|
One Hundred
Tamils of the 20th Century
Muthuvel
Karunanidhi
 Karunanidhi was
born on June 3, 1924, in the village of
Thirukuvalai, near Thiruvarur in Tanjore district,
the granary of Tamil Nadu. His father Muthuvel was
a scholar and a pandit, and his mother Anjugam, a
devoted and loving housewife. "I was not the pet
child of an affluent home. I was born of ordinary
peasant stock, in a little village," said
Karunanidhi.
As a student, he did not envince much
inclination for routine studies. But he had a keen
taste for drama, poetry, and Tamil literature. As a
lad of 13, he plunged into a cultural and social
movement, attracted by the great orator
Alagiriswami, a pillar of the then Justice Party,
who came to Thiruvarur to address a meeting in
1932. The seeds of public spirit and service were
sown in him by Alagiriswami.
As a teenager, he gathered all the
students of the locality, and formed them into a
reformist association of youth. The Sangam as it
was termed, provided a form for the boys to train
themselves in the arts of speaking and writing. He
soon extended the Sangam's sphere of activities to
make it a statewide organization styled "All
Students' Unity Kazhagam" A single-sheet bulletin,
named Manavar Nesan was circulated among its
members. The writings of Karunanidhi, usually
marked by a lofty style and literary flourish,
became very popular among the Tamil youth. His
eloquent speeches, along with his writing ability,
made him a natural leader of the
students.
At a student's convention in Tanjore,
Karunanidhi was enlisted as an important
participant. But when he understood that the
organising body had ulterior political objectives,
he withdrew from the convention. As a counter move
he started a new organisation called 'Tamil Manavar
Manram', where he brought together all young people
with a love for the Tamil tongue and culture. It
was under the auspices of the manram that the now
popular newspaper 'Murasoli' was born.
Besides these cultural activities,
Karunanidhi involved himself and the student
community in social work. Along with his comrades,
he would visit the nearby hutments to do all that
was possible within his limits. This was indeed a
fitting apprenticeship for his later years as a
Chief Minister
It was on the first anniversary
celebrations of 'Murasoli' and 'Manavar Mandram'
that Karunanidhi came into contact with student
leaders like Anbazhagan, Nedunchezhiyan &
Mathiazhagan, who were his ministerial colleagues
later.
Karunanidhi who was a gifted stage
artiste, put up a play titled Shanti, under the
banner Davida Nataka Manram in Pondicherry. In this
play he rendered the role of Sivaguru, which
received much applause. This aroused the wrath of
Congressmen, and there was resistance to the
Dravidan movement. But the impact of this play made
both Periyar & Annadurai visit Pondicherry and
address a public meeting. Chaos followed the
meeting, which was disturbed by miscreants.
Karunanidhi was assaulted on the way back to his
Manavar Manram. He was unconscious, when a kind
neighbour nursed him back to consciousness in his
house.
"Art without an ideal is like a house
without roofing", he often said. True to his words
he revolutionised the Tamil stage with the
controversial play 'Thooku Medai', for which he
wrote the script. It roused the political and
social sentiments of the people, and the then
Government banned the play.
When the Justice party was transformed to
Dravida Kazhagam, Karunanidhi designed the party
flag. A black flag with a red circle was decided
tentatively. It is said that Karunanidhi drew the
red circle with his blood as a beginning for all
the blood he shed for the honour of the party and
the Tamils. The black was a reminder to the
backwardness of the people who the party were keen
on liberating, and the red circle represented the
progressive aspirations of the Dravida
Kazhagam.
At the age of 20, Karunanidhi married
Padmavathy Ammayyar, and went to work for Jupiter
Pictures as a script writer. His first film
'Rajakumari', gained him much popularity. It was
here that his skills as a script writer were
honed. He wrote more than 70 screenplays
including Rajakumari, Abhimanyu, Mandiri Kumari,
Marutha Naattu Ilavarasi, Manamagan, Devaki,
Parasakthi, Panam, Thirumbipaar, Naam, Manohara,
Ammaiappan, Malai Kallan, Rangoon Radha, Raja Rani,
Puthaiyal, Pudhumai Pithan, Ellorum Innattu Mannar,
Kuravanchi, Thayillapillai, Kanchi Thalaivan,
Poompuhar, Poomalai, Mani Makudam, Marakka
Mudiyuma? Avan Pithana? Pookkari, Needhikku
Thandanai, Paalaivana Rojakkal, Pasa Paravaikal,
Padadha Theneekkal, Niyaya Tharasu.
