|
2340
|
பூவும் பழுத்த செழுங்கனியும்
புனலும் விரையு மற்றுமுள
யாவுங் கொடுநின் னடிப்பூசை யியற்றா துழலு
மிழுதையே
னாவுந் துதிக்கப் பணித்தபணி நன்று பாலை வனத்தமர்வோய்
சேவுந்
தனிமா மறைமாவுஞ் செலுத்தா நிற்குந் திறலோயே.
|
1 |
|
2341
|
திறலார் சூலப் படையுடையாய்
செந்தா மரைக்கண் விடையுடையா,
யறலார் கூந்தற் கருநெடுங்க ணருட்பார்ப் பதியோர் பங்குடையா,
யுறலார்
பாலை வனமுடையா யுன்னைத் துதியா வெனைக்குறித்து,
மறலார் கூற்றங்
கடாமேலால் வருமுன் விடைமேல் வருவாயே.
|
2 |
|
2342
|
வருவாய் குறித்துப் பற்பலகா
வதம்போ யுழலு மென்பாதம்,
பொருவாய் தரினு மில்லாநீ பொலியா லயஞ்சூழ் தரமுடமாம்,
வெருவா யெனவந்
தருளுவதென் றுரையாய் விண்ணோர் தொழுதேத்த,
வருவா யுருவா யருவுருவா
யமர்ந்தாய் பாலை வனத்தரசே.
|
3 |
|
2343
|
அரசே கருணைப் பெருங்கடலே
யறிவே யறிவி னுள்ளொளியே,
புரசே மலர்ந்து பொலிவனம்போற் பொலியு
மேனிப்பெருந்தகையே,
பரசே மலியும் பாலைவனப் பரமா பாத பங்கயத்து,
விரசே யெனப்பே ரருள்புரியா விதந்தா னிதுவென் றுரையாயே.
|
4 |
|
2344
|
உரையே னினது பெருங்கீர்த்தி
யுரைப்பார் கூட்டத் துற்றுமனங்,
கரையே னினது பாலைவனங் கண்டுவழிபா டியற்றுதற்கு,
விரையேன் சிறிது
பொழுதேனும் வெய்ய மனமவெவ் விடயமுறல,
வரையேன் பயனென் பெறவுதித்தேன்
வண்டார் கடுக்கை மலைவோயே.
|
5 |
|
2345
|
மலையா நிற்கும் வினையொருபால்
வருத்தா நிற்கு மலமாயை,
யுலையா நிற்கு முடற்சுமையேற் றொன்றா நிற்கு மனமல்லே,
னலையா நிற்கும்
புனல்வளங்கூர்ந் தமையா நிற்கும் பணையுடுத்துத்,
தலையா நிற்கும் பாலைவனத்
தனியா நிற்கும் பெருமானே.
|
6 |
|
2346
|
மானேபொருவு மதர்விழிக்கோ
மளப்பார்ப் பதியார் மணவாளா,
தேனே யமுதே செங்கரும்பே தெவிட்டாக் கனியே தேவர்கடங்,
கோனே பாலை
வனத்தரசே குணங்கூ ருன்னைப் பரவாமல்
யானே கழித னன்றாமோ யாரும பரவி
யின்புறவே.
|
7 |
|
2347
|
இன்பார் பொதுவுஞ் சிறப்புமென
விசைத்த விருநூல்வழியிருநான்,
கன்பார் மனத்த னாகாம லடியேன் பிறவிக் கடல்வீழ்ந்து,
துன்பார்
தரநிற் கயலேனோ துதிக்கும் பாலை வனத்திறைவா,
நன்பார் முதலெட்
டுருவுடையாய் நல்லா யெனக்கு நவிலாய.
|
8 |
|
2348
|
ஆயே யனைய பெருங்கருணை யரசே
நின்னைப் புகழாம,
லேயே மலடு கறந்துகறந் திளைத்தே னிளைத்தே னென்செய்கேன்,
பாயே யரவாக் கொள்பவற்கும் பங்கே ருகற்கு மளப்பரியாய்,
வேயேயனதோ
ளுமைபங்கா வினையேற் கழித்த லறனன்றே.
|
9 |
|
2349
|
அன்றே மலத்து மறைப்புண்டு
கிடந்தேற் றருளாற் றனுவாதி,
நன்றே யருளி யுபகரித்தாய நானோ வந்த நலனறிவே,
னென்றே புரையு மணிமாட
மிலங்கும் பாலை வனச்செம்பொற்,
குன்றேகுன்றாப் பெருங்கருணைக் கோவே யாவா
கொடியேனே.
|
10 |
|
2350
|
வேறு
கொடியவ னெனினுங்
குணமில னெனினுங் கோதறு நின் றிருவடிக்கே,
யடியவ னிவனென் றெடுத்துரை
செய்வா ரகலிடத் தவர்பொது நோக்கா,
னெடியவன் றுதிக்கும் பாலையூர்ப் பரமா
நீங்கரு மும்மலத் தோடு,
கடியவன் பிறப்புங் களைந்துநீ சிறப்பிற்கரையுமா கடைக்கணித் தருளே.
