"To us
all towns are one, all men our kin. |
Home | Whats New | Trans State Nation | One World | Unfolding Consciousness | Comments | Search |
Tamilnation
> Struggle
for Tamil Eelam >
Conflict Resolution - Tamil Eelam - Sri Lanka >
Norwegian Peace Initiative >
Geneva Talks & After
> செல்வராஜா கஜேந்திரன், யாழ்மாவட்டம் பாராளுமன்ற உறுப்பினர், பத்திரிகை அறிக்கை
செல்வராஜா கஜேந்திரன்
13 June 2006 இலங்கை சுதந்திரமடைந்த காலப்பகுதியில்
இருந்து மாறி மாறி ஆட்சிப்பீடமேறிய சிங்கள பௌத்த பேரினவாதிகள் தமிழ்
மக்களுக்கெதிராக கட்டவிழ்த்து விட்ட திட்டமிட்ட
நிலப்பறிப்புக்கள்,
நீதிக்குப்புறம்பான கைதுகள், சித்திரவதைகள், பாலியல் வல்லுறவுகள்,
படுகொலைகள் போன்றவற்றிற்கெதிராக 1970 கள் வரையான மூன்று தசாப்த காலமாக தமிழ்
தலைவர்கள்
ஜனநாயகரீதியாக வன்முறைகளற்ற வழியில்
போராடினார்கள். 22 மாசி 2002ல் இருந்து நவம்பர் 2005 வரையான 4 வருடகாலத்தில் இராணுவத்தினருக்கெதிராக எந்தவொரு தாக்குதல்களும் இடம்பெறவில்லை. ஆனால் இக்காலப்பகுதியில் அப்பாவிப் பொது மக்கள் 70 பேரும் போராளிகள் 127 பேரும் சிறீலங்கா இராணுவத்தினராலும் அதன் துணைப் படைகளாலும் கொலைசெய்யப்பட்டுள்ளனர். இந்த நான்காண்டு காலப்பகுதியில் போர் நிறுத்த உடன்படிக்கையை மதித்து அரசு அதனை நடைமுறைப் படுத்த தவறியபோது , மாணவர்களை சுதந்திரமாக கல்வி கற்கவோ, இடம்பெயர்ந்த மக்களை மீளக்குடியமரவோ, தமது நிலத்தில் விவசாயம் செய்யவோ அல்லது கைத்தொழில்களை ஆரம்பிக்கவோ அனுமதிக்காது. மீனவர்களை சுதந்திரமாக மீன் பிடிக்க அனுமதிக்காது, அவர்கள்மீது இராணுவ நெருக்குவாரங்களை கட்டவிழ்த்து விட்டபோது. சிரான் அமைப்பை நடைமுறைப்படுத்த அரசு தவறியபோது, ஐளுபுயு அடிப்படையில் பேச அரசு மறுத்தபோது, சுனாமியினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு மனிதாபிமான உதவிகளை வழங்க உருவாக்கப்பட்ட கட்டமைப்பை நடைமுறைப்படுத்த அரச தவறியபோது இவற்றுக்கெதிராக போர் நிறுத்தக் கண்காணிப்புக் குழு அல்லது ஐரோப்பிய ஒன்றியம் ஏதாவது நடவடிக்கை எடுத்து நிலமையை சுமூகமாக்கவும், தழிழ் மக்களுக்கு நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தவும் முயன்றதா?