Karunanidhi was instrumental in the
Kallakudi struggle to rename Dalmiapuram railway
Station. Karunanidhi was entrusted with the task of
organizing the struggle. The cadres were divided
into three batches, and Karunanidhi lead the batch
which lay down on the railway station, blocking the
train. They were promptly arrested, the second
group also met the same fate. When the third group
lead by Kannadasan took its turn chaos broke, the
police resorted to firing leading to the death of
two. Karunanidhi was lodged in Thiruchirapalli
Central Jail.
Even in jail he set up a shadow
government, and allocated responsibilities to
everyone of his cadres. During his periods in jail
(he was incarcerated more than seven times between
1953 and 1965), Karunanidhi read and wrote
extensively in prison.
Many an emotional event was entangled with
political ones. His wife was ailing and in her
death bed, but Karunanidhi had to render a speech
at a meeting. When the meeting was concluded and he
rushed home, his car was stalled by an engine
problem and was forced to take a lorry home, by the
time he reached his wife had passed away.
Similarly when his father was on his death
bed, Karunanidhi rushed to a meeting to bring the
doctor, but Dr.Vadivelu on seeing him announced in
the meeting that M.K. would address them next.
Bereft of another alternative Karunanidhi rendered
a speech, but half way through he received from his
friend Thenan the news of his father's death. Even
a few days before his second marriage, he
participated in an 'anti-Hindi' agitation.
Fortunately there was no arrest on that
agitation
Karunanidhi became the editor of 'Malai
Mani', a Tamil paper. His editorials were effective
and inspiring, he invested life and society with
culture and dignity. He was able to rouse the
desires, urges, hopes, successes and failures of
the commoner. The most effective of his editorials,
'The Pandal is Shaking', on the subject of
Congress' failure, turned the Congress to a
minority in the next elections.
When a great cyclone hit Tanjore during
1952, the DMK arranged relief operations for the
homeless, for which Karunanidhi himself collected
funds. He wrote a play titled 'Parabrahmam' and
collected Rs.27,000/- through its performance. It
was the rationalist and Socialist ideals of DMK
combined with their commitment to the upliftment of
the poor, and their selfless service which enticed
the then matinee idol MG Ramachandran to the DMK'
fold.
When DMK contested the 1957 elections,
taunted by the defection of Toiler's party and
Commonweal Party, whom the DMK supported earlier,
Kamaraj, the then Congress Chief Minister had said
publicly "You will get the crowds and we will get
the votes"
Karunanidhi contested the 1957 elections
from Kulithalai constituency. This made the
beginning for both Karunanidhi and the Dravida Munetra Kalagam. In
1967 they swept to power. Navalar Nedunchazhiyan
was elected General Sectretary, and Karunanidhi
became its Treasurer.
In 1957, the DMK convened, an anti-Hindi
conference, to thwart the plans of the then Central
Government to impose Hindi in Tamil Nadu. An
anti-Hindi day was observed on October 13, 1957.
They conducted a peaceful but massive
agitation...
DMK led by Karunanidhi, pledged to protect
Tamil from the imperialistic rule of the North.
They vowed to fight against all the elements that
threatened Tamil culture.
Kalignar Karunanidhi described the
language agitation as thus:
"The language agitation is intended to
protect our culture, the prestige of our people,
and the Party's political rights"
On Hindi, he says:
"Hindi is like 'carrier food' from the
hotel; English is the food made by cook according
to one's instructions; and Tamil, food from the
mother who knows the family's needs and
preferences, and feeds them
accordingly"
In October, 1963, an anti-Hindi conference
was called in Madras. The Articles of the
Constitution that dealt with the national language
was set flames in order to protest the lack of
understanding from the Centre. On November 16, Anna
was arrested and taken custody, and Karunanidhi was
taken custody on November 19th. On 25th, however he
was released on orders from High Court.
He never misread the political situation
in Tamil Nadu. His ability to foresee the turn of
political events made him an able administrator. He
had once won a gold ring from Anna, for his
political prophecy.