|
11 |
|
2351
|
அருளெனப் படுவ தெவற்றினுஞ்
சிறந்த ததுபெறுந்தகுதிய ரன்றி,
யிருளெனப் படுவ திரிதராக் கொடிய விழுதையோ பெருந்தகு தியன்சொன்,
மருளெனப் படுவ தடைதராப் பாலை வனத்தமர் மாசிலா-மணியே,
பொருளெனப்
படுவ கிரியை ஞானமுமாய்ப் பொலியுநின் பூங்கழற் றுணையே.
|
12 |
|
2352
|
துணையெனப் படுவ வுயிர்க்கள
வரிய தொல்லைவெவ் வினைவரை துளைக்குங்,
கணையெனப் படுவ நீந்தரும் பிறவிக்
கருங்கடல் கடப்பதற் கமைந்த,
புணையெனப் படுவ கட்டுவீ டென்று புகன்றிடப்
படுவவே றில்லை,
யிணையெனப் படுவ பாலையூர்ப் பெருமா னிருபதத் தாமரை மலரே.
|
13 |
|
2353
|
மலர்தலை யுலகிற் பொற்கொழுக்
கொண்டு வரகினுக் குழுவது செய்வேன்,
பலர்புகழ் தருகற் றாவொரீஇக்
கருங்கற் பசுவினைக் கறந்திடத் துணிவே,
னலர்மதுப் பொழியும் பாலைமா
வனத்தி லற்புத மெய்ப்பரஞ்சுடரே,
கலர்கருத் தமையா நின்னரு ளென்றோ கடையனேன் கைக்கொணா ளுரையே.
|
14 |
|
2354
|
உரைபல செறித்துக் கவிபல
புனைந்து முன்னடிக் கன்பிலை யென்னின்,
விரைபடு தகையின் மலரெனப் படுமே
மேதகுமருளமை யாத,
புரையில்செய் தவமு மொப்பெனப் படுமே புண்ணியப் பாலையூர் விளங்க,
வரைமக ளொடுநன் கமருவா யதனால் வயங்குமன் படியனேற் கருளே.
|
15 |
|
2355
|
அருந்தவர் புகழும் பாலையா
ரணியத் தடைதரா ரடங்கலர் நடுங்கப்,
பெருந்தவர் சிலையாக் கொண்டநம் பெருமான் பேணிவாழ் பெருந்தளி புகுதா,
ரிருந்தவர் பூமேற் கிடந்தவர் கடன்மே லெய்தரு மெய்யெழி னோக்கார்,
வருந்தவர் கலக்க வவரொடுங் கலந்து மறுகுவார் பிறப்பென்ன பிறப்பே.
|
16 |
|
2356
|
பிறந்தவர் தமக்குப்
பெருந்திரு வாரூர் பேகரும் பத்திமை யியற்றச்,
சிறந்தவர் தமக்குச்
சிறந்தகா ளத்தி திகழ்தரி சனஞ்செய்து பவஞ்ச,
மறந்தவர் தமக்குச் சிதம்பர
நினைக்கு மாண்பினர் தமக்கண்ணா மலையே,
யிறந்தவர் தமக்குச் காசியே யெம்மா னிருந்தருள் பாலைமா வனமே.
|
17 |
|
2357
|
வனம்பயின் மார்பிற்
கவுத்துவம் புனைவார் மாமலர்த் தவிசின்மே லிருப்பா,
ரினம்பயி லமரர்
குழாந்தலை வணங்க விருந்தரு நீழலில் வாழ்வா,
ரனம்பயில் கழனி புடையுடுத் தோங்க வளப்பிலா வளமமைந் தறவோர்,
மனம்பயில் பாலை வனச்சிவ பரனை வழிபடு தொண்டுபூண் டவரே.
|
18 |
|
2358
|
பூணுத லமைந்த பத்திய ருடலம்
பொருளுயிர் மூன்றையு நல்கிப்,
பேணுத லமைந்த வுறுதியர் சலியாப் பெருநிலை யாளருக் கல்லான்,
மாணுத
லமைந்த வயறொறுங் கயல்பாய் வளமலிபாலையூ ரமர்ந்த,
கோணுத லமைந்த
பிறைமுடிக் கணிந்த குருமணி வெளிப்படா தன்றே.
|
19 |
|
2359
|
அன்றுமுப் புரமு நீறெழ
நகைத்தா னாலடி யமர்ந்தொரு நால்வர்,
நன்றுமெய்ப் பொருளைத் தெளிதர வளித்தா னடுங்கவெங்கூற்றினை யுதைத்தான்,
றுன்றுமெய் யன்பிற் பணிபவர் முடித்தாள் சூட்டினான் பாலைமா வனமு,
மன்றுமெம் முளமும் வதிபவன் றன்மை வகுக்கினோர் தன்மைய தன்றே.
|
20 |
|
2360
|
வேறு.
