Home > Tamil Language & Literature > Project Madurai >Index of  Etexts released by Project Madurai - Unicode & PDF >  கலேவலா - பின்லாந்தின் தேசிய காவியம் - நூல் அமைப்பு, அறிமுகம், சொற்றொகுதி, விளக்கக் குறிப்புகள் >  பாடல் 1 & 2 >  பாடல்கள் 3-10 > பாடல்கள் 11-18 > பாடல்கள் 19-25 > பாடல்கள் 25-35 > பாடல் 36 - 50 >

  Kalevala - A Finland Epic
Songs 36 - 50

கலேவலா - பின்லாந்தின் தேசிய காவியம்
பாடல் 36 - 50

தொகுப்பு: எலியாஸ் லொண்ரொத் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு: ஆர். சிவலிங்கம் (உதயணன்) நூல் அமைப்பும் அறிமுகமும்: டாக்டர் அஸ்கொ பார்பொலா (பேராசிரியர் - இந்திய இயல்)

Compiled by: Elias Lonnrot Translated into Tamil by R.Sivalingam Edited with an introduction by Asko Parpola

Etext Preparation (input) : Ms. Sarala Sandirasegarane
Etext Preparation (proof-reading) : Udhayanan
Etext Preparation (webpage) : Kumar Mallikarjunan
© Project Madurai 1999
Project Madurai is an open, voluntary, worldwide initiative devoted
to preparation of electronic texts of tamil literary works and to
distribute them free on the Internet. Details of Project Madurai are
available at the website http://www.tamil.net/projectmadurai

You are welcome to freely distribute this file, provided this
header page is kept intact.

இறைவனே, எமக்கு என்றுமே யருளும்!
மெய்யாம் தெய்வமே, மீண்டும் தந்திடும்!
தப்பியோ எக்களம் **தாமெக் களமிட
காட்டுச் குழலும் கலந்துகீச் சொலித்திட
இந்தச் சிறிய இவ்வெளிர் வெளிகளில்
தொடர்குறும் இந்தத் தோட்ட வெளிகளில்.

பகற்போ தெல்லாம் பாடியே மகிழ்வேன்
மாலையில் மகிழ்ச்சியில் மூழ்கிக் களிப்பேன் 640
இந்தப் பகுதியில் இந்நிலங் களிலே
பின்லாந் திந்தப் பெரும்பொழில் வெளிகளில்
எழுச்சி மிகுந்துயர் இளைஞர்கள் மத்தியில்
வளர்ந்திடு தேசீய மக்களின் மத்தியில்."

பாடல் 47- சூரிய சந்திரர் திருடப்படுதல்

அடிகள் 1-40 : வைனாமொயினனின் இசையைக் கேட்பதற்காகச் சூ¡¢யனும்
சந்திரனும் கீழிறங்கி வருகிறார்கள். வடநாட்டுத் தலைவி சூ¡¢யனையும்
சந்திரனையும் கைபற்றி ஒரு மலையில் ஒளித்து விடுகிறாள். அத்துடன்
கலேவலாவிலிருந்து நெருப்பும் அணைந்து விடுகிறது.

அடிகள் 41-82 : மாமுது மனிதன் என்று அழைக்கப்பட்ட கடவுள் விண்ணுலகத்தில்
ஏற்பட்ட ஆச்சா¢யமான இருளைக் கண்டு புதிய சூ¡¢ய சந்திரருக்காக நெருப்பை
உண்டாக்குகிறார்.

அடிகள் 83-126 : அந்த நெருப்புப் பூமியில் விழுகிறது; அதைப் பார்ப்பதற்கு
வைனாமொயினன் இல்மா¢னனுடன் செல்கிறான்.

அடிகள் 127-312 : அந்த நெருப்பு `அலுவே` ஏ¡¢யுள் விழுந்ததென்றும் அதனை
ஒருமீன் விழுங்கி விட்டது என்றும் அவர்களுக்கு காற்றின் கன்னி கூறுகிறாள்.

அடிகள் 313-364 : அந்த மீனைப் பிடிப்பதற்கு மரப்பட்டையின் தும்பினால் செய்த
வலையுடன் வைனாமொயினனும் இல்மா¢னனும் புறப்படுகின்றனர்; ஆனால் மீனைப்
பிடிக்க முடியவில்லை.


--------------------------------------------------------------------------------

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
கந்தலே யாழ்வெகு காலம் இசைத்தனன்
அதனை இசைத்தனன் அத்துடன் பாடினன்
உண்மையில் அதுமிக உளமகிழ் வளித்தது.

வளர்மதி வதிவிடம் வரைஇசைக் கேட்டது
கதிரவன் சாளரம் வரைகளிப் பமைந்தது
சந்திரன் தன்இல் தனால்வெளி வந்தது
மிலாறுவின் வளைகிளை மெல்அடி வைத்தது
இரவிதன் கோட்டையி லிருந்தெழுந் திட்டது
ஊசி(யி)லை மரமதன் உச்சிடம் கொண்டது 10
கந்தலே யாழதன் கவினிசை கேட்டிட
இசையின் பத்தை இனிதே நுகர்ந்திட.

வொவ்ஹி என்பவள் வடநிலத் தலைவி
நீக்கல் எயிறுள நீள்வட முதுபெண்
சூ¡¢ய னதனைத் தொடுகரம் பற்றினள்
சந்திரன் தனையும் தன்கைப் பிடித்தனள்
மதியை மிலாறுவின் வளைந்த கிளையினில்
கதிரை ஊசி(யி)லை கவின்மர உச்சியில்;
அவற்றை எடுத்துடன் அவள்இல் ஏகினள்
இருள்நிறை வடபால் இயைநிலத் தாங்கே. 20

தண்மதி திகழ்வதைத் தடுத்து மறைத்தனள்
ஒளிவிடும் மார்புறும் ஒருபா றையினுள்
தகிகதிர் ஒளிர்வதைத் தடுக்கப் பாடினள்
உருக்கினால் இயைந்த ஒருமலை யுள்ளே
இவ்விதம் பின்னர் இயம்பினள் அவளே:
"நீர்இங்கி ருந்து நீங்கவே வேண்டாம்
உதிக்கவும் வேண்டாம் ஒளிர்மதி, திகழ்ந்திட!
எழுந்திட வேண்டாம் இரவியே, ஒளிர்ந்திட!
விரும்பிநான் வந்துமை விடுத்தால் தவிர,
இனிநான் வந்துமை எழுப்பினால் தவிர, 30
ஒன்பது பொலிப்பா¢ யுடனே வந்து,
அவைஒரே பெண்பா¢ அ¡¢தில் ஈன்றவை."

அவள்சந் திரனை அகற்றிய பொழுது
இரவியை எடுத்து ஏகிய பொழுது
வடபுலத் திருந்த மலைக்கற் பாறையுள்
இரும்பினால் இயைந்த இருங்குன் றுள்ளே
திருடினள் உண்மையில் திகழொளி அவளே
திருடினள் வைனோத் திருவகத் தீயை;
இல்எலாம் அதனால் இழந்தன நெருப்பை
வீடுகள் அனைத்தும் வெளிச்சம் இழந்தன. 40

இரவு வந்தது இடைவிடா திருந்தது
இருள் நிறைந்தது இரவதே நீண்டது
கலேவலாப் பகுதியில் கடுமிரு ளானது
வைனோ நாட்டின் வதிவிடங் களிலே
அத்துடன் விண்ணிலும் அங்கே இருளாம்
விண்முது மனிதரும் வீற்றிருக் கும்மிடம்.

நெருப்பிலா திருப்பது நிகா¢லா இன்னல்
கனல்இலா திருப்பது கடுந்துய ரானது
மனிதர்சா தாரணர்(க்கு) மற்ற·தோர் தொல்லை
மாமுது மனிதர்க்கும் மற்றது தொல்லையே. 50

அம்முது மனிதர் அதிஉயர் தெய்வம்
விண்ணுறை அவரே வியன்பெரும் கர்த்தர்
நிலைமை அந்நியம் நேர்ந்ததாய் உணர்ந்தார்
சிந்தனை செய்தார் சீருற நினைத்தார்
மதியின்முன் வந்த மாயம· தென்ன!
கதி¡¢ன் பாதைநேர் கடும்புகார் என்ன!
திங்களும் இப்போ திகழா தமைந்ததே!
ஒண்கதிர் கூட ஒளிரா நின்றதே!

முகிலின் பாதையில் முன்அவர் நடந்தார்
விண்ணின் கரையிலும் விரைந்தே ஏகினார் 60
நீல நிறத்தில் காலுறை அணிந்து
உயர்ந்த காற்குதி ஒளிர்ந்தகா லணியில்
திங்களைக் காணத் தேடித் தி¡¢ந்தார்
இரவியை அவரும் எதிர்கொளச் சென்றார்
காய்நிலா அவரும் காணவே யில்லை
இரவியை அவரும் எதிர்கொள வில்லை.
அவ்விண்மா முதியர்தீ அறைந்தே எழுப்பினர்
வெந்தீச் சுடரை மின்னிடச் செய்தனர்
ஒளிச்சுடர் அலகுறும் ஒளிர்வாள் ஒன்றினால்
சிந்திப் பொறிஅகல் திகழ்அல கொன்றினால்; 70
ஒருவிரல் நகத்தில் ஒளிர்நெருப் பறைந்தனர்
உடலின் உறுப்பினில் ஒளிவிடச் செய்தனர்
மீமிசைச் சுவர்க்க வியனார் இடத்தில்
தாரகைக் குலத்தின் தவழ்விண் வெளியில்.

ஆமாம், அறைந்தெழுப்(ப) அனல்எழுந் ததுவாம்
நெருப்பின் பொறியினை மறைத்தே வைத்தனர்
பொன்னிலே புனைந்த பொற்பை ஒன்றிலே
வெள்ளியில் புனைந்த வெண்சிமிழ் ஒன்றிலே
பொறிதா லாட்டவோர் பூவையைக் கொண்டனர்
அதனைஆ ராட்டிட அழகுவிண் கன்னியை 80
உருவாக்கி யெடுக்கவோர் ஒளிர்புதுத் திங்களை
தோன்றவைத் திடப்புதுச் சூ¡¢ய னொன்றையே.

உயர்நீள் முகிலின் உச்சியி லிருந்தபெண்
அகல்விண் விளிம்பில் அமர்ந்தவக் கன்னி
அந்தப் பொறியை அவள்தா லாட்டினள்
அந்த ஒளியை அவள்ஆ ராட்டினள்
தங்கத் தியைந்த தனியொரு தொட்டிலில்
வெள்ளியில் இயைந்த வெண்நாண் பூட்டியே.

வெள்ளியில் இயைந்த வெண்நாண் அசைந்தது
தங்கத் தொட்டிலும் தனியா டிற்று 90
அசைந்தன முகில்கள் அதிர்ந்தது வானம்
வானக மூடியும் வளைந்தே வந்தது
தையலும் தீயைத் தாலாட் டுகையில்
அனலைப் பாவை ஆராட் டுகையில்.

தையலும் பொறியைத் தாலாட் டினளாம்
அனலைப் பாவை ஆராட் டினளாம்
கனலினை விரல்களால் காத்து வளர்த்தனள்
அதனைக் கைகளால் அணைத்து வளர்த்தனள்,
மூடமா தங்கையால் ஆடொ¢ **வீழ்ந்தது
கவன மிலாதவள் கரங்களால் கனலும் 100
காத்து வளர்த்தவள் கைகளி லிருந்து
கிளறிய பெண்ணவள் விரல்களி லிருந்து.

சுவர்க்கம் பிளந்து துவாரம் விழுந்தது
வானகம் முழுவதும் சாரளம் வந்தது
தீப்பொறிச் சுடரும் சிதறித் தெறித்தது
சென்னிறப் பொறியாய்ச் சிந்திப் பறந்தது
சீறிச் சுவர்க்கத் தூடாய்ச் சென்றது
தொடர்முகில் ஊடாய்த் துளைத்து விரைந்தது
விண்ஒன் பதுவாம் விரைந்தவற் றூடாய்
ஆறு ஒளிறும் மூடிகள் ஊடாய். 110

முதிய வைனா மொயினன் மொழிந்தான்:
"சகோதர, கொல்ல தகைஇல் மா¢ன!
புறப்படு வோம்நாம் போய்ப்பாரப் பதற்கு
புறப்பட்டுப் போவோம் போய்ப்படிப் பதற்கு
எவ்வகை நெருப்பவ் விழிந்தவந் நெருப்பு
புதுமையாய் வீழ்ந்த பொறியது எவ்வகை
மேலே இருக்கும் விண்ணிலே யிருந்து
கீழே யிருக்குமிவ் கிளர்புவி மீது
வண்ண நிலவின் வளையமாய் இருக்குமோ!
அல்லது சூ¡¢யன் அதன்சக் கரமோ! 120

இருவரும் புறப்பட் டேகினர் நாயகர்
ஏகினர் அடிவைத் தினிதுசிந் தித்தனர்
அவ்விடம் எங்ஙனம் அடையலாம் என்று
எவ்வழி அங்குபோய் இறங்கலாம் என்று
செந்தீ யேகிச் சேர்ந்தஅவ் விடத்தே
பொறியனல் வீழ்ந்து போனஅவ் விடத்தே,

அவர்களின் எதிரே ஆறொன் றடுத்தது
பெருங்கட லொன்று பெருக்கெடுத் ததுபோல்;
முதிய வைனா மொயினனு மாங்கே
படகு ஒன்றினை படைக்கத் தொடங்கினன் 130
காட்டிலே ஒன்றைக் கட்டத் துணிந்தனன்
அடுத்தவன் கொல்லன் அவன்இல் மா¢னன்
ஊசி மரத்திலே உயர்துடுப் பமைத்தனன்
தேவ தாருவில் செய்தனன் தண்டுகள்.

இப்போ தயார்நிலைக் கிருந்ததோர் தோணி
வேண்டிய துடுப்புகள், மிண்டுக் குவட்டுடன்,
தண்ணீர் மேலே தள்ளினர் தோணியை
வலித்துச் சென்றனர் வலுவிரைந் தேகினர்
சுற்றியே சென்றனர் தொடர்*நெவா நதியினை
எழில்நெவாக் கடல்முனை எல்லையை அடைந்தனர். 140

*வாயுவின் மகளவள் வனிதை இன்கன்னி
இயற்கை மகளி¡¢ல் இவள்வய துயர்ந்தவள்
அவர்களின் எதிரே அப்பெண் வந்தனள்
இவ்விதம் மொழிந்தனள் இயம்பினள் இவ்விதம்:
"மனிதா¢ல் எவ்வகை மனிதரோ நீங்கள்
ஆம்உங் களைநான் அழைப்பது எவ்விதம்?"

முதிய வைனா மொயினன் மொழிந்தான்:
"நாங்களோ இங்கே நற்கட லோடிகள்
முதிய வைனா மொயினனே நான்தான்
அடுத்தவன் கொல்லன் அரும்இல் மா¢னன்; 150
உன்னுடை இனத்தை உரைப்பாய் இப்போ
அ¡¢வையே நின்னைநாம் அழைப்பது எவ்விதம்?"

பின்வரும் சொற்களில் பேசினள் பாவையும்:
"பெண்களில் முதிர்ந்த பெண்ணும் நானே
காற்றின் மகளி¡¢ல் மூத்தவள் நானே
அன்னை யா¢ல்முதல் அன்னையும் நானே
ஐந்து மகளி¡¢ன் அம்சம் கொண்டவள்
ஆறு மணமகள் அழகு படைத்தவள்;
எங்கே பயணம் எடுத்தீர் மனிதர்காள்?
புறப்பட்ட தெங்குநீர் புகலுக வீரரே!" 160

முதிய வைனா மொயினன் மொழிந்தான்
உரைத்தான் அவனே உரைத்தான் இவ்விதம்:
"அணைந்து போனது அ¡¢யஎம் நெருப்பு
தொலைந்து போனது சுடருமெங் களலனல்
நெடுநாள் நாங்கள் நெருப்பிலா திருக்கிறோம்
இருட்டில் நாங்கள் இருக்கிறோம் மறைந்து;
இப்போ தெம்மனத் திருப்பது எதுவெனில்
அனலைப் பற்றியே அறியச் செல்வதாம்
அவ்வனல் சுவர்க்க மதிலிருந் திழிந்தது
மேகத் திருந்து வீழ்ந்தது அவ்வனல்." 170

பின்வரும் சொற்களில் பேசினள் பாவையும்
உரைத்தாள் அவளே உரைத்தாள் இவ்விதம்:
"தீகொடி ததனைத் தொ¢வது கடினம்,
அனலோ கொடியது அறிவது சிரமம்;
செய்கைகள் முன்னரே செய்தது நெருப்பு
ஆற்றிய தணலும் அனேகம் சேதம்:
சுடர்விட் டொ¢ந்தன சுடர்தீப் பொறிகள்
சென்னிறப் பந்தாய்த் திகழ்ந்துகீழ் வீழ்ந்தது
இறைவனார் படைத்த பெருவெளி யிருந்து
முதியவர் படைத்த முழுவா னிருந்து 180
மென்மையாம் சுவர்க்க வெளிப்பரப் பிருந்து
கிளர்சீர் வானைக் கிழித்துக் கொண்டே
ஒட்டடை படிந்த உயர்புகைக் குழல்வழி
வற்றிய கூரை மரத்தினைக் கடந்து
*தூ¡¢யின் புதிய தூய வதிவிடம்
வணங்குதற் கு¡¢யவன் வயங்குமில் லுள்ளே.

