"To us
all towns are one, all men our kin. |
Home | Whats New | Trans State Nation | One World | Unfolding Consciousness | Comments | Search |
Home > Tamil Language & Literature > Project Madurai >Index of Etexts released by Project Madurai - Unicode & PDF > உமறுப் புலவரின் சீறாப்புராணம் - காண்டம் 1 (விலாதத்துக் காண்டம்) - பாடல்கள் (1- 596) > பாடல்கள் (597-1240) > காண்டம் 2 (நுபுவ்வத்துக் காண்டம்) பாடல்கள் (1-698 ) > பாடல்கள் (699 - 1104) > காண்டம் 3 (ஹிஜூறத்துக் காண்டம்) - பாடல்கள் (1- 607) > பாடல்கள் (608-1403)
உமறுப்
புலவரின் சீறாப்புராணம்
காண்டம் 1 (விலாதத்துக் காண்டம்)
படலங்கள் 1-9 / பாடல்கள் (1- 596)
Acknowledgements:
Etext preparation (romanized/transliteration format) : Mr. Vassan Pillai, New Mexico, USA
Proof-reading: Mr. Sriram Venkataraman, Indianapolis, USA
Web version: Dr. K. Kalyanasundaram, Lausanne, Switzerland
� Project Madurai 1999 - 2003 Project Madurai is an open, voluntary, worldwide initiative devoted to preparation of
electronic texts of tamil literary works and to distribute them free on the Internet. Details of Project Madurai are available at the website http://www.projectmadurai.org/You are welcome to freely distribute this file, provided this header page is kept intact.
1.0 | கவியேறு உமறுப் புலவரவர்களின் வரலாற்றுச் சுருக்கம் | மின்பதிப்பு | |
1.0 | சீறாப்புராணம் இயற்றப்பெற்ற வரலாறு | மின்பதிப்பு | |
1.1 | கடவுள் வாழ்த்துப் படலம் | (1-20) | மின்பதிப்பு |
1.2 | நாட்டுப் படலம் | (21-76) | மின்பதிப்பு |
1.3 | நகரப் படலம் | (77-98) | மின்பதிப்பு |
1.4 | தலைமுறைப் படலம் | (99-165) | மின்பதிப்பு |
1.5 | நபியவதாரப் படலம் | (166-290) | மின்பதிப்பு |
1.6 | அலிமா முலையூட்டுப் படலம் | (291-390) | மின்பதிப்பு |
1.7 | இலாஞ்சனை தரித்த படலம் | (391-481) | மின்பதிப்பு |
1.8 | புனல் விளையாட்டுப் படலம் | (482-538) | மின்பதிப்பு |
1.9 | புகைறா கண்ட படலம் | (539-596) | மின்பதிப்பு |
காப்பு திருவுருவா யுணருருவா யறிவினொடு தௌிவிடத்துஞ் சிந்தி யாத அருவுருவா யுருவுருவா யகம்புறமுந் தன்னியிலா வடங்கா வின்பத் தொருவுருவா யின்மையினி லுண்மையினைத் தோற்றுவிக்கு மொளியா யாவு மருவுருவாய் வளர்காவன் முதலவனைப் பணிந்துள்ளி வாழ்த்து வாமே. கடவுள் வாழ்த்துப் படலம் | ||
1 | திருவினுந் திருவாய்ப் பொருளினும் பொருளாய்த் தௌிவினுந் தௌிவதாய்ச் சிறந்த மருவினு மருவா யணுவினுக் கணுவாய் மதித்திடாப் பேரொளி யனைத்தும் பொருவினும் பொருவா வடிவினும் வடிவாய்ப் பூதலத் துறைந்த பல் லுயிரின் கருவினுங் கருவாய்ப் பெருந்தலம் புரந்த கருத்தனைப் பொருத்துதல் கருத்தே. | 1.1.1 |
2 | சிறந்தமெய்ப் பொருளை யழிவிலா மணியைத் தெரிந்துமுக் காலமு முணர்ந்து துறந்தவ ரிதயா சனத்திருந் தவனைத் துடரின்ப துன்பமற் றவனைப் பிறந்தபல் லியிரின் மனத்தள வுறைந்து பிறப்பிறப் பென்றிலா தவனை மறந்தவர் சுவர்க்கப் பதியையு மறந்து மண்ணினின் மதிமறந் தவரே. | 1.1.2 |
3 | இருவிழி சிவந்து கனற்பொறி தெறிப்ப வெடுத்தகைக் கதையினா லுறுக்கி வருமவ ரெதிர்நின் றொருமொழி கேட்ப மறுமொழி கொடுத்திட வறியேன் தருமமும் பொறையு மறிவுமற் றறிந்துன் றன்னையு மென்னையு மறியப் பெருவரந் தருவா யாதிநா யகனே பேதியாச் சோதிமா முதலே. | 1.1.3 |
4 | கடலினை மலையைக் கதிர்மதி யுடுவைக் ககனமற் றறுஷொடு குறுசைப் புடவியைச் சுவனப் பதியினை யமரர் பொருந்திட மடுக்கடுக் கவையை வடிவுறத் தனது பேரொளி யதனால் வகுத்துவெவ் வேறென வமைத்தே யுடலினுக் குயிரா யுயிரினுக் குடலா யுறைந்தமெய்ப் பொருளினைப் புகல்வாம். | 1.1.4 |
5 | வேறு அருமறை தெரிந்துநீதி நெறிமுறை நடந்துதீனிவ் வகிலதல மெங்கு மீறவே யொருகவிகை கொண்டுமாறு படுமவரை வென்றுநாளு முறுபுகழ் சிறந்த வாழ்வுளோர் திருவொளி வெனும்ஹபீபு நபிமுகம்ம தன்றுவானர் சிரமிசை நடந்து சோர்வுறா விருசரண நம்பினோர்கள் வரிசைக ணிறைந்தபேர்க ளெவரினு முயர்ந்த பேர்களே. | 1.1.5 |
6 | வேறு கவியா லுரைத்தபுகழ் பெறுவார் மிகுத்தகவி யடைவார் கலக்க மறவே செவியார மெய்ப்பொருளை யறிவார் மனத்தினுறு செயல்கே டகற்றி விடுவார் புவியார மொய்த்தநெறி மறைநாலினுக்குமொரு பொறியா யுதித்த வடிவார் நவியார் சுவர்க்கபதி நயினார் பதத்துணையை நடுநாவில் வைத்த வர்களே. | 1.1.6 |
7 | வேறு ஆதிதன் கிருபை தாங்கி யகிலமீ தரசு வைகித் தீதிலாச் சோதி போலத் தீன்பயிர் விளக்கஞ் செய்தே மூதறி வுடைய ரான முறுசலீன் களையெந் நாளும் போதர வுடனே போற்றிப் புந்தியின் மகிழ்ச்சி செய்வாம். | 1.1.7 |
8 | வேறு தாரா தரத்தையே மேலே கவிக்கவே தாடாண்மை பெற்ற நயினார் பேரா யுதிக்கவே வானோ ருரைக்கவே பேறாய் விளக்கு முரவோ ராராய்வின் மிக்கபேர் நூறாயிரத்துநா லாறாயிரத்து நபிமார் மாராய மிக்கபேர் வாயார வைத்தபேர் வாழ்வார் சுவர்க்க பதியே. | 1.1.8 |
9 | வேறு புரசைக் கடக்கரிக ணிரைதட் டற்க்குபிரர் புவியைப் படக்க டவியே சரகுற்ற நற்பதவி வழியிற் புகுத்தியுயர் தலைமைக்கு வைத்த பெரியோர் பிரசத் துளித்திவலை சிதறிக் கிடக்குமிரு பிணையற் புயத்து நயினா ரரசுக்கு வைத்தநெறி வரிசைக்கு மிக்கதுரை யபுபக் கரைப்புகலுவாம். | 1.1.9 |
10 | வேறு அமரிலெதிர்த் தோர்களாவி யெமதிசையைத் தேடியோட வடருமடற் சூர வீரவேள் மமதைகெடச் சாதிநீதி முறைமைதனக் காகவோது மகனைவதைத் தோரொ றாமலே திமிரபகைப் பானுமேனி கருகிவிடப் பார்வையேவு தெரிமறையிற் கார ணீகனா ருமறுதிருத் தாளைநாளு மனதினினைத் தோதுவோர்தம் முரியதவப் பேறு மீறுமே. | 1.1.10 |
11 | வேறு விதுமாற வொளிவான வதனாதி நபிநாவில் விளைவான திரு வேதமே பதிவாக வொருசேக ரமதாக நிலமீது பயிராக வுரை தூவினோர் சதுமாம றையினோர்கள் பெரியோர்கள் சிறியோர்க டமதாவி யென வாழ்வோ ருதுமானை யொருகாலு மறவாம லிருகாலு முளமீது நினை வாமரோ. | 1.1.11 |
12 | வேறு படிகிடு கிடெனநாக முடிநெறு நெறெனவாரி படுதிரை யளற தாகவே வடவரை யசையாவான முகடுடை படவறாத மழைமுகில் சிதறி யோடவே யடையலர் கெடிகள்கோடி யிடிபடு படலதூளி யலரியி னுடலின் மூழ்கவே நடமிடு கடினவாசி மிசைவரு சமரசூர நரர்புலி யலியை யோதுவாம். | 1.1.12 |
13 | நலிவற வுலகநீதி நெறிமுறை பெருகநாளு நமருயி ரரிய காவலா யொலிகட லுலகமீது தெரிதர வரியதீனு முறுகதி ருதைய மாகவே மலிபுக ழரசர்சீய மிர்கமத நறைகுலாவு மறைநபி மருக ராகிவா ழலிதிரு மதலையான வசனுசை னுபயபாத மனுதின மனதி லோதுவாம். | 1.1.13 |
14 | வேறு ஆலகால வாரிபோலு மாகொடூர மாகிய காலகேள்வி தானடாத காரணீக ராளவே தாலமீதி லாதிதூதர் சாரமேவு வாழ்வினோர் நாலொடாறு பேர்கள்பாத நாவினாளு மோதுவாம். | 1.1.14 |
15 | வேறு ஆத மீன்றமனு நீதி யாண்டமுறை யாலு மோங்குபுக ழாகினோர் தூத ராங்கடவு ணாவி லாய்ந்தமறை தூவி நான்கு மத்க பாகினோர் நீத வான்களுறு போத வான்கள்குரு நேர்மை யாந்தகைமை யாகினோர் வேத வான்களெனு நாலிமாம்கள்பத மேலு மியாம்புகல வேணுமே. | 1.1.15 |
16 | வேறு உரமுறு தீன்பா ரெல்லா மொளிரவே விளக்கஞ் செய்யுந் துரமுறு மவுலி யாவாய்த் தோன்றின பேர்க்கு மேலாம் வரமுறு முகியித் தீன்செம் மலரடி யிரண்டு மென்றன் சிரமிசை யிருத்தி வாழ்த்திச் செந்தமிழ்ப் பனுவல் செய்வேன். | 1.1.16 |
17 | நம்மையா ளுடையான் வேத நபிதிரு வசனந் தீனோர் சம்மதித் திடப்பா ரெல்லாந் தழைக்கவே விளக்கஞ் செய்தோ ரிம்மையு மறுமை யும்பே றிலங்கிய சதக்கத் துல்லா செம்மல ரடியி ரண்டுஞ் சிந்தையி லிருத்தி னேனே. | 1.1.17 |
18 | அவையடக்கம் வேறு திக்க னைத்தினும் பாரினுந் தீவினுஞ் செங்கோற் புக்க நன்னெறித் திகிரிமன் னவர்கண்முன் பொருந்தக் தக்க கூலியுஞ் செய்துண வறிகிலான் சரிபோன் மிக்க செந்தமிழப் புலவர்மு னியான்விளம் புவதே. | 1.1.18 |
19 | படித்த லத்தெழு கடல்குல கிரிநிலை பதற வெடுத்து வீசிய சண்டமா ருதத்தினுக் கெதிரே மிடித்து நொந்தசிற் றெறும்பொரு மூச்சுவிட் டதுபோல் வடித்த செந்தமிழ்ப் புலவர்மு னியான்சொலு மாறே. | 1.1.19 |
20 | அடிய டித்தொறும் வழுவலால் விதிவிலக் கறியேன் படிப டித்தசெஞ் சொற்புல வோர்முனம் பகர்த லிடியி டித்திடு மாரவா ரத்தினுக் கெதிரோர் நொடிநொ டிப்பது போலுமொத் திருந்தென் நூலே. | 1.1.20 |
21 | தருங்கொடை நயினார் கீர்த்தி சகமெலாம் பரந்து மிஞ்சி நெருங்கியே விசும்பி லண்ட முகடுற நிறைந்த வேபோ லிருங்கண வெள்ளை மேக மிரைபசுங் கடல்வீழ்ந் துண்டோர் கருங்கட லெழுந்த தென்னக் ககனிடைல் செறிந்து மீண்ட. | 1.2.1 |
22 | வேறு அகில ெங்கணுந் திடுக்கிட வாய்திறந் ததிர்ந்து மிகும ழைக்குல மடிக்கடி விழிப்பபோன் மின்னிக் ககன மெண்டிசை யடங்கலும் பரந்துகா லூன்றிச் சிகர பூதர மறைதரச் சொரிந்தன செருமி. | 1.2.2 |
23 | அதிரு மாமழைத் துளியிடை யிடையணி யணியாய் முதிரு மிந்திர கோபமு மாலியு முதிர்ந்த கதிர்செய் முத்தமு மாணிக்க ராசியுங் கலந்தே யுதிரும் வண்ணமொத் திருந்தன கிரியொருங் கொருங்கே. | 1.2.3 |
24 | பம்மி யெங்கணும் பொழிதரு சாரல்வாய்ப் பட்டுக் கம்மி னத்தக டுறக்கொடு கியகுளிர் கலக்க மும்ம தக்கரி களுமரி களுமுர ணறவே சம்ம தித்தொரு புடைகிடப் பனவெனச் சாரும். | 1.2.4 |
25 | தந்தி மான்மரை யணில்கொடு வரிதக ருடும்பு மந்தி சிங்களங் கவரிமா வழுங்குதே வாங்கு முந்து மான்மத மெண்குசெந் நாய்பணி முண்மா நந்தி மிஞ்சிய விலங்கினங் கொடுகிமெய்ந் நடுங்கும். | 1.2.5 |
26 | வேங்கை சந்தனஞ் சண்பகம் நெல்லிவெய் தான்றி கோங்க சோகுதேக் காசினி பாடலங் குறிஞ்சி நாங்கு காரகில் குங்கும மிலவு நாரத்தை தாங்கும் வேரற வரையொடு வரையிடை சாய்க்கும். | 1.2.6 |
27 | விலங்கி னங்கடங் குலத்தொடுங் குழுவொடும் வெருட்டிக் கலங்கு மஞ்சிறைப் பறவைக ளைனைத்தையுங் கலைத்தே யிலங்கு பைங்கனி சிதறிடத் தருக்களை யிடறி நலங்கொள் பைங்கதிர்க் கிரியிடை சரிந்தன நாரம். | 1.2.7 |
28 | வேறு வரிவிழிச் செவ்வாய்க் குறத்திய ரிதணு மனையையுந் தினையையும் வாரிப் புரிநரம் பிசையாழ் தொண்டகப் பறையும் பொடிபடத் துறுகலின் மோதி விரிதலைக் குறவர் குழாத்தொடும் வெருட்டி விளைந்தமுக் கனிசத கோடி சரிதர வீழ்த்தி மரகதக் கிரணத் தடவரை யருவிகொண் டிறங்கும். | 1.2.8 |
29 | மலையெனு மரசன் புயங்களைத் தழுவி மகிழ்ச்சிசெய் தவனுழைச் சிறந்த நிலைகெழு பொன்னு முரகசெம் மணியு நித்தில ராசியுங் கவர்ந்து தொலைவிலாப் பண்ட மனைத்தையும் வாரிச் சுருட்டியே யெல்லைவிட் டகலும் விலைமகள் போன்று பலபல முகமாய் வெள்ளரு வித்திரள் சாயும். | 1.2.9 |
30 | வேறு தாது குத்துவண் டார்த்தெழத் தருத்தலை தடவி வீதி வாய்நுரை தரவரு பாகெழ வீசிக் காது மாகளி றெனநதி கழைக்கடங் காது மோதிக் காலினா லெற்றியே யணையிட முறிக்கும். | 1.2.10 |
31 | பரந்த வெண்ணுரைத் துகிலுடுத் தறற்குழற் பரப்பி விரைந்து பாய்கயல் விழியெனத் திரைக்கரம் வீசிச் சுரந்த புற்புதத் தனத்துடன் சுழியுந்தி தோற்றப் பொருந்து மானதி விளங்கிழை மகளிரைப் போலும். | 1.2.11 |
32 | கிடந்த சந்தனங் காரகில் கிளைமணி கரிக்கோ டுடைந்த முத்தம்வெண் டந்தமுச் சுடரொளி யொதுங்கக் கடந்த செம்மணிப் பையுடன் கொடுகட லேற நடந்த வாணிக னொத்தது செழுங்கழை நதியே. | 1.2.12 |
33 | வேறு இத்தகைக் குறிஞ்சி நிலத்தினைக் கடந்தே யெரிதழற் பாலையிற் புகுந்து மைத்தடங் கூந்தற் கருவிழிச் செவ்வா யெயிற்றியர் வயிறலைத் தேங்கக் கைத்தலத் தேந்து குழந்தையுஞ் சிறாரும் வேடர்தங் கணத்தொடும் வெருட்டி முத்தணி சிறப்ப விருகரை கொழித்து முல்லையிற் புகுந்தது சலிலம். | 1.2.13 |
34 | பாறயிர் நறுநெய்க் கலத்தொடுங் கலக்கிப் பட்டியுங் குட்டியுஞ் சிதறிச் சூறையிட் டுதறி நெய்முடை கமழுஞ் சுரிகுழற் றொறுவிய ருடுத்த கூறையுங் குழலுங் குடுக்கையுந் தடுக்குங் கொண்டெடுத் தவர்நிரை சாய்த்து வேறரை யரைப்போற் பெருவளங் கவர்ந்து மருதத்திற் பரந்தன வெள்ளம். | 1.2.14 |
35 | வேறு கன்னன் மானதி வெண்டிரை நுரைகரை புரளத் தென்னி லைப்பகுப் பாகிய காலெலாஞ் செருமி யன்ன மென்சிறைப் பெடையொடுங் குடம்பைவிட் டகலத் துன்னு மேரியுந் தடங்களு நிறைந்தன தோயம். | 1.2.15 |
36 | அலையெறி ந்திரை கடலென வருநதி யதனைத் தொலைவின் மள்ளர்கள் குளந்தொறும் புகுத்திய தோற்றங் கொலைம தக்கரிக் குழுவினை வயவராய்க் கொடுபோய் நிலைத ரித்திடும் படுகுழிப் படுத்தவை நிகர்க்கும். | 1.2.16 |
37 | தடமு மேரியும் வாவியுங் கழனியுஞ் சலசக் கிடங்கு மெங்கணு நிறைதரப் பெருகுகீலாலங் குடம்பை யின்பல பேதமா கியசத கோடி யுடம்பு தோறினு முயிர்நின்ற நிலையினை யொக்கும். | 1.2.17 |
38 | வேறு ஏரியை யுடைத்துக் குளங்கரை தகர்த்தே யிடிபட வணையினை முறித்துச் சேரியுட் பரந்து கொல்லையுட் புகுந்து செழுங்கருப் பாலையைச் சாய்த்து வேரியஞ் சலசக் கழனியைச் யுழக்கி விரிதலை யரம்பையைத் தள்ளி வாரியிற் செறித்து பணையெலா நிரப்பி மட்டிலா மலிந்தன வனமே. | 1.2.18 |
39 | வேறு அலையெ றிந்திரு கரைவழி யொழுகுகம் பலையுங் கலையும் வெள்ளனஞ் சிறைவிரித் தசைத்த கம்பலையு மலைதி றந்தன மதகின்வாய் வழிந்தகம் பலையுஞ் சிலைத ரித்தபே ரொலிபெரும் படையொலி சிறக்கும். | 1.2.19 |
40 | முறைமு றைக்கிணைப் பறையொலி கடலென முழங்க நிறையுஞ் சேரிவிட் டெழுந்தன ருழவர்க ணெருங்கிச் செறிக டக்களி றினமென வயின்வயின் றிரண்டு மறிபு னற்கரை யிடந்தொறுஞ் செறிந்தனர் மலிந்தே. | 1.2.20 |
41 | மட்டு வாய்வயி றாரவுண் டெண்ணிலா மள்ளர் கொட்டு வாங்கியே யிருபுயங் குலுங்கிடக் கரண்கள் வெட்டு வார்சிலர் மென்கரத் தேந்தியே வரம்பு கட்டு வாரடைப் பார்திசை தொறுங்கணக் கிலையே. | 1.2.21 |
42 | வேறு தெரிபொறி முகட்டுக் கவட்டடி யலவன் சிதைந்திடக் கமடமுள் ளழுந்த வரிவளை நெரிய வலம்புரிக் குலத்தின் வயிற்றிடை கொழுமுகந் தாக்கி விரிகதிர்த் தரள மணிபல வுகுப்ப வெருண்மதக் கவையடிப் பேழ்வாய் நிரைநெறி மருப்புக் கரும்பக டிணக்கி நீள்வய லெங்கணு முழுதார். | 1.2.22 |
43 | முள்ளரைப் பசுந்தாள் வட்டிலைக் கமல முகையுடைந் தொழுகுதேன் றெறிப்பக் கள்ளவிழ் குவளை யொருபுறஞ் சரியக் கடிமலர்க் குமுதமு மடிய மள்ளர்கார் சேற்றி லிடறிய பதும மணியின மலரளி யெழுப்ப வெள்ளநீர் பரப்பு கழனிக டோறு மென்கருஞ் சேறுசெய் தனரே. | 1.2.23 |
44 | சுந்தரப் பொறியஞ் சிறையறு காலே ழிசையளி தொகுதியிற் கூடி மந்தர மனைய தருவின்மேல் வீழ்ந்து வாய்விட முழங்கிய வோதை கொந்தெறி கமலங் குமுதஞ்செங் கழுநீர் குடியொடு மடிந்தன வினிமே லந்தர மலது வேறிட மிலையென் றழுகுரன் மயங்குவ போலும். | 1.2.24 |
45 | சுரும்பின மிருந்து தேனுண்டு தெவுட்டிச் சுருதிசெய் பன்மலர் சிறந்த விரும்படி கிடங்கிற் கிடந்துமூச் செறிந்த வெருமையின் கவையடிப் பரூஉத்தா ணிரம்பிடப் பதிந்த சலஞ்சலத் தரள நீணிலா வெறிப்பது நிறைந்த கரும்பொறிக் கவைநாத் துளையெயிற் றரவு கவ்விய கதிர்மதி போலும். | 1.2.25 |
46 | கலன்பல வணிந்து தொண்டியுண் டெழுந்து கதிரவன் றனைக்கையாற் றொழுது குலந்தரு தெய்வ வணக்கமுஞ் செய்து குழுவுட னுழுநர்கள் கூண்டு நிலந்தனை வாழ்த்தி வலக்கரங் குலுக்கி நென்முளை சிதறிய தோற்றம் பொலன்பல சிறப்ப விடனற நெருங்கிப் பொன்மழை பொழிவது போலும். | 1.2.26 |
