்கான அரசியல் பிரிவின் தலைவரான கௌசல்லியனின் கொலையை தடுப்பதில் இருந்து தவறிவிட்டது. பெப்பிரவரி 2002 இல் கைச்சாத்தாகிய யுத்தநிறுத்த உடன்பாட்டின் பின்னர் கொலைசெய்யப்பட்ட கௌசல்லியன் புலிகளின் மிக மூத்த உறுப்பினருள் ஒருவர். இதன்பின்னர் புலிகளின் நிலைப்பாடுகள் கடுமையானது. ஆகஸ்ட் 2005 இல் சிறீலங்காவின் வெளியுறவுத்துறை அமைச்சர் லக்ஸ்மன் கதிர்காமர் கொழும்பில் கொலைசெய்யப்பட்டார். இதை புலிகளே செய்தனர் எனக் கூறப்பட்டது. ஆயினும் இது இதுவரை நிரூபிக்கப்படவில்லை. தனது ஜெவ் Jeff போன்ற அணுகுமுறை அன்னிய சிங்கள ஆட்சியில் இருந்து தமிழ்மக்களின் சுதந்திரத்தை அடைவதற்கான புலிகளின் உறுதியில் திருப்பத்தை ஏறபடுத்தவில்லை என ஜரோப்பிய ஒன்றியம் முடிவு செய்திருக்கலாம். இதனால் புலிகள் மீதான திருகாணி மே மாதம் 2006 இல் முறுக்கப்பட்டது. இதனை நோர்வேயுடன் கலந்து உரையாடாது செய்திருக்க முடியாது. குறிப்பாக ஜரோப்பிய ஒன்றியத்தின் தடை யுத்தநிறுத்தத்தில் அதிலும் முக்கியமாக கண்காணிப்புக் குழுவின் வேலைகளில் பாதிப்பினை ஏற்படுத்துமா என்பனபற்றி நோர்வேயுடன் பேசியிருக்கவேண்டும். இந்த இடத்தில் சீனாவில் 1948 முதல் 1952 வரை இந்தியாவிற்கான தூதுவராகவும் அதன் பின்னர் மைசூர் பல்கலைக் கழகத்தின் உபவேந்தராகவும் இருந்த கே.எம். பனிக்காரின் 1956 இல் வெளியான இராசதந்திரக் கோட்பாடுகளும் செயல்பாடுகளும் என்னும் நூலில் கூறப்பட்டதை குறிப்பிடுவது பிழையாகாது.
புலிகள் மீது தடை விதிக்கும் முடிபு " ஞானத்தின் ஒரு வெளிப்பாடு " என ஜரோப்பிய ஒன்றியம் (அவர்களுடன் நோர்வேயும்) எண்ணியிருக்கலாம். இதற்காகப் புலிகள் கண்காணிப்பு குழுவில் இருந்து ஜரோப்பிய ஒன்றிய நாடுகளின் அங்கத்தவர்களை அகற்றுமாறு பதில் அளிப்பர் என்பதை அவர்கள் எதர்பார்க்காது இருந்திருக்கலாம். அது எதுவாக இருப்பினும் ஜரோப்பிய ஒன்றியத்தின் தடையுடன் ஜெவ்வும் Jeff மற்டும்(Mutt) எடுத்த நிலைப்பாடு ஒருங்குசேரத் தொடங்கியது. இந்த ஒருங்கிணைப்பின் கடுமையான பேச்சின் மற்(Mutt) அணுகுமுறை> புலிகளை சிங்கள இன அழிப்பு படையிடம் சரண் அடையுமாறும் இதன் மூலம் இந்த இனஅழிப்பு படையின் தாக்குதலில் இருந்து தமிழ் மக்கள் பாதுகாக்கப்படலாம் என்பதும் இவர்களின் அறிக்கையில் தெரிகிறது. இருந்தபோதும் நியமிக்கப்பட்ட தங்களின் பாத்திரத்தில் வெற்றிபெற வேண்டுமாயின்> தாங்கள் சுய நலத்தால் உந்தப்படவில்லை என்பதைக் காட்டவேண்டும் என்பது மற்டுக்குக்கூட(Mutt) தெரியும். உதாரணமாக அமெரிக்கத் தூதுவர் லன்ஸ்ரெட் யூலை 2006 இல் இலங்லையை விட்டுச் சென்றபின் ஆசிய பவுண்டேசனால் வெளியிடப்பட்ட கட்டுரை ஒன்றில் சிரமப்பட்டு பின்வருமாறு கூறுகிறார்:
இராசதந்திரத்தை தொழிலாக வரித்துக்கொண்ட அமெரிக்கத் தூதுவர் லனஸ்ரெட்டுக்கு பழைய பனிப்போரின் முடிவுடன் ஒரு புதிய பனிப்போர் ஆரம்பித்து விட்டது என்பது தெரியாது என்பதல்ல. " முத்துக்களின் கோர்வை : ஆசியக் கடலோரப்பகுதியில் எழுச்சிபெற்றுவரும் சீனாவின் அச்சுறுத்தலை சந்தித்தல் என்னும் அமெரிக்காவின் லெப்ரினன் கொலனல் கிறிஸ்தோபர் .ஜே. பேர்சனினால் யூலை 2006 இல் எழுப்பப்பட்ட கீழ்வரும் விசயங்களை இவர் அறிந்திருக்கவில்லை என்பதல்ல.