அன்றினார் புரங்கண்
மூன்று மழலெழச் செற்ற செம்பொன்
மன்றினார் வளங்கூர் பாலை வனத்தினார்
வயங்கு வெள்ளிக்
குன்றினா ரொருவெள் ளேற்றுக் கொடியினா ரடிகள் போற்றி
யொன்றினா ரன்றி மற்றோ ருடலெடுத் ததிற்பே றென்னே.
|
21 |
|
2361
|
என்னரும் வணங்கி யேத்த
வெழிற்பெரும் பாலை யூர்வாழ்
பன்னரும் புகழார் தெய்வப் பார்ப்பதி மணாளர்
பாத
முன்னரு மனத்த ரெல்லா முன்னரு மனைய நீரார்
பின்னரு மனைய ராகிற்
பிழைப்பதெக் காலத் தேயோ.
|
22 |
|
2362
|
ஓதரு முலக மெல்லா முறுமுறை
யுதவ வல்ல
நாதரு மவற்றை யெல்லா நலமுறப் புரக்க வல்ல
நீதரு மவற்றை
யெல்லா நிலையறத் துடைக்க வல்ல
போதரும் பாலை யூர்வாழ் புண்ணியப் புராண
னாரே.
|
23 |
|
2363
|
ஆரணி சடையான் பாலை வனத்தம
ரண்ண லன்று
காரணி கொடிய நஞ்சங் கண்டத்துக் கொண்டி லானேற்
றாரணி
படைப்பா ரெங்கே தகவது புரப்பா ரெங்கே
போரணி வயிர வாட்கைப் புலவரெங்
கேசெல் வாரே.
|
24 |
|
2364
|
வாரியே கருணைக் கென்றும்
வான்றருக் குலமே வள்ளற்
பாரியே யென்று லோபர் பாற்கவி புனைவீர் வெற்பு
நாரியே யிடப்பால் வைத்த பாலையூர் நம்மான் சீர்த்தி
மூரியே யன்பிற்
பாடின் முற்றுறா தொன்றுண் டாமோ.
|
25 |
|
2365
|
மோகமாஞ் சலதி மூழ்கி
முழுவினைச் சுறாவாய்ப் பட்டுப்
பாகமாம் பத்தி யின்றிப் பாவியாய் வருந்த
லாமோ
வேகமே யொருபான் மேவு மின்பமே பல்லு யிர்க்கும்
போகமே பொருளே
பாலை நிழலமர் புனித வாழ்வே.
|
26 |
|
2366
|
வாழ்வினைக் கருதி மோக வலையகப்
பட்டு முட்டாத்
தாழ்வினை யியற்றி யோவாப் பழிதலை சுமக்க லுற்ற
வூழ்வினை யொழிந்து நின்பே ரருளெனு மொப்பில் வாரி
யாழ்வினை யுறுத லென்று
பாலையூ ரமர்ந்த தேவே.
|
27 |
|
2367
|
தேவரு மகத்து வேந்துந் திருமல
ரவனு மாலும்
யாவருங் காணா வொண்ணா வெந்தையே யெனினு மன்பிற்
பூவரும்
பிலையே தேனும் புரிந்திட்டுப் போற்றி னப்போழ்
தேவரும் வெளிப்பட் டம்மா
பாலையூ ரிருக்குங் கோவே.
|
28 |
|
2368
|
கோவண மறையாக் கொண்ட குழகனைக்
கொழும்ப லாசப்
பூவண மேனி யானைப் பூவண நகரி னானைத்
தீவண மாக மூன்றூர்
செற்றசே வகனை நாளுங்
காவணப் பாலை யானைக் காண்பவர் கடவு ளாரே.
|
29 |
|
2369
|
கடல்விளிம் புடுத்த ஞாலங்
காவல்செய் சிறப்பும் வேண்டார்
மடல்கெழு கற்ப தாரு வானுல கிருப்பும்
வேண்டார்
விடலரு மயன்மால் போக வெள்ளத்துந் துளைய வேண்டா
ரடல்கெழு
பாலை யண்ண லடியவர்க் கடிமை யாரே.
|
30 |
|
2370
|
வேறு.
ஆரேறு முடிப்பாலை
யடிப்பிரான் கழல்பரசுஞ்
சீரேறு பெருஞ்சிறப்பிற் செம்மையர்கள் யாரெனினுங்
காரேறு மகவானுங் கடிக்கமலத் தனுந்துளவத்
தாரேறு புயத்தானுந் தொழத்தக்க
தன்மையரே.
|
31 |
|
2371
|
மையாரு மிடற்றிறைவர் வண்பாலை
வனத்துறைவார்
பொய்யாருஞ் சிறுமருங்குற் புண்ணியப்பார்ப் பதிபாகர்
மெய்யாரு மடிக்கன்பு மேவாதார் யாரெனினுங்
கையாரும் பலனாகக் கொள்வர்கருங்
கடுநரகே.
|
32 |
|
2372
|
நரகத்தே புகவிரும்பி நானிலமங்
கையராசை
விரகத்தே மாழாந்து விழுமனமே யிதுகேட்டி
யுரகத்தே சவிர்முடியா
ரூழியிறு தியுமுடியார்
கரகத்தே மலர்க்கையார் பாலைவனங் கருதுவையே.