47 | படர்மருப் பெருமைக் குடம்புரை செருத்தற் பருமுலைக் கண்டிறந் தொழுகி நடைவழி சொரியு மமுதமும் வாழை நறுங்கனி யுகுத்தசெந் தேனு முடைபடு பனசப் பசுங்கனிச் சுளையி லூற்றிருந் தோடிய தேனுங் கடிமலர் போர்த்த வரம்பினைத் தகர்த்துக் கழனியிற் பரந்துபாய்ந் துடைக்கும். | 1.2.27 |
48 | அருமறை நெறியும் வணக்கமுங் கொடையு மன்புமா தரவுநல் லறிவுந் தருமமும் பொறையு மிரக்கமுங் குணமுந் தயவுஞ்சீ ரொழுக்கமு முடையோர் பெருகிய செல்வக் குடியொடு கிளையும் பெருத்தினி திருந்துவாழ் வனபோன் மருமலர்ப் பழனக் காடெலா நெருங்கி வளர்ந்தது நெல்லிலை நாற்றே. | 1.2.28 |
49 | கோதற வெழுந்த நாற்றினைப் பறித்துக் குவித்திடு முடியிட மடுத்துக் தீதுறுங் கருங்கட் செய்யவாய் வெண்பற் சிற்றிடைக் கடைசியர் வாரிப் பூதர மனைய சுணங்கணி முலையிற் புள்ளியிற் சேதகம் போர்ப்ப வாதரம் பெருகி நிரைநிரை வடிவா யணியணி நாற்றினை நடுவார். | 1.2.29 |
50 | கையினிற் செறிந்த முடியினைச் சிதறிக் கடைசியர் கரங்கடொட் டொழுங்காய்ச் செய்யினிற் பதிப்பத் துளிகருஞ் சேறு தெறித்திடுஞ் செழுமுகச் செவ்வி துய்யவெண் டிரைப்பாய் சுருட்டிமே லெறியுந் தொடுகடன் முகட்டிடை யெழுந்து வையகஞ் சிறப்ப வருமுழு மதியு மறுவுமொத் திருந்தன மாதோ. | 1.2.30 |
51 | பனைமதுத் தேக்கி யிருவிழி சேப்பப் பைங்கழை நிகர்த்ததோ ளசைய வனநடை சிதையச் சேவடி பெயர்த்திட் டள்ளலஞ் சேற்றிடை நடுவோர் சினமத கரிக்கோ டெனுமுலைத் தடத்திற் சேதகந் தெறிப்பது திரண்ட வனசமென் முகையிற் பொறிவரி யறுகால் வண்டுமொய்த் திருப்பது போலும். | 1.2.31 |
52 | முற்றிழை கிடந்த முலைக்குவ டசைய முகிறவழ் கருங்குழ னெகிழச் சிற்றிடை யொசிய மதிமுகம் வெயர்ப்பச் சேற்றிடை நாற்றினை நடுவோர் பற்றுமென் கரத்திற் கரும்பொனின் கடகம் பசியநெற் பயிரொளி பாய மற்றெனை யுரைப்ப விரிகதிர் பரப்பு மரகதக் கடகமொத் திருந்த. | 1.2.32 |
53 | வெறிமது வருந்தி மரகதக் கோவை மென்பிடர் கிடந்துருண் டசையக் கறுவிய மனத்தோ டினத்தொடு மிகலிக் கடைசியர் களிப்பொடு தவளச் சிறுநகை தரளப் பவளமெல் லிதழிற் செழுமலர்க் கைவிரற் குவித்துக் குறிகுரற் குரவை கூன்பிடர்ப் பேழ்வாய்க் குடவளைக் குரவையோ டிகலும். | 1.2.33 |
54 | கூந்தலம் பிடிமா மென்னடை பயிலுங் குடமுலைக் கடைசியர் செழுங்கைக் காந்தண்மெல் விறர்குங் கடுவரி விழிக்குங் கடைந்திணைக் கியகணைக் காற்குஞ் சேந்திணை பொருவா தினமென வெருவிச் செங்கயல் வரிவராற் கௌிறு பாய்ந்தயல் போய வனத்திடை யொளித்துப் பங்கமெய் படப்பயப் படுமே. | 1.2.34 |
55 | குருகின மிரியப் புள்ளினம் பதறக் கொக்கினம் வெருவிட வெகினம் விரிமலர்க் கமலப் பாயல்விட் டகல மென்சிறைப் பேட்டனந் துடிப்பச் சொரிமதுத் துளித்துக் குவளையாய் சிதறச் சுருட்டிவால் விசைத்திடத் துள்ளி வரிவராற் பகடு வளைநில வெறிக்கு மடைத்தலைக் கிடந்துமூச் செறியும். | 1.2.35 |
56 | வரிசையிற் செறிந்த நிரைபசுஞ் சாலி வளர்கிளைக் கிளையெனக் கிளைத்துப் பெருகுசூன் முதிர்ந்தீன் றாரமு துறைந்து பிடர்குனி தரக்குலை சேந்து சொரிகதிர்ப் பவள நிறம்பல படைத்துச் சுடர்மணி முத்தினந் தெறிப்பத் தரையினிற் படிந்தே யருட்கை சுரந்த தருவினம் வெருவிடக் கிடக்கும். | 1.2.36 |
57 | கொத்தலர் சூடி யரைத்துகி லிறுக்கிக் குடமதுக் கைமடுத் தருந்தி மைத்தவழ் கனகக் கிரிப்புயந் திரண்ட மள்ளர்கள் வனப்பினுக் குடைந்த சித்தசன் கரவாட் பறித்ததை வளைத்த செயலெனப் பிள்ளைவெண் பிறைவாட் கைத்தலத் தேந்திக் கழனியிற் புகுந்து கதிரரிந் தரிநிரை யிடுவார். | 1.2.37 |
58 | திருந்திய வரியைக் கொடுங்கையிற் கிடத்தித் திரைசெய்து சும்மையிற் சேர்த்துக் கருந்தடங் கூந்தற் செவ்வரி வேற்கட் கடைசியர் குழாத்தொடுந் திரண்டு விரிந்தசெங் கமலக் கரம்பல வருந்த விசித்திறுக் கியசுமை யேந்திப் பொருந்திய வரப்பி நெறிகடைக் கதலிப் புலியடிக் குலைத்தலை சாய்க்கும். | 1.2.38 |
59 | அசைந்தசிற் றிடைமென் கொடிவருந் திடநீ ளணிவட மார்பிடைப் புரளப் பசுங்கிளிப் பரிவேள் படையெனத் திரண்ட கடைசியர் சுமையெலாம் பரப்பி யிசைந்திட நிறைத்துக் குவித்தநெற் போர்க ளெங்கணு மிலங்கிய தோற்றம் விசும்பினைத் தடவ வரைசத கோடி வீற்றிருந் தனவெனச் சிறக்கும். | 1.2.39 |
60 | கார்த்தடக் களிற்றின் வனப்பினை யழித்த கருங்கடா வினம்பல விணைத்துப் போர்த்த்லை திறந்து திரித்துவை நீத்துப் பொன்னிறச் செந்நெல்லைக் குவித்துச் சேர்த்திடுஞ் சகடந் தொறுந்தொறு மியற்றித் திரண்மனை வயின்வயின் செறிப்பா ரார்த்தபே ரோதை யினமணி கொழிக்கு மறைதிரைக் கடலினைப் பொருவும். | 1.2.40 |
61 | செந்நெலிற் பெருக்கின் கனைகுரற் சகடந் திசைதொறு மலிந்தன செருக்குங் கன்னலங் கழனி புகுந்தறுத் தடைந்த களமர்க ளொலிகுரற் செருக்குந் துன்னுபூங் கமுக சிதறுசெம் பழுக்காய் சுமப்பவர் கம்பலைச் செருக்கு மன்னவன் வகுதைத் துரையபுல் காசீம் வளமனைச் செருக்குமொத் திருக்கும். | 1.2.41 |
62 | வேறு கால வட்டவாய் முளரியி லூறுகள் ளருந்திக் கோல வட்டவஞ் சிறையளி குழுவுடன் பாடுஞ் சோலை வட்டவாய் மயிலினஞ் சூழ்ந்துகார் நீல வால வட்டமொத் திருந்தமென் சிறைவிரித் தாடும். | 1.2.42 |
63 | அரக்கெ றிந்தசெவ் வாம்பல்வா யணியிழை மடவார் நெருக்கி யிட்டகாற் சிலம்பொலி விசும்புற நிமிர விருக்கும் வாவியுட் பெடையன மிடர்கொலென் றிரங்கித் தருக்கி ழந்துதன் சேவல்வாய்த் தொனியெனத் தயங்கும். | 1.2.43 |
64 | நலங்கொ டாமரை முகமலர் தரநறுங் குவளை விலங்கி வள்ளையில் விழியெனக் கிடப்பமெல் லரும்பு துலங்கு மென்முலை தோன்றிடப் பச்சிலைத் துகில்போர்த் திலங்கு வாவிக ளணியிழை மகளிரொத் திருந்த. | 1.2.44 |
65 | நிரைந்த சண்பகம் பாடலந் தடக்கரை நிரம்பச் சொரிந்த பன்மலர் மீதினில் வரியளித் தோற்ற மெரிந்தி லங்குபொற் கரையினை யிரும்பினா லிறுகப் பரிந்த றைந்தசுள் ளாணியின் புறமெனப் பரந்த. | 1.2.45 |
66 | தோட விழ்ந்துபூந் தாதுகக் குடைந்தினைச் சுரும்பு பாட வாவியு ளிளநிலாத் தோற்றிய பான்மை சாடும் வார்புன லலைதரத் திரைகளிற் றத்தி யோட மோடுவ தொத்திருந் தனவென வொளிரும். | 1.2.46 |
67 | வாய்ந்த மெல்லிழை மடந்தையர் தடத்தின்மெய் வருந்தத் தோய்ந்து நீர்குடைந் தாடுவோர் மதிமுகத் தோற்றஞ் சேந்த கஞ்சமுங் குவளையு மெனவெழில் சிறந்த கூந்தல் வெண்டிரைக் கடலிடை முகிலெனக் குலவும். | 1.2.47 |
68 | திருந்து மெல்லிழை மடந்தையர் புனலிடை திளைப்பச் சரிந்த கூந்தலி லிருந்தவண் டெழுந்துபூந் தடத்தில் விரிந்த காவியில் வீழ்வது மின்னனார் விழிக்குப் பொருந்து மோவெனச் சினத்துட னுதைப்பது போலும். | 1.2.48 |
69 | மறிந்து தூங்கிய நாவலின் கனியையோர் மங்கை யெறிந்து பார்மது கரத்தினைக் கரத்தினா லெடுப்பப் பறிந்து போதலிற் றுணிக்கின்கை யுதறிமெய் பதறிச் செறிந்து சூழ்தரச் சொரிந்தமைக் கனியையுந் தீண்டாள். | 1.2.49 |
70 | கரிய மைவிழி மங்கையர் பூங்குழற் காட்டிற் சொரியு மென்மலர்த் தாதுக்க ளுதிர்ந்தன சுடர்மின் விரியு மெல்லிழைப் பூணொடு பூண்பல மிடைந்து பொருது ரிஞ்சதிற் பொற்பொடி யுதிர்வன போலும். | 1.2.50 |
71 | பிடித்த கொம்பிருந் தோடிமுட் குடக்கனி பிடித்துக் கடித்த போதினிற் காம்பறக் கனியுடன் கவியும் படித்த லத்தினில் வீழ்ந்திடப் பதறிமெய் பதைத்துத் துடித்துத் தன்னுயிர்க் கடுவனை யணைத்துட றுணுக்கும். | 1.2.51 |
72 | தாறு கொண்டபைங் கதலிதே மாப்பலாத் தருத்தே னூறு கொண்டசெங் கனிசிறு கிடங்கிடை யுகுப்பச் சேறு கொண்டதிற் கிடந்திருள் செறிகரு மேதி வேறு கொண்டுபொன் மேதியின் குலமென விளங்கும். | 1.2.52 |
73 | கள்ள விழ்ந்தபூம் பொய்கையிற் புள்ளினங் கலையத் துள்ளு மேல்வரிக் கயலுண்டு நாரைகண் டூங்கு முள்ள மன்புறச் சேவலின் சிறைநிழ லொதுங்கி வெள்ள னப்பெடை தாமரைத் தவிசில்வீற் றிருக்கும். | 1.2.53 |
74 | ஏல வார்குழற் கிடுபுகை மஞ்சினோ டிகலுஞ் சோலை வாய்தொறு முக்கனித் தேன்மழை சொரியு மாலை வாய்தொறுங் கரும்புடைத் தாறெடுத் தோடு நீல வாய்மலர் வாவிகள் பெருங்கட னிகர்க்கும். | 1.2.54 |
75 | தெருளு றும்படி தேன்றுளி தெறித்திடச் சிதறிப் பொருத லைத்திடு மாங்கனி தேங்கனிப் பொழிலே மரும ணம்பெறுஞ் சந்தகில் சண்பக வனத்திற் றருவே னும்பெயர் பெறச்சிறந் தீந்திருந் தனவே. | 1.2.55 |
76 | வேறு நினக்கும்பொற் பொருளே நிந்தனை மற்றோர் நிந்தனை சிந்தனை யிலையே யினக்கருஞ் சுரும்பு மதுத்துளி யருந்து மிவையலான் மதுப்பிறி திலையே சினக்கரி முனைக்கோட் டிளமுலைப் புலவி திருத்தும்பொய் யலதுபொய் யிலையே வனக்கனி கறுத்த குலைக்கள வலது மறுத்தொரு கொலைக்கள விலையே. | 1.2.56 |
77 | நிலங்க ளேழுக்கு நாவலந் தீவுகண் ணிகர்க்கு நலங்கொ டீவுக்குக் கண்மணி யறபுநன் னாடே புலன்கொள் கண்மணிக் குள்ளுறை யுயிரெனப் பொருந்தி யிலங்கு மக்கமா நகர்வளஞ் சிறிதெடுத் திசைப்பாம். | 13.1 |
78 | வேறு விரிகதி ரெறித்த மணிவளை யுகுப்ப விரிதிரை யகழெனுந் தடத்தி லெரிசைகைக் கிரணப் பதுமமா மணியி னினம்பல சூழ்ந்திருந் திலங்கப் புரிமுறுக் கவிழ்ந்த பொன்னிதழ்க் கமலம் பூத்திருந் ததுவெனப் புரிசை தெரிதரச் சிறந்து செல்வமுஞ் செருக்குந் திகழ்தர வீற்றிருந் ததுவே. | 13.2 |
79 | வடவரைப் புடைசூழ் நிலத்தெழு தீவும் வரவழைத் தொருதலத் திருத்தித் தடமுடிக் கிரணத் திகிரிமால் வரையைச் சதுர்தரப் புரிசையாய் நிறுத்தி யிடனற நெருங்கும் பெரும்புபுறக் கடலை யிதற்கக ழெனப்பெய ரிட்டுப் படவர வரசன் றிருமுடி மணியைப் பதித்தது மக்கமா நகரம். | 13.3 |
80 | கானகத் துறையும் வயிரவொண் கதிரோ கடல்படு நித்திலக் கதிரோ தேனவிழ் பதும மணிக்கதி ரதுவோ சிறந்திடு மக்கமா நகரில் வானவர்க் கிறைவன் ஜபுறயீல் பலகால் வந்தவர் மெய்யொளி பாய்ந்தே யீனமி னகரஞ் செழுங்கதிர் பரப்பி யிருப்பது பிறிதுவே றிலையே. | 13.4 |
81 | சரிகதி வேக மாருதஞ் சிதையத் தாவிய புரவியி னொலியு நிரைமணி யுருட்டுப் பசுங்கதி ரிரத நெருங்கிட நடத்துபே ரொலியு முரலடிச் சிறுகட் பெருமதப் பிறைக்கோட் டொருத்தலி னிடிமுழக் கொலியும் விரிதிரைக் கரங்கொண் டறையுவாப் பெருக்கும் வெருக்கொளத் தெருக்கிடந் தொலிக்கும். | 13.5 |
82 | மின்னிடை நுடங்கச் சிலம்பொலி சிலம்ப மேகலைத் திரண்மணிக் கதிர்செம் பொன்னொடு மிலங்க மறுகிடைப் புகுந்த புனையிழைப் பிடிநடை மடவார் மன்னிய பதத்தி னலத்தக நிலத்தில் வரிபடக் கிடப்பன சிறந்த துன்னிதழ்க் கமலப் பதத்தினை நிகர்ப்பச் சுவட்டடி தொடர்வன போலும். | 13.6 |
83 | கண்ணகன் ஞாலம் விலைசொலற் கரிய கலைபல நிரைத்தலாற் பணியாற் றண்ணெனக் குளிர்ந்து பிறவுரு வமைத்துத் தரும்படி மக்கலப் பெருக்கான் மண்ணினிற் சிறந்த நகர்த்திர வியத்தான் மரக்கலத் திறக்கிய சரக்கா லெண்ணிறந் தெழுநல் வளம்பல படைத்தங் கிருந்தது கடைத்தெருத் தலையே. | 13.7 |
84 | மான்மதக் குவையுஞ் சந்தனத் தொகையு மணிக்கருங் காழகிற் றுணியும் பான்மதிக் குழவிக் குருத்தெனக் கதிர்கள் பரப்பிய மதகரி மருப்புந் தேனமர்ந் தொழுகுங் குங்குமத் தொகையுஞ் செறிதலா லுயர்ச்சியால் வளத்தா லீனமி லிமயப் பொருப்பெனப் பணைத்தங் கிருந்தது கடைத்தெருத் தலையே. | 13.8 |
85 | தந்தியின் குழுவுங் குரகதத் திரளுந் தடவரை பொருவுதேர்க் கணமுஞ் சிந்துரப் பிறைநன் னுதற்கருங் கூந்தற் செவ்வரித் தடங்கண்ணார் நெருக்கும் வந்தவர் நினைத்த பொருளுமா ரமிர்தும் வகைவகை தருதலான் மணியு மிந்திர தருவும் வறிதென மதர்த்தங் கிருந்தது கடைத்தெருத் தலையே. | 13.9 |
86 | நிரைத்தபைங் கதிரார் மரகத மணியா னீணிலாக் கருப்புரத் தகட்டாற் பருத்தசங் கினத்தால் வலம்புரிக் குலத்தாற் படர்கொடித் திரட்பவ ளத்தால் விரித்தவெண் ணுரைபோல் வெண்டுகி லடுக்கால் விரைசெறி யம்பரின் றிடரா லிரைத்தபே ரொலியாற் பெருங்கட னிகரா யிருந்தது கடைத்தெருத் தலையே. | 13.10 |
87 | பைங்கடற் பிறந்து வணிகர்கை புகுந்த பருமணி நித்திலக் குவையுந் தங்கிய கிரண வனசமா மணியுந் தயங்கொளி வயிரரா சிகளுஞ் செங்கதி ரெறிக்கு மிரவியு மமுதச் செழுங்கதிர் மதியமு முடுவு மிங்கிவண் குடிபுக் கிருந்தது போன்று மிருந்தது கடைத்தெருத் தலையே. | 13.11 |
88 | அணிபெற வொழுங்காய் வயின்வயின் றிரண்ட வகிற்புகை முகிலின மெனவுங் குணில்பொரு முரசப் பெருங்குரல் கிடந்து குழுமிவிண் ணேறொலி யெனவு மணிவளைத் தடக்கைத் துவரிதழ் கனத்த வனமுலை மின்கண்மின் னெனவுந் தணிவில நிவந்த செழுங்கதிர் மாடந் தமனியக் கிரியினோ டிகலும். | 13.12 |
89 | வெண்ணில வெறிக்கு மிரசதத் தகடு வேய்ந்தமே னிலைவயின் செறிந்து பண்ணிருந் தொழுகு மென்மொழிக் குதலைப் பாவையர் செழுங்குழல் விரித்து நண்ணிய துகிலுங் கமழ்தர வூட்டு நறும்புகை சுருண்டெழுந் தொழுங்காய் விண்ணினிற் படர்வ தேணியொன் றமைத்து விசும்பினுக் கிடுவது போலும். | 13.13 |
90 | அடுசெழும் பாகுந் தேனுமா ரமிர்து மனத்தொடு மனத்தொடுந் திருந்தி யிடனற விருந்து விருந்தொடு நுகர்வோர் மனையிட மெண்ணினை மறைக்குங் கடுவினை யடர்ந்த கொடுவினை விழியார் கறைதவிர் மதிமுகங் கண்டோ படர்தரு மாடக் குடுமியின் விசித்த பசுங்கொடி மதிமறுத் துடைக்கும். | 13.14 |
91 | தேங்கமழ் சுருதி வரிமுறை படர்ந்து திகழ்தரு நித்திலக் கொடிக ளோங்கிட மாடக் குடுமியி னடுநின் றுலவிய திரவினும் பகலும் வீங்குசெங் கதிரி னிரவியுந் தவள வெண்கதிர் மதியமும் விலகிப் பாங்கினிற் புகுமி னெனக்கர மசைத்த பான்மையொத் திருந்தன மாதோ. | 13.15 |
92 | வேறு மானை யன்னகண் மடந்தையர் வதுவையின் முழக்குஞ் சேனை மன்னவர் படைமுர சதிர்தெரு முழக்குந் தான மிந்நகர் முதலெனச் சாற்றிய முழக்குஞ் சோனை மாமழை முழக்கென வைகலுந் தொனிக்கும். | 13.16 |
93 | வீதி வாய்தொறு மிடனற நெருங்கிய மேடைச் சோதி வெண்கதி ரந்தரத் துலவிய தோற்ற நீதி மானபி பிறந்தநாள் விண்ணவர் நெருங்கிக் கோதில் பொன்னகர் திறந்தவாய்க் கதிரெனக் குலவும். | 13.17 |
94 | மன்ற லங்கம ழகழ்புனை சுதைதிகழ் மதிளா னின்றி லங்கிய கணமணிக் கொடுமுடி நிரையான் முன்றி லெங்கணு மசைதரு கொடிநிறை முறையா லென்று மிந்நகர் பொன்னக ரென்பதொத் திடுமே. | 13.18 |
95 | பட்ட முற்றிடு நபிகளால் விண்ணவர் பரிவாற் கட்டு பேரொளிக் ககுபத்துல் லாவிருக் கையினான் மட்டு வார்குளிர் சோலையான் மலிந்தபொன் னுலக மெட்டு மொன்றெனத் திரண்டுவந் திருந்ததொத் திருக்கும். | 13.19 |
96 | தெரிந்த செவ்வியர் முறைவழி தௌிந்தவர் செந்நூற் சொரிந்த நாவினர் முதியவர் திரண்டசொல் லோதை யெரிந்த செங்கதி ரிலங்கிய பள்ளிக ளெவையும் விரிந்த வாய்திறந் தோதுவ போன்றன வேதம். | 13.20 |
97 | சந்திர காந்திசெய் பலகையை மடிமிசை தரித்தே யிந்திர நீலமொத் திருந்தமை தோய்த்ததி லெழுதி மந்திர மாமொழி மறைபயி லிளையவர் நெருங்கி யெந்த வீதியு முழங்குவ திவையலா லிலையே. | 13.21 |
98 | மறையின் மிக்கவ ரோதிய வோசையும் வரிசைத் துறவின் மிக்கவர் திக்கிறி னோசையுஞ் சூழ்ந்தே யிறைவ னைத்தொழு திருகையு மேந்திய வாமீன் முறைமு றைப்படிக் கூறிய வோசையு முழங்கும். | 13.22 |
99 | மருவிரி வாவி செந்தா மரைமலர்க் கைக ளேந்தச் சொரிமது சிந்துஞ் சந்தத் துடவைசூழ் மதினா தன்னிற் றெரிதர வரசு செய்து தீனிலை நிறுத்திச் செல்வந் தருநபி யிறசூ லுல்லா தலைமுறை தோற்றஞ் சொல்வாம். | 1.4. 1 |
100 | தெரிபொரு ளரிய வேதத் துட்பொருட் டௌிவ தாக வருபொரு ளாதி பாரின் முகம்மதை விளக்கஞ் செய்யப் பரிவுறு மனுவா தத்தைப் படைக்கமண் ணெடுத்து வாவென் றுரைதர இசுறா யீலு முவந்துமண் ணெடுத்துப் போந்தார். | 1.4. 2 |