இந்நிலையில் விரக்தியடைநத, துணிச்சலுள்ள ஓர் இளைஞ்ஞர் கூட்டம் December 2005ல்
இருந்து படையினருக்கெதிராக தாக்குதல்களை ஆரம்பித்தார்கள். அவ்வாறு தாக்குதல்கள்
நடைபெற்றபோது, இராணுவம் பதில் தாக்குதல் என்ற போர்வையில் இராணுவத்தினருக்கெதிரான
தாக்குதல்கள் எதிலும் ஈடுபடாத அப்பாவித் தழிழ் மக்கள் பழிவாங்கப்பட்டார்கள. புங்குடுதீவில் கடற்படையினரால் தர்சினி பாலியல் வல்லுறவுக்குடபடுத்தப்பட்டு படுகொலை செய்யப்பட்ட பின் 26-12-2005 ல் அதிகாலை 01.00 மணியளவில் மட்டக்களப்பில், தேவாலயத்தில் வைத்து தழிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு பாராளுமன்ற உறுப்பினர் ஜோசெப் பரராஜசிங்கம் இராணுவப் புலனாய்வுப் பிரிவினரால் படுகொலை செய்யப்பட்ட பின் திருகோணமலையில் 5 இளைஞர்கள் விசேட அதிரடிப்படையினரால் படுகொலை செய்யப்பட்ட பின் பேசாலையில் கடற்படையினரால் தழிழ் மக்களது வீடுகள் எரிக்கப்பட்டு, மக்கள் கொலை செய்யப்பட்ட பின் மானிப்பாயில் போஜனது குடும்பத்தினர் மீது இராணுவப் புலனாய்வுப் பிரிவினரும், ஈ.பி.டி.பி யினரும் இணைந்து குண்டு வீசி மூவரைக் கொன்று இருவரைக் காயப்படுத்திய பின் புத்தூரில் ஐந்து இளைஞர்கள் படையினரால் படுகொலை செய்யப்பட்ட பின் தழிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் மறைந்த தேசியப்பட்டியல் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் ஜோசெப் பரராஜசிங்கம் அவர்களது இடத்திற்கு நியமிக்கப்படவிருந்த ஏ.விக்னேஸ்வரன் அவர்கள் இராணுவப் புலனாய்வுப் பிரிவினரால் திருகோணமலையில் உயர் பாதுகாப்பு வலயத்தினுள்வைத்து படுகொலை செய்யப்பட்ட பின் திருகோணமலையில் கடற்படையினர் முன்னிலையில் 20 தழிழர்கள் சிங்கள காடையர்களால் படுகொலை செய்யப்பட்டு, 31 தழிழர்களது வர்த்தக நிலையங்கள் தெரிவு செய்யப்பட்டு கொள்ளையடிக்கப்பட்டு எரிக்கப்பட்ட பின் திருகோணமலை மூதூரில் எமது மக்கள் மீதும், வாழ்விடங்கள்மீதும, வான், கடல், தரை வழியாக குண்டுத் தாக்குதல்கள் நடாத்தப்பட்டு, 14பேர் படுகொலை செய்யப்பட்டு எஞ்சியோர் அவர்களது வாழ்விடங்களில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்ட பின் 04-05-2006ல் நெல்லியடியில் ஏழு இளைஞர்கள் படையினரால் படுகொலை செய்யப்பட்ட பின் வறணி மந்துவிலில் எட்டு இளைஞர்கள் படையினரால் கடத்தப்பட்ட பின் அல்லைப்பிட்டியில் கடற்படையினரும், ஈ.பி.டி.பி யினரும் இணைந்து ஒரே இரவில் எட்டுப்பேரை படுகொலை செய்யத பின்
02-05-2006ல் இரவு 9.00 மணியளவில் யாழ்ப்பாணத்திலுள்ள
உதயன்
பத்திரிகை
அலுவலகத்தினுள் புகுந்த ஈ.பி.டி.பியினர் அங்கிருந்த இரு ஊழியர்களை சுட்டுக்
கொன்றுவிட்டு இரு ஊழியர்களை சுட்டுக் காயப்படுத்திவிட்டு தப்பிச் சென்றனர். 12-05-2006ல் இரவு11.30 மணியளவில் யாழ்ப்பாணத்திலுள்ள எனது பாராளுமன்ற உறுப்பினர் அலுவலகமும் சர்வதேச தழிழீழ மாணவர் பேரவையின் தலைமை அலுவலகமும் அமைந்துள்ள கட்டடத்தினுள் நுழைந்த இராணுவத்தினரும், ஈ.பி.டி.பி யினரும் இணைந்து அங்கிருந்த இரு அலுவலகங்களுக்கும் சொந்தமான சொத்துக்களை கொளளையடித்த பின்னர், எஞ்சியவற்றை தீயிட்டு எரித்து அழித்துள்ளனர். மேற்படி சம்பவத்தில் இராணுவத்தினரும், ஈ.