|
33 |
|
2373
|
கருந்தாது நிகராமென்
கடைப்பட்ட மனங்குழையா
தருந்தாது நலஞ்சிறிது மந்தோவித் திறத்துளது
திருந்தாது போமென்னிற் செய்வதெவன் பாலைவனத்
திருந்தாது மலர்க்கொன்றைச்
சடாமோலி யிறையோனே.
|
34 |
|
2374
|
இறையானும் பிறர்க்குரிமை
யில்லாதெல் லாம்படைக்கு
மறையானும் புரவுபுரி மாண்பானு முழுதழிக்குந்
துறையானு மயக்கமிகத் துறுப்பானு மறுப்பானும்
பொறையானு நிறையானும்
பொலிபாலை வனத்தானே.
|
35 |
|
2375
|
வனத்தானை யூர்தருமை வனத்தானை
யாடரங்காம்
வனத்தானை யன்பருட்ப வனத்தானை முடிக்கணிந்த
வனத்தானை
யூழியும்யௌ வனத்தானைப் பணிசெயும்பு
வனத்தானை நெடும்பாலை வனத்தானைத்
தொழனலமே.
|
36 |
|
2376
|
நலமென்னா நயமென்னா நாப்பயின்ற
கலையென்னாங்
குலமென்னாங் குடியென்னாங் கோத்திரசூத் திரமென்னா
மலமென்னா மருளென்னா மன்பென்னா மமைந்தபெரும்
புலமென்னாம் பாலைவனப்
புண்ணியனை வணங்கார்க்கே.
|
37 |
|
2377
|
வணங்காது நின்னடியை மறவாது
பயில்பவரோ
டிணங்காது பாலைவனத் தெய்தாது நின்விரதத்
துணங்காது சற்றுமன
முருகாது திரிகின்ற
குணங்காது மூடருமென் பெறுவரோ குணக்குன்றே.
|
38 |
|
2378
|
குன்றாத வனமுலையோர் கூறுடையா
யூழியினும்
பொன்றாத பெருஞ்சிறப்பிற் பொலிபாலை வனத்தரசே
யொன்றாத
மனங்கொடுனை யொன்றியதொத் தேத்திடினுங்
கன்றாத பேரருளிற் கலக்குமா
றெண்ணுகவே.
|
39 |
|
2379
|
2379.
எண்ணுதலிற்
குறையில்லை யெண்ணியவா றொன்றானும்
பண்ணுதறா னிலையிந்தப் பாவிசெய லிதுவானா
லொண்ணுதலோர் பான்மருவ வொண்பாலை வனத்தமருங்
கண்ணுதலே நின்னருளிற்
கலப்பதுமெவ் வாறுரையே.
|
40 |
|
2380
|
வேறு.
உரைசெ யுந்திற
மொன்றுள தன்னதை யுரைத்திடக்கேணெஞ்சே,
வரைசெ யுஞ்சிலை யாளனைப் பாலையூர் வள்ளலை வழுத்தாதே,
விரைசெ
யுங்குழன் மின்னனார் மயற்குழி வீழ்ந்துதாழ்ந்துழல்வாயேற்,
புரைசெ
யும்பவத் துயரநிற் கழியுமோ புணருத லிலையின்பே.
|
41 |
|
2381
|
இன்ப மேயெனப் பலஞ்சவாழ்க்
கையிற்சுழன் றெய்த்திளைத் திடுநெஞ்சே,
துன்ப மேயலாற் கண்டது வேறெவன்
சொற்றியா லதுதீர்ந்து,
நன்ப தாம்புய மாலவற் கரியவ னம்மனோர்க் கெளியன்கா,
ணன்ப வாவுபூம்
பாலையூ ரண்ணலை யவாய்த்தொழு தமர்வாயே.
|
42 |
|
2382
|
வாயி னாற்பல வுரைப்பரப்
படிநிலை வாய்த்துமன் னுதலில்லை,
யாயி னாற்பல னென்னைநன் னெஞ்சமே யஃதொரீஇ யன்புற்று,
வேயி னாற்பெற
லரும்பசுந் தோட்கயன் மிளிரரி மதர்ச்செங்கட்,
டாயி னாற்பொலி பாகனைப்
பாலையூர் சார்ந்துபோற் றுதனன்றே.
|
43 |
|
2383
|
நன்று சற்றுநீ ரெண்ணிலீர்
மனைமுத னவில்பெருங் குடும்பத்தே,
சென்று மற்றதி லழுந்துவீ ரென்செய்வீர் திருகுவெஞ் சினங்கொண்டு,
கொன்று செற்றிடக் கூற்றுவன் குறுகிடிற் குவலயத் துள்ளீர்கா,
ளென்று
சென்றுநம் பாலையூ ரிறைவனை யேத்துபு தொழுவீரே.
|
44 |
|
2384
|
வீரம் வேண்டினு மனைமக
வேண்டினும் விளைநில முதலாய,
சாரம் வேண்டினு முலகெலாம் படைத்திடு
தலைமைவேண்டினுங்
காவற், பாரம் வேண்டினும் பற்றறுத் துயர்கதி படர்தரு
மதற்காய,
வீரம் வேண்டினும் பாலையூ ரிறைவனை யேத்துபு தொழினாமே.