101 | கதிர்வடி வொழுகி நின்ற ஹபீபுமெய் வகுக்க வேண்டி விதியவன் ஜிபுற யீலை விரைந்துமண் கொடுவா வென்றான் துதிபெறு மதினா தன்னிற் றூயவோ ரிடத்திற் றோன்றி யிதமுற வெடுத்துப் போந்தா ரிமையவர் தலைவ ரன்றே. | 1.4. 3 |
102 | திறலுறு ஜிபுற யீல்தந் திருக்கையி லேந்திப் போந்த பிருதிவி தனையே மிக்கோர் பெறும்பதி சுவனந் தன்னில் நறைவிரி யமுத மெந்த நாளினு மதுர மாறாத் துறைவிரி நதிக டோறுங் கழுவினர் துலங்க வன்றே. | 1.4. 4 |
103 | வரிசையும் பேறும் வாய்த்த முகம்மது நயினார் தோற்றந் தெரிதர வானோர்க் கெல்லாஞ் சோபனஞ் சிறக்கச் சொல்லி யரியமெய் பூரித் தோங்கி யகத்தினின் மகிழ்ச்சி பொங்கிப் பெரியவன் றிருமன் வைத்தார் பேரொளி யிலங்கிற் றன்றே. | 1.4. 5 |
104 | மன்னிய கதிர்கள் வீசு மண்ணினை மனுவா தத்தின் வெந்நிடத் திருத்தி யங்கம் வியனுறும் வடிவ தாகத் தென்னுறு ஜலால் ஜமாலென் றேத்திய திருக்கை யாரத் தன்னிக ரில்லாத் துய்யோன் வகுத்தனன் தழைக்க வன்றே. | 1.4. 6 |
105 | மெய்யெழில் வாய்ப்பச் சீவன் விடுத்தனன் விடுத்த போதில் ஐயமற் றெழுந்து சென்னி மூளையி னவத ரித்து வையகஞ் சிறப்ப வானோர் மனங்களிப் பேறி விம்மத் துய்யநற் கலிமா தன்னைச் சொல்லியங் கிருந்த தன்றே. | 1.4. 7 |
106 | உரைதெரி கலிமா வோதி யோதியங் கிருந்த சீவன் இருவிழி தனிலி றங்கி யிருந்தகண் விழித்துச் சொர்க்கச் சொரிகதிர் வாயின் மேலாய் நோக்கின சுடர்க டூங்கும் வரியுறு கலிமாத் தன்னை வளம்பெறக் கண்ட தன்றே. | 1.4. 8 |
107 | துண்டத்தி னாவி தோன்றத் தும்மலுந் தோன்றிப் பின்பு விண்டுரை பகரு நாவின் மேவியல் ஹம்தை யோதிக் கொண்டபின் பிரத்தி சொன்ன குதாதிரு வசன நோக்கி யண்டர்நா யகனைப் போற்றி யாதமொன் றுரைப்ப தானார். | 1.4. 9 |
108 | கணித்தள வறுக்க வொண்ணாக் கடவுளே குதாயே நீங்கா மணிக்கதி ரெறிக்குஞ் சொர்க்க வாயிலி னிலைக்கு மேல்பாற் பணித்தநின் றிருநா மத்தி னுடனொரு பெயரைப் பண்பா யணித்துவைத் திருப்பக் கண்டே னவரெவ ரறியே னென்றார். | 1.4. 10 |
109 | மாதர்சூ லகட்டுட் டோன்றா மனுநெறி ஆத மேநின் காதலி லுதவு கின்ற கான்முளை யதிலோர் பிள்ளை வேதநா யகமா யெங்கும் விளங்குதீன் விளக்காய்ப் பின்னாட் பூதல நபியாய்க் காணப் படைத்தனன் புகலக் கேண்மோ. | 1.4. 11 |
110 | கலைமறை முகம்ம தென்னுங் காரண மில்லை யாகில் உலகுவிண் ணிரவி திங்க ளொளிருடுக் கணஞ்சு வர்க்கம் மலைகட னதிபா தாளம் வானவர் முதலா யும்மை நிலையுறப் படைப்ப தில்லை யெனவிறை நிகழ்த்தி னானே. | 1.4. 12 |
111 | பரத்தினை யிறைஞ்சி வாழ்த்திப் பரிவுபெற் றிருந்த வாதஞ் சிரத்தினி லிருந்த வாவி தேகத்தி னிறைந்த பின்னர் வரத்தினி லுயர்ந்த வண்மை முகம்மது புவியிற் றோன்றத் தரித்தபே ரொளிவுக் கந்தச் சசிகதிர் மழுங்கு மன்றே. | 1.4. 13 |
112 | உடலுறைந் துயிருண் டென்னு மொருவடி வில்லான் செவ்வி மடலவிழ் வனச பாத முகம்மதி னொளிவுக் காக வடலுறு மக்கட் கெல்லா மதிபதி யாதத் துக்கே யிடமுறு மமரர் யாரும் சுஜுதுசெய் திடுக வென்றான். | 1.4. 14 |
113 | தூயவ னுரைப்பக் கேட்ட சொன்மறா தெழுந்து தங்கள் காயமு மனமும் வாக்குங் கலந்தொன்றாய் மகிழ்வு பொங்கி நேயமுற் றிடப் பணிந்த நிரைநிரைக் கைக ளேந்தி வாயினிற் புகழ்ந்து போற்றி மலக்குகள் வணக்கஞ் செய்தார். | 1.4. 15 |
114 | வானவர் செய்யு மந்த வணக்கத்தின் முறைசெய் யாமற் போனத னால ஜாசீல் பொறைநிறை யறிவு போக்கி யீனவன் குணத்த னாயி லகுனத்து முனிவும் பெற்றே யானவம் பிபுலீ சென்னும் பெயரும்பெற் றலைந்து போனான். | 1.4. 16 |
115 | பொருப்புருக் கொண்ட தன்னப் புயத்தெழி லாதந் தன்னுள் விருப்பெனும் போக முற்றி விழைவுபெற் றிடுத லாலே கருப்பமுற் பவிக்க வேண்டுங் காரண காட்சி யாக மருப்புகுங் குழல்ஹவ் வாவை வல்லவன் பிறப்பித் தானே. | 1.4. 17 |
116 | தேங்கமழ் குழலுஞ் சோதித் சிறுபிறை நுதலும் வாய்ப்பப் பாங்கிருந் தமுதஞ் சிந்தும் பனிமொழி மாதை நோக்கி யோங்குநின் பெயரைக் கூறென் றுரைத்திட ஹவ்வா வென்றா ரீங்கிவ ணுறைந்த வண்ண மேதென வாதங் கேட்டார். | 1.4. 18 |
117 | செவ்விமன் னறியா தத்தின் றிருமதி முகத்தை நோக்கி மவ்வலங் குழலா ரிந்த வானகம் புவிமற் றுள்ள வெவ்வையும் படைத்தோ னென்னை வகுத்துநும் வயின்செல் கென்றா னவ்வழி யடைந்தே னென்றா ரழகொளிர் பவள வாயால். | 1.4. 19 |
118 | செப்பிய மாற்றங் கேட்டு ரோமங்கள் சிலிர்த்துப் பூரித் தப்பொழு திறையைப் போற்றி யாதம்ஹவ் வாவை நோக்கி மைப்படுங் கரிய கூந்தன் மடமயில் வடிவுட் கொண்டு துப்புறை யமுதந் துய்ப்பத் தொடுவதற் கொருமித் தாரே. | 1.4. 20 |
119 | பகரருங் குணமுந் திவ்ய பரிமள மணமு மாறாச் சிகரமு மயங்க வெற்றி திகழ்தரு புயமு நோக்கி நிகரருங் குரிசி லேநன் னிலைபெறு வாழ்வே யென்றன் மகரினைத் தருக பின்னர் வருகவென் றுரைத்திட் டாரே. | 1.4. 21 |
120 | கேட்டனர் மகரென் றாதங் கிலேசமுற் றிறைபாற் கெஞ்சி வாட்டமில் லவனே யெந்த வகைமகர் கொடுப்ப தென்றார் நாட்டிய புகழ்சேர் மக்க முகம்மது நபிதம் பேரிற் சூட்டிய சலவாத் தீரைந் துரைமென விறைவன் சொன்னான். | 1.4. 22 |
121 | மதிக்கதிர் விலக்குஞ் சோதி முகம்மதின் சலவாத் தோத விதித்தன னிறையென் றாதம் விளங்கொளிச் சலவாத் தோதித் துதித்தனர் ஹவ்வா கேட்டுச் சோபன மகர்பெற் றேனென் றிதத்தித மித்து நெஞ்ச மிருங்களிப் பேறி னாரே. | 1.4. 23 |
122 | கடிமலர்க் கொடியுஞ் செவ்விக் கற்பகத் தருவும் போலப் பிடிநடை மயிலும் வெற்றி பெறுந்திற லரசுங் காம மிடையறா தமிர்த போக மினிதுண்டு களித்துப் பொங்கி வடிவுறு மின்ப வெள்ள வாரிக்கு ளழுந்தி னாரே. | 1.4. 24 |
123 | துறக்கநன் னகரிற் சேர்ந்து சுகமனு பவிக்கு மாத மறக்கரும் பொருளே வேதம் வருமுறைக் குரிய கோவே பெறற்கருஞ் சுவன வானோ ரனைவரும் பெருது கூண்டென் புறக்கணி னிருப்ப தென்னோ புகலெனப் புகல லுற்றான். | 1.4. 25 |
124 | நிதமழ கொழுகி வாச நிறைந்தமெய் முகம்ம தென்னு முதிர்கதிர் விளங்கி நுந்த முதுகிடத் திருக்கை யாலே பதவியி னரிய விண்ணோ ரெண்ணிலாப் பகுப்புக் கூடி யிதமுறத் தெரிசிக் கின்றா ரென்றன னென்று முள்ளோன். | 1.4. 26 |
125 | மருள்கடிந் தறிவு பொங்கு முகம்மதி னொளியை யென்மு னருள்கவென் றிருகை யேந்தி யாதநன் னபியுங் கேட்கப் பெரியவன் கருணை கூர்ந்து பெறுமுறை யிதுகொ லென்ன நெரிநடுப் புருவக் கான்மே னெற்றியி லொளிர செய்தான். | 1.4. 27 |
126 | வேறு தாதவிழ் மலர்த்தா ராதநன் னுதலிற் றண்ணெனுங் கதிர்கள்விட் டொழுகுஞ் சோதியைத் தெரிசித் தமரர்க ளணுவுந் தோன்றுதற் கிடமற நெருங்கிக் கோதறப் பெருகி முன்னிலை திரண்ட குழுவினைக் கண்டுகண் குளிர்ந்து மாதவம் பெற்றே னெனமன மகிழ்ச்சி வாரியிற் குளித்தன ரன்றே. | 1.4. 28 |
127 | அறவரி தான காட்சியும் பேறு மமரர்க ளியாவரும் பெற்றா ரிறைவனே யானும் பெறுவதற் கென்க ணிடத்தினிற் றெரிகிலே னென்றார் நிறைநடு வாகி யுலகெலா நிறைந்த நெடியவ னினிதருள் புரிந்து விறல்புரி யாதம் வலதுகைக் கலிமா விரனகத் திடத்தில்வைத் தனனே. | 1.4. 29 |
128 | வரிச்சுரும் பலர்த்தி நறைவிரி துருக்க மருவுபொற் புயத்தெழி லாதம் விரித்தக மகிழ்ச்சி பெருக்கியென் முதுகில் விளங்கொளி யின்னமு முளவோ தெரித்தருள் புரியென் றிறையுடன் மொழியச் செவ்விய முகம்மது நபிதம் முரித்துணைத் தோழர் நால்வருண் டவர்த மொளியுள வெனவுரைத் தனனே. | 1.4. 30 |
129 | அப்பெரும் பெயர்க ணான்குபே ரொளியு மகுமதி னொளியடுத் திருப்ப வைப்பையென் விரல்க னான்கினு மென்ன வல்லவ னவ்வழி யமைத்தான் மெய்ப்பொருள் கலிமா விரனடு விரன்மென் விரற்சிறு விரற்பெரு விரல்க ளிப்படி விரல்க ளைந்தினு மைவர் விளங்கொளி யுகிரிலங் கினவே. | 1.4. 31 |
130 | பகுத்தொளி விரிக்கு நகத்தொளி விருக்கும் பண்புகண் டதிசயித் தாத மகத்தினின் மகிழ்ந்து கண்ணிணை மலரி னடிக்கடி வைத்துவாய் முத்தி மிகுத்திடும் வரிசை நபிசல வாத்தை விளக்கிவாய் மறாதெடுத் தோதி வகுத்தவல் லவனைப் பணிந்துவா னகத்தில் வாழ்ந்தினி திருக்குமந் நாளில். | 1.4. 32 |
131 | மிக்கெழி லாத மேலவன் விதித்த விலகலைப் பொருந்தின படியா லக்கையின் விரல்க ளொளிவுமுன் னிருந்த வணியணி முதுகிடத் தாகித் துக்கமு மிகுந்து சுவர்க்கமு மிழந்து தொல்லுல கடைந்துவெவ் வேறு திக்கினின் மயங்கி யிருவரு மலைத்துத் தீவினைக் குரியவ ரானார். | 1.4. 33 |
132 | ஆதியே ஹக்கா றப்பனா விறையே யழிவிலாப் பேரின்ப வாழ்வே நீதியே யெனவும் பலதரந் தவுபா நிகழ்த்தியுந் துன்பம்விட் டொழியாப் போதிலே யெனது முதுகிடத் துறைந்த பொருளொளிச் சிறப்பெனும் பொருட்டாற் சோதியே தவுபாத் தனைக்கபூ லாக்கென் றுரைத்தனர் சுடர்முடி யாதம். | 1.4. 34 |
133 | நறைதரு மறுவி கமழ்முகம் மதுநந் நபிதிருப் பெயர்சொலும் பொருட்டா யிறைவனு மாதஞ் செயுந்தவு பாவுக் கிசைந்தினி துறக்கபூ லாக்க வுறைதரு துன்ப மனைத்தையும் போக்கி யூழ்வினை பின்புமொன் றாக்க மறுமதி யகடு தொடுமுடி யறபா மலையினி லிருவருஞ் சேர்ந்தார். | 1.4. 35 |
134 | கூடிய விருவர் தாமுஞ்சுத் தாவிற் குடியிருந் திருபது சூலில் நாடிய பொருட்போ னாற்பது பெயரை நன்குறப் பெற்றதின் பின்னர் சூடிய கிரீட பதிநபி யமரர் துரைகனா யகமெனு மிறசூல் நீடிய வொளியு சிறந்தொரு சூலி னிலமிசை சீதுதித் தனரே. | 1.4. 36 |
135 | மருமலர்த் திணிதோ ணிறைமதி வதன முகம்மதின் பேரொளி யிலங்கித் தெரிமறை ஆத மக்களிற் சிறந்த சீதுவி னிடத்திருந் ததனாற் பரிவுறு நபிப்பட் டமும்வரப் பெற்றுப் பல்கலைக் குரிசிலென் றேத்த வரியவன் கொடுத்த வரிசைக ணிறைந்த வைம்பது சுகுபிறங் கியதே. | 1.4. 37 |
136 | சீதுவி னிடத்தி னிருந்தவர் மதலை சிறந்தமா மணிமுடிக் குரிசின் மாதவர் கமல வதனயா னுசுதம் வயினுறைந் திருந்தணி சிறந்து தாதவிழ் மலர்த்தார்க் குங்குமக் கலவைத் தடப்புயர் யானுசு தருகார் நீதிசேர் ஹயினா னிடத்தினி லிருந்து நிலைபெற விளங்கிய தன்றே. | 1.4. 38 |
137 | தண்மணிக் கதிர்விட் டெறிக்கும்வெண் கவிகைக் தடவரை மணிப்புய ஹயினான் கண்மணி மகுலீ லிடத்தினி லிருந்து கவின்குடி கொண்டெழுந் தோங்கி வெண்மணித் தரளத் தொடைப்புய மகுலீல் வேந்தருக் குற்றசே யெனவாழ் உண்மைநன் னெறிசே ரெறுதுவி னிடத்தி னுறைந்தினி திலங்கிய தன்றே. | 1.4. 39 |
138 | வடவரை குலுங்க நடமிடு துரங்க மன்னவ ரெறுதுதம் மதலை கடகரிக் குவட்டி னிணையெனப் பணைத்த கதிர்முலைத் துடியிடை மடவார் விடமெனக் கரிய கொலைவிழிக் கணங்கள் வீற்றிருந் திடுமலர்ப் புயத்தார் இடிமுர சதிரு முன்றிலா ருகுநூ கிடத்தினி லிருந்திலங் கியதே. | 1.4. 40 |
139 | கடலெனத் தானை யரசர்வந் தீண்டிக் கைகுவித் திருபுற நெருங்கச் சுடர்மணித் தவிசி னுயர்ந்தர சியற்றிச் சுருதிநே ருறையுகு நூகு புடையிருந் தவர்செய் யறமெலாந் திரண்டோர் புத்திர வடிவெடுத் தென்ன விடுகொடை கவிப்பப் புரந்தசே யிதுரீ சிடத்தினி னிறைந்திருந் ததுவே. | 1.4. 41 |
140 | நன்னெறி நயினா ரொளியிருந் ததனா னபியெனும் பட்டமும் பெறலாய் உன்னுதற் கரிய முப்பது சுகுபு முடையவ னருளினா லிறங்கிப் பன்னிய வுலகத் தொழிலெவை யவைக்கும் பரிவுறு முதன்மையே யிவரென் றெந்நிலங் களுக்கும் பெயர்பெற வரசா யிருந்திட வியற்றிய தன்றே | 1.4. 42 |
141 | மெய்த்தவக் குரிசி னபியிது ரீசு விருப்புற வுதித்தநன் மதலை யுத்தமர் மத்தூ சல்குதம் மிடத்தவ் வொளியுறைந் துலகெலா மிறைஞ்ச வைத்தபின் மத்தூ சல்குதம் மைந்தர் மடந்தையர் மடலெடுத் தேந்தச் சித்திரக் கவின்பெற் றிருந்தலா மக்கு வயின்சிறந் திலங்குமவ் வொளியே. | 1.4. 43 |
142 | தருமநன் னெறியா லுலகெலாம் புரக்கத் தகும்புக ழானலா மக்குத் திருமக நூகு வயினுறைந் திருந்து சிறந்தபே ரொளியினா லவர்க்கும் பெருகிய நபிப்பட் டமுமிகப் பெறலாய்ப் பிரளயப் பெருக்கெடுத் தெறியுங் கருநிறக் கடல்வங் கமுங்கவி ழாது காட்சியாய்க் கலாசுபெற் றதுவே. | 1.4. 44 |
143 | வரிசையு மிமையோர் துதிசெயும் பரிசும் வரப்பெறு நூகுதம் மதலை தரைபுகழ்ந் தேத்தச் சாமிடத் திருந்து தனபதி கனபதி யாக்கிக் கருவிளை விழியார் கவரிகா லசைப்பக் கனகசிங் காதனத் திருத்தி விரிகட லுலகம் பொதுவறப் புரக்கும் வேந்திவ ரெனவியற் றியதே. | 1.4. 45 |
144 | சாமுதன் மதலை யறுபகு சதுமன் றம்மிடத் தவதரித் திருந்து தூமமும் புழுகுந் தகரமுஞ் சாந்துந் தோய்ந்திருண் டடர்ந்தபூங் குழலார் காமுக ரெனச்செய் தணிமணிப் புயங்கள் கண்கொளா தழகிருந் தொழுகு மாமதக் களிற்ற ரறுவகு சதுமா மதலைசா லகுவயி னடைந்த | 1.4. 46 |
145 | சாலகு தம்பா லடைந்துவாய் மைக்குந் தவத்திற்கும் பவுத்துக்கு மிவரே மேலவ ரெனச்செய் திருந்தவர் மதலை வேந்தர்ஐ பறுவயின் புரந்து காலடி மறைக்கக் கவிழ்மத மிறைக்குங் கடகரி யரசர்ஐ பறுசேய் பாலகு வயின்வீற் றிருந்துல கெல்லாம் பரித்திடப் பண்புபெற் றதுவே. | 1.4. 47 |
146 | தேன்கிடந் தொழுகுங் குங்குமத் தொடையற் செழும்புயன் பாலகு மதலை வான்கிடந் தனைய மின்னொளிர் வடிவார் மன்னன்றா குவாவிடத் திருந்து கூன்கிடந் தனைய பிறைகறைக் கோட்டுக் குஞ்சரத் தரசர்கை கூப்ப மீன்கிடந் தலர்வான் மதியெனுங் கவிகை வேந்தர்வேந் தெனவிளைத் ததுவே. | 1.4. 48 |
147 | வாரணி முரச மிடியெனக் கறங்கும் வாயிலான் றாகுவா மதலை தாரணி தருவா யுதித்தசா றூகு தம்மிடத் திருந்தெழில் சிறந்து காரணக் குரிசி லானசா றூகு கண்ணிணை மணியென விளங்கும் ஏரணிப் புயனா கூறிடத் துறைந்தங் கிலங்கிய தருமறை யொளியே. | 1.4. 49 |
148 | வெண்டிரை புரட்டுங் கருங்கட லுடுத்த மேதினிக் கரசென விளங்குந் திண்டிற னாகூ றுதவிய மதலை செழும்புக ழாசறு வயின்வந் தெண்டிசை முழுது மொருதனிச் செங்கோ லியற்றுவ திவரென வியற்றி வண்டணி மலர்த்தா ராசறு தவத்தால் வருமொரு வடிவுறு மதலை. | 1.4. 50 |
149 | முருகவிழ் புயத்தார் நபியிபு றாகீம் செய்தவப் பலனொரு வடிவாய் ஈனமி லிசுமா யீல்நபி யிடத்தி னிருந்திலங் கியவொளிப் பொருட்டால் வானகத் தமரர் சுடர்விரி சுவன மடந்தைய ரினிதுவாழ்த் தெடுப்பக் கானகு மலர்த்தார் செழுமணிக் கழுத்திற் கருவிவாய் தடவில வன்றே. | 1.4. 51 |
150 | தீனிலைக் குரிய நபியிபு றாகீம் செய்தவப் பலனொரு வடிவாய் ஈனமி லிசுமா யீல்நபி யிடத்தி னிருந்திலங் கியவொளிப் பொருட்டால் வானகத் தமரர் சுடர்விரி சுவன மடந்தைய ரினிதுவாழ்த் தெடுப்பக் கானகு மலர்த்தார் செழுமணிக் கழுத்திற் கருவிவாய் தடவில வன்றே. | 1.4. 52 |
151 | மன்னவ ரிசுமா யீல்தரு மதலை மணிவிளக் கனையதா பித்து தன்னிடத் திருந்து தரணியேழ் புரக்குந் தலைபதி நிலைபெற வியற்றி மின்னவிர் மௌலி விளங்குதா பித்து வேந்தர்பெற் றெடுத்தமா மதலை யிந்நிலம் புகழு மெசுஹபு வெனும்பே ரெடுத்தவ ரிடத்திலங் கியதே. | 1.4. 53 |
152 | உடல்பிளந் துயிருண் டுதிரங்கொப் பளித்தூ னுணங்குவேற் கரரெசு ஹபுதம் பிடிநடை மடவாள் பெற்றெடுத் துவந்த பிள்ளையஃ றுபுவயி னிருந்து கடல்கிளர்ந் தனைய தானையஃ றுபுதங் கண்மணி தயிறகு என்போர் இடமுற விருந்து நெடும்புகழ் விளக்கி யெழில்கனிந் திலங்கிய தன்றே | 1.4. 54 |
153 | சந்தனந் திமிர்ந்து திரண்டமற் புயத்தார் தயிறகு தருதிரு மதலை கந்தெறி தறுகட் கரடமா லியானைக் காவலர்க் கசனிநா கூறு சுந்தர வதனத் திலங்கிட விருந்து சொரிமழைச் செழுங்கைநா கூறு மைந்தர்மிக் குவந்தம் மிடத்துறைந் திருந்து மாட்சிபெற் றிலங்கிய தன்றே. | 1.4. 55 |