அங்ஙனம் அவ்விடம் அதுவந் துறுகையில்
தூ¡¢யின் புதிய தூயஇல் லுக்கு
செயல்கள் கொடிதாய்ச் செயத்தொடங் கிற்று
தீயவை அங்கே செயத்தயா ரானது: 190
ஒண்தொடி யார்மார் புடைத்துப் போட்டது
கன்னியர் மார்பின் காம்பைத் தொட்டது
பையன்கள் முழங்கால் பலவு மழிந்தது
தலைவா¢ன் தாடியை தகித்து முடித்தது.

ஒருதாய் குழந்தைக் கூட்டினள் பாலினை
துரதிர்ஷ்ட மான தொட்டில் ஒன்றிலே
வன்னெருப் பவ்விடம் வந்தே சேர்ந்ததும்
அதன் கொடுஞ்செயலை ஆற்றி முடித்தது
தொட்டிற் குழந்தையைத் துடிக்க எ¡¢த்தது
தாயின் மார்பையும் தாக்கி எ¡¢த்தது; 200
குழந்தை மரணக் கொடுமுல கடைந்தது
உண்மையில் பையன் உற்றனன் துவோனலா
இறப்பதற் கென்றவன் இயற்றப் பட்டவன்
அழிவதற் கென்றே ஆக்கப் பட்டவன்
செந்நிறத் தீயினால் சேர்ந்தமாத் துயரால்
கனலால் நேர்ந்த கடும்வா தையினால்.

ஆயினும் அன்னை அறிந்தது அதிகம்
அதனால் இறப்புல கவள்சென் றிலளாம்
தீயைத் தடுக்கத் தொ¢ந்தனள் அவளும்
அனலை அடக்கவும் அறிந்தனள் அவளே 210
தையல் ஊசியின் தன்சிறு கண்வழி
கோடா¢ முடியில் கொள்ளும் புழைவழி
உறுகொதித் திண்பனிக் **கருவியின் துளையில்
வயல் வெளிஎல்லைகள் வழியத னாலே."

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
விரைவாய் அவனும் வினவினன் இவ்விதம்:
"அங்கிருந் தெங்கே அனலும் சென்றது
பறந்தது எங்கே படர்நெருப் பின்பொறி
தூ¡¢யின் வயல்வெளி தொடுஎல் லையினால்
அடவிசென் றதுவா அல்லது கடலா?" 220

மங்கையும் இவ்விதம் மறுமொழி கூறினள்
உரைத்தாள் அவளே உரைத்தாள் இவ்விதம்:
"அவ்விட மிருந்து அனல்செல் கையிலே
நெருப்பும் விரைவாய் நேராய்ச் செல்கையில்
எ¡¢த்தது முதலில் எல்லையி லாநிலம்
அதிக நிலங்கள் அதிக சதுப்புகள்
இறுதியில் அதுவும் இருநீர்ச் சென்றது
*அலுவே ஏ¡¢யின் அலைகளுள் சென்றது
எ¡¢யும் போலது இருந்தது தீப்பிடித்(து)
தீப்பொறி பரவும் சிதறியென் றிருந்தது. 230

கோடைகா லத்து குதிர்முந் நிசிகளில்
இலையுதிர் காலத் திரவுகள் ஒன்பதில்
ஊசி(யி)லை மரத்து உயர்நுரை எழுந்தது
அதன்விளிம் புவரை அதுஇரைந் தெழுந்தது
அந்தப் பயங்கர அனலதன் தன்மையால்
கொதிக்கும் அந்தக் கொடுங்கனற் சக்தியால்.

மீன்கள் காய்ந்த வெந்தரை வீழ்ந்தன
ஒருவகை**மீன்கள் உடன்வெளி வந்தன;
அப்போ மீன்கள் அவற்றைக் கண்டன
இவ்விதம் ஓ¡¢ன மீன்கள் எண்ணின 240
எவ்விதம் இருப்பது எங்ஙனம் வாழ்வது;
ஓ¡¢ன மீன்தன் உறுகுடிற் கழுத்து
தோட்டத்துக் கழுதன துன்னுவே றினமீன்
அழுதது **வெண்மீன் அதன்கற் கோட்டைக்(கு).

வளைந்த கழுத்து **மச்சமொன் றேகிற்(று)
நெருப்புப் பொறிக்கு நேரெதிர் சென்றது
அம்மீன் நெருப்பை அடைந்திட வில்லை
அதன்பின் சென்றது அழகுநீல் **வெண்மீன்;
வெங்கன லதையும் மீன்விழுங் கிற்று
அனலின் பொறியை அம்மீன் உண்டது. 250

நீராய் மீண்டும் மாறிற் றலுவே
அதன்கரை மீண்டும் அதற்கு வந்தன
முந்திய இடத்தில் முன்போ லிருந்தன
ஓர்நாள் கோடை உறுபொழு திரவில்.

காலம் சற்றுக் கரைந்துசென் றிட்டது
உண்டமீ னுக்கு உடல்நோ வந்தது
விழுங்கிய மீற்கு மிகுந்தது துன்பம்
பொ¢தயின் றதற்குப் பொ¢யதோர் துயரம்.

நீந்தி யலைந்தது நீந்தித் தி¡¢ந்தது
நீந்திற் றொருநாள் நீந்திற் றிருநாள் 260
வெண்மீன் இடங்களில் வந்தது நீந்தி
வஞ்சர மீனின் வளைகளின் நடுவே
காண்ஆ யிரங்கூர்க் கடல்முனை கடந்து
நூறுதீவுகள் நுழைந்தடிச் சென்று;
ஒவ்வொரு கடல்முனை உரைத்தது அறிவுரை
தீவொவ் வொன்றும் செய்தியைச் சொன்னது:
'அமைதியாம் இந்த அகல்நீ¡¢ லில்லை
இன்னலார் அலுவேயில் எதுவுமே யில்லை
இழிந்த இம்மீனை விழுங்குவ தற்கு
துயருற்ற மீனைத் தொட்டுவீழ்த் துதற்கு 270
எ¡¢யும் நெருப்பினால் இடர்படு மீனை
அனலால் இன்னல் அடைந்த மீனினை.'

கேட்டதிச் செய்தி கிளர்வெளு வஞ்சிரம்
விழுங்கிற் றுவது வெண்ணீல் மீனினை
காலம் சற்றுக் கரைந்துசென் றிட்டது
உண்டமீ னுக் குடல்நோ வந்தது
விழுங்கிய மீற்கு வெந்துயர் வந்தது
பொ¢தயின் றதற்குப் பொ¢யதோர் துயரம்.

நீந்தி அலைந்தது நீந்தித் தி¡¢ந்தது
நீந்தற் றொருநாள் நீந்திற் றிருநாள் 280
வஞ்சிர மீனின் வளைகளின் நடுவே
கோலாச்சி மீனின் கொழுந்தோட் டவெளி
காண்ஆ யிரங்கூர்க் கடல்முனை கடந்து
நூறு தீவுகள் நுழைந்தடிச் சென்று;
ஒவ்வொரு கடல்முனை உரைத்தது அறிவுரை
தீவொவ் வொன்றும் செய்தியைச் சொன்னது:
'அமைதியாம் இந்த அகல்நீ¡¢ லில்லை
இன்னலார் அலுவேயில் எதுவுமே யில்லை
இழிந்த இம்மீனை விழுங்குவ தற்கு
துயருற்ற மீனைத் தொட்டுவீழ்த் துதற்கு 290
எ¡¢யும் நெருப்பினால் இடர்படு மீனை
அனலால் இன்னல் அடைந்த மீனினை.'

நரைக்கோ லாச்சியந் நளிர்வழி வந்தது
விழுங்கிற் றுவது வெளுறுவஞ் சிரத்தை
காலம் சற்றுக் கரைந்து சென்றிட்டது
உண்டமீ னுக்கு உடல்நோ வந்தது
விழுங்கிய மீற்கு வெந்துயர் வந்தது
பொ¢தயின் றதற்குப் பொ¢யதோர் துயரம்.

நீந்தி அலைந்தது நீந்தித் தி¡¢ந்தது
நீந்திற் றொருநாள் நீந்திற் றிருநாள் 300
பலகடற் புள்ளுறை பாறைகள் நடுவே
கடற்பற வைகளின் கற்குவைப் பக்கம்
காண்ஆ யிரங்கூர்க் கடல்முனை கடந்து
நூறு தீவுகள் நுழைந்தடிச் சென்று;
ஒவ்வொரு கடல்முனை உரைத்தது அறிவுரை
தீவொவ் வொன்றும் செய்தியைச் சொன்னது:
'அமைதியாம் இந்த அகல்நீ¡¢ லில்லை
இன்னலார் அலுவேயில் எதுவுமே யில்லை
இழிந்த இம்மீனை விழுங்குவ தற்கு
துயருற்ற மீனைத் தொட்டுவீழ்த் துதற்கு 310
எ¡¢யும் நெருப்பினால் இடர்படு மீனை
அனலால் இன்னல் அடைந்த மீனினை.' "

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
அடுத்தவன் கொல்லன் அவன்இல் மா¢னன்
மரவு¡¢த் தும்பில் வலையொன் றியற்றினர்
திகழ்சூ ரைச்செடி சேர்த்துச் செய்தனர்
தகுமல ¡¢ப்புனற் சாயம் தோய்த்தனர்
மிகுமல ¡¢மர வு¡¢யிற் செய்தனர்.

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
வலைவே லைக்கு வைத்தனன் பெண்களை 320
வலையின் பக்கமாய் மகளிரை அனுப்பினன்
ஏகினர் வலையை இழுக்கச் சோதா¢(கள்)
அவர்கள் இழுத்தனர் அவர்கள் அசைத்தனர்
தீவதன் பக்கம் செறிகடல் முனைத்திசை
வஞ்சிர மீனின் வலைகளின் நடுவே
வெண்மீன் வாழும் வியன் தீ வருகே
பழுப்புப் புல்வளர் படுக்கைகள் பக்கம்
மிகுமெழில் நாணல் மேடையின் பக்கம்.

அவர்கள் முயன்றனர் அவர்கள் பிடித்தனர்
அவர்கள் இழுத்தனர் அவர்கள் இயங்கினர் 330
தலைகீ ழாக வலையைப் புரட்டினர்
வலையை இழுத்தனர் பிழையாம் பக்கம்
அவர்களம் மீனினை அங்கே பெற்றிலர்
எதுவும் அகப்பட வில்லையம் முயற்சியில்.

நின்ற சகோதரர் நீ¡¢ல் இறங்கினர்
மனிதர்கள் சென்றனர் வலையின் பக்கமாய்
வலையை அலம்பினர் வலையால் பிடித்தனர்
அவர்கள் இழுத்தனர் அவர்கள் வீசினர்
கற்பாறை உச்சியில் கடற்குடா வாயிலில்
கலேவாப் பகுதியின் கற்குன் றதனில். 340

அவர்களம் மீனினை அங்கே பெற்றிலர்
நாடிய மீனைத் தேடியும் கொண்டிலர்
நரைக்கோ லாச்சி விரைந்தங் குற்றில(து)
குடாவின் அமைதிக் குளிர்ந்தநீ ¡¢ருந்து
பெரிய நீரின் பேர்ப்பரப் பிருந்து
அடர்த்தியில் வலைக்கண், அவைமீன் சிறியவை.

இப்போ மீன்கள் இட்டன முறைப்பா(டு)
இன்னொரு கோலாச்சிக் கிளம்பிய ததேமீன்
**கெண்டை மீனிடம் கேட்டது வெண்மீன்
வஞ்சிரம் வேறொரு வஞ்சிர மீனிடம்: 350
"மரணித் தனரா மாபுகழ் மனிதர்
கலேவா மக்கள் காணா தொழிந்தரா
சணற்கயிற் றினிலே தகும்வலை பின்னுவோர்
பின்னி நூலில் பெருவலை யெடுப்போர்
நெடும்பெருந் தடியால் நீ¡¢னை யடிப்போர்
நீண்ட பிடியோடு நிகழ்த்துவோர் தொழிலை?"

முதிய வைனா மொயின னறிந்தான்
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே:
"எந்தவீ ரருமே இறந்திட வில்லை
கலேவா மக்களும் கவிழ்ந்திட வில்லை 360
ஒருவர் இறந்தார் இருவர் பிறந்தார்
நீரை யடிக்கும் சீர்த்தடி யுடையோர்
மேலும் நீண்ட மிகுகைப் பிடியுளோர்
வலைகளோ கொடுமை மடங்கிரண் டினவே."

பாடல் 48 - நெருப்பை மீட்க வலை வீசுதல்

அடிகள் 1-192 : நாயகர்கள் சணற்கயிற்றில் வலை பின்னி, நெருப்பை
விழுங்கிய மீனைப் பிடிக்கிறார்கள்.

அடிகள் 193-248 : மீனின் வயிற்றில் நெருப்பைக் காண்கிறார்கள்.
ஆனால் நெருப்புக் கொழுந்துவிட்டொ¢ந்து இல்மா¢னனின் கன்னத்தையும்
கைகளையும் கடுமையாய் எ¡¢க்கிறது.

அடிகள் 249-290 : நெருப்பு காட்டுக்குள் பரந்து சென்று பல இடங்களை
எ¡¢க்கிறது. பரந்து தொடர்ந்து சென்று கொண்டிருந்த நெருப்புக்
கடைசியில் கைப்பற்றப்பட்டு கலேவா மாகாணத்தின் இருண்ட
வதிவிடங்களுக்குக் கொண்டு வரப்படுகிறது.

அடிகள் 291-372 : இல்மா¢னன் எ¡¢காயங்களிலிருந்து குணமடைகிறான்.


--------------------------------------------------------------------------------

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
நிலைபெறும் மாய நெறியறி முதல்வன்
எண்ணம் ஒன்று இருந்ததிற் கொண்டனன்
சிந்தனை செய்தொரு திட்டம் பெற்றனன்
சணற்கயிற் றாலொரு தகுவலை பின்னிட
ஒருவலை நூறுகண் உள்ளதாய்ச் செய்திட.

இவ்விதம் அதன்பின் இயம்பினன் அவனும்
இயம்பினன் அவனே இயம்பினன் இவ்விதம்:
"உளரா யாரெனும் உயர்சணல் விதைப்பவர்
ஒருவன் விதைப்பவன் ஒருவன் உழுபவன் 10
நானொரு வலையினை நன்றாய்ப் பின்னிட
ஒருவலை நூறுகண் உள்ளதாய்ச் செய்திட;
இழிந்தஅம் மீனை இறுகப் பிடித்திட
எளியஅம் மீனை எழாதுவீழ்த் துதற்கு."

சிறுநில மொன்றைத் தேடிக் கண்டனன்
எ¡¢க்கப் படாத இயல்புள ஒருநிலம்
அகன்று சதுப்பாய் அமைபெரு நிலத்திலே
அடிமரக் கட்டைகள் அவையிரண் டிடையே
எடுத்தனர் கிளறி இருமரக் கட்டைவேர்
அங்கே கண்டனர் அ¡¢யதோர் சணல்விதை 20
துவோனியின் புழுவின் தொல்மறை விடத்தில்
ஒருநிலப் புழுவின் உறுகளஞ் சியத்தில்.

அதிலொரு சாம்பல் அதன்குவி விருந்தது
கொதித்துயர் சாம்பல் குவிந்து கிடந்தது
இருந்தவோர் தோணியை எ¡¢த்ததால் வந்தது
அதுபட கொன்றினை அழித்ததால் வந்தது;
விதைச்சணல் அங்கே விதைக்கப் பட்டது
மென்மைச் சாம்பலும் மிக்குழப் பட்டது
அலுவே ஏ¡¢யின் அகல்கரைப் பக்கமாய்
வளக்களி மண்ணிறை வயல்நிலத் தினிலே. 30

அதன்பின் அங்கே அதன்முளை எழுந்தது
சணற்செடி செழித்துத் தனிவி¡¢ந் தகன்றது
உரமுறும் செடியொன் றுயர்ந்து வளர்ந்தது
கோடைக்கா லத்துக் குறித்தவோர் நாள்நிசி.