பி.டி.பி யினரும் இணைந்து ஈடுபட்டார்கள் என்பதனை நேரில் கண்டவர்கள் நீதிமன்றத்தில் சாட்சியமளித்த பின் மேற்படி கொலைகளில், வன்முறைகளில், ஈடுபட்ட குற்றவாளிகள் யாராவது கைதுசெய்யப்பட்டார்களா? சட்டத்தினால் தண்டிக்கத்தட்டார்களா? அதற்காக அரசு என்ன நடவடிக்கை எடுத்தது? மேற்படி பல சம்பவங்களில் EPDP அமைப்பு நேரடியாகவும், மறைமுகமாகவும் சம்மந்தப்ட்டிருந்தது. அவ் அமைப்பானது ஜனாதிபதி மகிந்தராஜபக்ஷ அவர்களது தலைமையிலான அரசில் அமைச்சரவை அந்தஸ்த்துள்ள அமைச்சர் டக்ளஸ் தலைமையில் இயங்குவது குறிப்படத்தக்கது. ஜனாதிபதி மகிந்தராஜபக்ஷ அவர்கள் பதவியேற்ற 18-11-2006ல் இருந்து May 2006 வரையான 7 மாதகாலத்தில் 300ற்கும் மேற்பட்ட தழிழ் மக்களும், 23 போராளிகளும் படுகொலை செய்யப்பட்டுள்ளனர். இதில் 14 வயதிற்குட்பட்ட 22 சிறுவர்களும் அடங்குவர். குறிப்பாக 24வா குநடிசரயசல ல் ஜெனீவாவில் பேச்சுவார்த்தைகள் நடைபெற்ற பின்னர் 26 ஆயல 2006 வரை 207 தழிழ் மக்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டுள்ளனர். இவ்வளவு படுகொலைகளும், ஆத்திரமூட்டும் சம்பவங்களும் நடைபெற்ற பொழுதிலும் கூட விடுதலைப்புலிகள் பொறுமைகாத்து வருகின்ற நிலையில் மேற்படி படுகொலைகள், ஆத்திரமூட்டும் சம்பவங்களில், போர் நிறுத்த மீறல்களில் அரசுத் தரப்பு ஈடுபட்டுள்ளபோதிலும், இதனைக் கட்டுப்படுத்த அரசுக்கெதிராக இ.போ.நி.க.குழு அல்லது ஐரோப்பிய ஒன்றியம் என்ன நடவடிக்கை எடுத்தது. துழிழ் மக்கள் இலங்கையினுடய அரசியல் அமைப்பின் மீதும், சட்டம் மற்றும் நீதித்துறை மீதும் முற்றாக நம்பிக்கை இழந்தமையினாலேயே அவற்றினை ஒருபுறம் ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு நிலைமைகளை கையாள்வதற்காக போர் நிறுத்த உடன்படிக்கை உருவாக்கப்பட்டது. அது நடைமுறையில் இருந்தபோது அதனை முற்றாக செயலிழக்கச் செய்யும் வகையில் அரசு அவசரகாலச் சட்டத்தினை நடைமுறைப் படுத்தியதிலிருந்து அது போர் நிறுத்த உடன் படிக்கையினை பாதிக்கித்து வந்தபோதும், அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுத்து அவசரகாலச் சட்டத்தினை நீக்கவும் போர் நிறுத்த உடன்படிக்கையை பாதுகாக்கவும் இ.போ.நி.க.குழு அல்லது ஐரோப்பிய ஒன்றியம் ஏதாவது நடவடிக்கை எடுத்தனவா? அமைதியாக இருந்து நீண்ட காலமாக அரசு தமது ஆழுமையை இழந்துபோயிருந்த வடக்கு கிழக்கின் இராணுவ ஆக்கிரமிப்புப் பிரதேசங்களில் சிவில் நிருவாகத்தினை நடைமுறைப் படுத்த ஒத்துழைப்பு வழங்கியே வந்துள்ளனர். மேற்படி சந்தற்பங்களிலெல்லாம் எவ்வித நடவடிக்கைகளையும் எடுக்காதிருந்துவிட்டு, நீதிக்குப் புறம்பான வகையில் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் புலிகளை தடைசெய்துள்ளமையானது அரச பயங்கரவாதத்திற்கு ஆதரவளிக்கும் செயற்பாடாகும். வன்முறைகளை கைவிட்டு ஜனநாயக வழிமுறையில் உரிமைகளைப்பெற முயலவேண்டும் என வற்புறுத்திவரும் ஐரோப்பிய ஒன்றியம், கடந்த நான்கு வருடங்களில் பல இலட்சம் தழிழ் மக்கள் தழிழர் தாயகத்திலும், வெளிநாடுகளிலும் ஒன்று கூடி �பொங்கு தழிழ்� நிகழ்வுகள் மூலம் உரிமைக் கோரிக்கைகளை வெளிப்படுத்தினார்கள்.