154 | மிக்குவ மெனும்பே ரரசுதம் மதலை வெயில்விடு மணிமுடி யுதது பக்கலி லிருந்து செல்வமுஞ் செருக்கும் பண்புறப் பெருக்கிட நிறைத்துத் திக்கனைத் தினும்பேர் விளங்கிட விளங்கித் திறல்பெறு முத்துநன் மதலை தக்கமெய்ப் புகழ்சே ரிருநிதி யதுனான் தம்மிடத் திருந்தெழி றழைத்த | 1.4. 56 |
155 | வெண்ணிலா விரிக்கு மொருதனிக் குடைக்கீழ் வேந்துசெய் தருள்புரி யதுனான் கண்ணின்மா மணியா யுதித்திடு முஅத்து கவின்பெற விருந்தவ ரிடத்தில் எண்ணிலா வரச ரடிபணிந் திறைஞ்ச வியற்றிய பேரொளி முஅத்து புண்ணியப் பொருளா யுருவெடுத் துலகம் புரந்தநி சாறிடத் துறைந்த | 1.4. 57 |
156 | ஒருகுடை நிழற்கீ ழிருநிலம் புரந்திட் டுருமென மும்முர சதிரத் திருநிறை நான்கு திக்கினுஞ் செங்கோல் செலுத்திய நிசாறெனு மரசர் பெருகிய நிலைமைக் குலக்கட னாப்பண் பிறந்தெழுங் கதிரவ னொப்ப வருமுகின் முலறு நபியிடத் துறைந்து மகிதலம் புகழ்ந்திட விருந்த. | 1.4. 58 |
157 | அறிவெனுங் கடலாய் வரம்புபெற் றிருந்த வருமறை முலறுநன் னபிக்குப் பெறுபல னெனவந் துதித்தஇல் யாசு நபியெனப் பேரொளி தங்கித் துறவலர்க் கரசா யிருந்தஇல் யாசு புத்திரர் பவுத்தெலா நிறைந்த மறுமனர் குலக்கோ ளரியெனப் பிறந்த மாமணி முதுறக்கத் தெனுமால். | 1.4. 59 |
158 | முகம்மது நயினா ரொளிவிருந் திலங்கு மன்னவர் முதுறக்கா மதலை செகமகிழ் குசைமா வயினுறைந் தரசர் செழுமுடி நடுமணி யெனலாய் நகுகதிர் விரிவெண் குடைநிழ லிருந்த நரபதி யெனுங்குசை மாமன் புகழெனத் தோன்றி வருதுறை கனானாப் பூபதி யிடத்தின்வந் திருந்த. | 1.4. 60 |
159 | மடங்கலே றனைய தன்பதி கனானா மகிபதி தவத்துறு மதலை நுடங்கிடை மடவார் கருத்தினைக் கவரு நுலறெனு மழகுறு மரசர் தடம்புயங் களின்மா நிலங்குடி யிருப்பத் தங்கியங் கவர்பெறு மரசர் முடங்குளைப் பகுவாய் மடங்கலங் கொடியார் மோலிமா லிக்குசார் பிருந்த. | 1.4. 61 |
160 | திண்டிற லரசர் சிரம்பொடி படுத்திச் செவந்தவாட் கரத்தர்மா லிக்கு மண்டலம் விளக்கு முழுமணி விளக்காய் வந்தமன் பிஃறிடத் திலங்கி எண்டிசை யிடத்து மெழுகடற் புறத்து மறுவகைத் தானைகொண் டெதிர்ந்து கொண்டமர் கடந்த வரசெனப் பெயருங் கொடுத்தது திருநபி யொளியே. | 1.4. 62 |
161 | குரிசிலென் றுயர்ந்த பிஃறெனு மரசர் குறைஷியங் குலத்துறு மதலை விரிதிரை யுவரி நடுநிலம் புரந்த வேந்தர்கா லிபுவயி னிலங்கிக் கரிபரி பதாதி ரதம்புடை நெருங்குங் கடைத்தலை காலிபு தருசேய் முருகவிழ் மரவத் தொடைப்புயர் லுவையு முகமலர் தரவிருந் தொளிரும். | 1.4. 63 |
162 | வான்மதி பகுந்த முகம்மது நயினார் வடிவுறும் பேரொளி லுவையாங் கோன்மகன் ககுபு தம்மிடத் திலங்கிக் குன்றினி லிடும்விளக் காகிச் சூன்முதிர் மழைக்கை ககுபுகண் மணியாய்த் தோன்றிய முறத்திடத் துறைந்த சேனமுங் கொடியுந் தொடர்கதிர் வடிவேற் செம்மலென் றுயர்ச்சிபெற் றிருந்தார். | 1.4. 64 |
163 | கொந்தலர்ந் திருண்ட கருங்குழன் மடவார் கொங்கையிற் றடம்புய மழுந்துஞ் சுந்தரர் முறத்து மதலையாய் நிலத்திற் றோன்றிய மதிமுகக் கிலாபு மந்தர மனைய தடம்புய ரிடத்தில் வந்திருந் தவர்தரு மதலை கந்தடர் தறுகட் கரடமா லியானைக் காவலர் குசையிடத் துறைந்த | 1.4. 65 |
164 | வில்லுமிழ் வயிரத் தொடைபுரண் டசைந்த விறற்புயர் குசைதரு மதலை செல்லென விரங்குஞ் சினந்துவே றாங்கும் செழுங்கர ரப்துல் முனாபு மல்லலைத் திணிதோ ளரசர்நா யகர்தம் வயினுறைந் தவர்பெறு மதலை யெல்லவ னெனவே கலியிரு டுரத்தி யிருந்தஹா ஷீமிடத் துறைந்த. | 1.4. 66 |
165 | கிம்புரிக் கோட்டுக் கடமலை துளைத்துக் கிளைத்திடும் வேற்கரர் ஹாஷீம் அம்புவிக் கரசாய்ப் பெற்றெடுத் துவந்த வருமணி யப்துல்முத் தலிபு நம்பிய தவப்பே றெனவிருந் திலங்கி நறைகமழ் அப்துல்முத் தலிபு தம்பெயர் விளக்கக் குவலயத் துதித்த சந்ததி யப்துல்லா வென்போர். | 1.4. 67 |
166 | பெருகிய கோடிசந் திரப்பிர காசமாய் வருமொரு பெருங்கதிர் மதியம் போலவே கருணைவீற் றிருந்தசெங் கமலக் கண்ணிணைத் திருநபி வருமவ தாரஞ் செப்புவாம். | 1.5.1 |
167 | வேறு கடியி ருந்தெழு கற்பக முஞ்சுடர் வடிவி ருந்த மணியும் வனசமும் படியுங் கார்முகி லேழும் பழித்துவிண் குடியி ருத்துங் கொழுந்தடக் கையினார். | 1.5.2 |
168 | வேறு விண்டொடு கொடுமுடி மேரு வீறழித் தெண்டிசைக் கிரியொடு மிகலுங் கொங்கையர் கொண்டமா மயலொடு மனமுங் கூர்விழி வண்டொடும் வண்டுறை மாலை மார்பினார். | 1.5.3 |
169 | கொன்னுனை வெண்ணிறக் கோட்டு வாரணச் செந்நிறக் குருதியிற் றிமிர்ந்து வாய்கழீஇ மின்னவிர் கணமணி விளங்கு மாமுடி யொன்னல ருயிரைமேய்ந் துறங்கும் வேலினார். | 1.5.4 |
170 | முடங்கலங் கைதைமுள் ளெயிற்று வெண்பணிப் படங்களா யிரத்தினும் பரித்த பாரெலா மிடங்கொள்பூ தரப்புயத் திருத்தி யேதிலார் மடங்கலே றெனுமன வலியின் மாட்சியார். | 1.5.5 |
171 | மாக்கட னெடும்புவி வளைந்த வன்கலி நீக்கிய வெண்குடை நீழ லோம்புவோர் வீக்கிய கழலடி வேந்தர் பொன்முடி தாக்கிய மருச்செழுங் கமலத் தாளினார். | 1.5.6 |
172 | வரபதி யுலகெலாம் வாழ்த்து மக்கமா புரபதிக் கதிபதி யென்னும் பூபதி பரபதி யரசர்கள் பணிந் திறைஞ்சிய நரபதி யப்துல்லா வென்னு நாமத்தார். | 1.5.7 |
173 | செழுமழை முகிலென வமுதஞ் சிந்திட வழிகதிர் நபியென வகுத்த பேரொளி பொழிகரத் தப்துல்லா விடத்திற் பொங்கியே யெழிறரு திருநுத லிடத்தி லங்குமே. | 1.5.8 |
174 | அயிலுறை செழுங்கரத் தப்துல் லாவெனும் பெயரிய களிறுக்கோர் பிடியும் போலவ ருயிரென விருந்தசைந் தொசிந்த பூங்கொடி மயிலெனு மாமினா வென்னு மங்கையே. | 1.5.9 |
175 | இற்புகுந் தெழுமதி யிலங்கு மாமணி விற்புரு வக்கடை மின்க ணாயகம் பொற்பெலாம் பொதிந்தபொற் கொடிநற் பூவையர் கற்பெலாந் திரண்டுருக் கொண்ட கன்னியே. | 1.5.10 |
176 | அறத்தினுக் கில்லிட மருட்கோர் தாயகம் பொறுத்திடும் பொறுமையிற் பூமிக் கெண்மடங் குறைப்பெருங் குலத்தினுக் கொப்பி லாமணிச் சிறப்பினுக் குவமையில் லாத செல்வியே. | 1.5.11 |
177 | குணிப்பருங் குறைசியங் குலமென் றோங்கிய மணிப்பெருங் கடலிடை வளருஞ் செல்வமே தணிப்பிலா தெடுத்தெறி தரங்க மேனடுப் பணிப்படா தெழுந்தசெம் பவளக் கொம்பனார். | 1.5.12 |
178 | இத்தகைக் குலமயி லாமி னாவெனு முத்தவெண் ணகைக்கனி மொழியு மோகனச் சித்திர அப்துல்லா வென்னுஞ் செம்மலு மொத்தினி தமுதமுண் டுறையு நாளினில். | 1.5.13 |
179 | வேறு வீசு தெண்டிரைக் கடன்மலை யடங்கவெண் குடைக்கீ ழாசி லாதசிங் காசனத் திருந்தசிக் கந்தர் காசி னிக்கர சியற்றுதுல் கருனையின் கால மாசி லாக்கணக் கெட்டுநூற் றெண்பத்தோர் வருடம். | 1.5.14 |
180 | கரைத்த மின்றௌித் தெழுத்தெனச் சிறக்குமக் காவி னிரைத்த கார்க்குலந் திரண்டெனக் களிறுக ணெருங்கி யிரைத்த டர்ந்துமும் மதங்களை வாரிநின் றிறைத்து வரைக்கு லங்கள்போல் வந்ததற் கொருமுதல் வருடம். | 1.5.15 |
181 | திங்க ளாமிற சபுமுதற் றேதிவெள் ளியிராத் துங்க வார்கழன் முகம்மது பேரொளி துலங்கி யெங்க ணாயக ரப்துல்லா நுதலிடத் திருந்து மங்கை யாமினா வயிற்றினிற் றரித்தன வன்றே. | 1.5.16 |
182 | திருத்தும் பொன்னக ரமரரே திரண்டவா னவரே கருத்தி னுண்மகிழ்ந் தெவ்வையு மலங்கரித் திடுமின் வருத்த மென்றிலா முஹம்மதை யாமினா வயிற்றி லிருத்தி னேனென வுரைத்தன னியாவர்க்கு மிறையோன். | 1.5.17 |
183 | பரந்த வாய்க்கொடும் பாந்தளும் விடங்கொள் பஞ்சரமுங் கரிந்து பொங்கிய குழிகளுங் கனற்பொறி கதுவ வெரிந்து செந்நெருப் பொழுகிய நரகங்க ளேழும் விரைந்த வித்தடைத் திடுகவென் றனன்முதல் வேந்தன். | 1.5.18 |
184 | விற்கெ ழுமறு சொடுகுறு சந்தரம் விளங்கச் சொர்க்க வாயிலுந் திறந்தலங் கரித்தனர் துன்ப மிக்க வாரிபாழ் நரகங்க ளடைத்தனர் வானோர் கற்கு மாமறை முதலவன் விதித்தகட் டளைக்கே. | 1.5.19 |
185 | அந்தண் பொன்னக ரடங்கலு மலங்கரித் ததுவும் வெந்த பாழ்நர கங்களை யடைத்தபல் விதமுஞ் சந்த திண்புய முகம்மது நபிதரித் ததுவு மிந்த வாறுக ளனைத்தையு மறிந்திபு லீசு. | 1.5.20 |
186 | நடுங்கி வாயினீர் வறந்திட நாவுலர்ந் துடல மொடுங்கி யைம்பொறி மயக்குற நெஞ்செலா முடைந்து புடங்கொள் வங்கம தாய்நினை வுருகினன் புலம்பத் துடங்கி னானடிக் கடிபெரு மூச்சொடு சுழன்றே. | 1.5.21 |
187 | கரைவ னேங்குவன் மலங்குவன் கலங்குவன் கதறி யிரைவன் கன்னத்திற் கையைவைத் திருந்தெழுந் திருப்பன் றரையின் மேல்விழுந் தெனக்கிலை யினிச்சிங்கா சனமென் றுரைம றந்திடக் கிடந்தன னிருகணீ ரொழுக. | 1.5.22 |
188 | அறிவ ழிந்தமன் னவன்றனை மக்கள்வந் தடைந்து குறியுந் துன்பமும் வந்தவா றேதெனக் கூறி நிறையு மக்களோ டுறும்வர லாறெலா நிகழ்த்தி யுறையு மில்லிட மிவணிலை நமக்கென வுரைத்தான். | 1.5.23 |
189 | இந்த வாசகங் கேட்டலு மக்களெல் லோருந் தந்தை யேயிதற் கென்செய்வோ மெனத்தடு மாறிப் புந்திநொந்து நொந் தவரவர் திசைதிசை புகுந்தார் சிந்தை நொந்திபு லீசுவுந் திகைத்திருந் திடைந்தான். | 1.5.24 |
190 | தரித்தி டுமுதற் றிங்களிற் றரைபுக ழாத முரைப்ப ராமினா கனவினி லுன்றிரு வுதரத் திருக்குஞ் சந்ததி வலிமையை யுடையதிவ் வுலகத் தருக்க னொப்பல நாமமு கம்மதென் றகன்றார். | 1.5.25 |
191 | கருப்பந் திங்களி ரண்டினி லாமினா கனவின் மருப்பு குங்குழல் வல்லிநின் வயிற்றினின் மதலை யருப்பும் வீறுடை யவர்பெயர் முகம்மதென் றதிக விருப்ப மாயிது றீசுநன் னபிவிளம் பினரே. | 1.5.26 |
192 | இக்கெ னும்மொழி யாமினாக் கினிதுறத் திங்கள் புக்கு மூன்றினி னூகுநன் னபிமனப் பொலிவாய் மிக்க வுண்மையும் விளங்கிய வெற்றியு முடையோர் தக்க பேர்முகம் மதுவெனச் சாற்றிவிட் டகன்றார். | 1.5.27 |
193 | திங்க ணான்கினி லாமினா கனவினிற் றௌிவா யிங்கி தத்திபு றாகிநன் னபியியம் பினராற் சங்கை யாய்மிகு வரிசையும் பெருங்கொலுத் தனையும் பொங்கு வாழ்வினர் பெயர்முகம் மதுவெனப் போந்தே. | 1.5.28 |
194 | அம்பொற் கும்பத்தி னருவநீர் மஞ்சன மாடிச் செம்பொற் பட்டுடுத் தெறிகதி ரணியிழை திருத்திப் பம்பு மேகலை தரித்துமென் கரவளை பரித்துக் கம்ப லைச்சிலம் பணிந்தனர் பதங்கவின் பெறவே. | 1.5.29 |
195 | நெறித்த வார்குழ லிறுக்கிமென் மலர்பல நிறைத்துக் குறித்த வேலிணைக் கண்களி லஞ்சனங் கோட்டிச் செறித்த மான்மதஞ் சந்தனக் கலவையுந் திமிர்ந்தே யெறித்த நன்கதிர் விளக்கென வாமினா வெழுந்தார். | 1.5.30 |
196 | இனத்து ளாரெனுஞ் செழுமலர்க் கொடிநடு விடையே கனத்த மாமணிக் கொம்பென நடந்துகஃ பாவின் மனத்தி ருக்கற வலஞ்செய்து வாயிலில் வந்து நினைத்தி டும்பொரு டருகெனப் போற்றினர் நிறைந்தே. | 1.5.31 |
197 | வண்டு வாழ்குழன் மடந்தையர் திரண்டுவாழ்த் தெடுப்பக் கண்டு மென்கொடி யாமினா தாமரைக் காலின் முண்ட கச்செழு மலர்சொரி தலைமுகங் கவிழத் தெண்ட னிட்டது புத்தென வுறைந்ததே வதையே. | 1.5.32 |
198 | அஞ்ச லித்தது புத்தென மனத்ததி சயித்து மஞ்சு வார்குழ லாமினா பயந்துமெய் வருந்திக் கஞ்ச மின்னனார் கணத்துடன் வாயிலைக் கடந்தே யின்சொ னன்குலக் கிளியென மனையில்வந் திருந்தார். | 1.5.23 |
199 | தெரியுந் திங்களைந் தினிலிசு மாயில்செப் பினரா லுரிய மென்மயி லேநின துதரத்தி லுறைந்தோர் தரிய லர்க்கிடி யாயடுத் தவர்க்கொரு தருவாய் வரிசை யுற்றவர் பெயர்முகம் மதுவென வகுத்தே. | 1.5.34 |
200 | ஆறு திங்களில் வந்தமூ சாநபி யழகாய்க் கூறு மென்கரும் பேநின்றன் வயிற்றுறு குழந்தை வீறு பெற்றிடுந் தலைமையும் பெரும்பத வியையு மாறி லாதவர் பெயரிடு முகம்மதென் றுரைத்தார். | 1.5.35 |
201 | சினவு வேற்கரத் தப்துல்லா வெனுமொரு சிங்க மனைவி யாகிய ஆமினா வெனுங்குல மடமா னினமு மாயமும் வாழ்த்திடக் கருப்பமு மிலங்கக் கனவு கண்டக மகிழ்ந்தினி திருக்குமக் காலம். | 1.5.36 |
202 | மக்க நன்னக ரப்துல்முத் தலிபெனு மன்ன ரக்க மன்னமன் னப்துல்லா தமையழைத் திருத்தித் தக்க புத்தியு முறைமையுந் தொழிலையுஞ் சாற்றி யொக்கல் கூட்டுறப் புறநகர்க் கெழுகவென் றுரைத்தார். | 1.5.37 |
203 | தந்தை கூறிட அப்துல்லா மனந்தறு காமன் மந்திர வாளெடுத் தினிதுற விசித்தனர் மருங்கி லிந்திர வில்லென வில்லெடுத் தொருகையி லேந்திக் கந்து கங்கொணர் கென்றுகட் டுரைத்தனர் கடிதின். | 1.5.38 |
204 | பாட லத்தின்மேற் கொண்டுறு தனிற்பரி வாரங் கூடு கோளரித் திரளென வரநெறி குறுகிக் காடுங் கானமுங் கடந்துசெந் தேம்பொழிற் கனிசூழ் நாட டைந்துபோய்ப் புகுந்தனர் மதீனமா நகரில் | 1.5.39 |
205 | மதினத் தின்னுறை ரசவருக் கங்களு மதினப் பதிய டுத்தவூர்ச் சரக்கையுங் கொண்டுபந் தனமாக் கதிர்கொண் மாடத்திற் கட்டிவைத் தவரவர் கரத்திற் புதிய வாணிபத் தலைவிலைக் கீந்தனர் பொருளை. | 1.5.40 |
206 | வாணி பத்தொழி லனைத்தையு முடித்துமன் னவருங் காணு நாட்சில விருந்துதன் பதிவரக் கருதிப் பூண ணிந்தழ குறுமிளை யவர்புடை சூழச் சேண டைந்தபு வாவெனுந் தலத்தினைச் சேர்ந்தார். | 1.5.41 |
207 | ஆதி கற்பனை யூழ்விதிப் பயனும்வந் தடைந்து போது நாட்களு நாழிகைக் கணக்கையும் போக்கி நீதி மன்னவ னப்துல்லா தனையறி நினைவாய்ச் சோதி மென்முக மிலங்கிடத் துயில்வபோன் றிறந்தார். | 1.5.42 |
208 | கூடிச் சூழ்ந்தவர் விதிப்பய னெனக்குலை குலைந்து வாடி மன்னனை யெழில்பெற மணத்துட னடக்கிப் பாடி யூரபு வாவைவிட் டகன்றுபோய்ப் பதியை நாடி வந்தவ ராமினாக் கிவையெலா நவின்றார். | 1.5.43 |
209 | மாற்றங் கேட்டலு மடமயின் மனமுடைந் தலறித் தோற்று மாமழை சொரிந்தெனக் கண்ணினீர் சொரியப் போற்றுங் காழகிற் புகைக்குழ னிலம்புரண் டசையக் கோற்றொ டிக்கரக் காந்தடா மரைமுகங் குழைக்க. | 1.5.44 |
210 | வருந்தி நொந்தழு தாமினா விடைதலும் வளைந்து திருந்தி ழைக்கொடி மடவிய ரிரங்குத றிரண்முத் திருந்த சூல்வலம் புரியினைச் சூழ்ந்தசங் கினங்க ளிரைந்தி ரங்குவ போன்றன வெங்கணு நிறைந்தே. | 1.5.45 |
211 | சலித்து விம்மிய மயிலினைக் கண்டுமெய் தளர வலித்த தோபகை விதிகொலோ மகப்பெறும் பலனோ பலித்த தேதென வறிகிலோ மெனப்பதை பதைத்தே யொலித்தய் யோவென விரங்கின ரூரினி லுளரே. | 1.5.46 |
212 | உடுத்த பூழியிற் புதைமணி யெனவுட லொடுங்கி வடித்த கண்ணினீ ரொழுகிட விருந்தபொன் மயிலை யடுத்து வந்திருந் தன்புட னப்துல்முத் தலிபு தொடுத்த துன்பங்க ளாற்றிநல் வழிபல சொன்னார். | 1.5.47 |
213 | இனத்து ளார்சொலு நல்வழிக் குருகிநெஞ் சிடைந்து நினைத்த பற்பல துன்பமு மகற்றிநீ ணிலத்தி லனைத்தை யும்விதித் தவன்செய லினையுமுற் றறிந்து மனத்தி னிற்றௌி வாகினர் குலக்கொடி மயிலே. | 1.5.48 |
214 | தவிசி ருந்துநன் னெறிமுறை நடத்துதா வூது நபியுந் திங்களோ ரேழினிற் கனவினி னவின்றா ரவியுங் காலமன் றாட்டத்துக் குரியவ ரானோர் புவியி னிற்பெயர் முகம்மதென் றிடுமெனப் போந்தே. | 1.5.49 |
215 | நலங்கொ டிங்களோ ரெட்டினில் சுலையுமா னபிவந் திலங்கு பூணணி மயிலனீர் நின்வயிற் றிருந்தோர் பெலன்கெ ழுமது னான்கிளைப் பேரொளி நபியாய்த் துலங்க வந்தவர் பெயர்முகம் மதுவெனச் சொன்னார். | 1.5.50 |
216 | மாத மொன்பதி லாமினா கனவினின் மதித்தே வேத நான்மறை நேர்வழிக் குரியவர் விளங்கக் கோதை யேபெறின் முகம்மது வெனப்பெயர் கூறென் றாதி நாய்கன் வரிசையீ சாநபி யறைந்தார். | 1.5.51 |
217 | ஈத லாலிமை யவர்தின மிடைவிடுத் திலராய்ப் போது சேர்குழ லாமினா கனவினிற் போந்தே யதி தூதுவர் முகம்மது பெயரென வ திக நீதி யானமா ராயமே பெறநிகழ்த் தினரால். | 1.5.52 |