சணல்விதை விதைத்த தகுமவ் விரவில்
அவிர்மதி ஒளியில் அதுஉழப் பட்டது
வகுத்துச் சுத்தமாய் வாரவும் பட்டது,
அழகுறப் பிடுங்கி அலசவும் பட்டது,
பக்குவ மாகப் பறித்தடப் பட்டது
தேய்த்துக் கணுக்கள் நீக்கப் பட்டன. 40

அதன்பின் சணல்பத மதுசெயப் பட்டது
பதப்படுத் துதலும் பண்ணி முடிந்ததும்
விரைவாய்த் தொங்க விடப்பட் டதது
உடனது அவசர முலர்த்தவும் பட்டது.

எடுத்தேகப் பட்டது இல்லினுக் குடனே
புடைத்துக் கூளம் போக்கிடப் பட்டது
குறுகத் தறித்து அறுக்கப் பட்டது
சுத்தம் கூளத் தட்டிலே யானது.

வாரப் பட்டது வனப்பொடு கவனமாய்
கோதப் பட்டது மோதுமங் கொளியில் 50
கட்டப் பட்டது கொத்துக் கொத்தென
எடுத்தேகப் பட்டது இகல்நூற் கும்தடிக்(கு)
கோடைக்கா லத்துக் கொளுநாள் ஒருநிசி
இரண்டு நாட்களுக் கிடைப்படு நேரம்.

அதனை நூற்றனர் அருஞ்சகோ தா¢கள்
நூலாய் மாற்றினர் நுவல்மைத் துனிகள்
வலையாய்ப் பின்னினர் வன்சகோ தரர்கள்
இணைத்தனர் கயிறுகள் இனியமா மன்மார்.

பின்னல் ஊசி பெருகதித் திரும்ப
முன்பின் உருளை முழுவிரை வசைந்தது 60
அவ்வலை தயாரா யாகிய வேளை
இழுவைக் கயிறுகள் முழுத்தயா ராகையில்
கோடைகா லத்து கொளுநாள் ஒருநிசி
அதனிலும் பாதி அமைந்த நேரத்தில்.

தகுவலை யிப்போ தயாரா யிருநதது
இழுவைக் கயிறுகள் முழுவா யத்தம்
அதனது அகலம் **அறுநூ றடியாம்
இதனுடன் நீளமோ **எழுநூ றாறடி
அமிழக் கற்களும் அமைக்கப் பட்டன
கட்டைகள் மிதக்கக் கட்டப் பட்டன. 70

இளைஞர் வலைக்கு இனிதே சென்றனர்
முதியவர் வீட்டில் மூழ்கினர் சிந்தனை:
அந்த இலக்கை அடைவரா இவர்கள்
நினைவில் உள்ளது நேர்அகப் படுமா!

அவர்கள் வீசினர் அவர்கள் எறிந்தனர்
அவர்கள் இழுத்தனர் அவர்கள்போ ராடினர்
நீளமாய் இழுத்து நீர்க்கரை சென்றனர்
வலித்துச் சென்றனர் வன்நீர்க் குறுக்காய்
அவர்கள் பெற்றனர் அங்குசிற் சிலமீன்:
சிலவெள்ளி **மீனும் சிலவேறு மீனும் 80
மற்றும் **சிலமீன் வாய்ந்தமுள் மீனும்
**வெண்மீன் சிலவும் மீன்கசப் பானதும்;
ஆயினும் அம்மீன் அகப்பட வில்லை
வலைசெய்த தெதற்கோ வயப்பட விலையது.

முதிய வைனா மொயினன் மொழிந்தான்:
"ஓ,நற் கொல்ல, உயர்இல் மா¢ன!
நாமே செல்வோம் நாடியவ் விடத்தே
வலையுடன் அங்கே வன்தண் ணீருள்."

இரண்டு வீரரும் ஏகினர் எழுந்து
நீருள் வீசினர் நேரெடுத் தவ்வலை 90
வீசப் பட்டது வியன்வலை ஒரு**சிறை
பரந்த நீ¡¢ன் படர்தீ வொன்றிலே
வீசப் பட்டது மிகுமற் றொருசிறை
குடாக்கடல் முனையின் கொள்திடல் ஒன்றிலே
இழுவைத் தளமும் இயற்றப் பட்டது
இகல்வை னோத்தொல் இறங்கு துறையிலே.

அவர்கள் வீசினர் அவர்கள் எறிந்தனர்
அவர்கள் இழுத்தனர் அவர்கள் வலித்தனர்
போதிய அளவு புதுமீன் பிடித்தனர்:
அப்படிச் சிலமீன் இப்படிச் **சிலமீன் 100
அவ்விதம் சிலமீன் இவ்விதம் **சிலமீன்
**வேறுமீன் சிலவாம் வியன்வஞ் சிரம்சில
தண்ணீர் வாழும் தகுபல வகைமீன்;
அந்த மீனோ அகப்பட வில்லை
வலைசெய்த தெதற்கோ வயப்பட விலையது
இழுகயி றெதற்கோ எதிர்ப்பட விலையது.

முதிய வைனா மொயினனைப் போது
சேர்த்தனன் மேலும் சிலமீன் வலைகளை
நீட்டிப் பக்க நெடுஞ்சிறை வி¡¢த்தான்
**ஐந்நூறு ஆறடி அதனது தூரம் 110
**எழுநூறு ஆறடி இழுவடம் நீளம்
உரைத்தான் ஒரு சொல் உரைத்தான் இவ்விதம்:
"அகல்வலை எடுத்து ஆழத் தேகுவோம்
இன்னும் தூரம் எடுத்தே போவோம்
இழுப்போம் நீ¡¢னுள் இன்னும் வலைகளை
மற்றும் ஒருமுறை வலிதினில் முயல்வோம்."

அகல்வலை எடுத்து ஆழம் சென்றனர்
இன்னும் தூரம் எடுத்தே போயினர்
இழுத்தனர் நீ¡¢னுள் இன்னும் வலைகளை
மற்றும் ஒருமுறை வலிதின் முயன்றனர். 120
முதிய வைனா மொயினனு மாங்கே
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே:
"*வெல்ல மோவே, வி¡¢நீர்த் தலைவியே!
**நீர்க்கோரை மார்புறு நீ¡¢ன் நங்கையே!
வந்துநின் சட்டையை மாற்றுக, வருக,
இப்போது மாற்றுக, இயைந்தநின் உடைகள்.
கோரைப்புற் சட்டையை கொண்டுளாய் இப்போ
திகழ்கடல் நுரையாற் செய்தமே லாடை
செறிகால் மகளினால் செய்தமே லுடையை
அலைமகள் உனக்கு அளித்த ஆடையை: 130
சணலிலே நெய்த சட்டைநான் தருவேன்
சிறந்த சணலிலே செய்தசட் டையினை
நிலவு மகளினால் நெய்ததிச் சட்டை
செங்கதிர் மகளினால் செய்ததிச் சட்டை.

அஹ்தோ வேநீ, அலைகளின் தலைவனே!
ஆழக் குழிகள்நூ றாளும் முதல்வனே!
அடிமுப் பதுநீள் செடிநாற் றெடுப்பாய்
**ஏழா றடிநீள் கம்பம் எடுப்பாய்
அவற்றுடன் நகர்வாய் அலைகடற் பரப்பு
கடலா ழத்தைக் கலக்கி விடுவாய் 140
அடுக்கு மீன்முள்ளை உயர்த்து கிளறி
மீன்கூட் டத்தை விரட்டித் துரத்து
இந்த வலையை இழுக்கும் இடத்திலே
மிதவைகள் நூறு மிதக்கும் இடத்திலே
மச்சங் களின்ஆழ் வசிப்பிடத் திருந்து
வஞ்சிரம் வாழும் வலைகளி லிருந்து
அகன்ற கடலடி ஆழத் திருந்து
இருண்ட ஆழ இருங்குழி யிருந்து
சூ¡¢ய ஒளியது தொடாவிடத் திருந்து
மணல்தேய்க் காத மற்றிடத் திருந்து. 150

சிறியதோர் மனிதன் செழுங்கட லெழுந்தனன்
வீசலை மேலொரு வீரன் எழுந்தனன்
நின்றனன் கடலின் நீர்ப்பரப் பினிலே
பின்வரும் சொற்களில் பின்அவன் சொன்னான்:
"ஆளொன்று நீ¡¢னை அடித்திடத் தேவையா
அடிப்பதற் கோராள் அதிநீள் கம்பினால்?"

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே"
"ஆமப்பா, நீரை அடிக்கஆள் தேவை,
அடிப்பதற் கோராள் அதிநீள் கம்பினால்." 160

வீரன், குள்ளன், வியன்சிறு மனிதன்.
கடற்கரை யூசி(யி)லைக் கனமரம் பற்றினன்
உயர்ந்த தாருவில் உறுகம் பொடித்தனன்
ஒருகற் பாறையை உடனதில் கட்டினன்
இவ்விதம் வினவினன் இவ்விதம் கேட்டனன்:
"என்பலத் துக்கு ஏற்ப அடிக்கவா
உண்மையில் என்பலம் உள்ளதற் கேற்ப
அல்லது கருவி அதன்பலத் தேற்றதாய்?"

முதிய அறிஞன் வைனா மொயினன்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்: 170
"அடித்தால் கருவி அதன்பலத் தேற்ப
அதுவே போதிய தாக இருக்கும்."

வீரன், குள்ளன், வியன்சிறு மனிதன்.
உறுநீ ¡¢ப்போ ஓங்கி யடித்தான்
அடித்தனன் கருவி அதன்பலத் தேற்ப
மீன்கள்ஏ ராளம் விரட்டிட லாயினன்
இருந்தஅவ் வலையினை இழுக்கும் இடத்திலே
மிதவைகள் நூறு மிதக்கும் இடத்திலே.

இகல்துடுப் பதுவைத் திருந்தனன் கொல்லன்,
நிலைபெறு முதிய வைனா மொயினன் 180
உயர்த்தி எடுத்தனன் உறுவலை அவனே
இழுவைக் கயிற்றினை இழுத்துப் பிடித்தனன்;
முதிய வைனா மொயினன் மொழிந்தான்:
"இதோமீன் திரளது இப்போ வந்தது
இந்த வலையதை இழுக்கும் இடத்திலே
மிதவைகள் நூறு மிதக்கும் இடத்திலே."

உறுவலை மேலே உயர்த்தி எடுத்தனர்
உடன் வெறி தாக்கினர் உதறி எடுத்தனர்
வைனா மொயினனின் வன்பட குள்ளே
மீன்கூட் டத்தை மிகஅவர் பிடித்தனர் 190
வலைசெய்த தெதற்கோ வலிததைப் பிடித்தனர்
இழுகயி றெதற்கோ எதிரதைப் பிடித்தனர்.

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
கரையின் பக்கமாய்த் தன்பட கோட்டினன்
நீல நிறத்து நேர்பட குத்துறை
இறங்கு துறையின் எழில்செங் கரைக்கு;
சுத்தம் செய்தனர் தொகைமீன் கூட்டம்
எடுத்தனர் மீன்முள் எளிதொரு குவியல்
நரைக்கோ லாச்சி நவில்மீன் பெற்றனர்
நீடிய காலமாய்த் தேடிய மீனது. 200

முதிய வைனா மொயினனப் போது
எண்ணிப் பார்த்தனன் இவ்விதம் அவனே:
"இதைநான் கையால் இனித்தொட லாமா
இல்லா(து) இரும்பால் இயைந்த கையுறை.
அல்லது கையுறை கல்லில்இல் லாமல்
அல்லது செம்பில் அமையுறை இலாமல்?"

எறிகதி ரோன்மகன் இதனைக் கேட்டனன்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்:
"கோலாச்சி பிளப்பேன் கொள்வோன் நானெனில்
என்கரத் ததனை எடுக்கத் துணிவேன் 210
எந்தையின் உறைவாள் என்னிடத் திருந்தால்
புகழ்பெற் றோ¡¢ன் புடைவா ளிருந்தால்."

விண்ணகத் திருந்து வீழ்ந்ததோர் கத்தி
வீழ்ந்ததோர் உறைவாள் விண்முகி லிருந்து
வெள்ளியில் அலகும் மிகுபொன் பிடியும்
இரவியின் மகனின் இடுப்புப் பட்டியுள்.

தவழ்கதிர்த் தரமுடை தனயன் பற்றினன்
அந்தக் கத்தியை அகல்தன் கைகளால்
அதனால் பிளந்தனன் அக்கோ லாச்சிமீன்
அகன்ற வாயினை அவன்கிழித் திட்டனன்; 220
நரைக் கோலாச்சியின் நடுவண் வயிற்றில்
பழுப்பு வஞ்சிரப் படர்மீன் கண்டனர்
பழுப்பு வஞ்சிரப் பகர்மீன் வயிற்றில்
மென்மை ஒற்றை வெண்மீன் கண்டனர்.

மென்மை வெண்மீன் வெட்டிப் பிளந்தனர்
இருந்ததோர் நீல எழிற்பந் ததனுள்
வெண்மீன் குடலில் மேவிய வளைவில்
மூன்றாவ தாக முன்னிய மடிப்பில்.

அவிழ்த்துப் பார்த்தனர் அந்நீல் பந்தினை:
அந்த நீல்நிற அணிபந் துள்ளிருந்(து) 230
வீழ்ந்தது சிவப்பு மிகுநிறப் பந்து;
அவிழ்த்துப் பார்த்தனர் அச்செம் பந்தினை:
அந்தச் சிவப்பு அணிபந் துள்ளிருந்(து)
கனலின் பொறியின் கருவைக் கண்டனர்
விண்சுவர்க் கத்தால் வீழ்ந்த கருவது
மேகங்க ளடாய் விழுந்த பொறியது
அதுஎண் சுவர்க்கத் தப்பா லிருந்தது
ஒன்பதாம் வானத் தூடிருந் திழிந்தது.

சிந்தனை வைனா மொயினன் செய்கையில்
'- இதனைக் கொண்டு எவ்விதம் செல்லலாம் 240
வளர்நெருப் பில்லா வதிவிடங் களுக்கு
இருண்டு கிடக்கும் இல்லங் களுக்கு -`

எ¡¢யோ துள்ளி எழுந்து பாய்ந்தது
கதிரவன் மகனின் கைகளி லிருந்து
தகித்தது வைனா மொயினனின் தாடியை
கொல்லனை நெருப்புக் கூடவே எ¡¢த்தது
கன்னங்கள் எ¡¢ந்து கருகிப் போயின
அத்துடன் கைகளும் அனலால் எ¡¢ந்தன.

அனலுமங் கிருந்து அகன்றுகொண் டிருந்தது
அலுவே ஆற்றின் அலைகளைக் கடந்து 250
சூரைச் செடிகளில் துள்ளிமேல் தாவி
சூரைப் புதர்களைச் சுட்டே யொ¢த்தது;
ஊசி(யி)லை மரத்தின் ஊடே பாய்ந்தது
செழித்த மரங்களை அழித்திட லானது;
அதன்மேல் இன்னும் அதிமுன் சென்று
எ¡¢த்தது வடபுல இருநிலப் பாதியை
*சவோவின் எல்லையின் தனியொரு பகுதியை
கர்யா லாவின் காண்இரு பாதியை.

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
அவனே புறப்பட் டடிவைத் தேகினன் 260
வெளியே காட்டு வெளிகளின் உள்ளே
பயங்கர மாமப் படரனல் வழியே
அங்கே அந்த அனலைக் கண்டனன்
அடிமரக் குற்றியீர் அமைவே ¡¢ன்கீழ்
கனப்பூர்ச் சமரக் கட்டையின் உள்ளே
உளுத்த குற்றியின் உள்அடி வளைவில்.

முதிய வையினா மொயினனு மாங்கே
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே:
"நெருப்பே, இறைவனின் நிகா¢ல் படைப்பே!
அனலே, படைப்பவன் அருமைப் படைப்பே! 270
இல்லைக் காரணம் ஏகஆ ழத்துநீ
ஏதுக்கள் இலைநீ இத்தனை தொலைசெல;
நல்லது இவ்வழி செல்வதே உனக்கு
சென்றுகல் லடுப்பினுள் திகழ்ந்துள் எ¡¢வது
அடுப்புக் கா¢க்குள் அர்ப்பணி உன்னை
தணலின் உள்ளே தனிநீ மறைந்திரு
உனைப்பகற் பொழுதெலாம் உவந்துவைத் திருக்க
மிலாறுவின் கட்டையாம் விறகினுக் குள்ளே
மறைத்திர வெலாமுனை வைத்திருப் பதற்கு
அம்பொனாய்க் கனலும் அடுப்பதன் உள்ளே." 280

கனற்பொறி யதனைக் கைப்பற் றிட்டனன்
தீத்தட்டிக் கல்லில் திணித்தனன் உள்ளே
கனமிலா றுமரக் காளான் செடிக்குள்
கனமிகு செம்பிலாம் கலயம் ஒன்றினுள்;
கலயத் தினிலே கனலெடுத் தேகினன்
மிலாறுப் பட்டையில் விரைந்துகொண் டேகினன்
புகார்படி கடலதன் புணர்முனை நுனிக்கு
செறிபனிப் புகாருள தீவதன் கரைக்கு
இல்லங்க ளெல்லாம் எ¡¢வந் திட்டது
வீடுகள் எங்கும் வெளிச்சம் கிடைத்தது. 290

அவனே கொல்லன் அவ்வில் மா¢னன்
கடலின் பக்கமாய் கடுகதிச் சென்றனன்
புனலிலே கல்மேல் தனையிழுத் தேகினன்
படர்கரை மருங்குள பாறைக் கேகினன்
நெருப்பு எ¡¢த்ததால் நேர்ந்தநோ வதனால்
அனலது சுட்டதால் அடைந்த துயரதால்.