இத்தோடு 5 மார்ச் 2007 இல் அமெரிக்காவிற்கும் இலங்கைக்கும் இடையே கைச்சாத்தான 10 ஆண்டுகளுக்கான கொள்வனவு மற்றும் சேவைகள் உடன்பாடும் (தூதுவர் லன்ஸ்ரட்டுக்கு) இவருக்கு ஒரு சின்னக் காரியம் தானோ? இதுபற்றி 9 மார்ச் 2007 இல் இந்து பத்திரிகையில் பீ>முரளீதர் றெட்டி கூறுகையில்:
ஜரோப்பிய ஒன்றியத்தின் தடைக்கு முன்னர் நோர்வீஜியன் ஜெவ்வும் அமெரிக்க மற்டும்(Mutt) வேறு வேறான தொனியில் பேசினர். ஆனால் அவர்களின் நோக்கம் ஒன்றுதான். இன்று அவர்கள் வேறு வேறு தொனியில் இல்லாமல் ஒரே தொனியில் பேசுவது போல் உள்ளது. ஆனால் நோக்கம் மாறாது உள்ளது. அதாவது இந்து சமுத்திர பிராந்தியத்தில் மும்மூர்த்திகளின் (அமெரிக்கா> ஜரோப்பிய ஒன்றியம்> யப்பான்) கேந்திர நலன்களைப் பெறுவதாகும். ஏனெனில்>
நோர்வேயின் பயன்பாட்டு நாள் முடிவடைந்து விட்டது என அமெரிக்கா> ஜரோப்பிய ஒன்றியம்> மற்றும் யப்பான் முடிவு செய்திருக்கலாம். அன்ரன் பாலசிங்கம் வாழ்ந்தபோது செல்வாக்கான சக்தியாக நோர்வே இருந்ததுபோல் இப்போ இல்லை என அவர்கள் எண்ணி இருக்கலாம். அத்தோடு புதுடெல்கியுடனான நோர்வேயின் உறவு நல்ல சமயத்திலும் ஆர்வமற்ற அரைகுறை உறவுதான். ஆனால் ஜெவ்வின் பாத்திரத்தை நோர்வேயால் தொடர்ந்து வகிக்க முடியாவிட்டால் இந்தப் பாத்திரத்திற்கான புதிய வேட்பாளர் யார்?. ஏனெனில் ஜெவ் Jeff மற்றும் மற்(Mutt) பாத்திரங்கள் பயனானவை என்பது மிறன்டாவும் அறிசோனாவும் என்ற வழக்கில் வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த இடத்தில் புதுடெல்கி நோக்கி திரும்புவது சாலப் பொருத்தமானதாகும். இங்கு எடுத்த எடுப்பில் ஒன்றைக் கூறவேண்டும். அதாவது இந்து சமுத்திரப் பிராந்தியத்தில் இந்தியாவின் நலன்கள் அமெரிக்க>ஜரோப்பிய>யப்பானிய நலன்களுடன் முற்றிலும் ஒத்தானது அல்ல. இது சம்பந்தமாக நான் செப்ரம்பர் 2006 இல் எழுதிய கறுத்த மணிக்கற்களும் வெள்ளை மணிக்கற்களும் என்னும் கட்டுரையில் பின்வருமாறு கூறியிருந்தேன்:
இந்தியாவினதும் அமெரிக்காவினதும் இறுதி நோக்கங்களில் உள்ள வேறுபாட்டைப் பார்க்கும்போது இலங்கை சம்பந்தமாகவும் புலிகள் சம்பந்தமாகவுமான அமெரிக்காவினதும் இந்தியாவினதும் கொள்கைகள் எல்லா நேரத்திலும் ஒத்திருக்காதது ஆச்சரியமானதொன்றல்ல. அதன் அர்த்தம் அமெரிக்கா இந்தியாவுடன் ஒத்துழைக்காது என்பதல்ல. அது ஒத்துழைக்கும். அது ஒரு வல்லரசு நிலையில் இருந்து ஒத்துழைக்க முயலும். அதனைச் செய்வதற்கு போதிய