218 | என்றும் வானவ ரிசைத்திடுங் கனவெலா மெடுத்தும் வென்றி நன்னபி மார்சொலுங் கனவெலாம் விரித்து மன்ற லங்குழ லாமினா படிப்படி வகையா நன்றி தேர்ந்தசொற் றாயர்க்குத் தினந்தொறு நவின்றார். | 1.5.53 |
219 | பெற்ற தாயருங் கனவினின் பெற்றியைப் பிரித்தே யுற்ற பேரொடு மனத்தொடுந் தௌிந்தறிந் தோர்ந்து சொற்ற தன்மகட் குறிப்பெலாங் காண்குறத் துணிந்து குற்ற மின்றிய முகம்மதே பெயரெனக் குறித்தாள். | 1.5.54 |
220 | செறிந்த வார்குழ லாமினா வுரைத்தசெய் தியைக்கேட் டறிந்து தாயதற் கெதிர்மொழி கொடுத்தலு மாராய்ந் துறைந்த வல்லிருட் சீத்தெறி மதியென வோங்கி நிறைந்த பேரொளி முகமலர் தரசபா நிகழ்த்தும். | 1.5.55 |
221 | திரிந்த பாலெனச் செறுத்துப்பண் ணேழையுஞ் சினந்து விரிந்த தெண்டிரைக் கடலிடை யமுதென விளங்கிச் சொரிந்த தேன்மொழி யாமினா வயிற்றினிற் சூலா யிருந்த நாளெலாங் கனவலா லொழிந்தநா ளிலையே | 1.5.56 |
222 | உள்ள கங்குளிர்ந் தருமறை மூன்றையு முணர்ந்தோர் வள்ள லாகிய அப்துல்லா வயிற்றினில் வடிவாய்ப் பிள்ளை யொன்றுதோன் றிடுமுகம் மதுவெனும் பெயரி னெள்ள லின்றிய வுண்மைநன் னபியென விசைத்தார். | 1.5.57 |
223 | சொரியும் பூந்துகட் டுடவைசூழ் சாமினிற் றோன்ற லரிவை தன்னகத் தறிவினுந் தேர்ந்துணர்ந் தறிந்து தெரியக் கூறிய பெரியவர் சொல்லினுந் தௌிந்து வரிசை நேருமக் காவினில் விரைவினில் வந்தாள். | 1.5.58 |
224 | வந்து நல்வழிக் குரியவ ரிருக்குமக் காவிற் சந்த னப்புய னப்துல்லா தனைமணம் புரியச் சிந்தை நேர்ந்தன ளவ்வுரை கேட்டுளந் திடுக்கிட் டிந்த வூருளர் மிகுதிபேர் மணத்தினுக் கிசைந்தார். | 1.5.59 |
225 | எனக்கு னக்கென மடந்தையர் மணத்தினுக் கிகலத் தனக்கு நேரிலா னெழுதிய படிதனி முடிந்து வனக்க ருங்குழ லாமினா வெனுமட மானைச் சினக்கும் வேற்கரத் தப்துல்லா மணத்தொடுஞ் சேர்ந்தார். | 1.5.60 |
226 | அந்த வாறறிந் தரிவைய ரிந்நக ரனைத்து மிந்து வாணுத லாமினா மனைவெறுத் திருந்தார் கந்த மென்குழல் கருப்புமு முதிர்ந்தன காலம் வெந்து வானவர் பிறரிலை யென்கொலோ விளைவே. | 1.5.61 |
227 | மண்ண ருந்திலள் புளிப்பையும் விரும்பிலள் வயினோ யுண்ணி ரந்தில மெய்பல வருந்தில வுதரக் கண்ணி ருந்தபூப் பொன்றுமே கண்டில கனிமென் பண்ணி ருந்தவாய் வெளுத்தில பலன்பெறும் படியே. | 1.5.62 |
228 | சிறுத்த மெல்லிடை பருத்திருந் திலதிரு வுதரம் பொறுத்து வீங்கில வுந்திமேற் புடைத்தில பொருப்புங் கறுத்திருந்தில பசுநரம் பெழுந்தில கவின்கள் வெறுத்தி ருந்தில கருப்பமென் றழகுறும் விதமே. | 1.5.63 |
229 | என்றும் பற்பல மொழிந்துச பாசலித் திருப்ப மன்ற லங்குழ லாமினா கருப்பமும் வலியு மின்று தோன்றுவ தெனவெடுத் தியம்பின ரிலங்கும் வென்றி வேல்விழி மடந்தையர்க் கிவைசொலி விடுத்தார். | 1.5.64 |
230 | உரைத்த வாசகங் கேட்டலு மந்நக ருறைவோ ரிரைத்த டங்கலு மொருமொழிப் படவெடுத் திசையா வரைத்த னிக்கொடி யாமினா மனையினின் மறந்துங் கரைத்த லாயினும் வருவதில் லெனக்கழ றினரே. | 1.5.65 |
231 | உற்ற வாய்மையைக் கேட்டலு மாமினா வுலைந்து குற்ற மேதுநம் மிடத்தென மனத்தினிற் குறித்துப் பெற்ற சூல்வலி யடிக்கடி பெரிதெனப் பதறி வெற்றி வாட்கரத் தப்துல்முத் தலிபுக்காள் விடுத்தார். | 1.5.66 |
232 | சருவு வேல்விழி மடந்தையர் விடுத்தவர் சாற்றக் குரிசில் கேட்டவ ரவர்கெல்லாம் வகைவகை கூறி வருக வென்றலுங் கொடியிடைப் பிடிநடை மடவா ரொருவ ரும்மவண் புகுவதில் லெனமறுத் துரைத்தார். | 1.5.67 |
233 | மஞ்சு வாழ்குழ லாமினா வுரைத்தது மறுத்தா ரின்சொற் கூறிநா மழைக்கவு மனமிரங் கிலரென் றஞ்சி யுள்ளகம் புழுங்கிநின் றப்துல்முத் தலிபு தஞ்ச மீதெனக் கஃபத்துல் லாதனைச் சார்ந்தார். | 1.5.68 |
234 | வடிவி ருந்தொளிர் கஃபத்துல் லாதனை வலமாய்க் கடிதிற் றுன்புற வருங்கரு மாரியின் களையாற் கொடியி டைப்பர தாபமும் வருத்தமுங் கூறி நெடிது யிர்த்தயர்ந் திரந்துகொண் டிருக்குமந் நேரம். | 1.5.69 |
235 | வேறு அரியமெய்ப் பொருளா யளவிடற் கரியோ னருளின னமரர்கள் சுவர்க்கத் தெரிவையர் பறவைக் குலங்கண்மற் றெவையுஞ் செழும்பொழிற் செகதலத் திறங்கி வரிஞிமி றுதறிக் கருங்குழன் முடித்த மடக்கொடி ஆமினா மனையி னிரைநிரை செறிந்தங் கவருரை மறாது நின்றிடும் பணிவிடைக் கெனவே. | 1.5.70 |
236 | கருவினிற் றோன்றா தொளிவி லுருவாய்க் கண்ணிமைத் துண்டுறங் காத பெருவடி வழகாய்க் குழுவுடன் றிரண்டு பெரியவ னுரைமறா தெழுந்து விரிகதிர்க் ககனம் புடவிமட் டொழுங்காய் விண்ணவ ரெண்ணிறந் தனையோ ரருவரை யனையா ருருவமுஞ் சிறிதா யாமினா திருமனை சூழ்ந்தார். | 1.5.71 |
237 | தேன்பெருக் கொழுகி வழிதருங் கனிகள் சிதறிடுஞ் சோலைவாய்த் தௌிந்த வானதி மூழ்கித் துகிலெடுத் துடுத்து வளைபணித் தொகையெலா மணிந்து கான்மலர் முடித்துக் கடுவரி வடிவேற் கண்களி லஞ்சனங் குலவச் சூன்முதி ராமி னாமனை யிடத்திற் சூழ்ந்தனர் விண்ணவர் மகளிர். | 1.5.72 |
238 | மறுவறுத் திருந்த நிறைந்தபூ ரணமா மதிக்குலந் திரண்டுவந் ததுவோ வுறைதரு மமுதத் திரளைக ளுருவா யொழுங்குட னெழுந்திடுந் திரளோ கறைபடாச் சுவனக் காட்சிவாழ் வனைத்துங் கலந்துட னிலங்கிவந் ததுவோ குறைபடாச் சுவனத் தருவினி லுதித்த கொழுங்கதிர்ச் செழுங்கனிக் குலமோ. | 1.5.73 |
239 | அணித்துலைக் கனலி லுருக்கிடா தொளிரு மாயிரங் கோடிமாற் றெனவுங் கணித்திடாப் பசும்பொ னெடுத்தெடுத் தமைத்த கவின்குலங் கூண்டெழுங் கணமோ மணிக்கதி ரிழைத்துத் திரட்டிவைத் துருவ வடிவமைத் தெழுந்திடுங் குழுவோ துணித்துமின் குலங்கண் மறைபடா தெழுந்த தொகுதியோ வெனவறி கிலமால். | 1.5.74 |
240 | இருட்டடை கிடக்குங் கருங்குழற் பின்ன லெழுபதி னாயிரமி லங்க விரித்தபொன் னிழைப்பூந் துகிலுமே கலையும் விட்டொளிர் வீசிடத் துலங்கத் தரித்தமுத் தார முடுக்குல மனைத்துந் தான்குடி யிருந்தெனத் தயங்கக் கரித்தகண் ணிமையா முலைக்குவ டசையாக் கன்னியர் திரண்டிருந் தனாரால். | 1.5.75 |
241 | பண்ணமைத் தீஞ்சொ லரம்பையர் மேனிப் பரிமளந் தெருவெலாங் கமழ விண்ணகத் திரவிக் கதிரொளி மணிகள் விடுவெயில் விழுதுவிட் டொழுகத் தண்ணகைத் தரளக் கதிரிரு டுணிப்பத் தரையெலாம் பொன்மைபோர்த் திருப்ப மண்ணகத் திருந்த வாமினா மனையை வானவர் பதியென லாமால். | 1.5.76 |
242 | பறவைக ளனைத்து மேவலின் படியே படியினு மந்தர மனைத்து நிறைதரப் பெருக வதிலொரு வெண்பு ணித்திலக் கதிர்கள் கான்றொழுக வுறைதரு மாமி னாதிரு மனையி னுட்புகுந் தெதிர்வரு வதுகண் டறைதர மனமும் பயந்திட வொதுங்கி யஞ்சிநின் றதிசயித் தனரே. | 1.5.77 |
243 | வருந்திநொந் திருந்த வாமினா திருமுன் வந்துநின் றழகுறும் வெண்பு ளிருந்தவெண் சிறையை விரித்தொளி சிறந்தே யிலங்கிட வீசிய காற்றாற் பொருந்திய சரீர வேர்வையுந் தீர்ந்து புளகெழச் சிலிர்த்தன ரோமந் திருந்திழை மனத்துட் பயங்கர மகன்று தேகமுங் குளிர்ந்தன வன்றே. | 1.5.78 |
244 | அண்டரி லொருவர் மரகதக் கிண்ணத் தமுதினை யேந்திவந் தடுத்தக் கொண்டவர் கொடுப்பக் கூறுலீன் வாங்கிக் கொடியிடை மடமயிற் கீய முண்டகக் கரத்தாற் றாங்கியே பருக முதிர்பர தாபமு நீங்கிக் கண்டெனு மொழியார் கருப்பநோ யகன்று கலக்கமுந் தௌிந்தன ரன்றே. | 1.5.79 |
245 | பொன்னொளிர் கவினு முறக்குழைத் தெழுது பூந்துகில் வெண்ணிறங் கவின மின்னொளி கரப்பக் கதிர்விடுங் கலையை விரைந்தொரு தட்டினி லேந்திப் பன்னிய வமரர் தொகையினி லொருவர் பரிவுடன் கொணர்ந்ததை வாங்கி யன்னமோ மயிலோ வெனுமொரு மடமா னாமினா திருக்கையி லீய்ந்தார். | 1.5.80 |
246 | செவ்விவீற் றிருந்து முகமதி யிலங்குந் திருந்திழை ஆசியா தமையு மவ்வலங் குழலார் மறியுமென் றுரைக்கு மயிலையு மரம்பையர் தமையுங் கவ்வையங் கடல்சூழ் புடவியிற் சிறந்த காட்சி சேர் மக்கமா நகரி னவ்விவேல் விழியா ராமினா விருக்கு நறைமனை புகவிறை யுரைத்தான். | 1.5.81 |
247 | இறையவ னுரைப்பச் சுவனமா மடவா ரெங்கணும் பரந்தெழு மொழுங்கு மறியமு மழகு பழுத்தொளி ததும்பு மானனா ராசியா தாமு நிறைமதி யிரண்டு வானகத் திழிந்து நிலத்திடை யுடுவொடுந் திரண்டே யறைகழல் சிலம்ப வருவபோல் வந்தங் காமினா திருமனை புகுந்தார். | 1.5.82 |
248 | படித்தலம் புகலு மாமினா வலது பாரிசத் தாசியா தாமும் வடித்ததெள் ளமிர்த மெனுமொழிக் குதலை மறியமு மிடதுபாரி சத்தி லடுத்தவப் பொழுதி லரம்பையர் சிலர்வந் தணிமுழந் தாடுடை கணைக்கால் பிடித்தடி வருடி நின்றனர் மனையும் பேரொளி பிறங்கின வன்றே. | 1.5.83 |
249 | மடந்தையு மகப்பே றடுத்திடுஞ் சமயம் வானவர் குழுவினை நீந்திக் கடந்துவந் தொருவர் நின்றன ரவர்செங் கரத்தினிற் கிண்ணமொன் றேந்தி யிடங்கொளா துறைந்த கூறுலீன் களிலோ ரேந்திழை கடிதினில் வாங்கி யடர்ந்தில்லம் புகுந்து கொடுப்பதைப் பருகி யாமினா மகிழ்ந்தன ரகமே. | 1.5.84 |
250 | பானகம் பருக வொளிவும்வந் திறங்கிப் பகலவன் கதிரெனப் பரப்ப வானவர் மகளிர் மருத்துவம் புகுத மறியமு மாசியா தாமுந் தேனவிழ் பதுமச் செழுங்கரங் கொடுத்துச் சேர்ந்தணைந் தருகுறச் சிறந்த கானமர் குழலா யஞ்சலென் றுரைப்பக் கனிந்திள கினகருப் பமுமே. | 1.5.85 |
251 | கோதறப் பழுத்து மதுரமே கனிந்த கொவ்வைவா யரம்பையர் வாழ்த்தித் தீதற நெருங்கி யேவல்செய் திருப்பச் செழுங்கம லாசனத் திருந்த மாதருக் கரசி யாமினா வுதர மனையிடத் திருந்துமா நிலத்தி லாதரம் பெருக நல்வழிப் பொருளா யகுமது தோன்றின ரன்றே. | 1.5.86 |
252 | கிடந்தொளி பரப்பி வாசங்கொப் பளித்துக் கிளர்கிபு லாவைமுன் னோக்கி யிடங்கொளந் தரநேர் சிரசினை யுயர்த்தி யெழில்பெறச் சுசூதுசெய் திணைத்தாட் டிடன்பெற மடித்துக் குறியிடக் கையாற் சேர்த்தொளிர் வலக்கைகான் மேல்வைத் துடனணி கலிமா விரலினை யுயர்த்தி யுதித்தனர் முகம்மது நபியே. | 1.5.87 |
253 | சிரசினி னெய்தோய்த் திருவிழிக் கருமை சிறந்திடக் கொப்புளுங் கொயலாய் மருவுசுன் னத்துஞ் செய்யலாய்த் துடக்கின் வருங்குறி யொன்றுமில் லாதாய்ப் பரவுகஸ் தூரி மனையெலா நிறைந்த பரிமளங் கமகம கமெனப் பெருகிய வொளிவு வானமட்டு லவப் பிறந்தனர் முகம்மது நபியே. | 1.5.88 |
154 | செம்மையங் கோட்டுக் கடகரிக் கலகந் தீர்ந்தபி னைம்பதா நாளி லம்மதி மாசத் தொகையினில் றபீயு லவ்வலிற் பனிரண்டாந் தேதி யெம்மனைக் கும்பே றெனவரும் பொருளா யிசைத்திடுந் திங்களி ராவின் மும்மையென் றுரைக்கும் புவனமும் புரக்க முகம்மது நபிபிறந் தனரே. | 1.5.89 |
255 | பூதலத் தரசு பதியென வுதித்த புகழ்பெறு மக்கமா நகரிற் சீதவொண் கதிர்சேர் கஃபத்துல் லாவின் றிசையினில் வடகிழக் காக வேதமொன் றணுகாச் செமுறத்தி லுஸ்தா வெனுமொரு தலத்தினி னடுவே மாதவ ரபித்தா லிபுதிரு மனையின் முகம்மது நபிபிறந் தனரே. | 1.5.90 |
256 | நெறிநிலை திரியா மருண்மத மிகுந்து நெடுநில மெங்கணும் பரந்து துறவறந் தவறி யில்லற மடிந்து சுடரிலா மனையது போலக் குறைபடுங் கால மிருளெனுங் குபிரின் குலமறுத் தறநெறி விளக்க மறுவிலா தெழுந்த முழுமதி போல முகம்மது நபிபிறந் தனரே. | 1.5.91 |
257 | பானுவின் கதிரா லிடருறுங் காலம் படர்தரு தருநிழ லெனலா யீனமுங் கொலையும் விளைத்திடும் பவநோ யிடர்தவிர்த் திடுமரு மருந்தாய்த் தீனெனும் பயிர்க்கோர் செழுமழை யெனலாய்க் குறைசியிற் றிலதமே யெனலாய் மானிலந் தனக்கோர் மணிவிளக் கெனலாய் முகம்மது நபிபிறந் தனரே. | 15.92 |
258 | செங்கதிர் பரப்பி யுலகெலாம் விளக்கித் திரிதின கரனும்வெண் ணமுதந் தங்கிய கிரணச் சசியுமந் தரத்திற் றவழ்தரு முடுக்குல மனைத்தும் பொங்கொளி யெவையுஞ் சுவனநா டனைத்தும் பூதலம் விசும்புமற் றனவு மிங்கெழின் முகம்ம தொளிவினி லென்றா லிவர்க்கெவை யுவமைசொல் லுவதே. | 1.5.93 |
259 | மகிதலம் புகழீ சாநபி பாரில் வந்தநாட் டொடுத்திடை விடாது பகுமத மிலையென் றாறு நூறாண்டு பாரிசுக் காரர்கள் வணங்கும் புகையுடன் கெழுமிப் பொறிபல தெரிப்பப் புரிந்தெழு மக்கினிக் கொழுந்து திகைதொறுந் தெரிய வெரிந்தசெந் நெருப்புத் தேய்ந்துநூந் தழிந்தன வன்றே. | 1.5.94 |
260 | படியிடை புடைப்பப் பெருக்கெடுத் ததிரப் பாயலைச் சுருட்டிவிட் டெறிய விடுகடல் சாவா வெனும்பதி யிடத்தில் வெறுந்தரை யாயின வறந்து குடிலமட் டோங்கி மஞ்சடை கிடக்குங் கொத்தள மொருபதி னான்கு மிடிபட வீழ்ந்து சேருவா னகர மெங்கணுங் கலங்கிய தன்றே. | 1.5.95 |
261 | சிலையெடுத் துருவாய் வைத்தபுத் தனைத்துஞ் சிரசுகீட் படமுகங் கவிழ்த்த சலமதி லிபுலீ சியற்றிய சிங்கா சனமுமன் றிடிந்தன சயித்தான் குலமுமன் றொதுங்கி வானகம் புகாமற் கூண்டு நக்கேத்திர மெரிந்து நிலமிசை வீழ்ந்த வினுஞ்சில புதுமை நிகழ்த்துதற் கரியதன் றிரவே. | 1.5.96 |
262 | சிறந்தநன் மதலை தனைவிரைந் தெடுப்பத் தெரிவையர் மனத்தினி னினைப்ப மறந்திகழ் விழியார் தொடத்தகா தென்றன் முகம்மதை விரைவினி லேந்தி நிறந்திகழ் சுவனப் பதியினிற் கொடுவம் மென்றன னெடியவ னதனா லறந்திக ழாமி னாதிரு மனைபுக் கடுத்தவர் பிள்ளையை யெடுத்தார். | 1.5.97 |
263 | அமரருக் கிறைவன் சபுறயீல் வரிசை யகுமதை யெடுத்தினி தேந்தித் தமருடன் சுவனப் பதியினிற் கொடுபோய்ச் சலநதி தொறுமுழு காட்டி யிமைதிறந் திருகண் மையினை யெழுதி யெண்ணெயிட் டமிர்தமு மூட்டிச் சுமைதர வாசந் திகழ்த்தியெண் டிசையுஞ் சுற்றியே சிலமொழி பகர்வார். | 1.5.98 |
264 | ஆதிநா யகன்றன் றிருநபி யிறசூ லாமிவர் தங்கலி மாவைப் பூதலத் துறைந்த படைப்பெவை யவையும் போற்றுதல் செய்யவும் வேண்டு மீதலா லமர ரிவர்கலி மாவுக் கிசைந்தன ரென்பது மிசைத்துச் சூதர மொழியா ராமினா விடத்திற் றோன்றலைக் கொடுத்தகன் றனரே. | 1.5.99 |
265 | அந்தர மவனி கடன்மலை யெழுதீ வகத்தினு மெண்டிசை முழுதுஞ் சுந்தர வதன முகம்மதைக் கொடுபோய்ச் சுற்றியெங் கணும்பெயர் விளக்கிச் சந்தமென் முகத்தா மரைமலர் குளிரத் தடஞ்சிறை வானவர் திரண்டு வந்தது மாமி னாதிரு மனையில் வைத்தது மொருநொடிப் பொழுதே. | 1.5.100 |
266 | வள்ளலென் றுதவிப் பெயர்நிலை நிறுத்தி வளந்தரு புகழ்புல் காசீ முள்ளக நிறைந்த செம்மலர்ப் பதந்தொட் டொளிர்பெறு மிணைவிழிக் கேற்றி விள்ளரும் பவளம் விரிந்தன கனிவாய் விளங்கிட வாழ்த்தெடுத் துவந்து தெள்ளமு தனைய முகம்மது நபியைச் சபாதிரு மடிமிசைக் கொண்டார். | 1.5.101 |
267 | மலர்தரு கரத்தா லேந்தியே மடியில் வைத்தினி திருக்குமந் நேர மலர்தரு பவள வாயிதழ் திறந்தே யழுதனர் முகம்மது நபியு முலகமும் விசும்பு நிறைதரப் பொருந்து முடையவன் சத்தமுண் டான திலகிய கமல முகமலர் சபாவுக் கிரகுமத்துண் டாகவென் றிசைந்தே. | 1.5.102 |
268 | சத்தமுண் டாகிக் கேட்டவப் பொழுதே சபாவெனு மடமயி றனக்குப் பத்திவிட் டொளிரு றூமிராச் சியத்துப் பதியின்மா ளிகையெலாந் தெரிந்து மித்திர னெழுந்த குணதிசை தொடுத்து வீழ்தரு குடதிசை தொடுத்துச் சித்திரம் பெறவே யிருவிழிக் கெதிரே தெரிதரச் சிறந்தன வன்றே. | 1.5.103 |
269 | வரியளி குடைந்து தண்ணறா வருந்து மலர்ப்புய னப்துல் முத்தலிபு கருதிய வரங்கேட் டிருந்துநெஞ் சுருகுங் காலையிற் ககுபத்துல் லாவி னிரைநிரை செறிந்த புத்துக ளனைத்து நெட்டுயிர்ப் பொடுகலைந் தலைந்து விரைவினி லோடிக் காவத வழிக்கு வேறுவே றாய்க்கிடந் ததுவே. | 1.5.104 |
270 | பானலங் கடந்து சேலெனப் பிறழ்ந்து பரந்துசெவ் வரிக்கொடி யோடி மான்மருள் விழியா ராமினா விருந்த வளமனைத் திசையினை நோக்கி நானிலம் புகலுங் ககுபத்துல் லாவி னாலுமூ லையுமொரு நெறியாய்த் தூநறை கமழ வொளிதிகழ் தரவே சுசூதுசெய் தெழுந்தன வன்றே. | 1.5.105 |