அவ்விடம் வந்ததும் அவன்தணித் தனன்அனல்
அனலைக் குறைத்து அணையச் செய்தனன்
இனிவரும் சொற்களில் இவ்விதம் சொன்னான்
இந்த மொழிகளில் இவ்விதம் மொழிந்தான்ஈ 300
"நெருப்பே, இறைவனின் நிகா¢ல் படைப்பே!
அனலே, சூ¡¢யன் அற்புத மகனே!
மாற்றிய தெதுவுனை வலிதாய்க் கொடிதாய்
என்கன் னத்தை இவ்விதம் எ¡¢க்க
என்றன் இடுப்பை இவ்விதம் எ¡¢க்க
என்னுடற் பக்கம் எ¡¢த்திட நீயே?

இப்போ தெதனால் எ¡¢தணித் திடலாம்
அனலைக் குறைத்து அணையச் செயலாம்
செந்தீ யணைத்துச் செயலறச் செய்யலாம்
அபாய மற்றதாய் அனலதை யாக்கலாம் 310
இன்னல· துறுத்தா திருந்திட நீண்டநாள்
வெகுநாள் வாதையை அளியா திருக்க?

தோகையே வருவாய், துர்யாநா டிருந்து,
லாப்பிலே யிருந்து ஏந்திழாய்ப் புறப்படு,
பனிக்கூழ்க் காலுறை, பனித்திண்(மக்) காலணி,
உறைந்த மணிகள் நிறைந்த உடையுடன்,
பனிக்கூழ்க் கலயம் பைங்கரத் தேந்தி
பனிக்கூழ் அகப்பையும் கலயத் தெடுத்து
சிறிதே குளிர்ந்த தண்ணீர் சிந்துக
தெளித்திடு கொஞ்சம் திகழ்குளிர்ப் பனிநீர் 320
எ¡¢கனல் எ¡¢த்த இடங்களின் மீது
கடுமனல் சினந்த காயத்து மீது.

இதுவும் போதா தின்னமு மென்றால்,
வடநிலத் திருந்து வருவாய்ப் பையனே!
எழிற்பிளாய், லாப்பின் இதயத் திருந்து,
உயர்மனி தனே, யிருள் உறுநாட் டிருந்து,
மிளிர்வனப் பொ¢ய மிலாறு அளவினன்,
சதுப்புத் தேவ தாரள வுயர்ந்தவன்,
கைகளில் பனிக்கூழ்க் கையுறை இருக்க
கால்களில் பனிக்கூழ்க் காலணி இருக்க 330
தலையிலே பனிக்கூழ்த் தலையணி இருக்க
பனிக்கூழ்ப் பட்டி படிந்திடுப் பிருக்க!

கொணர்க பனிக்கூழ் குளிர்வட நாடிருந்(து)
பனிக்கட்டி கொணர்க படுகுளிர் ஊ¡¢ருந்(து)
பனிக்கூழ் நிறைந்துள படர்வட நாட்டினில்
பனிக்கட்டி யுளது பலகுளிர் ஊர்களில்:
பனித்திண்ம ஏ¡¢கள் பனிக்கூழ் அருவிகள்
காற்றிலும் பனித்துகள் கலந்தே யிருக்கும்
பனிக்கூழ் உடையுடன் பலமுயல் பாயும்
கவின்பனி ஆடையில் கரடிகள் ஆடும் 340
பனிமழை மூடிய பன்மலை நடுவே
பனிமழை மூடிய படிமேற் சா¢வில்.
அன்னம் பனிக்கூழ் ஆடையில் விரையும்
பனிக்கூழ் மூடிய பலவாத் துலவும்
பனிமழை மூடிய பன்னதி நடுவே
நீள்பனிக் கட்டியாம் நீர்வீழ்ச்சி விளிம்பில்.

சறுக்கு வண்டியில் பனிக்கூழ் கொணர்வாய்
இழுத்துவா வண்டியில் எழிற்பனிக் கட்டியை
மொட்டை மலையின் முடியிலே யிருந்து
உயர்ந்த மலையின் உளசா¢ விருந்து! 350
குளிர்ந்த அந்தக் கூழ்ப்பனி யதனால்
பகரும் அக்குளிர்ப் பனிக்கட் டியினால்
நெருப்பினால் நேர்ந்த நெடுநோத் தீரும்
அனலால் விளைந்த அவதியும் போகும்.

இதுவும் போதா தின்னமு மென்றால்
ஓ, முது மனிதா, உயர்மா தெய்வமே!
முதிய மனிதா, முகில்களின் காவலா!
நீராவி அனைத்தையும் நிதமாள் பவனே!
இயக்குவாய் கிழக்கி லிருந்தொரு முகிலை
மேற்கி லிருந்தொரு மேகத் திரள்விடு 360
பக்கம் பக்கமாய்ப் பார்த்தொருங் கனுப்பு
ஒன்றோடு மோத ஒன்றினை அனுப்பு.
பொழிக பனிக்கூழ் பொழி(க)பனிக் கட்டி
பொழிக நல்லதோர் பூச்சு மருந்தையும்
எ¡¢கனல் எ¡¢த்த இடங்களின் மீது
காயம் வந்த கருகிய இடங்களில்."

பின்னா¢வ் வாறு கொல்லன்இல் மா¢னன்
அந்த நெருப்பினை அவன்தணித் திட்டான்
அந்த அனலை அணைத்துப் போட்டனன்
கொல்லன் அதன்பின் நல்நிலை பெற்றனன் 370
விளங்குமுன் நாள்போல் மீண்டும் மாறினன்
நெருப்பினால் நேர்ந்த நெடுநோ வதன்பின்.

பாடல் 49 - இல்மா¢னனின் வெள்ளிச் சூ¡¢யனும் தங்க நிலவும்

அடிகள் 1-74 : இல்மா¢னன் ஒரு புதிய சூ¡¢யனையும் சந்திரனையும் இயற்றுகிறான்.
ஆனால் அவை பிரகாசிக்கவில்லை.

அடிகள் 75-230 : உண்மையான சூ¡¢யனும் சந்திரனும் வடநாட்டு மலைக்குள்
ஒளித்து வைக்கப்பட்டிருப்பதை வைனாமொயினன் திருவுளச் சீட்டுகள் மூலம்
அறிகிறான். அவன் வடநாட்டுக்குச் சென்று அங்குள்ள மக்களுடன் போ¡¢ட்டு
வெற்றி பெறுகிறான்.

அடிகள் 231-278 : அவன் மலையிலுள்ள சூ¡¢யனையும் சந்திரனையும் பார்க்கச்
செல்கிறான்; ஆனால் உள்ளே புக முடியவில்லை.

அடிகள் 279-362 : மலையைப் பிளப்பதற்கு ஆயுதங்கள் செய்யும் நோக்குடன்
வைனாமொயினன் திரும்புகிறான். அதற்கான ஆயுதங்களை இல்மா¢னன் செய்யும்
நேரத்தில், வடநாட்டுத் தலைவி தனக்கு ஏதோ அழிவு வரப்போகிறது என்பதை
உணர்ந்து சூ¡¢ய சந்திரரை மலையிலிருந்து விடுவிக்கிறாள்.

அடிகள் 363-422 : சூ¡¢ய சந்திரரை மீண்டும் வானில் கண்ட வைனாமொயினன்
அவற்றை வணங்கி, அவை தத்தம் பாதைகளில் ஒழுங்காக வலம்வரும் என்றும்
நாட்டுக்குச் செழிப்பை ஏற்படுத்தும் என்றும் நம்பிக்கை தொ¢விக்கிறான்.


--------------------------------------------------------------------------------

இன்னமும் ஒளிதர வில்லை ஆதவன்
திகழ்ந்திட வில்லைச் செழும்பொற் றிங்களும்
*வைனொலா நாட்டின் வதிவிடங் களிலே
கலேவலா எனும்புதர்க் கவின்சம வெளியில்,
பயிர்கள் அதனால் படுகுளி ராயின
கால்நடை களுமே கண்டன கொடும்நிலை
பிறவான் பறவைகள் பெருவியப் புற்றன
மனிதருக் கெல்லாம் மனச்சோர் வடுத்தது
ஒண்கதிர் என்றுமே ஒளிதரா நிலையில்
திங்கள் நிலவும் திகழா நிலையில். 10

கோலாச்சி கடலடிக் குழிகளை அறியும்
பறவையின் பாதையை பணைக்கழு கறியும்
கப்பலின் ஒருநாட் பயணம் **காற்றும்;
மனிதா¢ன் பிள்ளைகள் மற்றிதை யறியார்
எப்போது காலை எழுகிற தென்பதும்
இரவாய்ப் போவது எப்போ தென்பதும்
புகார்படி கடலதன் புணர்முனை நுனியில்
செறிபனிப் புகாருள் தீவதன் கரையில்.

இளையோர் கேட்டனர் இதற்கா லோசனை
வயதாம் பி¡¢வினர் வலிதுசிந் தித்தனர் 20
எவ்விதம் மதியிலா திருப்பது என்று
எவ்விதம் வாழ்வது இரவியில் லாதென
வறிதாய் வீணே மயங்கிடும் எல்லையில்
தொ¢யும் வடபால் செழிப்பிலா நிலத்தில்.
ஆலோ சனையவ் வா¢வையர் கேட்டனர்
விளங்க முயன்றனர் மெல்லிளம் பெண்களும்
கொல்லனின் பட்டடை கொள்புறம் வந்தவர்
இனிவரும் சொற்களில் இவ்விதம் கூறினர்:
"எழுவாய்க் கொல்லனே, சுவர்ப் புறமிருந்து!
கலைஞனே, அடுப்புக் கல்லின் பின்புறம்! 30
அடிப்பதற் காக அ¡¢யதோர் புதுமதி
தகுபுது சூ¡¢யச் சக்கரம் ஒன்றினை!
திங்களோ திகழ்ந்தில தீமையா யுள்ளது
ஆதவன் ஒளிர்ந்தில ததிசய மானது.

எழுந்தனன் கொல்லன் இருஞ்சுவர்ப் புறமிருந்(து)
கலைஞனோ அடுப்புக் கல்லின் பின்புறம்
அடிப்பதற் காக அ¡¢யதோர் புதுமதி
தகுபுது சூ¡¢யச் சக்கரம் ஒன்றினை;
தங்கத் தியற்றினன் திங்கள் ஒன்றினை
வெள்ளியில் செய்தனன் வெங்கதிர் ஒன்றினை. 40

முதிய வைனா மொயினன் வந்தனன்
நிலைகொண் டிருந்தனன் நெடுங்கத வப்புறம்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்:
"ஓ,நற் கொல்லஎன் நேசச் சோதர!
என்னவோ பட்டடை யில்நீ அடிப்பது
என்ன அறைவது எல்லா நேரமும்?"

அந்தக் கொல்லன் அவ்வில் மா¢னன்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்:
"தங்கத்தில் செய்கிறேன் திங்கள் ஒன்றினை
வெள்ளியில் செய்கிறேன் வெய்யோன் ஒன்றினை 50
ஒளிரவாங் கிருந்து உயர்வான உச்சியில்
**ஆறு ஒளிரும் அணிமூ டியின்மேல்."

முதிய வைனா மொயினனப் போது
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே:
"ஓகோ, கொல்ல, உயர்இல் மா¢ன!
செய்கிறாய் நீயும் சேர்பய னிலாப்பணி
திங்களைப் போல தங்கம் திகழா
வெங்கதிர் போல வெள்ளியும் விளங்கா."

செய்து முடித்தனன் திங்களைக் கொல்லன்
ஆயத்த மாக்கினன் அடித்தே இரவியும் 60
உயரத் தவற்றை உயர்த்தினன் கருத்தொடு
அழகாய் அவற்றை அமைந்திடச் செய்தனன்
ஊசி(யி)லை மரத்தின் உச்சியில் சந்திரன்
உயர்தேவ தாருவின் உச்சியில் சூ¡¢யன்;
எற்றேகி யோன்தலை யெலாம்வியர் வழிந்தது
சுமந்தோன் நுதலில் சோர்ந்தது வியர்வை
மிகவும் கடியஅவ் வேலையின் போது
அவற்றைச் சிரமமாய் அவன்தூக் குகையில்.

ஒளிர்மதி தூக்கி உயர்த்தி முடிந்தது
நிலையாய் இரவியும் நிறுத்தியா யிற்று 70
ஊசி(யி)லை மரத்தின் உச்சியில் சந்திரன்
உயர்தேவ தாருவின் உச்சியில் சூ¡¢யன்:
திங்கள் என்றுமே திகழவு மில்லை
ஒண்கதிர் ஒளிர்ந்து ஒளிதர வில்லை.

முதிய வைனா மொயினனப் போது
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே:
"திருவுளச் சீட்டால் தொ¢யும் பொழுதிது
மனித ராசியால் வினவிடும் வேளை
செங்கதிர் எமைவிட் டெங்கே சென்றது
எங்கே மறைந்தது எமைவிட் டேமதி?" 80

முதிய வைனா மொயினன் அவனே
நிலைபெறும் மாய நெறியறி முதல்வன்
சீவினன் **பூர்ச்சம் சீவற் றுண்டுகள்
சீவல்கள் அனைத்தையும் சீராய் அடுக்கினன்
அவற்றைத் திருப்ப ஆயத்த மாக்கினன்
விரல்களால் திருப்பி மிகஒழுங் காக்கினன்
இனிவரும் சொற்களில் இவ்விதம் சொன்னான்
இந்த மொழிகளில் இவ்விதம் மொழிந்தான்:
"ஆண்டவ ¡¢டமொரு அனுமதி கேட்கிறேன்
ஆம்,சா¢ யாம்பதில் அதுவொன் றவசியம்: 90
இறைவனின் சீட்டே இயம்புவாய் உண்மை
தேவனின் திருவுளச் சீட்டே யுரைப்பாய்
செங்கதிர் எமைவிட் டெங்கே சென்றது
எங்கே மறைந்தது எமைவிட் டேமதி?
என்றுமே வாழ்வில் இல்லையே அவைகள்
இல்லை அவற்றைவான் என்றும் காணுதல்.

உள்ளதை உள்ளவா றுரைப்பாய் சீட்டே!
மனிதனின் விருப்புபோல் மற்றுநீ உரையேல்
உண்மைச் செய்தியை உடனிங் கருள்வாய்
விதித்தது எதுவோ விளம்புவாய் அதனை! 100
திருவுளச் சீட்டுச் செப்பினால் பொய்யுரை
சீட்டின் மகிமைச் சிறப்பதால் குறையும்
திருவுளச் சீட்டைத் தீயிடை வீசுவர்
மனிதா¢ன் ராசிகள் மற்றொ¢ படலாம்."

உண்மைச் செய்தியை உணர்த்தின சீட்டுகள்
மனிதா¢ன் ராசிகள் மறுமொழி தந்தன
செங்கதிர் தூரச் சென்றதாய்க் கூறின
மதியும் தொலைவில் மறைந்ததாய்க் கூறின
வடக்கே அமைந்த மலைக்கற் பாறையுள்
செப்பினால் ஆன செம்மலைக் குள்ளே. 110

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
பின்வரும் சொற்களில் பின்அவன் சொன்னான்:
"இப்போது புறப்பட் டேகினால் வடபுலம்
வடக்குப் பையல்கள் வழிக்குப் போனால்
திங்களைப் பெற்றுநான் திகழவைத் திடுவேன்
ஒளிதர வைப்பேன் உயர்பொற் சூ¡¢யன்."

செய்தான் அங்ஙனம் சென்றான் விரைந்தான்
இருள்நின்ற வடபால் இயைநிலத் தாங்கே;
ஒருநாள் நடந்தான் இருநாள் நடந்தான்
மூன்றாம் நாளும் முன்வந் துறுகையில் 120
வடபுல நாட்டின் வாயிலைக் கண்டான்
திகழ்ந்தது பாறை முடியும் தொ¢ந்தது.

கத்தினன் முதலில் கத்தினன் உரத்து
வடநாட் டிருந்த வான்நதி பார்த்து:
"இங்கொரு தோணியை இப்போ கொணர்க
நதியினைக் கடந்து நான்சென் றிடற்கு!"