|
45 |
|
2385
|
தொழுதெ ழுந்துகை தலைமிசைக்
குவித்திலை சொற்பதங் கடந்தாயென்,
றழுது நெஞ்சநெக் குருகிலை யடியரை யஞ்சலித் தடைகில்லை,
பழுது
தீர்வதெப் படிமன மேபெரும் பாலைமா வனமேய,
முழுது மாகிய தம்பிரான்
றிருவருண் முயங்குத லெவ்வாறே.
|
46 |
|
2386
|
எவ்வ மேபடு மலமுதன் மூன்றுமற்
றின்பவீ டுறுபாக்குப்,
பவ்வ நீர்விட முண்டகண் டனைப்பெரும் பாலைமா வனத்தானைச்,
செவ்வ
னேபணிந் திறைஞ்சிலை யென்செய்தாய் தீயவெங் கொடுநெஞ்சே,
கவ்வ நோயுடற்
பரஞ்சுமந் தலைதலிற் கதிவழி பெறலாமே
|
47 |
|
2387
|
மேவ லார்புரத் தழலெழ
நகைத்தவன் விடையுடைப்பெருமான்பொன்,
காவ லாற்கொரு தோழமை யுற்றவன்காமத கனஞ்செய்தோன்,
பாவ லார்புகழ்
பாலைமா வனத்தவன் பணிபவர் தமக்கென்று,
மேவ லார்மக வானயன் மாலென
விசைத்திடு மிதுமெய்யே.
|
48 |
|
2388
|
மெய்யை மெய்யெனக் காணல
ருண்மையா மெய்யையே யுறக்காண்பார்,
பொய்யை யாதரிப் பார்முக நோக்குறார் பொலிவுமே தகப்பூண்பார்,
பையை
மேவராப் பாயலான் முதலிய பலர்திருக் குறிக்கொள்ளார்,
செய்யை மேவுநம்
பாலைவ னேசனைச் சிந்திக்கு மடியாரே.
|
49 |
|
2389
|
அடிய ராதலே நன்றுநன் றுள்ளமே
யரவஞ்சு மிடியேற்றுக்,
கொடிய ராதலிற் றாமரை மலரணைக் கோளரா தலிற்செங்க,
ணெடிய ராதலி
னிவ்வுரை கடைப்பிடி நிலவிய வெண்ணீற்றுப்,
பொடிய ராவலிற் சூழ்பெரும்
பாலையூர்ப் புண்ணிய னடியார்க்கே.
|
50 |
|
2390
|
வேறு.
அடியர் காணமன்
றாடிடு மழகர்வெண் ணீற்றுப்
பொடியர் வாளராக் குலந்தபு புட்கொடி
பொறுக்குங்
கொடியர் பாலைமா வனத்தவர் திருவருள் குறியாக்
கடிய ரெவ்வலி
கொடுகடப் பார்பவக் கடலே.
|
51 |
|
2391
|
கடல கத்தெழுந் தெங்கணும்
பரந்தவெங் கடுவின்
மிடல டக்கிய கண்டரைத் தொண்டரை வெருட்டு
மடல்
படைத்தவெங் கூற்றினைப் பாற்றிய வவரை
யுடல் படைத்தபே றுறத்துதி பாலையூ
ருற்றே.
|
52 |
|
2392
|
உற்ற செஞ்சடை யொருபுற
மொருபுறங் கருமை
செற்ற பூங்குழ லொருபுறங் கழன்மணிச் சிலம்பு
பொற்ற
வோர்புறம் புலியத ளொருபுறம் பட்டு
மற்ற வோர்புறம் பாலையூர் மருவுமெம்
மாற்கே.
|
53 |
|
2393
|
மாலு நான்முகத் தொருவனும்
விலங்குரு வாய்த்துங்
கோலும் வார்சிறைப் புள்ளுரு வாகியுங் குணங்கள்
சாலுந் தாண்முடி கண்டில ராயினுந் தனித்தோர்க்
காலும் பாலையா னெத்திறத்
தினுமெளி யவனே.
|
54 |
|
2394
|
எளிய னன்பருக் கெங்கணு
மாய்நிறைந் தியலு
மொளியன் மாமறை முடியம ரொப்பிலா னந்தக்
களியன்
பாலையூர்க் கருத்தன்மா நடம்பயில் பரமா
வெளிய னென்பவ ரிம்மையே யடைவது
வீடே.
|
55 |
|
2395
|
வீடு வேண்டினு மெய்துவர்
விண்ணகம் புரக்கும்
பீடு வேண்டினு மெய்துவர் தனதனிற் பிறங்கு
மாடு
வேண்டினு மெய்துவ ரயனரி வாழ்க்கைப்
பாடு வேண்டினு மெய்துவர் பாலையாற்
பணிந்தே.
|
56 |
|
2396
|
பணியுந் திங்களும் பயின்றமர்
செஞ்சடைப் பரமா
வணியும் பாலையூ ரண்ணலே யன்றொரு துரும்பாற்
றணிய
வானவர் வலிதனை யளந்தநா ணின்னைத்
துணிய வோர்ந்திலர் யாங்களோ வுணர்பவர்
சொல்லே.