271 | இறையவ னேவ விண்ணவர் கரத்தா லியற்றிய மணிமதிட் ககுபா மறைபடா தெவர்க்குங் கேட்பன வாக வாய்திறந் தோதுவ போன்று குறைபடா வடிவும் பெருமையும் பெற்ற கொற்றவ னென்றனை யின்றே நிறைதரப் புனித மாக்கினா னென்ன நிகழ்த்திய தொருமொழி யன்றே. | 1.5.106 |
272 | இரவினிற் றனித்தங் கிருந்தகா லையினி லியற்றிய புத்துக ளனைத்தும் பரவியே சிதறக் கண்டுமங் ககுபாப் பண்புறச் சுசூதுசெய் தியல்பா விரைவினின் மொழிந்த வார்த்தையுங் கேட்டு வெருவியே யப்துல்முத் தலிபு முருகுகொப் பிளிக்கு மாமினா மனையின் முழுமணி வாயில்வந் தடுத்தார். | 1.5.107 |
273 | தரையினிற் பரந்த குபிரிருட் குலமுஞ் சாற்றிய கலியிருட் குலமும் வரைவிலா தொடுங்க முகம்மது நபியிம் மானிலத் துதித்தன ரென்றே கரையிலா வுவகை யாநந்த வெள்ளக் கடலிடை குளித்துறக் களித்து விரைவினிற் றிமிரக் கடற்பகை துறந்து வெய்யவன் கதிர்கள்விட் டெழுந்தான். | 1.5.108 |
274 | விடிந்தவப் பொழுதி லப்துல்முத் தலிபு விரைவினி லாமினா வென்னு மடந்தையைக் கூவி வருகவென் றுரைப்ப மடமயிற் பெடையென வெழுந்து நடந்தெதிர் வரக்கண் டம்மநின் னுதலி னலங்கிளர் பேரொளி யொன்றுண் டிடந்திகழ்ந் திலங்கக் காண்கிலே னென்ன வீன்றனன் மகவென விசைத்தார். | 1.5.109 |
275 | வஞ்சிமென் கொடியின் முகமலர்க் கவினு மருங்கினில் விசித்தபட் டுடையுங் கஞ்சமென் மலர்த்தா ணிலம்புடைப் பெயர்வுங் கமழ்தரு மெய்யினிற் குறியும் பிஞ்சுநன் னுதலுங் கண்டுளத் தடக்கிப் பெற்றவா றென்கொலென் றெண்ணிக் கொஞ்சுமென் மொழியீர் மதலையைக் கொணர்கென் றுரைத்தனர் குளிர்மழைக் கொடையார். | 1.5.110 |
276 | கூறிய மொழிகேட் டாமினா வெனது குமரனை மூன்றுநாள் வரைக்கும் வேறொரு வருக்குங் காணொணா தெனவே விண்ணவ ருரைத்தன ரென்றெ யூறிய மதுர வாயிதழ் திறந்தே யோதின ரப்துல்முத் தலிபு சீறினர் புருவ முரிதர விருகண் டீப்பொறி தெறித்திடச் சிவந்தே. | 1.5.111 |
277 | சினந்தமா துலனைக் கண்டுளம் பதறிச் சேயிழை யாமினா திகைத்துக் கனந்தரு கொடையா யரசர்நா யகமே கருதலர்க் கசனியே நுந்த மனந்தனிற் சினமென் மனையுநும் மனையே மகவுநும் மகவினின் மகவே யினந்தரும் பலன்போ லெழுந்தசந் ததியே யெடுமிலம் புகுமென விசைத்தார். | 1.5.112 |
278 | மருமலர் செறிந்து வண்டுகண் படுக்கு மஞ்செனுங் கருங்குழன் மடந்தை தருமுரை கேட்டு வெகுளியைப் போக்கிச் சசிமுக மலர்ந்தகங் குளிர்ந்து பருதியொத் திலங்கு மாளிகை புகப்போய்ப் பார்த்தனர் வாயிலு ளொருவ ருருவின கருவி கரத்தினி லேந்தி யுறுக்கிட வெருக்கொடு மீண்டார். | 1.5.113 |
279 | மீண்டனர் பதறிக் காறடு மாறி விளைந்திடும் பயனையோ ராம லாண்டகை யிவனார் நம்மனை தனைவந் தடுப்பனோ தகாதென வெண்ணிப் பூண்டநம் மினத்தா ரனைவர்க்கு முரைத்துப் போக்குவ மிவனையா மென்னத் தூண்டியே நடந்து வாயிலைக் கடந்தார் துன்பமுற் றப்துல்முத் தலிபு. | 1.5.114 |
280 | காரண மனைத்தும் வௌிப்படா தமைக்குங் காலமென் றறிந்துண ராம லூரவ ரெவர்க்கு முரைத்திவண் புகவென் றுளத்தினி லெண்ணிய காலை பாரிடத் தெறும்பீ றாயிப முதலாப் பகுத்தமைத் தவன்விதிப் படியா லீரமுற் றுணங்கி நாவழங் காம லெழுதின மில்லம்புக் கிருந்தார். | 1.5.115 |
281 | சிலைநுதற் கயற்க ணாமினா வென்னுஞ் செவ்விபூத் திருந்தபொன் மடந்தை மலர்தலை யுலகிற் சுருதியை விளக்கு முகம்மது நபிநயி னாரை யிலகிய கமலக் கரத்தினி லேந்தி யிருவிழி குளிர்தர நோக்கிப் பலகலை யறிவுங் கொடுப்பபோ லெழுநாட் பான்முலை கொடுத்தன ரன்றே. | 1.5.116 |
282 | மின்னவிர் சுவன வானவர் கூண்டு விளங்கொளி யினமணித் தசும்பி னன்னிலைச் சலிலங் கொணந்துகோ தறவே நறைகமழ் முகம்மது நபியை யிந்நிலம் விளங்க விளக்குவ தெனவே யெழிற்கரத் தேந்திநீ ராட்டிப் பன்னிய சலவாத் தோதியே வாழ்த்திப் பரிவுடன் புகழ்ந்துபோந் திடுவார். | 1.5.117 |
283 | இலங்கிலை வேற்கை யப்துல்முத் தலிபு மெழுதின மனையகத் திருந்து நலங்கிளர் நாவும் வழங்கிட மனத்தி னால்வகைப் பயனையு முணர்ந்து கலங்கியே தௌிந்து மதலைமேல் விருப்பாய்க் கடுவிழிக் கனிமொழித் துவர்வாய்ப் பொலன்கொடி யாமி னாமணி மனையிற் புக்கினர் புயங்கள்விம் முறவே. | 1.5.118 |
284 | திண்டிறற் பொருப்பும் பொருவரா தெழுந்து செம்மைவீற் றிருந்தபொற் புயத்தார் வண்டணி குழலா ராமினா வெனும்பேர் மடந்தைதன் றிருமுக நோக்கிக் கண்டெனு மொழியா யிவ்வயி னிகழ்ந்த காரணக் காட்சிக ளெல்லாம் ிண்டெமக் குரைரயு மென்றனர் முறுவல் விளங்கிய குமுதவாய் திறந்தே. | 1.5.119 |
285 | பறவைக ளனைத்தும் வந்துஞ் சுவனப் பதியைவிட் டமரர்வந் ததுவும் மறியமு மாசி யாவும்வந் ததுவும் வானவர் மகளிர்வந் ததுவும் வெறிகமழ் பறவை வீசிநின் றதுவும் விண்ணகத் தமுதந்தந் ததுவுங் குறைவிலாப் புதுமை பலவுங்கண் டதுவுங் குறிப்புடன் படிப்படி யுரைத்தார். | 1.5.120 |
286 | புகன்றநன் மொழிகேட் டறப்பெரும் புதுமைப் புதுமையீ தெனச்சிர மசைத்துன் மகன்றனைத் தருக வென்றலு மடமான் மகிழ்வொடுந் திருமனை புகுந்து மிகுந்தபே ரொளிவு சொரிந்துகால் வீச விளங்கிய முகம்மதை யெடுத்துச் செகந்தனி புரக்கு மப்துல்முத் தலிபு செழுமணித் தடக்கையி லீய்ந்தார். | 1.5.121 |
287 | கறைநிணஞ் சுமந்த செங்கதிர் வடிவேற் கரதலன் அப்துல்முத் தலிபு முறைமுறை மோந்து முத்தமிட் டுவந்த முழுமலர்ச் செழுமுக நோக்கி நிறைமதி நிகரா முகம்மது நயினார் நிலவுகொப் பிளித்திடச் சிரிப்பக் குறைபடா வுவகைப் பெருக்கெடுத் தெறியக் குளித்தக மிகமகிழ்ந் தெழுந்தார். | 1.5.122 |
288 | கதம்பமான் மதம்பே ரொளிவுடன் றிகழ்ந்த காளையைக் கரத்தெடுத் தணைத்து மதஞ்சொரிந் தசைந்த களிறென நடந்து வந்துகஃ பாவினை வலஞ்செய் திதம்பெறப் போற்றி யுள்ளுறப் புகுந்தங் கிருந்திறை தனைப்புகழ்ந் தேத்தி விதம்பெற முகம்ம தெனப்பெயர் தரித்து வீறுடன் றிரும்பின ரன்றே. | 1.5.123 |
289 | தேமலர்ப் பொழில்சூழ் சுவனநாட் டரசைத் திசைதொறும் விளக்குநா யகத்தை மாமறைக் கொழுந்தை முகம்மது நபியை மறுப்படா தெழுந்தசெம் மணியைப் பூமலர்க் குழலி யாமினா வென்னும் பூங்கொடிக் கரத்தினி லருளி நாமவை வேற்கை யப்துல்முத் தலிபு நடந்துதன் றிருமனை சார்ந்தார். | 1.5.124 |
290 | அன்புட னெழுநா ளணியிழை சுமந்த வாமினா முலையருந் தியபி னின்புற அபூல கபுதிரு மனையி னிருந்ததோர் மடக்கொடி துவைபா மன்பெரும் புகழார் முகம்மது நபிக்கு மனமகிழ் வொடுமுலை கொடுத்துத் தன்பெரும் புகழும் வரிசையும் பெருகத் தழைத்தினி திருக்குமந் நாளில். | 1.5.125 |
291 | அறிவத பறமுறை பயிற்றி யன்புட நெறிவளர் தரவளர்த் திடுவம் நீயெமக் குறுதியாய் முகம்மதை யருளென் றுன்னியே யிறையுடன் மொழிந்தன ரமர ரியாருமே. | 1.6.1 |
292 | நம்பெறும் பேறென நபியைப் பொன்னுல கம்பொனீ ராட்டிநல் லமுத மூட்டியே யெம்பதிக் கரசென வியற்று வோமென வும்பர்தம் மகளிர்க ளுவந்து கேட்டனர். | 1.6.2 |
293 | நான்மறை நபியையெம் மிடத்தி னல்கினாற் பான்முலை கொடுத்தியாம் பரிப்பந் தம்மென மான்மரை விலங்கின மனைத்தும் வாய்திறந் தீனமில் லவன்றனை யிரந்து கேட்டவே. | 1.6.3 |
294 | இரைத்தெழும் புள்ளெலா மேகன் றன்னிடத் துரைத்திடு மெங்கள்பா லுதவி னந்நபி வருத்தமொன் றின்மையா மதுரத் தேன்கனி யருத்தியாம் வளர்ப்பதற் கையமில் லையே. | 1.6.4 |
295 | வேறு என்று கூறிய பலமொழி கேட்டபி னிறையோன் மன்ற லங்குழ லாளலி மாவெனு மடந்தை வென்றி யாமுலை கொடுப்பதும் வளர்ப்பதும் விருப்ப மன்றி யேதகு மோபிறர் தமெக்கென வறைந்தான். | 1.6.5 |
296 | இறைவ னிம்மொழி கூறலு மமரர்க ளியாரும் பிறமொ ழிந்திலர் மனத்திடைப் பயம்பெரி தானார் சிறைவி ரித்திடும் பறவையும் விலங்கினத் திரளு மறுமொ ழிக்கிட மில்லெனப் போற்றின மகிழ்ந்தே. | 1.6.6 |
297 | கனைக டற்றிரை யாடைசூழ் பாரினிற் கவின்கொண் டனைய நாட்டினி லறபெனும் வளமைநா டதனுள் குனையி னென்றொரு பதியலி மாகுடி யிருந்தா ரினைய வூரினி னடந்தவா றெடுத்திசைத் திடுவாம். | 1.6.7 |
298 | வேறு கருங்கட னீரையுண் டெழுந்து கார்க்குலம் பெருந்தரை யெங்கணும் பெய்த லில்லையா லிருந்தபைங் கூழெலாங் கருகி யெங்கணும் பரந்தது சிறுவிலைப் பஞ்ச மானதே. | 1.6.8 |
299 | மலிபசி யானையா வறுமை சேனையாப் பலபரி பவங்களாப் பழிர தங்களாக் கலியமைச் சாய்த்துறைக் கணக்கர் கோபமாக் கொலையர சன்கொடுங் கோன டாத்தினான். | 1.6.9 |
300 | குலமுறை மன்னர்போய்க் கொடிய பாதகர் தலைநிலம் புரந்திடுந் தகைமை போலவே நலனுறு கொடையெனு நாம வேந்துகெட் டிலனெனு மரசுவீற் றிருந்த காலமே. | 1.6.10 |
301 | உருத்திரண் டெழுந்துபொய் யுடம்பை மெய்யெனத் திருத்துபுண் ணியம்புகழ் தேடி நாடொறும் வருத்தமின் றிப்பொருள் வழங்கு மேலவர் தரித்திரம் படைத்திடுஞ் சாம காலமே. | 1.6.11 |
302 | நெடுநிலம் பாரறத் தொட்டு நீரிறைத் திடுபயிர் செய்துகாத் திருந்து கள்வராற் படுமுறைப் பாடெலாம் படப்ப லித்திடாக் கொடுமையா லகவிலை குறைந்த காலமே. | 1.6.12 |
303 | காயிலை கிழங்கெலாங் கருவ றுத்துகான் மேய்விலங் கினம்பல கொன்று மென்றுமே தீயவப் பசிப்பிணி தீண்ட லாற்சன மாய்வுறு சடம்பல மலிந்த காலமே. | 1.6.13 |
304 | நலந்தருங் கற்பெனு நாமங் கெட்டுட லுலர்ந்தறப் பசியினா லொடுங்கி யீனர்த மிலந்தொறும் புகுந்திரந் திடைந்து வாடிநற் குலந்தலை மயக்கிடுங் கொடிய காலமே. | 1.6.14 |
305 | மதலைகள் பிறர்மனை வாயி றூங்கிநின் றிதயநொந் திருகையேத் திரப்பக் கண்டுதாய் விதிகொலென் றேங்கிட வேறு வேறதாய்ப் பதிகுலைத் தெறிந்திடும் பஞ்ச காலமே. | 1.6.15 |
306 | பஞ்சமென் றொருகொடும் பாவி தோன்றிடத் துஞ்சினர் சிலர்தனி துறந்த பேர்சிலர் தஞ்சமற் றடிமையாய்ச் சார்ந்த பேர்சில ரஞ்சியே புறநக ரடைந்த பேர்சிலர். | 1.6.16 |
307 | கருப்பினிற் சனமெலாங் கலைந்து போதலா லுரைப்பருங் குனைனெனு மூருள் ளோரெலா நிரைப்பெறக் கூடியே நினைத்து சாவிநின் றொருப்பட வுய்யுமா றத்துப் பேசினார். | 1.6.17 |
308 | மகிதலத் துயர்பதி மக்க மென்னுமூர் புகுதலே கருமநம் பூவை மாரணி நகிலமு தூட்டிட மதலை நல்குவா ரிகல்புரி தரித்திர மிலையென் றோதினார். | 1.6.18 |
309 | மக்கமா நகரெனும் வரிசை யூரதிற் புக்கியே பிழைப்பது பொருட்டென் றெண்ணியே மிக்கபே ரனைவரும் விளம்பிக் காலமே தக்கநற் பயணமென் றெடுத்துச் சாற்றினார். | 1.6.19 |
310 | ஆரிது மனையலி மாகண் டுஞ்சிட வேரிய மடிமிசை விருக்க மொன்றதிற் றூரிலை பணரெலாங் கனிக டூங்கிடச் சீர்பெறு நறைக்கனி யமுதஞ் சிந்தவே. | 1.6.20 |
311 | மரகத நிறமர மடியிற் றோன்றியே சொரிகதிர்க் கனியெலாந் துய்ப்பச் செங்கயல் வரிவிழி மயிலலி மாக னாவினைத் தெரிதரக் கண்டெழுந் தெவர்க்குஞ் செப்பினார். | 1.6.21 |
312 | அறிவுறு துவைபெனுந் தந்தை யாகிய மறையவன் கேட்டுத்தன் மகவை நோக்கிநன் னெறிதிகழ் மக்கமா நகரி னீர்செலின் பெறுபல னுறுதயுண் டென்னப் பேசினான். | 1.6.22 |
313 | அம்மொழி கேட்டலி மாவு மாரிது நம்மையாள் பவனரு ணமக்குண் டென்னவே தம்மினத் தாருடன் கூண்டு தாழ்விலாச் செம்மைசேர் மக்கமா நகரிற் செல்கின்றார். | 1.6.23 |
314 | இடுக்கிய குழந்தையு மேந்து பிள்ளையும் வடுப்பிள வனையகண் மான னார்களும் கடுப்பினிற் கணவன்மா ருடனுங் கற்குவைத் திடர்ப்படு சிறுநெறிச் செல்கின் றாரரோ. | 1.6.24 |
315 | வரும்பரி வாகனத் துடனுந் தம்மனம் விரும்பிய மக்கமா நகரை மேவியே கரும்பெனு மொழியனார் காளை மாருடன் பெருந்தெரு விடந்தொறும் பிரியத் தெய்தினார். | 1.6.25 |
316 | பிறைநுதற் கருங்குழற் பெண்க ளியாவருங் குறையற மென்முலை கொடுத்துக் கூலிக்கா மறுவறப் போற்றியே வளர்ப்ப மியாமெனச் சிறுவர்க ளுளமனை யனைத்துந் தேடினார். | 1.6.26 |
317 | கூலியின் முலையமு தூட்டுங் கோதையர் நாலொரு பதின்மர்வந் தவரு நன்குறப் பாலகர் பெற்றுறு பலனும் பெற்றனர் சாலவெம் பசிப்பிணி தவிர்ந்திட் டாரரோ. | 1.6.27 |
318 | ஆயிழை யெனுமலி மாவு மாரிதுந் தூயநற் றெருவெலாந் திரிந்து சோர்ந்தொரு சேய்கிடைத் திலையெனத் திகைத்து வாடியே வாயுரை மறந்தற மதிம யங்கினார். | 1.6.28 |
319 | உடற்பருத் திலவொரு முலையுஞ் சூகையிம் மடக்கொடிக் கெனமறுத் தாரென் றெண்ணியே தடப்புயத் தப்துல்முத் தலிபு தம்மனை யிடத்தினில் வந்துநின் றிசைத்திட் டார்களே. | 1.6.29 |
320 | தரைப்பெரும் புகழெலாந் தரித்து மாமணி நிரைத்தணி குங்கும மாலை நீங்கிலா வரைப்புய வப்துல்முத் தலிபு வந்துநின் றுரைத்தவ ரிருவரை யுற்று நோக்கினார். | 1.6.30 |
321 | உடலுலர்ந் தொடுங்கியோர் முலையுஞ் சூகைகொண் மடமயில் கூலிப்பால் வழங்கு வோமெனத் திடமுற விசைத்தன டெரியுங் காரணம் கடவுளின் பயனெனக் கருத்தி லெண்ணினார். | 1.6.31 |
322 | கோதைநின் குலம்பெய ரேது கூறென மாதவ ருரைத்தலு மடந்தை யன்புறச் சாதெனுங் குலத்தினென் றாயுந் தந்தையு மோதுமென் பெயரலி மாவென் றோதினார். | 1.6.32 |
323 | குலத்துடன் பெயரையுங் கூறக் கொற்றவர் நலத்துடன் செல்வமும் பொறையு நன்கெனப் பெலத்தது பொருளென வெண்ணிப் பேதியாச் சிலைத்தடம் புயர்பல தெரிந்து கூறுவார். | 1.6.33 |
324 | பெறுமொரு தந்தையு மில்லைப் பின்னிய வறுமையெத் தீம்தரு மதலை யுண்டுகொ லறிவுற முலைகொடுத் தாக்கஞ் செய்வதற் குறுவதோ நும்மன மென்ன வோதினார். | 1.6.34 |
325 | மன்றலங் குழலியு மன்ன ராரிது மொன்றிய மனத்தொடு முசாவிச் செல்குவ நன்றுபார்த் தறிகுவ நாமென் றுன்னியே வென்றிவேற் செழுங்கர வேந்துக் கோதினார். | 1.6.35 |
326 | அவ்வயி னப்துல்முத் தலிபு மாங்கொரு செவ்விய வறிவனைக் கூட்டிச் செல்கென நவ்விநோக் குறும்விழி யாமி னாவெனு மவ்வலங் குழலலிமா மனைக்க னுப்பினார். | 1.6.36 |
327 | வேறு அரிவை யாமினா வகத்தினி லடைந்தலி மாவுன் னுரிய மைந்தனுக் கென்முலைப் பாலமு தூட்டத் தெரிய வந்தன னருளுக வென்றலுஞ் சிறந்த மரும லர்க்குழ லிவர்க்கெதிர் மொழிவ்ழங் குவரால். | 1.6.37 |
328 | உற்ற தந்தையு மிலையுறு பொருளிலை யெத்தீம் பெற்ற பிள்ளையோ ருதவிசெய் குவர்பிற ரிலைநிர் பற்று நற்பொருள் குறித்துவந் தவர்பசி யுடையீ ரிற்றைக் குண்பதற் கிடமிலை யென்னிடத் தென்றார். | 1.6.38 |
329 | அந்த வாறலி மாதுணை யாரிதை நோக்கி யிந்த நன்மனைக் குறுபொரு ளேதுமொன் றிலையாந் தந்தை யும்மிலை யாம்வறு மைக்குடி தானா மெந்த வாறியா முய்வதிக் குழந்தையா லென்றார். | 1.6.39 |
330 | பலன்ப டைப்பதும் வறுமையைப் படைப்பதும் பாரி னலம்ப டைப்பது முடைவன் விதிப்படி நடுக்குற் றுலைந்து நின்மன முடைவதென் வெண்டிரை யுடுத்த தலம்பு ரப்பதின் னாரனச் சாற்றவு மரிதே. | 1.6.40 |
331 | படியி னிற்பெறும் பலனமக் குளவெனிற் பாதிக் கொடிம ருங்குலிக் குழந்தையா லாங்கொடி யவரேல் வடிவு றும்பொரு ளடுக்கினு நம்வயின் வாராக் கடிதி னிற்புகுந் தறிவமென் றாரிது கரைந்தார். | 1.6.41 |
332 | இருவ ரும்மெழுந் தாமினா மனையிடத் தெய்தித் தெரிவை நின்மகக் கொணர்கெனக் கேட்டலுஞ் சிறந்த பரிம ளந்திகழ் மதலையைக் கொண் அர்ந்தார் பார்த்தார் வரிப ரந்தசெவ் விழிதிறந் தனர்முகம் மதுவே. | 1.6.42 |
333 | கண்டி றந்தவப் போதினிற் கவினொளி கதிர்விட் டெண்டி சையினும் பரந்திரு சுடரினு மிலங்கப் பண்டு கண்டிலாப் புதுமைகொ லெனவுளம் பயந்து விண்டு ரைத்திடா திருவரு மயங்கிமெய் மறந்தார். | 1.6.43 |
334 | பார்த்த கட்கதிர் பரத்தலிற் பயந்தவர் தௌிந்து கூர்த்த தம்மனத் ததிசயித் தகமகிழ் கொண்டு கார்த்த டங்கடற் கீண்டெழு முழுமதிக் கதிரைச் சேர்த்த நேமியம் புள்ளென வுவகையிற் றிளைத்தார். | 1.6.44 |