அவனது கூவல் அங்குகேட் டிலது
அதனால் வராதே அமைந்தது தோணி
பலகை அடுக்குகள் சிலஅவன் சேர்த்தான்
**ஒருமரக் காய்ந்த உறுகிளை சேர்த்தான் 130
நீர்க்கரை மருங்கில் நெருப்பினை மூட்டினன்
தடித்த புகையினைத் தான்எழச் செய்தனன்;
வானம் வரைக்கும் வளர்ந்தது நெருப்பு
புகையும் தடித்துப் போய்வான் பரந்தது.

லொவ்ஹி என்பவள் வடநிலத் தலைவி
சாளரப் பக்கமாய்த் தனித்தவள் சென்றனள்
நின்றங்கு பார்த்தனள் நீரிணை வாய்ப்புறம்
உரைத்தாள் ஒருசொல் உரைத்தாள் இவ்விதம்:
"எத்தகை நெருப்பு எ¡¢கிற தங்கே
தீவின் நீ¡¢ணை வாய்ப்புறம் அங்கே? 140
செருக்காம் நெருப்பெனில் சிறியதா யுள்ளதே
மீனவர் நெருப்பெனில் மிகுபொ¢ துள்ளதே."

வடபுலம் வாழுமோர் திடமுறு பையனும்
சென்றனன் விரைந்து முன்றில் பக்கமாய்
பார்ப்பதற் காக, பாங்கொடு கேட்க,
நிகழ்வதைக் கவனமாய் நேரா யறிய:
"அங்கே தொலைவில் ஆற்றின் மறுபுறம்
சிறந்தவோர் மனிதன் நடந்துகொண் டிருக்கிறான்."

முதிய வைனா மொயினனு மாங்கே
இரண்டாம் முறையும் ஏற்றமாய்க் கத்தினன்: 150
"வடபுல மைந்தனே, படகொன் றெடுத்துவா!
வைனா மொயினன் வரற்கொரு படகு!"

வடநில மைந்தன் வருமா றுரைத்தான்
அவனே மறுமொழி அளித்தனன் இவ்விதம்:
"இவ்விடம் தோணிகள் எடுப்பதற் கில்லை
துடுப்பாய் விரல்களைத் தொடுத்துவந் திடுக
வலிக்கும் துடுப்பாய் வன்னுளங் கைகளை
வடபால் நிலத்தின் வளர்நதிக் குறுக்காய்."

முதிய வைனா மொயினனு மாங்கே
சிந்தனை செய்தான் சீருற நினைத்தான்: 160
"அவனொரு மனிதனே அல்லஉண் மையிலே
வரும்வழி விலக்கித் திரும்பியே செல்பவன்."

கோலாச்சி மீன்போல் குரைகடற் சென்றனன்
மென்மையாம் ஆற்றில் வெண்மீன் போல
நீ¡¢ணைக் குறுக்காய் நீந்தினன் விரைவாய்
இடைப்படு தூரம் ஏகிக் கடந்தனன்
ஓரடி சென்றனன் ஈரடி சென்றனன்
விரைவாய்ச் சேர்ந்தனன் வியன்வட பால்நிலம்.

வடபுல மைந்தர் வருமா றுரைத்தனர்
கொடிய குழுவினர் கூடிக் கத்தினர்: 170
"முதுவட நாட்டின் முற்றத் தேகுக!"
முதுவட நாட்டின் முற்றத் தேகினன்.

வடபுலம் வாழும் மைந்தர்கள் கூறினர்
கொடிய குழுவினர் கூறினர் இவ்விதம்:
"வியன்வட நாட்டின் வீட்டினுள் வருக!"
வியன்வட நாட்டின் வீட்டினுள் சென்றனன்;
வாயிற் புறத்தே வைத்தனன் காலடி
கதவுக் குமிழியில் கரத்தினை வைத்தனன்
வீட்டி னுள்ளே விரைவாய் நுழைந்தனன்
நனிகூ ரையின்கீழ் நடந்தே சென்றனன். 180

அங்கே மனிதர் அருந்திட லாயினர்
கொழுநறைப் பானம் குடித்திட லாயினர்
மட்டிலா மனிதா¢ன் பட்டியில் வாள்கள்
செறுபடைக் கலத்துடன் திகழ்ந்தனர் வீரர்
வைனா மொயினனின் சென்னிக் குத்தயார்
அமைதிநீர் மனிதனை அழிப்பதற் காக.

அவர்கள் புதிதாய் அடைந்தோர்க் குசாவினர்
இனிவரும் சொற்களில் இவ்விதம் கூறினர்:
"இழியஇம் மனிதன் மொழிசெய்தி யாது
நீந்திய நாயகன் நினைப்புத்தான் என்ன?" 190

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்:
"திகழ்மதி பற்றிய செய்தி அதிசயம்
வி¡¢கதிர் செய்தியோ மிகமிக அற்புதம்
ஏகிய தெங்கே எம்மைவிட் டெழுங்கதிர்
மறைந்தது எங்கே வான்மதி எம்மைவிட்(டு)?"

வடபுலம் வாழும் மைந்தர்கள் கூறினர்
கொடிய குழுவினர் கூறினர் இவ்விதம்:
"அங்கேயுங் களைவிட் டேகிய துகதிர்
செங்கதிர் சென்றதும் திகழ்மதி மறைந்ததும் 200
ஒளிவிடும் மார்புறும் உயர்பா றையினுள்
இரும்பினால் இயைந்த இருங்குன் றதனுள்;
விடுவியா விடிலவை வெளிவர மாட்டா
விடுதலை யின்றியே வெளிவர மாட்டா."

முதிய வைனா மொயினனப் போது
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே:
"இந்துவைப் பாறையி லிருந்து விடாவிடின்
வெங்கதி ரதனையும் வியன்குன் றிருந்து
கைக்குக் கைசமர் கலந்தே பார்க்கலாம்
எடுக்கலாம் வாள்கள் தொடுக்கலாம் சமரை." 210

அடுத்துரு வினன்வாள் இழுத்தனன் இரும்பு
உருவினன் உறையால் உயர்கொடு மாயுதம்
அதன்கூர் முனையில் **அணிநிலாத் திகழ்ந்தது
கைப்பிடி மீதில் காய்கதிர் ஒளிர்ந்தது
அதன் முதுகினிலே அரும்பா¢ நின்றது
முளைவழிப் பூனை மியாமியா வென்றது.

அவர்கள்தம் வாள்களை **அளந்து பார்த்தனர்
நிமிர்குறு வாள்களின் நீளம் பார்த்தனர்:
இருந்ததப் பாசிறி தோர்நீள் அளவு
முதிய வைனா மொயினனின் வாளில் 220
பார்லி அ¡¢சியின் பருமனோர் நீளம்
வைக்கோல் தண்டின் வருமள வுயரம்.

அவர்கள் வந்தனர் அகவெளி முற்றம்
நேருக்கு நேராய் நின்றனர் நிலத்தில்;
முதிய வைனா மொயினன் அதன்பின்
அறைந்தான் ஒருமுறை அதிர்மின் னலைப்போல்
ஒருமுறை அறைந்தான் இருமுறை அறைந்தான்
ஒருவகைக் **கிழங்குபோல் எறிந்தான் சீவி
சணற்கொடி நுனிபோல் தான்கொய் திட்டான்
வடபால் நிலத்து மைந்தா¢ன் தலைகளை. 230

முதிய வைனா மொயினன் அதன்பின்
பொன்னிலாப் பார்க்கப் புறப்பட் டேகினன்
சென்று கதி¡¢னைச் சேர்த்திட நினைத்தான்
பாய்ஒளி மார்புறும் பாறையி லிருந்து
உருக்கினால் ஆன உயர்மலை யிருந்து
இரும்பினால் இயைந்த இருங்குன் றிருந்து.

சிறுதொலை பாதையில் அடிவைத் தடைந்ததும்
செல்பய ணவழி சிறிது கடந்ததும்
பசும்தீ வொன்றினைப் பார்த்தனன் அங்கே;
தீவிலே அங்கொரு செழித்தமி லாறு 240
மிலாறு மரக்கீழ் மிகுகற் பாளம்
பாளத் தின்கீழ் பாறைசெங் குத்தாய்
முன்புறம் இருந்தன ஒன்பது கதவுகள்
கதவினில் நூறு கனத்திண் பூட்டுகள்.

கல்லிலே குறியைக் கண்டு பிடித்தனன்
செங்குத்(துப்) பாறையில் திகழ்பொய் **ஒருவரை(பு)
உறையினி லிருந்து உருவினன் வாளை
வரைந்தனன் கல்லில் வரைபட மொன்றை
தீசிந் தலகுறும் செங்கை வாளால்
சிந்தும் பொறிவாள் திகழ்அல காலே 250
உடைந்தது பாறை உறும்இரு துண்டாய்
மூன்றாய்ப் பிளந்தது முன்கற் பாளம்.

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
பாறையின் வெடிப்பின் ஊடாய்ப் பார்த்தனன்:
பாம்புகள் `பீரை`ப் பருகிட லாயின
புழுக்கள் **ஊறலைக் குடித்திட லாயின
ஒளிதரும் கல்லின் உட்புறத் தினிலே
ஈரல் நிறத்துப் பாறையின் உள்ளே.

முதிய வைனா மொயினன் மொழிந்தான்
உரைத்தான் அவனே உரைத்தான் இவ்விதம்: 260
"இதுதான் தலைவிக் கியைந்தது, பாவம்.
குறைந்த `பீர்`ப்பானம் கொள்வதன் காரணம்
பாம்புக ளும்`பீர்`ப் பானம் குடிப்பன
புழுக்களும் ஊரலைக் குடித்திடு கின்றன."

வெட்டியோர் புழுத்தலை வீழ்த்தினன் கீழே
கண்டபாம் பொன்றின் கழுத்தை முறித்தனன்
இனிவரும் சொற்களில் இவ்விதம் சொன்னான்
இந்த மொழிகளில் இவ்விதம் மொழிந்தான்:
"இந்த உலகில் என்றுமே வேண்டாம்
இன்று தொடக்கம் என்றுமே வேண்டாம் 270
பாம்புகள் குடித்தல் பருகுமெம் `பீரை`
புழுக்கள் அருந்துதல் பொங்குமெம் மூறல்."

முதிய வைனா மொயினன் அதன்பின்
நிலைபெறும் மாய நெறியறி முதல்வன்
முயன்றனன் **திறக்ககை முட்டியால் கதவை
முயன்றனன் திறக்கசொல் மொய்ம்பினால் பூட்டை
கைகளால் திறபட வில்லைக் கதவுகள்
பொருட்படுத் திடவிலைப் பூட்டுசொல் மொய்ம்பினை.

முதிய வைனா மொயினனப் போது
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே: 280
"மோதுமா யுதமிலான் முதிர்ந்தபெண் ணாவான்
**பகர்மண் வெ(ட்)டியிலான் பயனில் பிராணி."

இல்லம் நோக்கி எழுந்தனன் உடனே
தாழ்ந்த தலையுடன் வீழ்ந்த மனத்துடன்
ஏனெனில் மதியை இன்னும் பெற்றிலன்
தகிகதி ரதையும் சந்தித் திலனாம்.

குறும்பன் லெம்மின் கைனன் கூறினன்:
"ஓகோ, முதிய வைனா மொயினனே!
என்னைநீ அழைத்து ஏன்சென் றிட்டிலை
உன்னுடன் தொடரும் ஒருமாந் தி¡£கனாய்? 290
நவில்பூட் டுழன்று நழுவிவீழ்ந் திருக்கும்
உட்புறத் தாழ்ப்பாள் உடைந்துபோ யிருக்கும்
வியன்மதி திகழ விடுபட் டிருக்கும்
ஒண்கதிர் உதித்து ஒளிதந் திருக்கும்."

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினன் அவனே:
"உறுசொலால் தாழ்ப்பாள் உடைந்து போகாது
புகல்மந் திரவலிப் பூட்டுகள் நொருங்கா
அல்லது (கை)முட்டி யதால்தொடு வதிலோ
செங்கரத் தவற்றைத் திருப்புவ தாலோ." 300

கொல்லன்கொல் வேலை கொள்தலம் சென்றான்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்:
"ஓகோ, கொல்ல, உயர்இல் மா¢ன!
**மண்வெட்டி மும்முனை கொண்டதாய்ச் செய்வாய்
**பனித்திண்(மக்) கருவிகள் பன்னிரண் டியற்றுவாய்
ஒருபெரும் கொத்தில் உறுதிறப் பத்துடன்
இவற்றால் மதிகல் லிருந்து விடு(வி)ப்பேன்
பாறையி லிருந்து பானுவை விடு(வி)ப்பேன்."

அந்தக் கொல்லன் அவ்வில் மா¢னன்
கவின்அழி வில்லாக் கைவினைக் கலைஞன் 310
மனிதன் நாடிய வகைப்பொருள் இயற்றினன்
பனித்திண்(மக்) கருவிகள் பன்னிரண் டியற்றினன்
ஒருபெரும் கொத்தில் உறுதிறப் பத்துடன்
நல்லதோர் கட்டில் நனிநீள் ஈட்டிகள்
அவை பொ¢தல்ல அவை சிறிதல்ல
நடுத் தரமான நல்லள வியற்றினன்.

லொவ்ஹி என்பவள் வடநிலத் தலைவி
நீக்கல் எயிறுள நீள்வட முதுபெண்
இறகுகள் கொண்ட இறக்கைகள் படைத்தனள்
அடுத்து எழுந்தனள் அவள்பறந் தேகினள்; 320
பறந்து வந்தனள் பலஇல் பக்கமாய்
தொடர்ந்துமென் மேலும் பறந்தள்அங் கிருந்து
வடகடல் கடந்து மற்றதன் மேலும்
கொல்லன்இல் மா¢னன் கொல்வே லைத்தலம்.

எழுந்தே கொல்லன் திறந்தனன் சாளரம்
பார்த்தனன் காற்றுப் படர்கிற தோவென
வந்திட வில்லை வழிக்காற் றேதும்
அதுவொரு நரைத்த அருநிறக் கழுகு.

அந்தக் கொல்லன் அவ்வில் மா¢னன்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்: 330
"நல்வனப் பறவையே, நாடுவது என்ன?
என்சா ளரக்கீழ் இருப்பது எதற்கு?"

இயம்பத் தொடங்கிற் றினிதப் பறவை
பகர்ந்தது கழுகு புகன்றது இவ்விதம்:
"ஓகோ, கொல்ல, உயர்இல் மா¢ன!
நித்திய வாழ்வுடை நோ¢ய கொல்ல!
எத்தனை தேர்ச்சிநீ இனிதே படைத்தனை
திறமை எத்தனை சிறப்பொடு கொண்டனை?"

கொல்லன் இல்மா¢னன் கூறினன் இவ்விதம்:
உரைத்தான் அவனே உரைத்தான் இவ்விதம்: 340
"இல்லை அதிசயப் படுதற் கெதுவுமே
கவனமே யுள்ளதோர் கலைஞன் நானெனில்,
அகல்வான் தட்டி அடித்தவன் நானே.
அகல்வான் மூடியும் அடித்தவன் நானே."

இயம்பத் தொடங்கிற் றினிதப் பறவை
பகர்ந்தது கழுகு புகன்றது இவ்விதம்:
"இப்போ(து) கொல்லனே இயற்றுவ தென்ன
கட்டுவ தென்ன கலைஞ,கொல் வேலையோய்?"

அந்தக் கொல்லன் அவ்வில் மா¢னன்
மறுமொழி யாக வழங்கினன் ஒருசொல்: 350
"கழுத்து வளையம் கடிதொன் றடிக்கிறேன்
முறையிலவ் வடபுல முதிர்ந்தபெண் ணுக்கு
இதனால் அவளை இறுகப் பிணைத்திட
பொ¢ய மலையின் சா¢ந்தபக் கத்தில்."

லொவ்ஹி என்பவள் வடநிலத் தலைவி
நீக்கல் எயிறுள நீள்வட முதுபெண்
அறிந்தனள் தனக்கு அழிவு வருவதை
தொல்லை நாட்கள்தன் சென்னியில் விழுவதை
பறக்கத் தொடங்கினள் பயந்தவள் உடனே
விரைந்து சென்றனள் வியன்வட புலநிலம். 360

கல்லிலே யிருந்து கலாமதி விடுத்தனள்
கருங்குன் றிருந்து கதிரையும் விட்டனள்
வடிவில் வேறாய் மாற்றினள் தன்னை
புறாவடி வத்தைப் புதிதாய் எடுத்தனள்:
அடுத்துப் பறந்தனள் அவள்தொடர்ந் தேகினள்
கொல்லன்இல் மா¢னனின் கொல்வே லைத்தலம்
பறவையாய்க் கதவின் பக்கம் பறந்தனள்
வாயிற் பக்கம் வந்தனள் புறாவாய்.

அந்தக் கொல்லன் அவ்வில் மா¢னன்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்: 370
"எதற்குப் பறவையே, இங்கே பறந்தனை,
வாயிற் பக்கம் வந்தனை புறாவே?"