முயற்சியால்
முன்னேறியவர்களை
வழிகாட்டியாக
ஏற்றிடுவீர்
உழைத்து
உயர்ந்தோரைப்
புத்தகமாகப்
படியுங்கள்
-
இளைஞர்களுக்கு
கருணாநிதி
அறிவுரை
சென்னை,
அக் 27-
உழைத்து
உயர்ந்தவர்களைப்
புத்தகமாகப்படிக்க
வேண்டும்
என்று
இளைஞர்களுக்குக்
கருணாநிதி
அறிவுரை
கூறியுள்ளார்.
தி.மு.க
தலைவர்
கருணாநிதி
சிந்தனையும்
செயலும்
எனகிற
தலைப்பில்
அவர்
எழுதியதாவது-
நான், என
இளமைப்
பருவத்திலிருந்து
எழுதிய
கவிதைகள்
பெரியதோர்
புத்தகமாக
அச்சியற்றப்
பெற்று 1107
பக்கங்கள
கொண்ட
அப்புத்தகம்,
கவிதை
மழை
எனும்
பெயரால்
சென்னை
சீதை
பதிப்பகத்தினரால்
வெளியிடப்பட்டுள்ளது.
அந்த
நூலுக்கு
அணிந்துரை
வழங்கிய
நண்பர்
சின்னக்
குத்தூசி
அந்த
அணிந்
துரையின்
ஆரம்பமாக-
'தட்டிக்
கொடுக்கப்படாமலே
பூரணத்துவத்தை
நோக்கி
வளரக்
கூடியவன்
முதல்
தரக்
கவிஞன்
என்று
ஒரு
கவிதைத்
தொகுப்பின்
முன்னுரையில்
குறிப்பிட்டிருக்கிறார்
அரூப்
தருமோ
சிவராமு
என்கிற
பிரமீள்!
என்று
எழுதியுள்ளதையும்
படித்துவிட்டு,
'பூரணத்துவத்தை
நோக்கி
வளரக்
கூடியவன்
தான்-
வளர்ந்து
விட்டவனல்லன்
என்ற
கணக்கை
என்னைப்
பற்றிப்
போட்டுக்
கொண்டிருப்பவன்�
என்ற
முறையில்
இன்றைய
சிந்தனையும்
செயலும்
பற்றிச்
சில
சொல்லுகிறேன்.
நான்
அன்றாடம்
உடன
பிறப்புகளுக்கு
தொடர்ந்து
எழுதும்
கடிதங்களில்
''மு.க."
என்று
மட்டும்
குறிப்பிட்டு
முடிப்பதும்-
தமிழில்
மற்றவர்களுக்கு
எழுதும்
கடிதங்களில்
எல்லாம்
மு.கருணாநிதி
என்றே
கையெழுத்திட்டு
அனுப்
புவதுமான
பழக்கத்தைக்
கொண்டிருக்கிறேன்.
1937-38-ம்
ஆண்டில்
13 அல்லது
14-ம்
வயதில்
நான்
எழுதி
இன்று
வரை
அச்சியற்றி
வெளியிடப்படாமல்
பாது
காக்கப்படும்
'செல்வ
சந்திரா�
எனும்
நவீனத்துக்குத்
தீட்டியுள்ள
முன்னுரையில்
'கூ.ஆ.
கருணாநிதி�
என்றே
கையெழுத்திட்டிருக்கிறேன்.
அந்த
நவீனத்தை
நானே
இப்போது
படித்துப்
பார்த்தால்
எனக்கே
கூச்சமாக
இருந்தாலும்கூட
அந்தப்
பிஞ்சுப்
பருவத்திலேயே
அந்த
முன்னுரையில்
என
கையெழுத்திலேயே-
'தற்கால
திராவிட
நாடு,
ஜாதி
என்ற
வலையில்
சிக்கி,
திராவிடரது
கலை,
நாகரீகம்
எல்லாவற்றையும்
சிற்சில
மூட
நம்பிக்கைகளால்
இழந்து
தத்தளித்துக்
கொண்டிருக்கிறது�
என்பதை
எத்துணை
நெஞ்சுத்
துடிப்போடு
வெளியிட்டிருக்கிறேன்
என்ற
வேதனை
உணர்வும்
பொங்கிடத்தான
செய்கிறது.