கருவிகள் தன்வசம் உண்டு என அமெரிக்கா நம்புகிறது. அவ்வாறான கருவிகளில் ஒன்று நோர்வேயின் அனுசரணையுடனான பேச்சுவார்தை முன்னெடுப்பாகும். சமாதான முன்னெடுப்புக்களுக்கு அமெரிக்காவின் தொடர்ச்சியான ஆர்வமான ஆதரவையும் இந்தியாவின் ஊமையான ( அளந்த ஆதரவு) ஆதரவையும் இது விளக்குகிறது எனலாம். இலங்கைத் தீவின் தமிழ்ப் பகுதிகளில் இந்திய உளவுத்துறை றோ இரகசியமாக செய்யும் வேலைகளையும் >சிங்கள அரசிற்கும் சிறீலங்காவின் அரசியல் கட்சிகளுக்கும் இந்தியா வழங்கும் உதவிகளையும் விளங்கிக்கொள்ள இது உதவுகிறது. இந்து சமுத்திர பிராந்தியத்தில் இதே நோக்கங்களை அடைய எண்பதுகளில் றோ> தமிழ் தீவிரவாதிகளுக்கு இரகசியமாக ஆயுத மற்றும் பண உதவிகளைச் செய்தது. நண்பர்கள் காலத்திற்குக் காலம் மாறியபோதும் நீயூடெல்கியின் நலங்கள் மாறாது உள்ளதுபோல் தெரிகிறது. இவற்றைக் கூறியபோதும் இன்று விடுதலைக்கான தமிழீழப் போராட்டத்தை (அத்தோடு புலிகளை ) பலவீனப்படுத்தும் பொது நோக்கில் அமெரிக்காவும் இந்தியாவும் ஒன்றுபடலாம். ஆனால் அதன்பின்னர் இந்துசமுத்திரப் பிராந்தியத்தில் தமது இருப்பிற்கும் செல்வாக்கிற்கும் இவர்கள் ஒருவருடன் ஒருவர் போட்டி போடும் வகையில் பலவீனப் படுத்தல் வேண்டும். இந்த வகையில் பலவீனப்படுத்தல் என்பது வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரனை தனிமைப்படுத்தலும் அழித்தொழித்தலுமாகும். அதன்பின்னர் சீர்திருத்தப்பட்ட ஒரு தலைமையிலான புலிகள் அமைப்பை உருவாக்கலாகும். இது பற்றி இந்திய அரசின் அதிகாரியாக இருந்து இழைப்பாறிய பீ.ராமன் நீயூடெல்கியின் நியாயமான அபிலாசைகளை விளக்குகையில் 2005 இல் பின்வருமாறு கூறியுள்ளார்:
தமிழ் மக்களை சிங்கள இனவெறியர்களிடம் இருந்து காப்பாற்றும் ராமனின் கரிசனை உள்ளத்தை உருக்கும் .ஆனால் கவலைதரும் யதார்த்தம் என்னவென்றால் நீயூடெல்கியின் அனுசரணையுடன் செய்யப்பட்ட 1988 மாகாணசபைகள் என்னும் நகைச்சுவை நாட்டியமாகும். தனது கேந்திர நல்களுக்காக >சிங்கள வெறியை தணிக்க எந்த அளவில் தமிழர்களின் நலன்களை பலியிட நியூடெல்கி விரும்புகிறது என்பதை இந்த நகைச்சுவையான மகாணசபைகள் நாட்டியம் காட்டுகிறது. ஜெ.