காட்டுப் பறவை கதவரு குரைத்தது
வாயிற் பக்கம் வந்தது சொன்னது:
"வாயிற் பக்கம்நான் வந்தே யுள்ளேன்
உனக்கொரு செய்தி உரைத்திடக் கொணர்ந்தேன்
கல்லி லிருந்து கலாமதி எழுந்தது
பானுவும் பாறையால் பட்டது விடுதலை."

அந்தக் கொல்லன் அவ்வில் மரினன்
பார்ப்பதற் காகப் படர்ந்தனன் தானே 380
கொல்லவே லைத்தலம் குறுகினன் கதவிடம்
கவின்வான் நோக்கிக் கவனமாய்ப் பார்த்தான்
திங்கள் அங்கே திகழ்வதைக் கண்டான்
ஒண்கதிர் அங்கே ஒளிர்வதைக் கண்டான்.

வைனா மொயினன் வாழ்விடம் சென்றனன்
உரைத்தான் ஒருசொல் உரைத்தான் இவ்விதம்:
"ஓகோ, முதிய வைனா மொயினனே!
என்றுமே நிலைத்த இசைப்பா டகனே!
திங்களைப் பார்க்கச் செல்வாய், செல்வாய்!
செங்கதிர் சோதனை செய்யச் செல்வாய்! 390
அவையிப் போது அகல்வான் உள்ளன
அவைமுன் இருந்த அதேயிடங் களிலே.

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
முற்றத்து வெளியே முன்விரைந் தேகினன்
அங்கே சென்றதும் அவன்தலை உயர்த்தினன்
விண்ணை நோக்கி விடுத்தனன் பார்வை
விடுபட்ட தேகதிர் வியன்மதி எழுந்தது
செங்கதிர் விண்ணைச் சென்றே அடைந்தது.

முதிய வைனா மொயினனப் போது
தானே இவ்விதம் சாற்றத் தொடங்கினன் 400
இனிவரும் சொற்களில் இவ்விதம் சொன்னான்
இந்த மொழிகளில் இவ்விதம் மொழிந்தான்:
"திங்களே, வாழ்க! திகழ்வதற் காக!
அழகே, உன்முக மதுகாட் டினையால்!
காதற் கதிரே, காலைவந் ததற்காய்!
மீண்டும் பகலொளி ஈண்டுவந் ததற்காய்!

பொன்னிலா, கல்லில் புகுந்துமீண் டிட்டனை!
பாங்கெழிற் கதிரே, பாறையி லிருந்து!
பொற்குயில் போல பொலிந்துமே லெழுந்தனை,
வெள்ளியில் ஆன வெண்புறாப் போலே 410
உங்கள் முந்திய உயர்அதே நிலைக்கு
பழைய உங்கள் பயண வழிக்கு.

காலையில் என்றும் கவினோ டுதிக்குக!
இந்நா ளிருந்து எதிர்கா லமெலாம்,
நல்குக எங்களுக் கெல்லாம் நற்சுகம்
தேடிய செல்வம் சேர்ந்திடச் செய்க!
பெருவிரல் நுனிக்கு இரையினைக் கொணர்க!
அதிர்ஷ்டம் தூண்டில்முள் முனைக்கு அருளுக!

செல்கநும் பாதையில் சேமமாய் இப்போ!
இனிமையாய் நுமது பயணம் தொடர்க! 420
நாளாந்தச் சுழற்சியை நன்றாய் நடத்துக!
மாலையில் நலமும் மகிழ்வும் பெறுக!"

பாடல் 50 - கன்னி மர்யத்தாவின் மகன் கரேலியாவின் அரசனாதல்

அடிகள் 1-346 : கன்னி மர்யத்தா ஒரு சிறு பழத்தைத் தின்று, அதனால்
கர்ப்பமாகி, ஒரு மகனைப் பெறுகிறாள்.

அடிகள் 347-424 : அந்தப் பையன் சிறுவனாய் இருக்கும் பொழுது
காணாமல் போய் விடுகிறான். பல காலம் தேடிய பின்னர் ஒரு சேற்று
நிலத்தில் அவன் காணப்படுகிறான்.

அடிகள் 425-440 : அவனுக்கு திருமுழுக்குச் செய்வதற்கு ஒரு
முதியவரிடம் அழைத்துச் செல்கிறார்கள். தகப்பன் இல்லாத
குழந்தைக்கு திருமுழுக்குச் செய்யக் கூடாது என்று முதியவர்
மறுத்து விடுகிறார்.

அடிகள் 441-474 : இதனை அறிந்த வைனாமொயினன் வந்து
விசாரணை செய்து துர்ச்சகுனமான அப்பிள்ளை கொல்லப்பட
வேண்டும் என்று தீர்மானிக்கிறான். அரை மாத வயதான
அப்பிள்ளை பிழையான தீர்ப்பளித்த வைனாமொயினனை
இகழ்கிறது.

அடிகள் 475 - 512 : அந்த முதியவர் அப்பையனை கரேலியாவின்
அரசனாக ஞானமுழுக்குச் செய்கிறார். இதனால் மனமுடைந்த
வைனாமொயினன் நிரந்தரமாக நாட்டை விட்டுச் செல்கிறான்.
அங்ஙனம் செல்வதற்கு முன்னர், புதிய சம்போவையும் யாழையும்
மக்களுக்கு ஒளியையும் மீண்டும் தருவதாகக் கூறுகிறான். அவன்
ஒரு செப்புப் படகில் ஏறி பூமிக்கும் சுவர்க்கத்துக்கும் நடுவே ஒரு
நாட்டுக்குச் செல்கிறான். அப்படிச் செல்லும் பொழுது வைனாமொயினன்
தனது யாழையும் உயர்ந்த பாடல்களையும் மக்களின் சொத்தாக
விட்டுச் செல்கிறான்.


அடிகள் 513 - 620 : முடிவுரைப் பாடல்கள்.


--------------------------------------------------------------------------------

*மர்யத்தா, அழகிய மகளவள், இளையவள்,
மிகநீள் காலம் வீட்டில் வளர்ந்தவள்
தகுபுக ழாரவர் தந்தையின் மனையிலே
அன்பார்ந்(த) அவளின் அன்னையின் இல்லில்;
ஐந்து சங்கிலி அணிந்து அழித்தனள்
தேய்த்துக் கழித்தனள் திகழ்அறு வளையம்
அவளது பிதாவின் அருந்திறப் புகளுடன்
அவள்பா வாடையில் திகழ்மின் னலுடன்.

வாயிற் படிஅரை**மங்கச் செய்தனள்
ஒளிர்பா வாடைகள் உவந்தே அணிந்ததால், 10
பாதியும் மங்கின பகர்மே லுத்தரம்
பட்டு ஆடைகள் பட்டதால் அவற்றில்,
கதவு நிலைகளில் காண்அரை அவ்விதம்
மென்கை மடிப்புகள் நன்கவை தொட்டதால்,
தரையின் பலகைகள் தாம்தேய்ந் திட்டன
நல்லதோற் காலணி நனிகுதி பட்டதால்.

மர்யத்தா,அழகிய மகளவள், இளையள்,
அவளொரு சிறிய அ¡¢வையே யாவாள்,
நன்னெறி பேணி நாள்பல காத்தவள்
ஒழுக்கம் என்றுமே ஓம்பி வளர்த்தவள், 20
நல்வகை மீனே நனிஅவள் உண்பது
தேவதா ரு¡¢யல் செய்தமென் ரொட்டியே,
கோழிமுட் டையைக் கொள்ளாள் உணவாய்
சேவலால் பேடைகள் தினம்கெடு படுவதால்,
உண்ணாள் செம்மறி உயராட் டிறைச்சியும்
செம்மறி கடாவுடன் சேர்ந்தே இருப்பதால்.

பால்கறக் கும்படி பணித்தனள் தாயார்
பால்கறப் பதற்கவள் படர்ந்தன ளேயிலை
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினள் அவளே:
"என்றுமே அ¡¢வையர் என்னைப் போன்றவர் 30
பசுவின் அந்தப் பால்மடி தொட்டிடார்
எருதுகள் அதனுடன் என்றுமே கூடலால்,
தொழுக்கன் றினில்பால் சுரந்தால் தவிர
வளர்கன் றினில்பால் வந்தால் தவிர."

பிதாபா¢ வண்டியில் பூட்டப் பணித்தனர்
அவள்அமர்ந் திலளாம் அப்பா¢ வண்டியில்;
சோதரன் கொணர்ந்தனன் தொடர்ந்தோர் பெண்பா¢,
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினள் அ¡¢வை:
"பெண்பா¢ பூட்டிய வண்டியில் அமரேன்
கூடி ாண்பா¢ யோடே குலவலால், 40
இளம்பா¢க் குட்டிகள் இழுத்தால் தவிர
மாதக் கணக்கில் வயதுள குட்டிகள்."

மர்யத்தா, அழகிய மகளவள், இளையள்,
கன்னியாய் என்றும் காலம் கழித்தனள்
நெறிதவ றாத அ¡¢வையாய் வாழ்ந்தனள்
நற்குணப் பணிவுளள் நனியிழை கூந்தலாள்
மந்தைகள் மேய்த்து வருபவள் ஆயினள்
செம்மறிக் குழுவுடன் சென்றனள் எழுந்தே.

செம்மறிக் கூட்டம் சேர்ந்துகுன் றேறின
ஆடுகள் சென்றன அடிவ(¡)ர மலையில் 50
காட்டு வெளியினில் கா¡¢கை சென்றனள்
**வியன்மரத் தூடாய் மெதுவாய் நகர்ந்தனள்
கூவிய நேரம் குலவும் பொற்குயில்
வெள்ளிப் பறவை வியன்பாட் டிசைக்கையில்.

மர்யத்தா, அழகிய மகளவள், இளையள்,
அவற்றைப் பார்த்தனள் அவற்றைக் கேட்டனள்
சிறுபழச் செடிகள் திகழ்மே டமர்ந்தனள்
குன்றின் சா¢வில் கொண்டனள் ஆறுதல்
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினள் அவளே
இயம்பினள் அவளே இயம்பினள் இவ்விதம்: 60
"குயிலே, தங்கக் குயிலே, கூவுவாய்!
வெள்ளிப் பறவையே மேவிப் பாடுவாய்!
தகரமார் புடையளே, தரமாய்ப் பாடுக!
**சிறுஜேர் மன்பழம், செப்புவாய் எனக்கு
நானொரு கன்னியாய் நாள்பல இருப்பனோ
ஆண்டாண்டு காலம் ஆனிரை மேய்ப்பளாய்
இந்தப் பரந்த எழில்வன நிலத்தில்
செழித்துப் பொலியுமிச் சீர்ப்பொழில் வெளியில்:
ஒருகோடை அல்லது இருகோ டையிலே
அல்லது ஐந்தோ ஆறோ கோடையோ 70
அல்லது பத்து அமையுமோ கோடை
அல்லது காலம் அவ்வள வில்லையோ?"

மர்யத்தா, அழகிய மகளவள், இளையள்,
வெகுநாள் ஆனிரை மேய்த்துக் கழித்தனள்
ஆனிரை மேய்ப்பதோ அருங்கொடுஞ் செயலாம்
அதுவும் பராய அழகிய மகட்கு:
புல்லின் அடியிற் புழுப்படுத் திருக்கும்
பல்லி யினங்கள் பதுங்கி நெளிவரும்.

அங்கே புழுக்கள் அவைபடுத் திருந்தில
பல்லி யினங்கள் பதுங்கி நெளிந்தில 80
கேட்டது குன்றிற் கிடந்தொரு சிறுபழம்
மேட்டினி லிருந்த வியன்வகைச் சிறுபழம்:
"இங்குவா, மங்கையே, எனைப்பறித் தெடுக்க!
செங்க(ன்)னம் உடையளே, தொ¢ந்தெனை ஆய்ந்திட!
ஈயமார் புடையளே, எனைக்கொய் தெடுத்திட!
செம்பட்டி யுடையளே, தேர்ந்தெடுத் திடுவெனை!
**நத்தையின்இனமெனை நாடியுண் டிடுமுன்
கறுத்தப் புழுவெனைக் கண்டே கடிக்குமுன்,
நூறுபேர் வந்தெனை நோக்கியே சென்றுளார்
அக்கமும் பக்கமும் ஆயிரம் பேருளார் 90
கன்னியர் நூற்றுவர் கா¡¢கை ஆயிரம்
பிள்ளைகள் கணக்கினைப் பேசுதல் அ¡¢து
ஆயினும் ஒருவரும் அணைத்தெனைத் தொட்டிலர்
ஆதலால் நீபறித் தகலுக ஏழைநான்!"

மர்யத்தா, அழகிய மகளவள், இளையள்,
சிறிய வழித்தொலை சென்றே முடித்தனள்
சென்றனள் பார்த்திடச் சிறிய பழத்தினை
சென்றனள் சிவந்த சிறுபழம் பறிக்க
நல்விரல் நுனியால் நனிகொய் தெடுக்க
அழகிய கையால் ஆய்தெடுத் திடஅவள். 100

ஆராய்ந் தனள்குன் றமைந்தவச் சிறுபழம்
புதா¢ல் பழுத்தசெம் புதுச்சிறு பழத்தை:
சிறுபழ மாய்த்தான் தொ¢ந்தது பார்க்க
**அப்பழ மாய்த்தான் அமைந்தது வடிவில்
உண்ண நிலத்திருந் **துயரத் ததுகனி
ஏறிப் பறிக்கவே இருந்தது மரம்தாழ்ந்(து).

தனிப்புத ¡¢ருந்தொரு தடியை முறித்தனள்
அதனால் சிறுபழம் அதைத்தரை வீழ்த்தினள்;
திகழ்நிலத் திருந்தச் சிறுபழ மெழுந்தது
அவளது அழகிய அணிகா லணிவரை 110
அழகிய காலணி யதிலிருந் துயர்ந்தது
தூய அவளது தொடுமுழங் கால்வரை
தூய முழங்கால் தொட்டது எழுந்தது
மின்னிய அவளது மிளிர்பா வ(¡)டைவரை.

இடுப்புவார் வரையும் இதன்பின் சென்றது
இடுப்புப் பட்டியில் இருந்துமார் பகம்வரை
மார்பினி லிருந்து வளர்தா டைவரை
உயர்தா டையிருந் துதடுகள் வரைக்கும்
வழுவி யதிலிருந்(து) வாய்க்குட் சென்றது
அதனால் புரண்டு அடிநா விழுந்தது 120
தொடர்நா வழுவித் தொண்டையில் நின்றது
விலகிப் பின்னர் வீழ்ந்தது வயிற்றுள்.

மர்யத்தா, அழகிய மகளவள், இளையள்,
நிறைந்தனள் அதனால் நிறைவுற் றனள்அதால்
மற்றதி லிருந்து வளர்ந்தனள் தடிப்பாய்
கொழுத்தனள் தசையே கூடிப் பருத்தனள்.

அரைக்கச் சின்றி அவள் வாழ்ந் திட்டாள்
இடுப்புப் பட்டி இன்றியே தளர்வாய்
சவுனா ரகசிய மாய்ப்போய் மீண்டனள்
இருட்டிய பிறகே யெலாம்நட மாடினள். 130

அன்னையெப் போதும் அமர்ந்துசிந் தித்தாள்
இருந்தவள் அன்னை எண்ணிப் பார்த்தனள்:
"எங்கள்மர் யத்தா(வு)க் கென்ன நடந்தது?
எம்அகப் பறவைக் கென்ன விளைந்தது?
அரைக்கச் சின்றி அவள்வாழ் கின்றனள்
இடுப்புப் பட்டி இன்றியே தளர்வாய்
சவுனா ரகசிய மாய்ப்போய் மீள்கிறாள்
இருட்டிய பிறகே யெலாம்நட மாடினாள்!"

பிள்ளை ஒன்றினால் பேசிட முடிந்தது
சிறுபிள்ளை இவ்விதம் செப்பிட லானது: 140
"எங்கள்மர் யத்தா(வு)க் கிதுதான் நடந்தது
ஏழைமர் யத்தா(வு)க் கிதுதான் நிகழ்ந்தது
அதிக காலம் ஆனிரை மேய்த்தனள்
நிரையுடன் வெகுதொலை நிதமும் நடந்தனள்."

கடுமையாய்ச் சுமந்தனள் கனமுறு கர்ப்பம்
கடிதே தாங்கினள் கனம்நிறை வயிற்றை
ஏழுமா தங்கள் எட்டுமா தங்கள்
முழுமையாய் மாதம் மூண்டது ஒன்பது
கன்னியர் பழைய கணக்கதன் படிக்கு
பத்தாம் மாதம் பாதியும் சுமந்தனள். 150

அங்ஙனம் அண்மிய ஐயிரு திங்களில்
கன்னிப் பெண்ணவள் இன்னலை உணர்ந்தனள்
கர்ப்பம் மிகவும் கடினமா யிருந்தது
சுமையின் அழுத்தலால் தோன்றிய துநோ.