05-12-2001, 04-04-2004 ஆகிய திகதிகளில் நடைபெற்ற பாராளுமன்ற தேர்தல்களிநூடாகவும்
தழிழ் மக்கள் உரிமைக் கோரிக்கைகளை வெளிப்படுத்தினார்கள்.ஓவ்வொரு சந்தற்பங்களிலும்
தழிழ் மக்கள் பின்வரும் முக்கிய விடயங்களையும் வலியுறுத்தினார்கள். அவ்வாறு ஐரோப்பிய ஒன்றியம் உள்ளிட்ட சர்வதேசத்தின் மீதும், ஜனநாயகத்தின் மீதும் அதீத நம்பிக்கை கொண்டு ஜனநாயக வழியில், மீண்டும் வன்முறையில்லாமல், யுத்தம் இல்லாமல், இரத்தம் சிந்தாமல் உரிமைகளை பெறவேண்டும் என்பதற்காக மக்கள் மத்தியில நின்று செயற்பட்ட கல்விமான்கள், ஊடகவியலாளர்கள், பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், சமூகத்தலைவர்கள் உள்ளிட்ட நூற்றுக்கணக்கான அப்பாவித் தழிழ் மக்கள் படுகொலை செய்யப்பட்ட பின்னர் ஜனநாயக வழிமுறைமீது தழமிழர்களுக்கு நம்பிக்கை ஏற்படுத்த ஐரோப்பிய ஒன்றியம் என்ன நடவடிக்கை எடுத்தது? இவ்வாறு ஐரோப்பிய ஒன்றியம் உள்ளிட்ட சர்வதேசத்தின் மீதும், ஜனநாயகத்தின் மீதும் அதீத நம்பிக்கை கொண்டிருந்த தழிழ் மக்களை ஏன் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் ஏமாற்றியது. இவ்வாறு தடைசெய்துள்ளமையானது, தழிழர் தரப்பு நியாயப்பாடுகளை புரிந்துகொண்டு தழிழர் மீதான அரச பயங்கரவாதத்தினையும், இன ஒதுக்கல் நடவடிக்கைகளையும் கட்டுப்படுத்தவும், தழிழரின் நியாயமான அரசியல் உரிமைகளை பெற்றுக்கொள்ளவும் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் பக்கச்சார்பின்றி, நடுநிலையோடு, செயற்படும் என்ற தழிழ் மக்களின் நம்பிக்கையினை சிதறடித்துள்ளதுடன், பெரும் அதிர்ச்சியினையும், ஏமாற்றத்தினையும், ஆத்திரத்தினையும் ஏற்படுத்தியுள்ளது. புலிகள் மீதான தடை தொடர்பாக அண்மையில் கருத்து வெளியிட்ட, இலங்கையிலுள்ள ஐரோப்பிய ஒன்றியதின் பிரதிநிதி கூறியதாவது
�ஐரோப்பிய ஒன்றியதின் தடையானது தழிழ் மக்களுக்கோ, முஸ்லீம் மக்களுக்கோ எதிரானதல்ல
மாறாக அது தழிழீழ விடுதலைப்புலிகளின் நடவடிக்கைகளுக்கெதிரானது� புலிகள் வேறு தமிழ் மக்கள் வேறு என்றும் என்றும் கூறி புலிகளை தழிழ்
மக்களிடமிருந்து பிரிக்கவும், வடக்கு கிழக்கை தனித்தனியாக பிரிக்கவும் முயலும்
அரசின் சதி நடவடிக்கைகளுக்கு துணைபோவதாக அமைந்துள்ளதால் ஐரோப்பிய ஒன்றியதின் இக்