|
57 |
|
2397
|
சொல்லத் தக்கது நின்புக
ழடிமையிற் றுனைந்து
புல்லத் தக்கது நின்கழல் புண்ணிய மிகையால்
வெல்லத் தக்கது மலந்திருப் பாலையூர் விமலா
கொல்லத் தக்கது கூற்றினை
நலங்குறிப் பவரே.
|
58 |
|
2398
|
குறிகு ணங்கடந் தவனிரா
மயன்குணக் குன்ற
னறிவன் ஞாதுரு ஞானஞே யங்களற் றறாத
மறிவி னன்னிலை
யாளருக் கொளிமய மானோன்
பொறிவி ளங்கிய பாலையூர் மருவுமற் புதனே.
|
59 |
|
2399
|
அற்ப வாழ்வினை மதியன்மி
னலரகத் தமர்வான்
கற்ப மெண்ணில கண்டமர் பாலையூர்க் கடவுள்
சொற்ப
தங்கடந் தவன் றுணை யடிமலர் பற்றி
நிற்ப வுண்டுகா ணிகரினின் மலப்பெரு
வாழ்வே.
|
60 |
|
2400
|
வேறு.
வாழ வேண்டிய வையகத்
தீர்வினை
போழ வேண்டினும் புந்திகொள் ளீரின்பத்
தாழ வேண்டினு
மையன்பொற் பாலையூர்
சூழ வேண்டித் துனைந்து நடமினே.
|
61 |
|
2401
|
நடலை வாழ்வினை நம்புத
லோவுமின்
சுடலை சேர்ந்து சுமந்த வுடற்பொறை
யடலை யாமுனம் பாலை
யடுத்துவேல்
விடலை தாதையைப் போற்றி விழைமினே.
|
62 |
|
2402
|
விழையு மால்வரை மெல்லிய
லாளொடுந்
தழையு மால்விடை மேல்வரு தம்பிரான்
குழையும் பூவுங்கொள்
பாலையைக் கூடிலோ
ருழையு மொண்மழு வுந்தரு முண்மையே.
|
63 |
|
2403
|
உண்மை யோதி யுளங்குளிர்
வித்தியால்
வெண்மை மேய வினையுடை யேனுக்குப்
பெண்மை மேவிய பாகப்
பெருந்தகாய்
வண்மை மேவிய பாலை வனத்தனே.
|
64 |
|
2404
|
வனத்தை மேவி வளிமுத லுண்டுடற்
கனத்தை வாட்டுத லாற்பயன் காண்பதெ
னனத்தை யார்வயற் பாலையூ ரண்ணல்பான்
மனத்தை வைத்துண் டுடுப்பினு மாட்சியே.
|
65 |
|
2405
|
மாட்சி மேவிய பாலை வனம்பர
னாட்சி யென்ப தறிந்தன மாங்குறீஇக்
காட்சி யெய்திக் கலந்து களிப்புறப்
பூட்சி வீழுமுன் போதுவம் வாநெஞ்சே.
|
66 |
|
2406
|
நெஞ்ச மேயிது கேணி
னினைப்பெலாம்
வஞ்ச மேயது மாற்றி வயறொறு
மஞ்ச மேபொலி பாலை யரனகழ
றஞ்ச மேகொள் சமானநிற் கில்லையே.
|
67 |
|
2407
|
இல்லை யுண்டென் றிசைக்கு
மமணர்முற்
றொல்லை வல்வினை யாளர்தஞ் சொல்லொரீஇ
யல்லை நேர்களத் தண்ணறன
பாலையூர்
நல்லை மேவினெஞ் சேநலம் வாய்க்குமே.
|
68 |
|
2408
|
வாயுங் கையு மனமும் படைத்தனை
தாயுந் தந்தையு மாய சதாசிவ
னேயும் பாலை யிடந்துதி செய்பணி
தோயு
மாறெண் ணுயிரே துலங்கவே.
|
69 |
|
2409
|
வேத நான்கும் விரித்துரை
செய்யவும்
போதம் வேறு படுநர் புலைமதஞ்
சாத மென்றடை யோந்தழை பாலையூர்
நாத னாரடித் தொண்டு நயப்பமே.
|
70 |
|
2410
|
வேறு.
நயமலி பாலையூர்
நங்கள் கோன்மறை
வயமலி பரிமிசை வருபி ரானடிக்
குயமலி பத்திசெ யுண்மை
யாளரே
சயமலி முத்தியிற் சார்ந்து வாழ்வரே.
|
71 |
|
2411
|
வரைவரு பார்ப்பதி மணாளன்
பாலையூர்
விரைவரு கொன்றையான் விழையும் பாதமே
திரைவரு பவக்கடற்
செறிந்து வீழ்ந்தவர்
கரைவரு தகைமரக் கலமென் பாரரோ.
|
72 |
|
2412
|
அரவணி சடையனை யாழி யேந்துபு
புரவணி விடையனைப் புகுந்து பாலையூ
ருரவணி மதியினன் குவப்பப் போற்றுவா
ரிரவணி கருமல மெமக்கு மாற்றுவார்.