335 | வேந்த ராரிது தம்மனை யாடமை விழித்துக் காந்தண் மெல்லிதழ்ப் பசுந்தொடிக் கரத்தினால் விரைவி னேந்து மென்றன ரிலங்கிழை மடமயி லலிமா வாய்ந்த பேரொளி முகம்மதை யினிதெடுத் தணைத்தார். | 1.6.45 |
336 | மலிந்த பேரொளி முகம்மதை யெடுத்தலும் வருந்தி மெலிந்த மெல்லிழை சடம்பருத் தோங்கின வீங்கித் கலந்த மான்மத வாசமுங் கமழ்ந்தன கருகி யுலந்த சூகைமென் முலைதிரண் டழகொழு கினவே. | 1.6.46 |
337 | வடந்த யங்குபூண் செப்பெனச் பணைத்திறு மாந்து கடந்த மும்மதக் கரியிணைக் கோட்டினுங் கதித்துக் குடந்த யங்குற விம்மிதங் கொண்டபொற் குவட்டை யடர்ந்த மென்முலைக் கண்டிறந் தொழுகின வமுதம். | 1.6.47 |
338 | பாகி ருந்தமென் மொழியலி மாவலப் பாகச் சூகை மென்முலை திரண்டதும் பாறுளும் பியதுந் தேக மெங்கணும் பருத்ததுங் கண்டெழில் சிறந்தது வாகு றும்வடி வாயின ராரிது மகிழ்ந்தே. | 1.6.48 |
339 | புதிய நல்வடி வாகிய பூங்கொடி யலிமா கதிர்வி ரித்திட மடிமிசை வைத்துகால் வருடிக் குதிகொள் பான்முலைக் குடித்திடக் கொடுத்திடக் குறையா மதுர வாய்திறந் தமுதமுண் டனர்முகம் மதுவே. | 1.6.49 |
340 | நறைக மழ்ந்தொளி ததும்பிய முகம்மது நபியு முறைமை யாகவுண் டனர்வலப் பாரிச முலைப்பான் மறுவி லாததம் மதலையு மிடதுபான் மருங்கிற் குறைவி லாதுவ தடிக்கடிக் குடித்துக்கொப் பளிக்கும். | 1.6.50 |
341 | வற்றித் தூங்கிய லமுறத்து வெனுமந்த மதலை நற்ற வம்பெறு முகம்மது நபிபறக் கத்தா லுற்ற பால்குடித் துடறழைத் துறுபிடி யாகி வெற்றி வெங்கயக் கன்றெனக் கவின்விளங் கியதே. | 1.6.51 |
342 | மாத வம்பெறு முகம்மது நபிக்குந்தம் மகற்கு மேத மின்றிய பால்கொடுத் திருந்துசின் னாட்பின் கோதி லாக்குனை யினிற்செலக் கருத்தினிற் குறித்துக் காத லித்துரைத் தார்துணைத் தார்கண வருக்கே. | 1.6.52 |
343 | இருவ ரும்மனச் சம்மதக் களிப்புட னேகி யரசர் நாயக ரப்துல்முத் தலிபைச்சென் றடுத்து வரிசை பெற்றனம் பொருள்பல பெற்றன மகிழ்ந்தெம் புரிசை சூழ்பதி புகுவமென் றுரைத்தனர் புகழ்ந்தே. | 1.6.53 |
344 | கேட்ட போதினி லப்துல்முத் தலிபெனுங் கிழவோர் வேட்ட லாயிரு வருக்குநன் மொழிபல விளம்பிக் கோட்டு மாங்குயி லாமினாக் கிவையெலாங் கூறி வாட்ட மில்லதோர் நும்பதிச் செல்கென வகுத்தார். | 1.6.54 |
345 | இந்த வாறுதேர்ந் தாரிது மெழிலலி மாவுங் கொந்து லாங்குழ லாமினா மனையினைக் குறுகிச் சுந்த ரந்தவழ்ந் திலங்கிய கொடியினைத் துதித்துச் சிந்தை யின்னுறுஞ் செய்திக ளனைத்துஞ்செப் பினரே. | 1.6.55 |
346 | தம்ப திச்செல விருவருஞ் சாற்றிய மாற்றஞ் செம்பொற் பூங்கொடி யாமினா கேட்டுளந் திடுக்கிட் டம்ப ரத்தெழு முழுமதி நிகரகு மதுவைக் கம்ப ணிந்தசெங் கரத்தெடுத் துவகையிற் கலுழ்ந்தார். | 1.6.56 |
347 | தேன்கி டந்தசெங் கனியிதழ்ப் பவளவாய் திறந்து வான்கி டந்தொளிர் மதியினு மொளிர்முகம் மதுவைக் கான்கி டந்தமெய் யுறமுத்த மிட்டுடல் களிப்ப வூன்கி டந்தவேல் விழிமல ரிணையிலொத் தினரே. | 1.6.57 |
348 | அமரர் நாயக மேபுவி யரசருக் கரசே தமரி னுக்கொரு திலதமே யார்க்குந் தாயகமே நமது யிர்க்குயி ராகிய முகம்மது நபியே கமைத ருங்கட லேயெனப் போற்றினர் கனிந்தே. | 1.6.58 |
349 | போற்றி முத்தமிட் டணியணிந் தருந்துகில் புனைந்து மாற்ற லர்க்கிரி யேயென முகம்மதை வாழ்த்தித் தேற்று மென்மொழி பலவெடுத் தாமினா செப்பிக் கூற்ற டர்ந்தவேல் விழியலி மாகையிற் கொடுத்தார். | 1.6.59 |
350 | தன்னு டன்பிறந் தவளென விருகையாற் றழுவி யென்ம கன்னல னின்மக னிவனென வியம்பி மின்னு ணங்குவே லாரிதை வெற்றியால் வியத்திப் பொன்னு னாருட னூரினிற் புமெனப் புகன்றார். | 1.6.60 |
351 | வேறு அருந்தவம் புரியும் பெருந்தலம் வணங்கி யடைகுவம் பதிக்கென அலிமா வருந்திடா தெழுந்து முகம்மதைக் கதிரின் மணிவளைக் கரத்தினி லேந்தித் திருந்திட நடப்பக் ககுபத்துல் லாவிற் சிறந்திடுந் தென்கிழ மூலை யிருந்திடும் ஹஜறு லசுவது வெனுங்கால் லெதிர்கொடு நடந்தது வன்றே. | 1.6.61 |
352 | நாரியுங் கருங்கற் றொட்டுமுத் தமிட்டு நடந்துகஃ பாவலஞ் செய்து சீரிதி னியன்ற வாயிலி னெதிரே சென்றுநின் றிறைஞ்சுமந் நேரந் தாரணி திகழ்ந்த குபலெனும் புத்துத் தலைகவிழ்ந் ததுவத னடுப்ப நேர்பெற நிரையா யிருந்தபுத் தனைத்து நிலமிசைச் சாய்ந்துருண் டனவே. | 1.6.62 |
353 | புதுமைக ளனைத்துங் கண்டுகண் குளிர்ந்து பொற்கொடி ககுபத்துல் லாவிட் டிதமுற நடந்து கணவரைக் குறுகி யெடுத்திவை யனைத்தையு மியம்ப மதியினிற் றௌிவுற் றாரிது மலிமா மலர்முக நோக்கியிம் மகவாற் கதியுறு நமக்குச் செல்வமும் பெருகுங் கவலையுந் தீர்ந்தன மென்றார். | 1.6.63 |
354 | நன்றெனப் புகழ்ந்து மனங்களி கூர்ந்து நாரியு மாரிது தாமும் வென்றிகொண் டனமென் றொட்டைமேற் கொண்டார் மேன்யிற் சொறியுடன் வரடு மொன்றிய கிழடுந் தூங்கிய குணமு மொழிந்தது திடபிடி யாகிக் குன்றென வுயர்ந்து பருத்துறக் கொழுத்துக் குதிப்பொடு நடந்தன வன்றே. | 1.6.64 |
355 | குனையின்விட் டெழுந்த கொடியிடை மடவாக் கூடின ரொருமுக மாக வனைவருந் திரண்டு மக்கமா நகர்விட் டருவரைச் சிறுநெறி யணுகித் தனையரும் புதிய தனையரு முயிற்போற் றலைவரு மடந்தையர் தாமுங் கனைகுரற் களிறும் பிடிகளுங் கன்றுங் கலந்துட னடப்பதொத் தனரே. | 1.6.65 |
356 | மல்லுயர் திணிதோ ளாடவர் பலரும் வனமுலை மடக்கொடி யவருஞ் செல்லுநன் னெறிபால் வயின்வயின் செறிந்த செடிகளு மரந்தலை யெவையுங் கல்லுங்கற் குவையும் யாவருங் கேட்பக் கடிதினிற் றௌியவாய் விண்டு செல்லுயர் கவிகை முகம்மது நபிக்குத் தெரிதரச் சல்லமுரைத் தனவே. | 1.6.66 |
357 | நடந்தவர் வெயிலா லுடறடு மாறி நலிதரத் தாகமும் பெரிதாய் விடந்தயங் கியகண் ணிணைமட வாரு மெலிதரச் செல்லுமக் காலைக் கிடந்ததோர் கான மிலையில வாகிக் கிளைத்திடும் பணரெலாங் கருகி யிடந்தொறு நிழலற் றிருந்ததவ் விடத்தி லிறங்கின ரனைவருஞ் செறிந்தே. | 1.6.67 |
358 | மான்மதஞ் செறிந்து கமழ்தர அலிமா மடிமிசை முகம்மது விளங்கக் கானகந் தழைத்துப் பணர்கள்விட் டெழுந்து கதிரவன் கனற்கர மறைத்து நீனிறப் பசந்த விலைமிக நெருங்கி நிரைமலர் சொரிதரக் காய்த்துத் தேனிருந் தொழுகுங் கனிபல சிதறித் திசையெலா நிறைந்தன வன்றே. | 1.6.68 |
359 | கண்டவர் மனமுங் கண்களுங் குளிர்ந்து கனிபல பறித்தெடுத் தருந்தி வண்டணி குழலார் வருத்தமுந் தீர்ந்து வழியினிற் பெரும்பலன் கிடைத்துக் கொண்டதுந் தாகந் தீர்ந்தது மலிமா குழந்தையா லாமெனச் சூழ்ந்து முண்டக மலர்த்தா ளினில்விழி சேர்த்தி முகம்மதைப் போற்றிவாழ்த் தினரே. | 1.6.69 |
360 | இலைபல தளிர்த்துக் குளிர்வனச் சோலை யிருந்தவா ரனைவரு மெழுந்து குலவுவா கனத்திற் கொண்டுகுன் றுகளுங் குழிதருங் கானியா றுகளு நிலைபெறுஞ் சுரமுங் கடந்தவர் நடந்து நீள்வரை யனையமா மதிள்சூழ் பலபல மனையுந் தெரிதர நோக்கிப் பதியெனுங் குனையினை யடைந்தார். | 1.6.70 |
361 | பதியினை யடுத்தா ரவர்மனை புகுந்தார் பாவையர் பலரும்வந் தடைந்து மதியினுந் தௌிந்த வடிவெடுத் தனைய முகம்மதங் கிருப்பதைக் கண்டா ரதிசய மிஃதென் றணிமலர்த் தாளி லயில்விழி வைத்துமுத் தமிட்டு நிதியமும் பேறும் படைத்தன ரலிமா நிகரிலை யிவர்க்கினி யென்பார். | 1.6.710 |
362 | கூண்டுவந் தெடுப்பார் புகழ்ந்துபோற் றிடுவார் கொழுங்கனி முகம்மதை யிவருக் காண்டவன் கொடுத்தா னிந்தநற் பெரும்பே றணியிழை படைத்தன ரென்பார் தூண்டிடா விளக்கோ முழுமணி தானோ சுவர்க்கத்தி லிருந்துவந் ததுவோ வேண்டிய பொருளு முறுமொரு நாளோர் வீட்டினிற் புகிலெனப் புகல்வார். | 1.6.720 |
363 | வறுமையுந் தீரு நோயும்விட் டகலு மனத்தினிற் கவலையு நீங்குஞ் சிறுமையு மகலும் புத்தியும் பெருகுந் தீவினை வந்தட ராது தெறுபகை சிதௌயுஞ் செல்வமும் வளருந் தேகமுஞ் சிறந்தபூ ரிக்கு முறுபவந் தொலையு முகம்மதை யெவர்க்கு மொருபகற் காண்கிலென் றுரைப்பார். | 1.6.73 |
364 | தன்கிளை யவரை விளித்தரு கிருத்திச் சாற்றினர் செரும்புக ழலிமா வென்குலத் தவமோ யான்செய்த பலனோ விவர்தமைக் கிடைக்கவும் பெற்றேன் முன்பெருஞ் சூகை வடுவையுந் தவிர்ந்தேன் முகமலர் தரவடி வானேன் பின்புறு கலியுங் காண்கிலேன் பலனும் பெற்றன னெனவுரைத் தனரே. | 1.6.74 |
365 | பாரினிற் சிற்ந்த மக்கமா நகர்க்குப் பயணமென் றிருக்குமன் றிரவி னேருமென் மடியில் விருக்கமொன் றெழுந்து நிலமிசை கனிகளைச் சிந்த வாரியே யருந்தி வறுமையும் பசியு மறந்துடல் களிப்பொடு மகிழக் கூருமோர் கனவு கண்டன னெனவே கோதையர்க் கெடுத்துரைத் தனரே. | 1.6.75 |
366 | அரந்துடைத் தொளிருங் கதிரிலை வேற்கண் ணாமினா திருமக னலிமா வரந்தரு குழந்தைக் கொருமுலைப் பாலே வழங்கின படியறி வதற்கே சுரந்திடுஞ் சூகை முலையமு தருந்திக் துயிறருங் காலையி லெடுத்துங் சுரந்துதம் மிடது பான்முலை கொடுக்கிற் கனியிதழ் வாய்திறந் தருந்தார். | 1.6.76 |
367 | ஆரிது மனையிற் சிலதுருச் சொம்முண் டறக்கிழ டொடுசொறி மலடுஞ் சோரியில் வரடும் வங்குமா யிருந்த துருவைகண் முதுகினிற் றிறமா வாரணிந் திலங்கு மணிமுலை யலிமா முகம்மது திருமலர்க் கரத்தாற் சீருறத் தடவ விக்கினஞ் சிதைந்து செவ்விபெற் றிலங்கிய வன்றே. | 1.6.77 |
368 | வாலசைத் திடாத கிழடிள வுருவாய் வரடுவங் கறமல டும்போய்ச் சாலவும் பருத்திட் டுடறிரண் டழகாய்த் தளதளத் தணிமயி ரொழுக்காய்ச் சூலுமாய்ச் சிறிது பாலுமாய் முலைக்கண் சுரப்பெடுத் தறச்சொரிந் திடலா யேலவார் குழலார் மனையிடங் கொள்ளா திருந்தது பறழ்களு நிறைந்தே. | 1.6.78 |
369 | ஓங்கிய குனையி னெனும்பதி தன்னி லுறைபவ ரெவர்மனைக் கேனு நீங்கரும் பிணிவந் தடுத்திடி லவர்க ணிறைதரு முகம்மதைக் காண்கிற் றீங்ககன் றிடுமச் செய்திகண் டறிந்து செறிதரு பிறநக ருளரும் பாங்கினிற் புகுந்து முகம்மது மலர்த்தாள் பணிந்துமெய் மகிழ்ச்சிபெற் றிருப்பார். | 1.6.79 |
370 | மறைதராச் சோதி முகம்மது நயினார் வடிவுறு மெய்யினிற் றுகளு முறைதரா நீரிற் கழுவிலா திருந்து முலவுறு சிக்குமொன் றணுகாக் குறைதரா வாசங் கமழ்வது மாறாக் குமிழினீர்ச் சிறிதுமே யணுகாக் கறைதரா வரிச்செங் கண்டுயின் றெழினுங் கலந்துறு மாசுமொன் றணுகா. | 1.6.80 |
371 | சலமலா திகளீ னாற்றமுந் தோற்றாத் தரையருந் திடுவதே யல்லா னிலமிசை யெவர்க்குங் கண்ணினிற் றோன்றா நீடரு நீழலுந் தோன்றா வுலவிய வெறும்பு மொண்சிறை யீயு மொருபொழு தாகிலுந் தீண்டாக் கலையினின் மயிலைப் படர்தராப் பிள்ளைக் கனியெனு முகம்மது நபிக்கே. | 1.6.81 |
372 | மாமயி லலிமா கண்டுயில் காலை முகம்மது துயிலிட நோக்கித் தாமதி யாது சந்திர னிறங்கித் தன்னுரு மாறிவேற் றுருவாய்க் காமரு மலர்த்தாண் மெல்லென வருடிக் கதிர்மணித் தொட்டிலை யாட்டிப் பூமண மனைக்கு ளிருந்தடி பணிந்து போவது தினந்தொறுந் தொழிலே. | 1.6.82 |
373 | இந்துவந் துறைந்து மலரடி வருடி யிரவெலாங் காத்தினி திருந்து கொந்தலர் குழலார் மனையெலா நிறைந்த கொழுங்கதிர் பரப்பிடக் கூடி வந்துவா னவர்க ளிடமற நெருங்கி மனைப்புறங் காப்பென விருப்பச் சுந்தர வதன முகம்மது நபியைத் துய்யவ னினிதுற வளர்த்தான். | 1.6.83 |
374 | வரையெனத் திரண்ட புயநபி நயினார் முகம்மதை வளர்த்திடு மனைக்குட் கரையிலாச் செல்வந் தனித்தினி பெருகிக் காட்சிகள் பலவுமுண் டாகி நிரைநிரை மாடா டொட்டகம் பலவு நிறைந்துபா றயிர்குறை விலதாய்த் தரையினிற் குடிக்குட் பெருங்குடி யான தலைவரா ரீதென விருந்தார். | 1.6.84 |
375 | குனையினி லலிமா மக்களுந் தாமுங் குடிக்குயர் குடியென வாழு மனையினி லொருநாட் டீபமிட் டதுமில் முகம்மது பேரொளி யல்லாற் றனியவே னருளாற் றுன்பநோய் வறுமை தனையடுத் தவர்க்குமில் லாமற் சினவுவேற் கரத்த ராரிது மகிழ்ந்து செல்வமுஞ் செருக்கும்பெற் றிருந்தார். | 1.6.85 |
376 | எந்நில மனைத்துந் தீனெறி நடப்ப வியல்பெறு மனுமுறை நடப்பத் துன்னிய வறத்தின் றுறைவழி நடப்பத் துன்பமற் றின்பமே நடப்பப் பன்னருஞ் செங்கோ லுலகெலா நடப்பப் பரினிற் குலமுறை நடப்ப மன்னிய ரெவருஞ் சொற்படி நடப்ப முகம்மது நபுநடந் தனரே. | 1.6.86 |
377 | நிலமிசை ஹாஷீங் குலம்பெயர் விளங்க நிகரிலா நேர்வழி விளங்கக் குலவிய நிறையும் பொறுமையும் விளங்கக் கோதிலாப் பெரும்புகழ் விளங்க வுலகுயர் புதுமைக் காரணம் விளங்க வுயர்தரு வேதமும் விளங்க மலர்திரு சோதி முகமதி விளங்க முகம்மது சொல்விளங் கினவே. | 1.6.87 |
378 | விண்ணகத் தமரர் மனமகிழ் வளர வியனுறும் வரிசைகள் வளரக் கண்ணகத் துறைந்து கருணையும் வளரக் கவினிறை பிறையென வளர வெண்ணரும் புதுமைக் காரணம் வளர விறையவன் றிருவருள் வளர மண்ணகத் திருந்து கிலையெலாம் வளர முகம்மது நபிவளர்ந் தனரே. | 1.6.88 |
379 | பாரினிற் பரந்த குபிர்க்குல மறுத்துப் படர்தரு தீன்பயிர் விளக்கச் சீருறுங் கனக மாமழை பொழியத் திரண்டெழுஞ் செழுமுகிற் குலம்போற் பேர்தருங் குறைஷிக் குலத்தினி லுதித்துப் பிறங்கொளி முகம்மது நபிக்கு வார்பொரு முலையார் மனங்களித் துவப்ப வருடமு மிரண்டுசென் றனவே. | 1.6.89 |
380 | கதிருடன் கதியு மொருவடி வெடுத்த காட்சிபெற் றிருந்தணி சிறந்து மதியினு மொளிரு முகம்மது நபிக்கு வயதிரண் டானதன் பின்னர் குதிகொளு மமுத மடிக்கடி சுரந்து கொடுத்திடு முலைமறப் பித்துப் பதியினி லிருந்து பொற்பதி புரக்கும் பலன்படைத் துவந்தன ரன்றே. | 1.6.90 |
381 | நெறித்திருண் டடர்ந்த செழுமழைக் கூந்த னேரிழை வனமுலை யலிமாக் குறித்தசெம் பவளம் விரிந்தெனத் தேன்பாய் கொழுமடற் குமுதவாய் திறந்து செறித்ததிண் மாட மக்கமா நகரிற் செல்குவந் தருணமீ தென்னப் பொறித்தபொற் குவட்டைப் பணைத்தெழும் புயத்துப் புரவல ராரிதுக் குரைத்தார். | 1.6.91 |
382 | ஆரிது மதனைக் கேட்டுறத் தௌிந்தங் கழகுறுங் கருமமீ தென்னச் சீர்பெறு மனையா டம்மையும் பயந்த செல்வரி லொருசிறு வனையும் பாரினில் விளங்கு முகம்மது தமையும் பண்புடன் வாகனத் தேற்றி யேர்பெறும் வரிசை மக்கமா நகருக் கெழுந்தனர் செழும்புய மிலங்க. | 1.6.92 |
383 | வானவர் சுனப் பதிநிக ரனைய மக்கமா நகரினிற் புகுந்து கானமர் குழலா ராமினா வென்னுங் கனிமொழிப் பொற்றொடிக் கரத்தி னானமுங் கவினும் வளர்ந்துமே னிவந்த நபிமுகம் மதுநயி னாரைத் தேனவிழ் பதும மென்மலர்ச் செழுந்தாட் டிருந்திழை களிப்பொடுங் கொடுத்தார். | 1.6.93 |
384 | மடந்தையிற் சிறந்த வாமினா வென்னு மலர்க்கொடி முகம்மதை வாங்கி யிடம்பெறப் பிறழ்ந்து சிவந்தவே லென்னு மிணைவிழி முகத்தொடுஞ் சேர்த்திக் குடங்கையி லேந்தி மார்புறத் தழுவிக் குமுதவாய் முத்தமிட் டுவந்து கிடந்தன மனத்திற் றுயரெலா மகற்றிற் கிளர்தரு முவகையிற் குளிர்ந்தார். | 1.6.94 |
385 | முலைச்சுமை கிடந்த சிற்றிடை திரண்ட முகிலெனுங் குழலலி மாவை யிலைத்தளிர் விரல்கண் முதுகுறப் பொருந்த வின்னுயிர் பொருந்தல்போற் றழுவி நிலைத்தபொற் பாவை யெனவரு கிருத்தி நெறியுடன் பலமொழி புகழ்ந்து மலைத்தடம் புயத்தா ரீதையும் போற்றி மகிழ்ந்தன ராமினா வன்றே. | 1.6.95 |
386 | நெய்நிணங் கமழ்ந்த செங்கதிர் வடிவே னிருபர்கோ னப்துல்முத் தலிபு மைநிறப் பாவைக் கயல்விழி யலிமா வந்தது கேடுவந் தடுத்து மெய்நிறக் கதிர்முச் சுடரையு மழுக்கும் விறன்முகம் மதுதமை யெடுத்துக் கைநிறை பொருட்போ லிருவிழி குளிரக் கண்டக மகிழ்ந்துடல் களித்தார். | 1.6.96 |