கடற்கரையோரத்து
ஈர
மணலில்
நண்டுகள்
ஓடிப்பதிந்த
கோடுகளைப்
போல
அன்றிருந்த
என தமிழ்
எழுத்துத்
திறனும்
வடிவும்
இன்று
ஓரளவு
தரமாகத்
தென்படுகின்றதென்றால்-
இடையில்
இந்த
எண்பதாண்டு
கால
முயற்சியும்
உழைப்பும்
வீண்
போகவில்லை
என்பதைத்தானே
அது
புரிய
வைக்கிறது!
சுயபுராணம்
என்று
கருதி
யாரும்
மனத்துக்குள்
சிரிக்கக்கூடாது-
முழுமையை
முழுமையாகப்
பெறாவிட்டாலும்
முழுமையை
நோக்கி
ஒரு
குறிப்பிட்ட
தொலைவாவது
என்னைப்
போலக்
கடந்து
அடைந்திட
எதிர்கால
நம்பிக்கை
நட்சத்திரங்களாம்
இளைஞர்களும்,
மாணவர்களும்
தங்களின
சுய
வலிமையை
உணர்ந்து,
அதனைப்
பெருக்கிக்
கொண்டு
வளர்ந்திட,
வாகை
சூடிட-
இன்றைய
சிந்தனையும்
செயலும்
சிறப்பாகப்
பயன்படுமென்ற
மன உறுதி
மலைப்பாறை
போல்
எனக்கு
உண்டு.
எடுத்துக்காட்டாக
என்னுயிர்
நண்பர்களில்
ஒருவரான
கண்ணதாசனை
உங்கள்
முன்னால்
நிறுத்துகிறேன்.
அவரது
சுய
வலிமைக்கும்,
சுய
முயற்சிக்கும்
இரண்டையும்
பயன்படுத்தி
அவர்
பெற்ற
வெற்றிக்கும்
சான்றாக
இதோ ஓர்
ஆதாரப+ர்வமான
தகவல்.
இத்
தகவல் 16-10-2005
தேதியிட்ட
குங்குமம்
வார
இதழில்
வெளிவந்துள்ளது.
கவிஞரின்
அண்ணன்
ஏ.எல்
சீனிவாசனின
மகனும்,
திரைப்படத்
தயாரிப்பாளருமான
ஏ.எல்.எஸ்.கண்ணப்பனின்
மனைவி
ஜெயந்தி
கண்ணப்பனிடமிருந்து
கிடைத்த
கண்ணதாசனின
கடிதம்
அது.
அவர், தன்
அண்ணனுக்கு
எழுதிய
கடிதம்
அவர்
விடுதியில்
தங்கி,
முத்தையா
என்ற
இயற்பெயருடன்
ஆறாம்
வகுப்புப்
படித்துக்
கொண்டிருக்கும்போது,
விடுதியில்
தன
உபயோகத்திற்குத்
தேவைப்படும்
பொருள்கள்
குறித்து
அண்ணனுக்குப்
பட்டியலிட்டு
அக்கடிதம்
எழுதி
யுள்ளார்.
என
நண்பர்
ஆறாம்
வகுப்புப்
படிக்கும்போது
தலையணை
உறையை
'தலகாணி
உரை�
என்று
எழுதியிருப்பது
தான்
நாம்
கவனிக்கத்தக்கது.
ஆறாம்
வகுப்பு
படிக்கும்
போது
கண்ணதாசன்,
முத்தையாவாக
இருந்து
தலையணை
உறை
என்பதைத்
தலகாணி
உரை
என்று
தவறாக
எழுதியதற்காகத்
தமிழ்த்தாய்
அவரைச்
சபித்துச்
சாபமிட்டுவிட்டாளா?
இல்லை!
இல்லவே
இல்லை!
தமிழ்த்தாய்
அவரைத்
தாவி
அணைத்து
வாழ்த்தி
மகிழ்ந்தாள்!
முயற்சிப்படிகளில்
ஏறுக
என்று
கூறி
உயர்த்திவிட்டாள்.
அதன்படி
கண்ணதாசன்
சுய
வலிமையைப்
பயன்படுத்தினார்.