ஆர் ஜெயவர்த்தனாவின் அமெரிக்காவுடனான இறுக்கமே> எண்பதுகளில் தமிழ் தீவிரவாத இயக்கங்களுக்கு நியூடெல்கி ஆதரவு அளித்தது என்ற அரசியல் யதார்த்த்தை அமெரிக்கா ஒருபுறம் மனதில் கொண்டுள்ளது. அதே சமயம் மசாசுசெஸ்ற் மாநிலத்தில் தமிழீழக் கொடியை ஏற்றியது போன்ற செயல்களால் அமெரிக்கா தமிழர் பக்கமும் தன் தலையை காட்டியிருந்தது. இன்று அதே அமெரிக்கா தமிழர்களின் ஞாயமான அபிலாசைகள் பற்றி தொடர்ந்தும் பேசுகின்றது. மறுபுறத்தில் வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரனை வெற்றிகரமாக அழித்திபின்னரும்> புலிகளைப் பலவீனப்படுத்தியபின்னரும் சிறீலங்காவை வருங்காலத்திலும் தன் கைக்குள் வைத்திருப்பதற்கு தமிழர்களை துருப்பாக பாவிப்பதை இழக்கத் தயாராகவில்லை. இதனால் புதுடெல்கியும் தமிழர்களின் ஞாயமான அபிலாசைகள் பற்றி தாம் கரிசனை கொண்டுள்ளதாகப் பிரகடனப்படுத்துகிறது. அத்தோடு இலங்கையில்> தமிழ் நாட்டில்> புலம் பெயர்ந்த நாடுகளில் உள்ள மாறுபட்ட கருத்துள்ள தமிழர்களிடையே இந்தியா >தன் நலன்களைப் பாதுகாப்பதற்காக தனக்கு ஆதரவான வலைப்பின்னலை பின்னி வருகிறது. இந்தவகையான சர்வதேச கட்டுமானத்துக்குள் உள்ள சிறிய இடைவெளிக்குள்தான்> அன்னிய சிங்கள ஆட்சியில் இருந்து விடுபடுவதற்கான தமிழீழ மக்களின் போராட்டம்.> தாங்கொணமுடியாத கொடிய துயரின் மத்தியிலும் வேதனையின் மத்தியிலும் தொடர்கின்றது. இந்த சர்வதேசக் கட்டுமானத்தைப் பாவித்துதான் சிறீலங்கா தமிழ் மக்கள் மீதான தனது கொடிய இனஅழிப்பை தொடர்கிறது. சுருக்கமாகக் கூறுவதாயின் இன்று அமெரிக்காவோ அல்லது இந்தியாவோ சிறீலங்காவில் இருந்து விலகி மற்றவரரிடம் அதை விட்டு விடத் தயாராகவில்லை. அந்த வகையில் அதை சீனாவிடவும் விடமாட்டார்கள். அண்மையில் இந்தியப் பாராளுமன்றத்தில் இந்திய வெளியுறவுத்துறை அமைச்சர் பிரணாப் முகர்ஜி இதனை வெளிப்படையாகவே தெரிவித்துள்ளார்:
தமிழ் மக்களின் பிரச்சனைக்கு 13 ஆம் சரத்தின்க திருத்தத்தைப் பற்றி நீயூடெல்கி தொடர்ந்து நகைச்சுவை நாட்டியம் ஆடுவது ஏனென்றால்> அதன் மூலம் சிறீலங்காவை 1987 இந்திய இலங்கை ஒப்பந்தத்துள் இழுப்பதாகும். அதனால் அந்த ஒப்பந்தத்துடன் இந்தியாவின் கேந்திர நலன்களை பாதுகாக்கும் அதன் இணைப்புக்களுக்கு உயிர்கொடுப்பதாகும். 1987 இல் போன்று இன்றும் 13 ஆம் திருத்தச் சட்டம் என்னும் நகைச்சுவை நாட்டியம் தமிழ் மக்களின் நலன்களுடன் சம்பந்தப் பட்டதல்ல. தனது கொல்லை சர்வதேச சக்திகளின் விளையாட்டுத் தளமாக மாறுவதை தடுப்பதை மட்டுமே கரிசனையாகக் கொண்டது. முயற்சித்தும்> பரீட்சித்தும் பார்க்கப்பட்ட ஜெவ் Jeff> மற்(Mutt) அணுகுமுறைக்கு மீண்டும் திரும்புவோமாக. தற்போது நோர்வேயும் மற்றுடன்(Mutt) இணைந்து கொண்டதால் யார் இந்தப் புதிய