குளியல் வேண்டுமாய்க் கோ¡¢னாள் அன்னையை
"ஓ,என் தாயே, உயர்அன் பன்னையே!
தயார்நீ செய்வாய் தகுமோர் புகலிடம்
வெப்பம் ஆர்ந்த வியன்அறை ஒன்றினை
மங்கை யொருத்தியின் மறைவிட மாக
பிரசவ வேதனைப் பேதைக் காக." 160

தாயும் இவ்விதம் சாற்றிட வந்தனள்
சொந்தப் பெற்றவள் சொல்லினள் மறுமொழி:
"ஐயகோ, உனக்கு, அடர்பேய்ப் பரத்தையே!
எவனுடன் நீயும் ஏகிப் படுத்தனை
அவனும் விவாகம் ஆகா மனிதனா
அல்லது விவாகம் ஆகியோன் தானா?"

மர்யத்தா, அழகிய மகளவள், இளையள்,
அதற்கு மறுமொழி அளித்தனள் இவ்விதம்:
"மணஞ்செய் யாத மனிதனு மதுவல
அல்லது திருமண மாம்மனி தனுமல; 170
சிறுபழம் பெறற்குச் சென்றேன் குன்றிடை
பழுத்தசெஞ்**சிறுபழம் பறித்திடச் சென்றேன்
திகழ்மகிழ் வுடனச் சிறுபழம் பெற்றேன்
அடுத்துச் சுவைத்துப் பார்த்தேன் அதனை
நழுவித் தொண்டையில் நண்ணிநின் றதுவது
விலகி வயிற்றினுள் வீழ்ந்தது பின்னர்:
நிறைந்தேன் அதனால் நிறைவுற் றேனதால்
அதிலிருந் தேநான் அடைந்தேன் கர்ப்பம்."

**குளியல் வேண்டுமாய்க் கோ¡¢னள் பிதாவை:
"ஓ,என் பிதாவே, உயர்அன் பெந்தையே! 180
எனக்குத் தருவீர் ஏற்றதோர் புகலிடம்
வெப்பம் ஆர்ந்த வியன்அறை ஒன்றினை
அங்கோர் நோயுளாள் ஆறுதல் பெற்றிட
வாதை யுளபெண் வாதையைப் பொறுத்திட."

தந்தை இவ்விதம் சாற்றிட வந்தனர்
பிதாவும் இவ்விதம் பேசினர் மறுமொழி:
"செல்வாய் பரத்தையே , செல்வாய் அப்பால்!
வேசிப் பெண்ணே, மேலும் செல்வாய்!
கரடிகள் வாழும் கற்குகை களுக்கு
கரடிகள் உறையும் கல்வீட் டுக்கு 190
பரத்தையே, அங்குபோ பிரசவத் திற்கு
வேசியே, அங்கே விரைசிசுப் பெற்றிட."

மர்யத்தா, அழகிய மகளவள், இளையள்,
நன்றாய் இவ்விதம் நவின்றனள் மறுமொழி:
"பகர்எது விதத்திலும் பரத்தையே அல்லநான்
வெறுக்குமெவ் வகையான் வேசியு மல்லநான்
உயர்ந்தவோர் மனிதனை உழன்றுநான் பெறுவேன்
பிறப்பினில் சிறந்த பிறப்பினைப் பெறுவேன்
ஆண்டவர்க் கெல்லாம் ஆண்டவ னாவான்
வைனா மொயினனில் வல்லவ னாவான். 200

அதன்பின் பேதைக் காயின தொல்லைகள்
எங்கே செல்வது எப்படிச் செல்வது
குளியல்வேண் டுமெனக் கோருதல் யாரை
உரைத்தாள் ஒருசொல் ரைத்தாள் இவ்விதம்:
"பெண்ணே, என்பணிப் பெண்களில் சிறியளே!
ஊதியம் பெறுநா¢ல் உறச்சிறந் தவளே!
குளியலைப் பெற்றிடக் குறுகுவாய் கிராமம்
**புல்வளர் அருவிப் புறம்சவு னாபெற
நோய்வாய்ப் பட்டவள் நேரா றுதல்பெற
வருசிறு பெண்தன் வாதையைத் தாங்கிட; 210
உடன்நீ செல்வாய் ஓடிநீ செல்வாய்
இப்போ தேவை இதுமிக அவசரம்."

பெண்ணவள், பணிசெயும் பெண்மிகச் சிறியவள்
உரைத்தாள் ஒருசொல் உரைத்தாள் இவ்விதம்:
"குளியலைச் சென்றுநான் கோருதல் யா¡¢டம்?
எவா¢டம் சென்றுநான் இரப்பது உதவியை?"

மர்யத்தா நம்சிறு மங்கை கூறினள்
உரைத்தாள் அவளே உரைத்தாள் இவ்விதம்:
"*றுவோத்துஸ் இடத்தே நுவன்றுகேள் குளியலை
**புல்வளர் அருவியில் போய்ப்பெறு சவுனா!" 220
பெண்ணவள்,பணிசெயும் பெண்மிகச் சிறியவள்
தாழ்மையும் பணிவும் தானே கொண்டவள்
பணிக்கப் படாமலே படர்விரை வுடையவள்
சொல்லா மலேமிகத் தொடர்கதி கொண்டவள்
பனிப்புகார் போலப் படர்ந்தனள் வெளியே
முழுப்புகை மூடிய முற்றத் தடைந்தனள்
தன்பா வாடையைத் தளிர்க்கரம் பற்றினள்
உடைகளைக் கைகளால் உருட்டித் திரட்டினள்
விரைந்தனள் ஓடினள் இரண்டையும் செய்தனள்
விரைவாய் றுவோத்துஸ் வீட்டினை நோக்கி; 230
அவள்செல் கையிலே அசைந்தன குன்றுகள்
மற்றவள் ஏறலால் மலைச்சா¢ வாடின
கூம்புக் காய்கள் குதித்தன புற்றரை
செறுகூ ழாங்கல் சேற்றில் சிதறின;
வந்து சேர்ந்தனள் றுவோத்துஸ் வசிப்பிடம்
கட்டிட வாயிலால் கடிதுட் புகுந்தனள்.

எழிலிலா றுவோத்துஸ் இருந்தனன் சட்டைபுக்(கு)
அளவில் பொ¢தாய் அயின்றும் குடித்துமாய்
மேசையொன் றின்தலை **வியன்புறம் அமர்ந்தனாய்,
சணல்நூல் சட்டை தனித்தே அணிந்து. 240

உணவருந் தியபடி உரைத்தனன் றுவோத்துஸ்
சாய்ந்துகிண் ணங்களில் தானே குரைத்தனன்:
"இழிந்த பிறவியே, என்னநீ சொல்கிறாய்?
ஈனப் பிறவியே, எதற்காய் விரைகிறாய்?"

பெண்ணவள், பணிசெயும் பெண்மிகச் சிறியவள்
உரைத்தாள் ஒருசொல் உரைத்தாள் இவ்விதம்:
"குளியல் பெறற்குக் குறுகினேன் கிராமம்
புல்வளர் அருவியில் புணர்சவு னாபெற
நோய்வாய்ப் பட்டவள் நோய்நிவா ரணம்பெற
அல்லற் பட்டவள் ஆம்உத விபெற." 250

எழிலிலா றுவோத்துஸ் என்பவன் *தலைவி
வல்லிடைக் கைகளை வைத்தே நடந்தனள்
நிலப்பல கையிலே உலாவித் தி¡¢ந்தனள்
தரைமத் திக்குத் தானாய் வந்தனள்
இவ்விதம் வினவினள் இடம்தான் வந்ததும்
உரைத்தாள் ஒருசொல் உரைத்தாள் இவ்விதம்:
"குமா¢, யா ருக்குநீ குளியல் கேட்கிறாய்
உறும்எவ ருக்குநீ உதவி கேட்கிறாய்?"

பணிப்பெண் கூறினள் பகர்ந்தனள் சிறுபெண்:
"எம்மா¢ யத்தா(வு)க் கிதுநான் கேட்கிறேன்." 260

எழிலிலா றுத்துவோஸ் என்பவன் தலைவி
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினள் அவளே:
"எலார்க்கும் குளியல் இங்கே கிடையா
புல்வளர் அருவிப் புணர்வா யிற்புறம்;
குளியற் குடில்எ¡¢ குன்றிலே யுள்ளன
உளபா¢ லாயம் ஊசி(யி)லைச் சோலையில்
வேசிப் பெண்கள் வியன்மகற் பெறற்கு
பரத்தைப் பெண்கள் பாலரைப் பெறற்கு:
துரகம் ஆங்கே சுவாசித் திடுகையில்
குளித்துக் கொள்ளலாம் குறுகிடு நீங்களும்." 270

பெண்ணவள், பணிசெயும் பெண்மிகச் சிறியவள்,
திரும்பினள் வேகமாய்த் திரும்பி நடந்தனள்
விரைந்தனள் ஒடினள் இரண்டையும் செய்தனள்
திரும்பி வந்ததும் செப்பினள் இவ்விதம்:
"குளியல் என்பது இலைக்கிரா மத்தில்
புல்வளர் அருவியில் இலைச்சவு னாவும்
எழிலிலா றுத்துவோஸ் என்பவன் தலைவி
உரைத்தாள் ஒருசொல் உரைத்தாள் இவ்விதம்:
`எலார்க்கும் குளியல் இங்கே கிடையா
புல்வளர் அருவியின் புணர்வா யிற்புறம்; 280
குளியற் குடில்எ¡¢ குன்றிலே யுள்ளன
உளபா¢ லாயம் ஊசி(யி)லைச் சோலையில்
வேசிப் பெண்கள் வியன்மகற் பெறற்கு
பரத்தைப் பெண்கள் பாலரைப் பெறற்கு:
துரகம் ஆங்கே சுவாசித் திடுகையில்
நீங்களும் அதிலே நீரா டிடலாம்!'
அதுதான் நிலைமை அவ்வா றுரைத்தனள்
அவளது ஒரேயொரு மறுமொழி அதுதான்."

மர்யத்தா என்னும் மங்கைதாழ் வானவள்
அதனைக் கேட்டதும் அழவே தொடங்கினள் 290
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினள் அவளே:
"வந்தது நேரம் வழிநான் புறப்பட
கூலிமுன் நாட்பெறும் கூலிகள் போலவும்
அல்லது ஊதியத் தடிமைகள் போலவும்
எ¡¢த்துச் சுட்ட இருநிலத் தேகலாம்
ஊசி(யி)லை மரத்துச் சோலைக் கேகலாம்."

உடைகளைக் கையினால் உருட்டி எடுத்தனள்
அவள்பா வாடையை அள்ளிக் கொண்டனள்;
குளியல் இலைப்பிடி கொண்டனள் காவலுக்(கு)
இனிய இலைக்கட் டெடுத்தளா தாரமாய் 300
**அடிவைத் துக்கடி தவளும் விரைந்தனள்
வயிற்றிலேற் பட்ட வன்கொடு நோவுடன்
ஊசி(யி)லை மரத்துச் சோலைக் குடிற்கு
**தப்பியோ மேட்டின் தனிப்பா¢ லாயம்.

இனிவரும் சொற்களில் இவ்விதம் சொன்னாள்
இந்த மொழிகளில் இவ்விதம் மொழிந்தாள்:
"கர்த்தரே வாரும் காவலைத் தாரும்,
உயரன் புடையரே, உதவிக்கு வாரும்,
பிரசவ நோவும் பிடித்தஇப் பொழுது
கொடியகா லமது கூடும்இவ் வேளை! 310
வாதையி லிருந்திவ் வனிதையை விடுவி
பிரசவ நோவினாற் பெயர்த்தெடு பாவையை
அல்லலில் அப்பெண் அமிழா திருக்க
இன்னல் பட்டவள் இறந்திடா திருக்க!"

சேரும் இடமவள் சேர்ந்ததன் பின்னர்
இந்தச் சொற்களில் இயம்பினள் அவளே:
"நல்ல குதிரையே, நன்றாய்ச் சுவாசி!
ஊது, இழுக்கும் உயர்பா¢க் குட்டியே!
குளியல்நீ ராவியைக் கொஞ்சம் அனுப்பு!
சூடுறும் சவுனா ஆவியைப் பரப்பு! 320
நோயுறும் நான்சற் றாறுதல் பெறட்டும்!
உறுதுயர் நானிவ் வுதவியைப் பெறட்டும்!"

நல்ல குதிரை நன்குமூச் செடுத்தது
ஊதிய திழுக்கும் உயர்பா¢க் குட்டி
வாதையுற் றவளின் வயிற்றின் மீது:
துரகம் அப்படிச் சுவாசித் தமைதான்
சவுனா ஆவி தான்எழல் போன்றது
கொதிகல் அதில்நீர் கொட்டுதல் போன்றது.

மர்யத்தா என்னும் மங்கைதாழ் வானவள்
தூய்மை யான தோகைஅச் சிறுபெண் 330
குளித்தனள் நிறைவாய்க் குளியல் அறையிலே
வேண்டிய வரையும் வெப்ப ஆவியில்;
பாவையங் கொருசிறு பையனைப் பெற்றனள்
குணநிலை பேறுடைக் குழந்தையைப் பெற்றனள்
வைக்கோல் மீது வளர்பா¢ அருகில்
உரோமம் பருத்தே யுளலா யத்தினுள்.

கழுவினள் தன்சிறு கவினார் பையனை
**சாணைச் சீலையில் தான்பொதித் தெடுத்தனள்;
மகவினைத் தூக்கி வைத்தனள் முழங்கால்
பையனைத் துணிமேல் பையவே வைத்தனள். 340

மறைவாய் அவள்தன் மகவினை வைத்தனள்
அருமையாய் வளர்த்தாள் அழகிய பையனை
அவள்தன் சிறிய அரும்பொன் அப்பிளை
வெள்ளியில் ஆனதன் வெண்தடி யதனை
அங்கையில் வைத்து அவளுண வூட்டினள்
அணைத்துக் கொண்டனள் அவள்கரம் திருப்பி.

முழங்கால் வைத்தனள் முனைந்தவள் பையனை
மதலையை எடுத்து மடியில் கிடத்தினள்
வாரத் தொடங்கினள் மற்றவன் தலையினை
சீவத் தொடங்கினள் சிறந்தவன் தலைமயிர்: 350
காணோம் முழங்கால் களிலமர் பையனை
மடியினி லிருந்த மதலை மறைந்தது!

மர்யத்தா என்னும் மங்கைதாழ் வானவள்
அவட்குப் பெருந்துயர் அதனால் வந்தது;
அவனைத் தேடி அவள்விரைந் தோடினள்
தேடினள் அவள்தான் சிறியநற் பையனை
அம்பொன் போன்றதன் அப்பிளைத் தேடினள்
வெள்ளியில் ஆனதன் வெண்தடி யதனை
அரைக்கும் தி¡¢கை அகல்கல் லடிக்கீழ்
ஓடும் சறுக்கும் ஒண்வண்டி யின்கீழ் 360
புடைக்கும் முறத்தின் அடிப்புறம் தன்னில்
சுமந்தே செல்லும் தொல்பெட் டியின்கீழ்
ஆடும் மரங்களில் அசையும் புற்களில்
சிந்திப் பரவும் சிறந்தவைக் கோலில்.

பலபொழு தாய்த்தன் பையனைத் தேடினள்
அவள்தன் பையனை வள்தன் சிறுவனை
குன்றிலும் ஊசி(யி)லை கொள்மரத் தோப்பிலும்
பருமரக் குற்றி பசும்புற் றரையிலும்
உறும்பசும் புல்வெளி ஒவ்வொரு பூவிலும்
புல்வளர் எல்லாப் புதர்பற் றையிலும் 370
சூரைச் செடிகளின் வேர்களைக் கில்லியும்
மரங்களின் கிளைகளை வகைநே ராக்கியும்.

மேலும் நடக்கலாம் வெளியிலென் றெண்ணினள்
புறம்நடந் துழன்று போய்வர விரும்பினள்
எழில்விண் மீனொன் றெதிர்வரும் வரையும்
தாரகை வந்ததும் தலைதாழ்த் திட்டனள்:
"ஓ,விண் மீனே, உயர்இறை படைப்பே!
என்மகன் பற்றி எதுமறிந் திலையா?
எங்கே ஏகினன் என்சிறு பையன்?
புலர்பொன் அப்பிளைப் போன்றஎன் சிறுவன்?" 380

விண்மீ னுக்கு விடைசொலத் தொ¢ந்தது:
"அறிந்திருந் தாலும் அதைநான் சொல்லேன்
இங்கே அவன்தான் எனையும் படைத்தவன்
இவ்வித மான இடர்க்கொடும் நாட்களில்
இருங்குளிர் இடங்களில் இருந்துநான் மின்ன
இருண்ட இடங்களில் இருந்துகண் சிமிட்ட."