|
73 |
|
2413
|
வாரணி வனமுலை மங்கை பங்கனை
நீரணி பாலையூர் நிமல னைக்கடற்
காரணி கண்டனைக் கைதொ ழாதவ
ரேரணி
யுடல்பொறை யிந்தப் பூமிக்கே.
|
74 |
|
2414
|
மிக்கவர் பாலையூர் விமலர்
மார்பணி
யக்கவர் புகழ்விரும் பாத மூடர்துன்
பக்கவர் குழிவிழாப்
பதைப்ப ரின்பத்துப்
புக்கவ ருயவதெப் போது தேரினே.
|
75 |
|
2415
|
தேர்வரு கதிர்மதி செய்ய
தீயெனப்
பேர்தரு கண்ணினார் பிறங்கும் பாலையூ
ரேர்தரு மாபணிந்
திறைஞ்சி னென்செய்வான்
கார்தரு கடாமிசைக் கடுகுங் காலனே.
|
76 |
|
2416
|
காலனைக் காய்ந்தசெங்
காலனைத்திரி
சூலனைப் பாலைமா வனத்துத் தோன்றலைச்
சீலனை யன்றறந்
தெரிப்ப வைகிய
வாலனை யறிதரா ரறிவென் னாவதே.
|
77 |
|
2417
|
ஆவது மழிவது மவன தாணையென்
றேவருங் கொள்ளநீ யிகலி யென்செய்தாய்
மாவது மலர்செறி பாலை வள்ளறா
ளோவரு மன்புபூண் டுறத்தொ ழாய்நெஞ்சே.
|
78 |
|
2418
|
சேவுறத் திகழ்பவன் றிகழும்
பாலையூர்
மேவுறத் திருவரும் விஞ்சை மேவிடும்
பாவுறச் செறிமல பந்த
நீங்கிடுந்
தேவுறற் கருங்கதிச் செல்வ மெய்துமே.
|
79 |
|
2419
|
எய்த்தனம் பாலையூ ரிறைவற்
கன்புளம்
வைத்தன மும்மல வாழ்க்கை யார்தமைப்
புய்த்தனம் வேறொரு புந்தி
செய்கிலோ
முய்த்தன மனமவ னொளிசெய் தாள்கட்கே.
|
80 |
|
2420
|
வேறு.
தாளா தாமரை ததையும்
பாலையூர்க்
காள கண்டனார் கரும லந்தவிர்த்
தாள வல்லர்நா மங்கு மேவியே
நீள வின்பமார் தருவ நெஞ்சமே.
|
81 |
|
2421
|
மேலை நாள்வினை முழுதும் வீதரு
மாலை வார்குழன் மடந்தை பாகனைச்
சோலை சூழ்குயிற் றுழனி யோங்கிடும்
பாலை யூரிடைப் படர்ந்து போற்றினே.
|
82 |
|
2422
|
போற்றி வானவர் துதிக்கும்
புண்ணிய
னாற்றி யைந்தொழி லருண டாத்துவோன்
பாற்றி வெவ்வினை பாலை
வாழ்பவ
னீற்றி நம்வினை நிரப்பு மின்பமே.
|
83 |
|
2423
|
இன்பம் வேண்டுமே வீது
செய்ம்மினோ
துன்ப மேவிமா ழாந்து சோர்தரீ
ரென்ப றாதபூ ணிறைவன் பாலையூ
ரன்ப ரோடினி தடைந்து வாழுமே.
|
84 |
|
2424
|
வாழி பாலையூர் வைகு
மெம்பிரான்
சூழி யானைத்தோல் போர்த்த சுந்தரன்
வீழி வாயுமை பங்கன்
மென்கழற்
றாழி னல்லதை யின்பஞ் சாருமே.
|
85 |
|
2425
|
சாரு வாகமே யாதி சார்ந்துளீர்
தேரு மாறிலா தலைதல் செவ்வியே
யோரும் பாலையூ ரொருவன் றாளிணை
கூரு
மன்பராய்க் குறிக்கொண் டுய்ம்மினே.
|
86 |
|
2426
|
மின்னை நேர்தரத் தோன்றி
வீந்திடு
மென்னை யிவ்வுட லெண்ணி லீர்கொலோ
பொன்னை நேர்சடைப் புனிதன்
பாலையூ
ரன்னை பாகனை யடைத னன்மையே.
|
87 |
|
2427
|
ஏல வார்குழ லிறைவி பாகனைக்
கால காலனைக் காள கண்டனைப்
பால வாள்விழிப் பாலை யூரனை
யேல
வேத்துவார்க் கில்லை துன்பமே.
|
88 |
|
2428
|
துன்ன லார்புரஞ் சுட்ட
வெம்பிரான்
பன்ன லாருளம் பதித ராதவ
னன்ன மார்வயற் பாலை யண்ணலைச்
சொன்ன பேரெலாந் தூய முத்தரே.
|
89 |
|
2429
|
முத்த ராகுவர் மூட ராயவுன்
மத்த ரோடளாம் வாஞ்சை நீத்தெழீஇப்
பத்தர் தம்பிரான் பாலை யூர்புகுஞ்
சித்த ராவரேற் றேவர் போற்றவே.
|
90 |
|
2430
|
வேறு.