மற் பாத்திரத்தை வகிக்கப் போகின்றார்? புதிய மற் நியூடெல்கியின் சம்மதத்தையும் பெறுவது உதவியாக இருக்கும் என்பது அமெரிக்காவிற்கும்> ஜரோப்பிய ஒன்றியத்திற்கும் யப்பானுக்கும் தெரியும். நோர்வேய்கான இடத்தைப் பிரித்தானியா எடுக்கலாம் என்பதை சிறீலங்காமீது அவதானிப்பைக் கொண்டவர்களுக்கு கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாத் தெரியும். இலங்கைத்தீவில் இடம் பெறும் முரண்பாடு சம்பந்தமாக அமெரிக்காவிற்கும்>ஜரோப்பிய ஒன்றியத்திற்கும் யப்பானுக்கும் உள்ள கேந்திர நலன்களை புதுடெல்கியின் நலன்களுடன் உருக்க பிரித்தானியாவை விட வேறு நாடுகள் உண்டா? பிரித்தானியா இந்தியாவையும் இலங்கையையும் ஆண்டது. அத்தோடு கடந்த பல ஆண்டுகளாகத் தனது பழைய காலனித்துவு நாடுகளில் அது செல்வாக்கான வலைப்பின்னல்களைக் கட்டி வளர்கத்துள்ளது. இந்த இடத்தில் பெப்பிரவரி 2001 இல் பிரித்தானியா புலிகள்மீது தடைவிதித்ததற்குப் பின்னால் நியூடெல்கி வகித்த பாக்திரத்துக்கு லக்ஸ்மன் கதிர்காமர் பகிரங்கமாகவே நன்றி கூறியதை ஒருவர் நினைவு கொள்ளலாம். அத்தோடு இராசதந்திர உலகிலும் இலவச மதிய உணவு என்று ஒன்று இல்லை. உலக விவகாரங்களில் தனக்குள்ள தனித்துவமான பலத்தை சுட்டிக்காட்ட பிரித்தானியா தவறுவதில்லை. அது ஜக்கிய நாடுகள் பாதுகாப்புச் சபையின் நிரந்தர அங்கத்துவர். ஜரோப்பிய ஒன்றியத்தின் ஒரு அங்கத்தவர். அதிலும் முக்கியமாக இந்த விவகாரத்தில் அது இந்தியாவையும் உள்ளடக்கிய பிரித்தானிய பொதுநல அமைப்பில் ஒரு அங்கத்தவர். இலங்கைத் தீவில் இடம் பெறும் முரண்பாட்டில் தனக்கு விசேட பாத்திரம் உண்டு என பிரத்தானியா நம்புகிறது. புதிய சிங்கள காலனித்துவ ஆட்சியாளரிடம் ஆட்சியை ஒப்படைப்பதற்கு முன்னர் பிரித்தானியாவே காலனித்துவ ஆட்சியாளராக இருந்தது. அத்தோடு இன்று பிரித்தானியாவில் மத்தியவர்க்கத்தை சார்ந்த ஆங்கிலம் பேசும் புலம்பெயர்ந்த தமிழர்கள் பெருமளவில் வாழ்கிறார்கள். தனது பாத்திரத்திற்கு உரம் ஊட்டுவதற்காக பிரித்தானிய அரசு பிரித்தானியாவில் உள்ள தமிழர்களை அணைத்தும் அவர்களின் இருந்து தெரிவு செய்யப்பட்ட பகுதியினர்க்கு அதிகாரத்தில் உச்ச்த்தில் இருப்பவர்களுடன் தொடர்புகளையும் ஏற்படுத்தியுள்ளது. அத்தோடு நியூடெல்கியின் கரிசனையை கருத்தில் கொண்டு இந்த அலுவலில் இந்திய வம்சாவழியான பிரித்தானிய பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு முக்கிய பாத்திரத்தையும் வழங்கியுள்ளனர்.