அந்த
வலிமையைப்
பெருக்கும்
முயற்சியில்
இடைவிடாது
ஈடுபட்டார்-
பாடுபட்டார்-தமிழாசிரியராகப்
பன்மொழிப்
புலவர்
அப்பாதுரை
யாரை
ஆக்கிக்
கொண்டு-
முயற்சியால்
முன்னேறினார்-
முறையாகத்
தமிழ்
கற்றார்-
சேலத்தில்
மாடர்ன்
தியேட்டர்ஸ்
திரைக்கூடத்து
ஒத்திகை
அரங்கில்
அவரை
எனக்கு
கவி.காமு.ஷெரீப்,
கவிஞர்
மருதகாசி
ஆகியோர்
அறிமுகம்
செய்து
வைத்தபோது
அவருடன்
இருந்த
அந்தத்
திரைக்கூடத்து
மேலாளர்
சுலைமான்
என்பார்
என்னிடம்
கண்ணதாசனைக்
காட்டி
'சார்!
இவர்
இங்கே
'சண்டமாருதம்�
பத்திரிகை
ஆசிரியர்
'எழுந்தால்
காள
மேகந்தான்!�
என்பதுபோல
'இவர்
எழுந்தால்
சண்டமாருதம்
தான்�
என்று
புகழ்ந்ததை
இன்று
நினைத்தாலும்
புல்லரிக்கிறது.
தொடர்ந்து
பொள்ளாச்சி
பொதுக்கூட்டத்தில்
'கவிஞர்�
எனப்
புகழ்
மகுடம்
சூட்டினேன்.
அதன்
தொடர்ச்சியாகப்
புவியில்
தமிழர்
வாழும்
இடமெல்லாம்
கவியரசராகக்
கோலோச்சத்
தொடங்கினார்.
காலத்தின
கோலம்
மாற்று
முகாமில்
நின்று
அவர்
என்னைத்
திட்டித்
தீர்த்த
போதும்
'உன்
தித்திக்கும்
தமிழுக்காக
அதைப்
பொறுத்துக்
கொள்கிறேனய்யா!�
என்றே
சொல்லியிருக்கிறேன்.
திரைப்பாடல்களா?
வார்த்தைகள்
தாங்களாகவே
வடிவமைத்துக்
கொண்டு
அவர்
இருந்த
திக்கு
நோக்கித்
தெண்டனிட்டன!
கற்கண்டுகளென
வந்து
விழும்
சொற்களோ
அவரைக்
கரங்கூப்பித்
தொழுது
அவர்
கட்டளைக்கேற்பக்
கவிதைகளாக
உருப்பெற்றன!
'தலையணை
உறை�
என்பதை
''தலகாணி
உரை�
என்று
எழுதியவர்
தமிழுலகின்
உச்சாணியில்
ஒளியுமிழ்பவரானதற்கு
சுயவலிமையும்,
சுய
முயற்சியும்தான்
தலையாய
காரணம்
என்பதை
உணர்ந்து
கொண்டால்
இன்றைய
இளைஞர்கள்,
அந்தக்
காரணத்தைக்
கருத்தில்
பதிய
வைத்துப்
பணியாற்றினால்
கோபுரத்துக்
கலசங்களாகலாமன்றோ!
அத்துடன்
கொள்கை
உறுதியும்
இணைந்தால்
கலசங்கள
கலங்கரை
விளக்கங்களாகவும்
மாறுவது
உறுதியன்றோ?
எனவே என
வேண்டுகோள்-
இளைஞர்கள்
மாணவர்கள்
எழுஞாயிறுகளாக
ஒளிவிட
வரலாறு
படியுங்கள்-
வரலாற்று
நாயகர்களை
வணங்குங்கள்-
வீரர்களை
அறிந்து
கொள்ளுங்கள்-
விவேகிகளைப்
புரிந்து
கொள்ளுங்கள்-
விஞ்ஞானிகளைத்
தெரிந்து
கொள்ளுங்கள்-
விஞ்ஞானப்
புதுமைகளைக்
கற்றுக்
கொள்ளுங்கள்-
தியாகிகளைப்
பாராட்டுங்கள்-
நமது
திருநாட்டைப்
பாதுகாத்திடுங்கள்!
வாழ்க்கைப்
பயணத்தைப்
பகுத்தறிவு
வழியில்
மேற்கொள்ளுங்கள்!
உழைத்து
உயர்ந்தவர்களைப்
புத்தகமாகப்
படியுங்கள்!
முயற்சியினால்
முன்னேறியவர்களை
வழிகாட்டிகளாக
ஏற்றிடுங்கள்.
|