மேலும் நடக் கலாம் வெளியிலென் றெண்ணினள்
புறம்நடந் துழன்று போய்வர விரும்பினள்
சந்திரன் அவளெதிர் தான்வரும் வரையிலும்
சந்திரன் வந்ததும் தலைதாழ்த் திட்டனள்: 390
"ஓ,சந் திரனே, உயர்இறை படைப்பே!
என்மகன் பற்றி எதுமறிந் திலையா?
எங்கே ஏகினன் என்சிறு பையன்?
புலர்பொன் அப்பிளைப் போன்றஎன் சிறுவன்?"

சந்திரன் மறுமொழி சாற்றிடத் தொ¢ந்தது:
"அறிந்திருந் தாலும் அதைநான் சொல்லேன்;
இங்கே அவன்தான் எனையும் படைத்தவன்
இவ்வித மான இடர்க்கொடும் நாட்களில்
இரவிலே தனிமையில் இருந்தே காத்திட
பகலிலே சென்று படுக்கையில் தூங்க." 400

மேலும் நடக்கலாம் வெளியிலென் றெண்ணினள்
புறம்நடந் துழன்று போய்வர விரும்பினள்
தகிகதி ரையவள் சந்திக் கும்வரை
தகிகதிர் வந்ததும் தலைதாழ்த் திட்டனள்:
"ஓ,கதி ரவனே, உயர்இறை படைப்பே!
என்மகன் பற்றி எதுமறிந் திலையா?
எங்கே ஏகினன் என்சிறு பையன்?
புலர்பொன் அப்பிளைப் போன்றஎன் சிறுவன்?"

சூ¡¢யன் திறனாய்ச் சொல்லிய துபதில்:
"ஆம்,உன் பையனை அறிவேன் நானும் 410
இங்கே அவன்தான் எனையும் படைத்தவன்
இவ்வித மான இன்பநல் நாட்களில்
பொன்னொளி வீசிப் பொன்னாய் ஒளிர
வெண்ணொளி வீசி வெள்ளியாய்த் திகழ.

உன்மகன் பற்றி உண்மையில் அறிவேன்
ஐயகோ, பாவம், பையனோ ஏழை!
உன்சிறு பையன் உளனங் கிருக்கிறான்
பொன்அப் பிளையே போன்றஉன் சிறுவன்
இடுப்பு வரைபுதைந் திருப்பன்அச் சேற்றில்
கக்கம் வரைக்கும் கடும்அப் புதர்க்கான்." 420

மர்யத்தா என்னும் மங்கைதாழ் வானவள்
தேடினள் அவள்தன் பையனைச் சேற்றில்
காணப் பட்டனன் கவின்மகன் சேற்றில்
அடுத்து இல்லம் அவன்கொணர் பட்டனன்.

அதன்பின் எங்கள் மர்யத் தாவிடம்
எழிலார் பையன் இனிதே வளர்ந்தனன்
ஆயினும் இன்னமும் அவனோ பெயா¢லன்
அழைக் கப்படலாம் அவன்எப் பெயரால்?
`மலரே` என்று மாதா அழைத்தனள்
`சோம்பற் போக்கி¡¢` சொல்லினர் அயலவர். 430

தேடினர் ஞானநீர் தேர்ந்தாட் டொருவரை
தேடினர் ஒருவரை திருமுழுக் குநரையே
முதியவர் ஒருவர் முழுக்காட்(ட) வந்தனர்
*விரோக(ன்)னாஸ் வந்தனர் வியன்நீ ராட்டிட.

இந்தச் சொற்களில் இயம்பினர் முதியவர்
இயம்பினர் அவரே இயம்பினர் இவ்விதம்:
"ஆவி பிடித்தோர்க் காற்றேன் திருமுழுக்(கு)
நவில்இழி பிறப்பையும் ஞானநீர் ஆட்டேன்
பையனை விசாரணைப் படுத்தும் வரையிலும்
விசா¡¢த்(துத்) தீர்ப்பு விடுக்கும் வரையிலும்." 440

யாரப்பா இதனை இனிவிசா ¡¢க்கலாம்
விசா¡¢த்து யா¡¢தை மேல்தீர்ப் பளிக்கலாம்?
நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
நிலைபெறும் மாய நெறியறி முதல்வன்
இதனை அவனே இனிவிசா ¡¢க்கலாம்
அவனே விசா¡¢த் தளிப்பன் தீர்ப்பும்.

நிலைபெறும் முதிய வைனா மொயினன்
அதன்பின் இவ்விதம் அவன்தீர்ப் பளித்தனன்:
"இப்(¨)பயல் சேற்றி லிருந்து கிடைத்ததால்
பார்மிசை ஒருசிறு பழத்தில் பெற்றதால் 450
பையனை மீண்டும் பார்க்குள்வைத் திடட்டும்
சிறுபழச் செடியின் திகழ்மேட் டுப்புறம்
அல்லது பெற்றஅச் சேற்றிடைப் படுத்துக
அவனது தலையை அடிக்குக தடியால்,"

அரைமாதப் (¨)பயல் அவனே பேசினன்
இருவ(¡)ர வயதினன் இவ்வா றியம்பினன்:
"ஓகோ, நீயோர் இழிந்ததோர் கிழவன்,
இழிந்த கிழவன், இளைத்தவோர் மனிதன்,
முட்டாள் தனமாய் மொழிந்தனை தீர்ப்பு,
சட்டம் பிழையாய்த் தான்பயன் படுத்தினாய்! 460
இன்னும் பொ¢ய ஏதுகட் காக
இன்னும் கொடிதாய் எழுதீச் செயற்காய்
உனையே சேற்றுள் உட்படுத் தியதிலை
தடியால் உனது தலையடிக் கவுமிலை
நீயொரு இளைஞனாய் நிலவிய போது
நீயே வழங்கினாய் **நின்தா யீன்சிசு
நின்தலை நீயே நீடு காத்திட
நீயே நின்னை நேர்விடு விக்க.

அன்றோ அன்றுதொட் டதன்பின் என்றோ
எவரும் நினைச்சே றெடுத்தே கியதிலை 470
இளநல் மனிதனாய் இருக்கையில் நீயே
இளம்பெண் களைநீ ஏகிட வைத்தனை
ஆழப் புனலின் அலைகளின் அடியில்
கறுத்தச் சேறு கதுவிய மடியில்."

முதியவர் உடன்திரு முழுக்கதை யாற்றினர்
நனிவிரைந் தவனை ஞானநீ ராட்டினர்
கரேலியாப் பகுதியின் கவினுறு மன்னனாய்
அனைத்தாட் சிக்கும் ஆளுன னாக.

வைனா மொயினன் மற்றதால் சினந்தான்
அத்துடன் வெட்கமும் அடைந்தான் சினத்துடன் 480
தானாய் எழுந்து தனிப்புறம் போந்தனன்
கடலின் பக்கமாய் கடற்கரைப் பக்கமாய்
இதன்பின் அங்கிருந் திசைக்கத் தொடங்கினன்
இறுதி முறையாய் இசைத்தான் பாடலை
பாடினான் செப்புப் படகொன் றினுக்கு
பாடினான் செப்புத் தளப்பட குக்கு.

படகின் சுக்கான் பக்கத் தமர்ந்தனன்
புறம்போந் தனன்தெளி பொலிநீர்ப் பரப்பில்
செல்லும் பொழுதவன் செப்பினன் இவ்விதம்
புறப்படும் போதே புகன்றனன் இவ்விதம்: 490
"காலம் சென்று கரைந்துபோ கட்டும்
ஒருநாள் போகலாம் மறுநாள் வரலாம்
மீண்டும் தேவை மிகலாம் எனக்கு
தேடப் படலாம் திரும்பெதிர் பார்க்கலாம்
சம்போ ஒன்றினைச் சமைத்திடப் புதிதாய்
இசையினை மீண்டும் இசைத்திடப் புதிதாய்
சந்திரன் புதிதாய்த் தான்கொணர் தற்கு
வியன்புதுக் கதி¡¢னை விடுதலை செயற்கு
சூ¡¢ய சந்திரர் தோன்றா தேகிடில்
இகதலத் தின்பம் இல்லா தேகிடில்." 500

முதிய வைனா மொயினன் அதன்பின்
வேகமாய் முன்னே விரைந்தனன் எழுந்து
செப்பினால் செய்தவச் செம்பட கினிலே
அடித்தளம் செப்பினால் அமைந்த படகிலே
உலகத் தாயின் உதிப்பிலக் கிற்கு
இறங்கிச் சுவர்க்கம் இயைவிடத் திற்கு.
நின்றனன் படகுடன் நேர்அவ் விடத்தே
சற்றுப் படகுடன் தா¢த்திளைப் பாறினன்
இன்கந் தலேயாழ் பின்விட் டேகினன்
பின்லாந் தினுக்குப் போ¢ன் னிசையினை 510
நிலைபெறும் இன்பம்இந் நெடுநாட் டவர்க்கு
தனதுசேய் களுக்குத் தவப்பெரும் பாடல்கள்.

=== மு டி வு ரை ===


மெல்லவாய் மூடநான் வேண்டிய நேரம்
வியன்நா கட்ட வேண்டிய தருணம்
காவியம் - பாடலின் கடைநிலை வந்துளோம்
இனிய பாடலை இத்துடன் நிறுத்தலாம்;
வன்புர விக்கும் வரலாம் இளைப்பு
நீண்ட பயணம் நிகழ்த்திய பின்னர்,
இரும்பும் கூட இளைத்தலுத் திடலாம்
கோடையில் வைக்கோற் குவியல் அறுத்தபின், 520
விரைநீ ருக்கும் வேகம் குறையலாம்
ஆற்றின் வளைவுகள் அனேகம் கடந்தபின்,
அனலும் கூட அணைந்தே போகலாம்
நீண்ட இரவில் நிலைத்தொ¢ந் ததன்பின்;
கவிஞற்கு மட்டுமேன் களைப்பு வராது
இனிய பாடலை ஏன்நிறுத் தொணாது
மாலைநீள் போதின் மகிழ்ச்சியி லிருந்து
பருதிவீழ் நேரப் பாடலி லிருந்து?

நான்கேட் டுள்ளேன் நவில்வதை இப்படி
வேறு விதமாம் வாதமும் அிந்துளேன்: 530
"வீழ்ச்சிநீர் எவ்வள(வு) வேகமாய் வீழினும்
நீரதோ வற்றி நின்றுபோ காது
பாடகர் யாருமே பாடிடார் அவ்விதம்
தன்னிடம் நிறைந்த தனிப்பா அனைத்தையும்;
நிறுத்தி விடுவதே நேர்த்தியாம் மிகவும்
வெட்டி நடுவிலே விடுவதைப் பார்க்கிலும்."

நிற்கலாம் அதனால் நிறுத்தலாம் இங்கே
நிகழ்த்துபா அதனால் நிறைந்தது முடிந்தது
பந்தாய் எனது பாடலைச் சுற்றுவேன்
ஒருகட் டாயத்தை உருட்டி யெடுக்கிறேன் 540
கூடமேல் தளத்தில் கொண்டே வைக்கின்றேன்
எலும்புப் பூட்டின் இதனுள் வைக்கிறேன்
அங்கிருந் தென்றும் அவை வெளியேறா
வாழ்நாள் என்றுமே வந்திடா வெளியே
அந்த எலும்புகள் ஆட்டப் படாமல்
திண்வாய்த் தாடைகள் திறக்கப் படாமல்
பற்கள் அகட்டிப் பகுக்கப் படாமல்
அணிநா விரைவாய் அசைக்கப் படாமல்.

ஆயினும் பாடினால் அதனால் என்னநான்
பாடினால் மந்திரப் பாடலை அதிகமாய் 550
ஆற்றின் பள்ளத் தாக்கொவ் வொன்றிலும்
ஊசி(யி)லை மரத்துச் சோலையொவ் வொன்றிலும்.

இப்போ துயிரோ டில்லையென் அன்னை
என்னைப் பெற்றவர் இல்லை விழிப்புடன்
பொன்போல் என்னவர் நின்றும் கேட்டிலர்
அன்புக் கு¡¢யவர் அவதா னித்தலர்;
ஊசி(யி)லை மரங்கள் ஓர்ந்தே கேட்பன
பசு(மை)மரக் கிளைகள் அவதா னிப்பன
மிலாறு இலைகள் மிகஅன் பளிப்பன
போ¢நன் மரங்கள் சீராட் டுவன. 560

நான்சிறு வயதில் நற்றாய் இழந்தேன்
அம்மா இன்றிநான் அவதாழ் வடைந்தேன்
**மேகப் புள்ளாய் விழுந்தேன் கற்றளம்
**பாடும் பறவையாய் பாறைமேல் நின்றேன்
கீச்சொலி மேகப் புள்ளெனக் கிளப்ப
பாடும் பறவையாய்ப் பாடியே யிருக்க
அன்னிய ஓர்பெண் அரவணைப் பினிலே
ஒருசெவி லித்தாய் உறுகவ னிப்பில்;
ஏழைநான் அப்பெண் என்னைத் துரத்தினள்
அனாதைப் பிள்ளையை அப்பால் விரட்டினள் 570
வதிவிடத் திருந்து வளர்கால் பக்கமாய்
வடக்குப் பக்கமாய் வதிவில் இருந்து
ஆத(¡)ர மின்றி அக்காற் றெதிர்கொள
குளிர்காற் றெதிராய்க் கொளுமன் பின்றி.

எங்கும் மேகப் புள்ளென இயங்கினேன்
ஏழைப் பறவையாய் எங்கும் சுற்றினேன்
நலிவுற் றவனாய் நாடுக ளனைத்திலும்
துன்புற்ற வனாய் எங்கும் சுற்றினேன்
அதனால் ஒவ்வொரு காற்றையும் அறிந்தேன்
அனுபவத் துணர்ந்தேன் அதிர்காற் றுறுமலை 580
குளி¡¢ன் கொடுமையால் கொண்டேன் நடுக்கம்
உறைந்துறை குளி¡¢ல் உற்றழு திருந்தேன்.

இப்போ எனக்கு இங்கே பலருளர்
பற்பல பேரைநான் இப்போ காண்கிறேன்
பெருஞ்சினக் குரலால் பேசுவோர் இருக்கிறார்
தகாக் கடும் குரலால் தாக்குவோர் இருக்கிறார்;
தானாய் ஒருவரென் தனிநாச் சபித்தார்
ஒருவரென் குரல்கேட் டுரக்கக் கத்தினார்
பொருத்தமில் பாட்டெனப் புகன்றார் பழிச்சொல்
அதிகம் பாடிய தாய்அவ தூறுள 590
நன்றாய்ப் பாடிலேன் என்றும் முணுமுணுப்(பு)
பாடலை மாற்றிப் பார்த்தார் தகாப் பொருள்.

வேண்டாமெக் காலமும் விருப்பன் புடையரே
எக்காலும் கருதா திருப்பீர் தவறாய்
அடியனோர் பிள்ளை அதிகம் பாடினால்,
சிறியேன் ஏதேனும் தீதாய் உரைத்தால்!
பள்ளிநான் சென்று பாடம் கற்றிலேன்
அறிஞர் வாழ்நா டடைந்தது மில்லைநான்
அருஞ்சொல் வெளிப்புறத் தால்நான் பெற்றிலேன்
தூரத் திருந்து சொற்றொடர் வந்தில. 600

பள்ளியில் மற்றவர் பாடம் படித்துளர்
வீட்டைவிட் டென்னால் வெளிச்செல முடிந்தில
என்றுமன் னைக்குநான் இருந்தேன் உதவியாய்
தனித்திருந் தவளைத் தான்வலம் வந்தேன்
கற்கும்நிர்ப் பந்தம் கடுமைஇல் லில்தான்
என்குடிற் கூரை இயைமரத் தின்கீழ்
நூல்நூற்கும் அன்னையின் நூற்புக் கழியினில்
சோதரன் சீவும் துண்டுப் பலகையில்
நான்ஒரு சிறுவன் நனிசிறு பையன்
கிழிந்த சட்டையும் அணிந்ததோர் சிறுவன். 610

அதுஅவ் வாறு அப்படி இருக்க
பாடகர் களுக்குநான் பாதையொன் றமைத்தேன்
அமைத்தேன் பாதை ஒடித்தேன் மரமுடி,
மரக்கிளை முறித்தேன் வகுத்தேன் பாதைநான்
இதுதா னப்பா இப்போ போம்வழி
இதுதான் புதிதாய் ஏகும் வழிதடம்
பலதிறப் புலமை யுடையபா டகர்க்கு
பாடகர் களுக்கு பாடல்க ளுக்கு.
எழுந்துயர்ந் தோங்கும் இளையசந் ததியில்
வளர்ந்துயர்ந் தோங்கும் மக்களார் மத்தியில். 620
 

Mail Us

Copyright 1998/2009 All Rights Reserved

Home