இதைக் கூறியபோதும் இது போல் இந்திய முகவர்களும் பிரித்தானியாவில் உள்ள புலம் பெயர்ந்த தமிழர்களின் ஓரு பகுதியினருடன் தமது தொடர்புகளை ஏற்படுத்தி உள்ளனர். இதில் முக்கியமாக முன்பு ஈபீஆர்எல்எவ். ஈரோஸ் மற்றும் அமைப்புக்களுடன் தொடர்பானவர்களுடன் இத் தொடர்புகளை ஏற்படுத்தியுள்ளனர். இதன் முலம் பிரித்தானியத் தமிழர் பிரித்தானியாவின் வெளியுறவுக் கொள்கையின் வெறும் கைக்கூலிகளாக மாறாது இருக்க இவர்கள் முயற்சிக்கின்றனர். ஆகவே இணைத்தலைமை நாடுகள் மற் (Mutt) பாணியிலான அறிக்கையை விட்ட அதே நாளில் அமெரிக்க இராசாங்க செயலாளர் கிலாரி கிளின்ரனும் பிரத்தானிய வெளிவிவகாரச் செயலாளர் மில்பான்டும் தமது கூட்டு அறிக்கையை வெளியிட்டிருந்தமை தற்செயலாக நடந்த ஒன்றாக இருக்க முடியாது. ஏனெனில் அமெரிக்கா இணைத்தலைமை நாடுகளில் ஒன்று >பிரித்தானியா ஜரோப்பிய ஒன்றியத்தினதும்> இணைத்தலைமை நாடுகளிலும் ஒரு அங்கத்தவர் . இவர்கள் ஏற்கனவே ஒரு அறிக்கையை வெளியிட்டிருந்தனர். இணைத்தலைமை நாடுகளின் அறிக்கையை வரவேற்ற இவர்களுக்கு> அமெரிக்காவினதும் பிரித்தானியாவினதும் இன்னொரு அறிக்கைக்கான தேவை என்ன? தங்களின் அறிக்கையை தாங்களே வரவேற்பதா? உண்மை என்னவென்றால் நோர்வேயினாலும் கைச்சாத்திடப்பட்ட இணைத்தலைமை நாடுகளின் அறிக்கை> நோர்வேயின் ஜெவ் பாணியிலான பாத்திரத்தையும் மாற்றுவதையும் காட்டுகிறது. அமெரிக்க பிரித்தானிய கூட்டறிக்கை இணைத்தலைமை நாடுகளின் அறிக்கையை வரவேற்றபோதும் அதன் தொனி மென்மையாக உள்ளது. அத்தோடு பிரித்தானியாவிற்கு ஜெவ் பாணியிலான பாத்திரத்தை அளிப்பது போல் உள்ளது. அமெரிக்க பிரித்தானிய கூட்டறிக்கை புலிகளை சரண் அடையுமாறும் .ஆயுத்ததை போடுமாறும் >வன்முறையை கைவிடுமாறும் வெளிப்படையாக வேன்டுவதை தவிர்த்துள்ளது. தெளிவின்மை ஆக்கபூர்வமானது என்பதை அமெரிக்க பிரித்தானிய அறிக்கை ஏற்றுக்கொண்டதுபோல் தெரிகிறது. அத்தோடு இவ்வாறான ஜெவ் Jeff பாணியிலான அணுகுமுறை ஜக்கிய இராச்சியத்தின் பாராளுமன்ற மக்கள் அவையில் 5 பெப்பிரவரி 2009 இல் வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
இணைத் தலைமை நாடுகளின் அறிக்கை பெப்பிரவரி 4 இலும் > அதே நாளில் அமெரிக்க >ஜக்கிய இராச்சிய அறிக்கை வெளியிடப்பட்டதும் >அதற்கு அடுத்த நாள் பிரித்தானிய பாராளுமன்றத்தில் சிறீலங்கா மீதான விவாதம் நடற்ததும் தற்செயலானவையாக இருக்கலாம். பிரித்தானியாவில் உள்ள புலம்பெயர்ந்த தமிழர்களில் சில பகுதியினர் தமது பரப்புரை முயற்சியால்தான் பாராளுமன்றத்தில் விவாதம் இடம் பெற்றது என்றும் கூறலாம். இந்த இடத்தில் யார் யாருக்கு பரப்புரை செய்கின்றனர் என நான் பெப்பிரவரி 2008 இல் கூறியது பொருத்தமானதாக இருக்கலாம்:
இத்தோடு சர்வதேச நெருக்கடிகளுக்கான குழுவின் (இதன் இணைத் தலைவர்களாக பற்றன் பிரபு>ஜ.நா விற்கான முன்னைய தூதுவர் தொமஸ் பிக்கெறிங்> அவுஸ்திதேலியாவின்வ முன்னைய வெளியுறவு அமைச்சர் ஹறத் எவன்ஸ் ஆகியோர் அடங்குவர்) பெப்பிரவரி 2008 ஆம் ஆண்டு அறிக்கையையும் மனதில் கொள்ள வேண்டும்.