கூற்றினை மிகவன்மையாக கண்டிக்கின்றோம். சமாதான வழிமுறையிநூடாக புலிகள் பலவீனப்படுவார்கள் இல்லையேல் இவ்வாறான தடைகளைப்போட்டு புலிகளை பலவீனப்படுத்தி, பணியவைக்கலாம் எனற திட்டத்தோடுதான் போர்நிறுத்த உடன்படிக்கை கைச்சாத்திடப்பட்ட தினத்திலிருந்து ஐரோப்பிய ஒன்றியம் செயற்பட்டதா? அதனால்த்தான் அரசு போர் நிறுத்த உடன்படிக்கையை நடைமுறைப்படுத்தாமல், போர் நிறுத்த உடன்படிக்கையை மீறி வன்முறைகள், கொலைகளில் ஈடுபட்டபோது அதனை தடுத்து நிறுத்தி, ஒப்பந்தத்தினை அமுல்படுத்தச் செய்ய, இலங்கை போர் நிறுத்தக் கண்காணிப்புக் குழு அல்லது ஐரோப்பிய ஒன்றியம் எவ்வித நடவடிக்கையையும் எடுக்காமல் மௌனம் காத்ததா? கடந்த 08-06-2006 ல் நோர்வேயில் நடைபெறவிருந்த கூட்டத்திற்கு நோர்வேயின் அழைப்பிற்கு மதிப்பளித்து த.வி.புலிகளின் அதிகாரமுள்ள உயர்மட்டக் குழு அங்கு சென்றது. எனினும் அரசுத்தரப்பு பொறுப்பற்ற விதமாக அதிகாரமற்ற கீழ்மட்டக் குழு ஒன்றினை நோர்வேக்கு அனுப்பியதன் விளைவாக கூட்டம் குழம்பிப்போனது. எனினும் புலிகளின் சமாதான செயலகப் பணிப்பாளர் சி.புலித்தேவன் தலைமையிலான குழுவினரை பேச்சுக்கு அனுப்ப புலிகள் சம்மதித்துள்ளபோதிலும கூட அரசத்தரப்பு அதனைக் குழப்பியடித்துக்கொணடு வெளியேறியதன் மூலம் குழப்ப நிலையை உருவாக்கியுள்ளனர்.
பேசவைக்க வேண்டிய வேவை இருந்திருந்தால் த.வி.புலிகளின் அதிகாரமுள்ள உயர்மட்டக் குழுவைப் போன்றதொரு குழுவை அரசுத்தரப்பிலிருந்து வரவளைக்க ஏன் நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை?
த.வி.புலிகளின் அதிகாரமுள்ள உயர்மட்டக் குழுவை, அரசுத்தரப்பின் அதிகாரமற்ற
கீழ்மட்டக் குழுவுடன் சந்திக்க வைப்பதன் மூலம் புலிகளின் சமஅந்தஸ்த்தினை
பாதிக்கச்செய்ய முயன்றார்களா? அதன் மூலம் மட்டுமே ஐரோப்பிய ஒன்றியம் உள்ளிட்ட சர்வதேசத்தின் மீதும், ஜனநாயகத்தின் மீதும், அமைதிவழிப் பேச்சுக்கள் மீதும் நம்பிக்கையிழந்துள்ள தழிழ் மக்களுக்கு மீண்டும் நம்பிக்கைகனை ஏற்படுத்த முடியும். இல்லையேல் போர் ஒன்று வெடிப்பதனையும், அதன் மூலம் எமது தாயகதேசத்தினை நாம் மீட்டுக்கொள்வதனையும் யாராலும் தடுக்க முடியாது.
செல்வராஜா-கஜேந்திரன்
|