போற்றுநெடு மாலயனுக்
கரியானைப் பெரியானைப் புவனமெல்லாஞ்,
சாற்றுபவன் முதலாய வரியபெய
ருடையானைத் தரணிவேத,
மாற்றுநெடுந் தேர்பரியாக் கொண்டானைப் பாலைவனத் தமர்ந்துபல்பூ,
வேற்றுமவர்க் கருள்சுரக்கு மவனையெண்ணா தித்தனைநா ளிரித் தோம் வீணே.
|
91 |
|
2431
|
வீணாக நாள்பலவுங்
கழித்தனம்பொற் பாலையூர் விரும்பிச்சார்ந்து,
நீணாகம் பூண்டானைக்
கண்டிறைஞ்சி யவனடியார்நேயத் தாழ்ந்து,
கோணாக மொழிதரத்தீர்ந் தேன்றுபணி
விடைபுரிந்து குலவப் போற்றா,
தாணாகப் பிறந்ததனுக் கிவ்வுலகி லெப்பயனை யடைந் தாம் யாமே.
|
92 |
|
2432
|
அடையானை யுரிபோர்த்த பெருமானை
யொருமானை யங்கை யேந்துஞ்,
சடையானை வெஞ்சூலப் படையானை யுலகமெனத்தக்க யாவு,
முடையானை
நெடும்பாலை வனத்தானை யெழுவிடையு மொருங்கு சாய்த்த,
விடையானைப்
பூசிக்கப் பெற்றவரே நற்றவர் மேன் மேலுந் தானே.
|
93 |
|
2433
|
மேலாய பொன்னுலகிற்
சுதன்மையடைந் தைந்தருவின் விழையு நீழற்,
பாலாய வரியணைமே லிருநிதிய முதலனைத்தும் பணியின் மேவ,
மாலாய
வரமகளிர் போகநுகர்ந் திருப்பதினும் வளமை மேய,
தாலாய பாலைவனத் தழகனடி
தொழுதைய மருந்தும் பேறே.
|
94 |
|
2434
|
அருந்தவம்பன் னாளும்வன
மாதியதேத் திருந்துநனியமைந்தா ரேனும்,
பெருந்தவமா மறைபலகற் றாரெனினு மகம்புரிந்த பெரிய ரேனு,
மிருந்தவர்சூழ் பாலைவனத் தெம்மானுக் கன்பினராயெழில் விபூதி,
பொருந்தவவிர் கண்மணிபூ ணாதவரே லவரெமக்கோர் பொருளா காரே.
|
95 |
|
2435
|
பொருளாகக் கொலைகளவு முதலியபா
தகம்புரியும் புலைய ரேனும்,
வெருளாகத் தொழுமுதலாப் பலநோயு மீடழிக்கும் வீண ரேனு,
மிருளாகத்
திலர்பரவு பாலைவனப் பெருமானுக் கென்றுந்தீராத்,
தெருளாகப் புரியன்ப
ரெனினவரே நமையாளுந் தேவ ரன்றே.
|
96 |
|
2436
|
அன்றுமதி லொருமூன்று மழலாட
நகைத்தநினக் கரிதோ நாயேற்,
றுண்டுகொடு மலமூன்றுந் துகளாக நகைத்திடுதல்சொல்லாய் வஞ்சக்,
கன்றுகொடு கனியுகுத்தோன் காணாத பாலைவனக் கடவுளேறே,
மன்றுமறை
முடியுநிறை வளரொளியே பெருங்கருணை வாழ்க்கைக் கோவே.
|
97 |
|
2437
|
கோவேநின் புகழ்பாடேன்
பாடுவார் கூட்டத்துங் குறுகேனெங்க,
டேவேயென் றுனைத்துதித்துன் றிருவடிசேர்ந் தவரடியுஞ் சேவித் தேத்தே,
னேவேபோன் றொளிர்விழியார் மயலலையின் மூழ்கிடுவ தென்று மென்றாற்,
பூவேசெய் பாலைவனப் புண்ணியா வுய்யு நெறி புகலு வாயே.
|
98 |
|
2438
|
வாயினாற் பலபுகல்வோம்
புகன்றவழி யேநடக்கை மறந்தோ மிவ்வா,
றாயினா லினிச்செயலென் னஞ்சேலென் றிரங்கியினி தருள வேண்டும்,
வேயினாற் புரிபசுந்தோ ளுமைபாகா விடைப்பாகா விண்ணந் தோய்ந்து,
காயினாற் பொலிபாலை வனத்திறைவா கடவுளர்தங் கடவு ளானே.
|
99 |
|
2439
|
ஆனேறு கொடியுயர்த்தாய்
திருப்பாலை வனத்தரசே யடியார் வாழ,
மீனேறு கடலுலகி னெடுங்கருணை மழைபொழியு மேகமானாய்,
மானேறு கரதலத்தா
யெனக்கடங்காப் பெருவாழ்வும் வானஞ்சூழுங்,
கானேறு பெருங்கதியு நெடியமால்
காணாநின் கமலப் பூவே.
|
100 |