அந்தச் சமயத்தில் தமிழ்நேசன் இது பற்றி கூறுகையில்:
சர்வதேச நெருக்கடிகளுக்கான குழுவின் அறிக்கை போன்று பிரித்தானிய பாராளுமன்றத்தில் பெப்பிரவரி 5> 2009 இல் இடம் பெற்ற விவாதத்தில் இந்து சமுத்திரப் பிராந்தியத்தில் பிரித்தானியாவிற்கு (அத்தோடு மங்கலமாக சர்வதேச சமூகம் எனக் கூறப்படும் மும்மூர்த்திகளின்) உள்ள கேந்திர நலன்கள் பற்றி பிரஸ்தாபிக்கப் படாதது ஆச்சரியத்திற்கு உரிய ஒன்றன்று.
ஈழத்தமிழர்கள் மீதான சிங்கள சிறீலங்காவின் இனப்படுகொலை பற்றி இணைத்தலைமை நாடுகளின் அறிக்கைக்கு சில நாட்களுக்கு முன்னர் > ஜனவரி 29 > 2009 இல் மனித குலத்திற்கு எதிரான குற்றங்கள் என நான் எழுதியதை மீண்டும் கூறலாம்:
சிறீலங்காவின் அன்பான >உண்மையான நண்பனான சீனா சர்வதேச சமூகம் என்று கூறிக்கொள்வோரின் ஜெவ்> மற்> (Mutt) பாத்திரங்களின் நடத்தையை இந்து சமுத்திரப் பிராந்தியத்தில் தனது கேந்திர முத்துக்களில் ஒன்று தொடர்பாக> தொடர்ந்தும் கரிசனையோடு அவதானிக்கும் என ஒருவர் கற்பனை பண்ணலாம்.
தங்கள் நலன்களையே பாத்துக்கொள்ளும் சர்வதேச சமூகத்தின் ஜெவ் > மற்றின்(Mutt) நடத்தைகள் பகிரங்கப்படுத்தப்படும் ஏனெனில் ஜெவ்வோ அல்லது மற்றோ(Mutt) 1975 இல் காந்திய தலைவர் எஸ்.ஜே.வி செல்வநாயகம் கூறிய அந்த நிலைத்திருக்கும் உண்மையை ஏற்க மாட்டார்கள். அவர் கூறுகையில்:
சுருக்கமாகவும் நேர்மையாகவும் கூறுவதாயின் : சர்வதேச சமூகம் என்று கூறிக்கொள்வோரது தங்கள் நலன்களை மட்டும் கவனிக்கும் ஜெவ்> மற(Mutt)க பாத்திரங்கள் பகிரங்கப்படுத்தப்படும் >ஏனெனில் இணைத்தலைமை" மற்"(Mutt) சிங்கள இனஅழிப்புப் படையிடம் சரண் அடையுமாறு கூறுகையில் பிரித்தானிய "ஜெவ் "அந்த சிங்கள இனஅழிப்புப் படையினருக்கு எதிரான யுத்த குற்றங்கள் பற்றி ஓலமிட தயாராக உள்ளது. ஆனால் ஜெவ்வோ அல்லது மற்றோ(Mutt) தமிழீழத்தின் சுதந்திரத்திற்காக இன்னமும் கதறத் தயாராகவில்லை. ஆனால் கடந்த பல தசாப்தங்களாக ஆழமாகவும் அகலமாகவும் விரிவுபெறும் சிங்கள இனத்துவ தேசியத்திற்கு எதிராகப் போராடும் தமிழீழ மக்களுக்கு அவர்களின் குற்றச் சாட்டு இனப்படுகொலையாக இருப்பினும் அவர்களின் போராட்டம் அன்றும் இன்றும் விடுதலைக்காகவே. அன்னிய சிங்கள ஆட்சியில் இருந்து விடுதலை பெறுவதற்காகவே.
|