387 | வடிவுறுஞ் சுடர்வ லப்துல்முத் தலிபு மரைமலர் மாமுக நோக்கிக் கொடியென வயங்கு நுண்ணிடை யலிமா கொவ்வையங் கனியிதழ் திறந்து படியினி லெவர்க்குங் காணெணாப் புதுமைப் பாலகர் முகம்மது தம்மான் மிடிமையுந் தவிர்ந்தோம் பாக்கியம் பெற்றொம் வேண்டுவ பிறிதிலை யென்றார். | 1.6.97 |
388 | ஆடவர் திலக ரப்துல்முத் தலிபு மாமினா வெனுங்குலக் கொடியும் பீடுறு மலிமா தம்மையுந் தலைமைப் பெருமையா ரீதையும் போற்றி நாடுறு மனத்தா லினத்தவர் மனைக்கு ணன்குற விருந்துக ளளைத்துத் தேடிய பொருளைக் கிடைத்தவர் போலச் செல்வமுற் றிருந்தனர் சிலநாள். | 1.6.98 |
389 | செவ்விய வரிசை மக்கமா நகரிற் றிங்கணா லிரண்டுசென் றதற்பி னெவ்வரம் பினுக்கு மிகுவரம் பெனவா ழிலங்கிழை யாமினா தமையு மவ்வலந் தொடையா ரப்துல்முத் தலிபு மன்னையும் பொருந்துறப் போற்றிக் கவ்வையங் கழனி குனையினிற் புகுதுங் கருத்தினக் கருதியே யுரைத்தார். | 1.6.99 |
390 | எண்ணரும் பெருமைப் புகழுசை னயினா ரெடுத்தியற் றியபல வரிசைப் புண்ணியப் பொருளாய் வருமபுல் காசிம் புந்தியி னடுவுறப் பொருந்திக் கண்ணினு மிருக்கு முகம்மது நபியைக் கடிதினில் வாகனத் தேற்றி நண்ணிய குனையின் வழியினைக் கடந்து நடந்துதம் மனையினைச் சார்ந்தார். | 1.6.100 |
391 | புரிசைசூழ் மக்கந் தன்னிற் போந்தவ ணிருந்தும் பின்னர்த் திருவுறை குனையி னென்னும் பதியினிற் சேர்ந்தும் பாரிற் குரிசின்மா முகம்ம தென்னுங் குலமணி தமக்கு நாளின் வருடமூ றென்னத் தேகம் வளர்ந்தது மிரட்டி தானே. | 1.7.1 |
392 | ஆண்டுமூன் றுறைந்து நாலா மாண்டுசென் றதற்பின் செல்வம் பூண்டமா மயிலே யன்ன பொலன்கொடி யலிமா வென்னுந் தூண்டிடா விளக்கின் செவ்விச் சுடர்மதி முகத்தை நோக்கிச் காண்டகாப் புதுமை வண்மை முகம்மது கவல லுற்றார். | 1.7.2 |
393 | சேட்டிளஞ் சிங்க மென்னுந் திறலுரை யப்துல் லாவும் பூட்டிய தனுவால் வெற்றி பொருந்துகை லமுறத் தென்னுந் தோட்டுணைத் தனைய ரெங்கே சொல்லுக வனையே யென்னக் கேட்டபி னலிமா வென்னுங் கேகய மறுத்துக் கூறும். | 1.7.3 |
394 | பிள்ளைமென் கனியே செல்வம் பெறுந்தவப் பலனே யெந்த மூள்ளகத் துயிரே மாமை யோங்கிய முகம்ம தேயிந் நள்ளிருட் பொழுது நீங்கி விடிந்தபி னம்பி மார்க டுள்ளுமென் மறிகண் மேய்ப்பத் தொடர்ந்தனர் காட்டிலென்றார். | 1.7.4 |
395 | கானகத் தொருவின் பின்னே கலந்தனர் தனையர் தாமென் றானவ ருரைப்ப நவ்வி யகுமதுங் கருத்தி லுற்றுத் தூநகைத் தளரச் செவ்வாய்த் துடியிடைக் கொடியை நோக்கி யானுமவ் வழிசெல் வேனென் றடுத்தடுத் துரைப்ப தானார். | 1.7.5 |
396 | வரமுறு முகம்ம திந்த வாசக முரைப்பத் தேன்பாய் விரைமலர் செருகுங் கூந்தன் மென்கொடி யலிமா கேட்டுக் கரையிலா வுவகை பொங்கிக் காளைதம் வதன நோக்கி நிரைதரு தகர்ப்பின் னாளைச் செல்கென நிகழ்த்தி னாரே. | 1.7.6 |
397 | விரிகதிர்ப் பருதி வெய்யோ னுதித்தபின் விளங்குஞ் செவ்வித் துரைமுகம் மதுக்கு வெள்ளைத் துகிலெடுத் தரையிற் சாத்திச் சிரசினி னெய்யுந் தேய்த்துச் செறிமணிக் கோல்கைக் கீய்ந்து குரிசிலைக் குறித்துச் சூழ்ந்த குமரரை விளித்துச் சொல்வார். | 1.7.7 |
398 | கற்செறி பொதும்பிற் கூர்ந்த கண்டக வனத்திற் சேர்ந்த புற்செறி வில்லாப் பாரிற் பொறியரா வுறையுங் கானில் விற்செறி வேனற் காட்டில் விரிநிழ லில்லாச் சார்பின் மற்செறி புயத்தீர் சேறன் மறுமென மறுத்துஞ் சொல்வார். | 1.7. 8 |
399 | பணர்விரி நிழலுந் துய்ய பசும்புலி னிடமும் வாய்ந்த மணம்விரி வனசம் பூத்த மடுவுறை யிடமு மார்க்கு முணவுறை கனியுஞ் சேர்ந்த வொருங்கினி லாடு மேய்ப்பக் குணவரை யனைய செவ்விக் குரிசிலைக் கொடுபோ மென்றார். | 1.7.9 |
400 | இலங்கிழை யலிமா கூறும் வார்த்தைகேட் டிளையோ ரெல்லா நலங்கிளர் மனம்பூ ரித்து நன்மொழி யீதென் றெண்ணித் துலங்குசெம் மணியைச் சூழ்ந்த பலமணி போலச் சூழ்ந்து குலங்கெழுங் கொறியின் பின்னே முகம்மதைக் கூட்டிச் சென்றார். | 1.7.10 |
401 | பருதியின் கரங்கள் காணாப் பாசடை செறிந்த நீழற் றருவிடை முகம்ம தென்னுஞ் சலதரக் கவிகை வேந்தை யிருமென விருத்திச் சூழ்ந்த விளையரிற் சிலர்புற் கானிற் றுருவைமேய்த் தருநீ ரூட்டித் தோன்றுவ ரலது நீங்கார். | 1.7.11 |
402 | சுற்றிய துணைவ ரோடுஞ் சொரிகதிர் முகம்ம தென்னு நற்றவ முடைய நம்பி வருவதை நோக்கி நாடிச் சிற்றிடை யலிமா வென்னுஞ் சேயிழை யெதிரிற் சென்று பொற்றொடிக் கரத்தி லேந்திக் கொறியுடன் மனையிற் புக்கார். | 1.7.12 |
403 | மற்றுமிவ் வண்ணஞ் சின்னாண் முகம்மது மப்துல் லாவும் பற்றுவிட் டகலா ராடும் பலுகின தொன்று பத்தாய்க் குற்றமி லலிமா வென்னுங் கொடிமனை தயிர்பா னன்னெய் வற்றுறாப் பெருகிச் செல்வம் வளர்ந்தினி தோங்கிற் றன்றே. | 1.7.13 |
404 | குறுமறி யாய ராருங் குரிசிலைச் சூழவ ரல்லாற் பிறிதொரு நெறியுஞ் செல்லார் பெய்பரற் கானி லாங்கோர் செறிபுனற் றடத்தி னீழற் சேர்ந்தொரு முகமாய்க் கூடி யிறையவன் றூதர் முன்சென் றேவல்செய் திருப்ப ரன்றே. | 1.7.14 |
405 | நன்றிகொ ளிளையோ ரெல்லா நறைமுகம் மதுவை யார்க்கும் வென்றிகொ ளரசா வைத்து வேறுவே றதிகா ரத்தா ரென்றவ ரவர்க்கே பேரிட் டிருந்தடி பணிந்து சார்ந்த மன்றல்சே ருவாயி னீழன் மகிழ்ந்தினி திருக்கும் போதில். | 1.7.15 |
406 | பட்டுடை யினராய்ச் சாந்தம் பழகுதோ ளினராய் வாய்ந்த கட்டழ கினராய் வீசுங் கதிர்மதி வதன ராய்மெய்க் கிட்டகஞ் சுகரா யாண்மை யிலங்கும்வா லிபராய்ச் சோதி விட்டொளிர் மின்னி னொப்ப விழைவினி லிருவர் வந்தார். | 1.7.16 |
407 | படியகங் கெண்டி செம்பொற் பதுமமென் கரத்தி லேந்தி வடிவுட னொருவர் நிற்ப மற்றொரு காளை கையிற் றொடிபகுப் பென்னக் கூன்வா டோன்றிட வெதிர தாகத் திடமுட னிற்பக் கண்டு சிறுவர்கள் கலக்க முற்றார். | 1.7.17 |
408 | சிறுவர்க ளுள்ளந் தேம்பிக் திடுக்கிட நிற்குங் காலை மறுவகன் மதியம் போன்ற முகம்மதை யடுத்துப் பாரி லிறையவன் றூதே யெங்கட் கின்னுயிர்க் குயிரே யென்ன நறைமலர்க் கரத்தைப் பற்றி நடந்துவாய் நிழலி லானார். | 1.7.18 |
409 | தருநிழ லிடத்தில் வள்ள றம்முனும் பின்னு மாக விருவரு மிருப்பக் கண்ட விளையவ ரனைத்து மேங்கி வெருவுவ ருள்ளந் தேறா மெலிகுவ ரிவரியா ரென்ன வுருகுவர் கரைவர் கண்ணீ ரொழுகிட வொருங்கு நிற்பார். | 1.7.19 |
410 | பதறுவர் கலங்கி யேங்கிப் பதைபதைத் தலறி விம்மிக் கதறுவ ரந்தோ வென்னக் கலங்குவர் கலன்க ளியாவுஞ் சிதறிட வோடி யோடித் திரும்பிநெட் டுயிர்ப்பு வீங்கி யிதயநொந் தாவி சோர விடைந்துவா டுவர்க ன்றே. | 1.7.20 |
411 | மல்விதம் பயிலுந் திண்டோண் மன்னவ ரிவர்க ளியாரோ தொல்விதிப் பயனால் வந்து சூழ்ந்துகைக் கருவி தன்னாற் கொல்வதுக் கிசைந்த பேரோ குரிசிலைக் கொண்டு தம்மூர் செல்வதுக் கிருக்கின் றாரோ தெரிகிலோ மென்ன நைவார். | 1.7.21 |
412 | கடலிடைப் புவியி லெங்கண் முகம்மது பேரிற் கையாற் றொடநினைத் தவரு மில்லைத் தொடர்ந்துகைப் பற்றி நுங்க ளிடமற விருத்தல் செய்தீ ரேதுகா ரணமோ வெங்க ளுடனுரைத் திடுவீ ரென்ன வுரைத்துவாய் புலர்ந்து நிற்பார். | 1.7.22 |
413 | மறைபடாச் செவ்வி வாய்ந்த முகம்மது பேரிற் சற்றே குறைபட நினைக்கின் றீராற் குடிகுடி வடு நுங்கட் கிறையவன் மினிவும் பாரி லெண்ணிலாப் பழியுஞ் சூழு முறையல விடுமி னென்ன மொழிந்துநெஞ் சழிந்து நிற்பார். | 1.7.23 |
414 | முகம்மது பேரி னும்மால் வடுவரு மாகி லிந்தச் செகமகி ழலிமா வென்னுந் திருந்திழை பழியு மீன்ற நகைமணி முறுவ லாமி னாவுயிர்ப் பழியு மல்லாற் பகைபெரி துடைய ராகிப் பழியெலாஞ் சுமப்பீ ரென்றார். | 1.7.24 |
415 | இத்திறஞ் சிறுவர் கூற வியலபு துல்லா வென்னுஞ் சித்திர வடிவன் செவ்வாய் திறந்திரு வரையு நோக்கி வித்தகர் முகம்ம தின்னை விடுமெனை நுங்கட் கேற்ற குத்திரங் கொலையா தேனுங் குறித்ததி முடித்தி ரென்றான். | 1.7.25 |
416 | சிறுவர்க ளுரைக்கு மாற்றங் கேட்டபின் ஜிபுற யீலு மறநெறி மீக்கா யீலு மதிசயித் தகத்தி னுள்ளே மூறுவல்செய் துரையா தொன்று மொழிந்தில ராகிச் செவ்வி நிறைமுகம் மதுவைச் சேர்ந்த நிழலிடைப் படுத்தல் செய்தார். | 1.7.26 |
417 | படுத்தொளி பரப்புஞ் செவ்வி முகம்மதைப் பார்த்துக் கூன்வா ளெடுத்துநாற் றிசையு நோக்கி யியல்பெற வுரத்தி னேரே வடுப்பட வூன்றி நொய்தாய் வகிர்ந்திடும் போதி னெஞ்சந் திடுக்கொடு பதறி நின்ற சிறுவர்கள் சிதறி னாரே. | 1.7.27 |
418 | நேயமுற் றுரத்தைக் கீண்டு நிறையொளி பொங்குங் கஞ்சக் காய்முகை கிழித்துள் ளுற்ற கறுப்பொடு கசடு மான மாயவன் கூற்றை மாற்ரி வழுவறக் கழுவி மாறா தாயுநன் னினைவீ மானல் லறிவுட னிறப்பல் செய்தார். | 1.7.28 |
419 | உண்மையு நினைவுஞ் சேர்த்தி யூறிலா துறப்பொ ருத்தி வண்மைசேர் முகம்ம தின்றண் மணிப்பிடர்த் தணிவ தாகத் திண்மைகொள் புயமி ரண்டிற் றெரிதர நடுவிற் றூய வொண்ணிறப் புறவி னண்டத் தோதிய வளவ தாக. | 1.7.29 |
420 | முத்திரை யென்னு மவ்வி லாஞ்சனை டஹ்ரித்து மூவா வுத்தமர் தெரிந்து நோக்கி யொருவருக் கொருவர் சொல்வா ரித்தகைக் குரிசி னின்ற நிறையிடை கண்டோ ரெல்லாம் பத்திவிட் டொளிருஞ் சொர்க்கப் பலன்பதம் பெறுவ ரென்றே. | 1.7.30 |
421 | தரம்பெறு மாயி ரம்பேர் நிறையெனச் சாற்றிப் பத்தா யிரம்பெயர் நிறையுண் டென்ன வியம்பிநூ றாயி ரம்பேர்க் குரம்பெறக் கனமுண் டென்ன வோதியோர் கோடி கோடி நிரம்புமா னிடருக் குற்ற நிறையென்று நிகழ்த்தி னாரே. | 1.7.31 |
422 | வகுத்தநாட் டொடுத்துப் பின்னாள் வருவதோர் நாளீ றாகத் தொகுத்தவ சனங்க ளெல்லா மிவரெடை தோன்றா தென்னப் பகுத்தவர் பார்த்துப் பாரிற் படைப்புள சனங்க ளெல்லா மிகத்திவர் ஷபாஅத் தாலீ டேறுவ ரென்ருஞ் சொன்னார். | 1.7.32 |
423 | அதிசயித் துரைத்து நின்றங் ககுமது சிரசைத் தொட்டுத் துதிசெய்து முத்த மிட்டுத் தூயவன் றோழ ரான புதியதோர் ஹபீபுல் லாவென் றோதிய பேரும் போர்த்து மதிமகிழ்ந் துவகை பொங்கி வானவர் வாழ்த்திச் சொல்வார். | 1.7.33 |
424 | அருமறை முகம்ம தேநும் மகத்தினி லஞ்சல் வேண்டாம் வரமுறு புதுமை நும்பால் வருவதுண் டனேக மந்தத் தரமறிந் துவகை யெய்து முமக்கெனச் சாற்றிப் போற்றிப் பெரியவ னருளால் வானோர் பேருல கடைந்தா ரன்றே. | 1.7.34 |
425 | ஓடிய சிறுவர் கானொந் துலைந்திளைத் துடலம் வேர்த்து வாடிய முகத்திற் கண்ணீர் மார்பக நனைப்பச் சோர்ந்து பாடியிற் புகுந்து தங்கண் மனப்பயங் கரத்தை வந்து கூடிய பெயருக் கெல்லாம் வகைவகை கூறு கின்றார். | 1.7.35 |
426 | அப்பொழு தப்துல் லாவும் லமுறத்து மழுது விம்மி யெய்ப்பொடு மேங்கி யேங்கி யீன்றவர் முகத்தை நோக்கி மைப்படுங் கவிகை வள்ளன் முகம்மதைக் கொன்றா ரென்று செப்பிய மாற்றக் கூற்றஞ் செவிப்புக மயங்கி வீழ்ந்தார். | 1.7.36 |
427 | ஆரிது தெருமந் துள்ளத் தறிவழிந் தாவி சோரக் காரிகை யலிமா பூண்ட கலன்பல திசையுஞ் சிந்த வேரியங் குழன்மா மேக மின்னென மேனி தேம்பிப் பாரினிற் புரண்டே றுண்ட மயிலெனப் பதைக்க லுற்றார். | 1.7.37 |
428 | பதைத்தெழுந் தையோ வென்னப் பாலக னப்துல் லாவை மதித்துமுன் னடத்திக் காந்தண் மலர்க்கரஞ் சிரசி லேற்றி யுதித்தெழுங் கமலப் பாத முதிரங்கொப் பளிப்பக் கானின் மிதித்தலைந் திடுங்கொம் பொப்ப விரைவினி னடந்து சென்றார். | 1.7.38 |
429 | அயிரொழித் தரம்பொற் றேய்க்கு மறக்கொடும் பரற்கா னேகிக் குயில்புரை சொல்லார் செல்லக் கோட்டுவாய் நிழலின் கண்ணே யியிருந்தம் மனமுங் கண்ணு மோருருக் கண்ட தன்ன செயிரற மகன்வா னோக்கி நின்றிடுங் செய்தி கண்டார். | 1.7.39 |
430 | கண்ணினின் மணியே யெந்தங் கருத்துறு மறிவே காமர் விண்ணினிற் குறைப டாமல் விளங்கிய மதிய மேயிம் மண்ணினுக் கரசே நந்த மனைக்குறு செல்வ மேயெம் புண்ணியப் பலனே யென்னப் பூங்கொடி யெடுத்த ணைத்தார். | 1.7.40 |
431 | வடிவுறு மேனி நோக்கி மாமதி வதன நோக்கி யுடலுறும் வடுக்கா ணேனிங் குற்றவை யுரைப்பா யென்று கொடியிடை யலிமா கூறக் கொடுவரை முழையிற் றோன்று மடலுறு சீய மன்ன அகுமது புகல லுற்றார். | 1.7.41 |
432 | இத்தரு நிழலி லியாங்க ளிருக்கையி லிருவர் வந்தேன் கைத்தலம் பற்ற நின்ற காளையர் வெருவி யேகப் பத்திர மாயென் றன்னைப் படிமிசைக் கிடத்திக் கூன்வாள் வைத்துரங் கீண்டல் கண்டேன் மறுத்தொன்றுந் தெரிகிலேனே. | 1.7.42 |
433 | நினைவொடு மெழுந்தேன் பின்னென் னெஞ்சினில் வடுவுங் காணேன் மனமகிழ்ந் திருவ ரும்மெய் மகிழ்ச்சியா லெனது சென்னி தனையுறத் தடவி முத்திச் சஞ்சலம் வேண்டா நும்பாற் கனபுது மைகளுண் டென்றோர் காரணப் பெயரு மிட்டார். | 1.7.43 |
434 | ஈதலா லனேக மாற்ற மெடுத்தெடுத் தியம்பி யென்னை மாதவ முகம்ம தேநல் வரிசையின் மணியே யென்ன வோதின ரோதி வானத் துறைந்திடல் பார்த்து நின்றேன் றாதையு நீரு மென்னைத் தழுவவுங் கண்டே னென்றார். | 1.7.44 |
435 | உரைத்தவிச் செய்தி யெல்லா மூரவ ருடனு முற்ற வரைச்சிலை சுமந்த திண்டோண் மன்னரா ரிதுவு மோசைத் திரைக்கொடிப் பவள மன்ன சேயிழை யலிமா வுங்கேட் டிரைத்தக மகிழ்ச்சி பொங்கி யெழுந்துதம் பதியிற் புக்கார். | 1.7.45 |
436 | வேறு வாடு மெல்லிழைப் பாதிநுண் ணிடைமயி லலிமா கூடி வந்தவ ரனைவர்க்கு நன்மொழி கொடுத்து நாடி நும்மனை புகுமெனத் தமர்களை நடத்தித் தேடி டாப்பொருண் முகம்மதை மனைவயிற் செறித்தார். | 1.7.46 |
437 | வனந்த னிற்செலுஞ் சிறுவரோ டிணக்கிலார் மியி னினந்த னிற்றொடர்ந் தேகவு மனத்தினி லியையார் சினந்த சின்மொழி மறந்தொரு நாளினுஞ் செப்பா ரனந்த ரத்தவர் மனையினிற் புகுத்தியு மறியார். | 1.7.47 |
438 | சேம மாகிய பொருளினைக் காத்திடுந் திறம்போல் வாம மாமணி முகம்மதை வளர்க்குமந் நாளிற் றாம வொண்புயத் தினர்நசு றானிக டடஞ்சூழ் பூம லர்ப்பொழில் குனையின்வந் தடைந்தனர் புதிதாய். | 1.7.48 |
439 | ஹபஷி நாட்டினி லுறைநசு றானிக ளானோர் குவித ருந்தனக் கொடியலி மாவையுங் கூண்டு கவின்ப ழுத்தொழு கியமுகம் மதுவையுங் கண்டு செவியி ராசிய மொருவருக் கொருவர்செப் பினரால். | 1.7. 49 |
440 | நபியெ னும்பெரு முத்திரைக் குறியும்பொன் னகர்க்கும் புவியி னுக்குமோ ரரசெனப் பொருந்திலக் கணமு மவிரொ ளித்திரு மேனியு மவயவத் தழகு மிவையெ லாமறிந் திவர்நபி யெனவுளத் திசைந்தார். | 1.7.50 |
441 | புனைம ணிப்புய ராரிதுக் குயிரெனப் பொருந்து மனைவி யாகிய மயிலலி மாமுனம் வந்து கனைத ருங்கட லமுதமென வாழ்த்தியுட் களித்து வினைய மாய்நசு றானிகள் சிலமொழி விரித்தார். | 1.7.51 |
442 | உங்க டம்மனைக் குளதொரு குழந்தைநும் முயிர்போ லெங்க டம்மனத் துவகையால் வளர்ப்பதற் கிசைந்தோந் திங்கள் வாணுத லளித்தியேற் செல்வமுஞ் செருக்கும் பொங்கு மாநிதி தருகுவ மியாமெனப் புகன்றார். | 1.7.52 |
443 | நன்று நும்மனத் தெண்ணிய வுவகையா னடுக்க மின்றிக் கேட்பதெக் குழந்தைநீ ரியம்புமென் றிசைத்தார் வென்றி மற்புயன் முகம்மது வெனப்பெயர் விரித்தார் குன்று போன்முலை செவிசுட மனங்கொதித் திடவே. | 1.7.53 |
444 | புகன்ற புன்மொழி போதுநும் பதிபுகப் போது மிகழ்ந்தி ருந்திராற் பழிவரு மூரிலெம் மினத்தார் திகழ்ந்தி ருப்பவ ரறிகிலர் கேட்கிலோ செகுப்ப ரகந்த னைப்புற மிடுஞ்செலும் போமென வறைந்தார். | 1.7.54 |
445 | காட்டி னிற்புஜ விளைந்தகா ரணத்தையும் ஹபஷா நாட்டி லுற்றவர் கேட்டகா ரியங்களு நறவூ ரேட்டி லங்கிதழ்ப் பதத்தலி மாமனத் தெண்ணிக் கூட்டித் தாயிடஞ் சேர்ப்பதே கருத்தெனக் குறித்தார். | 1.7.55 |
446 | வருட மைந்துமோர் திங்களுஞ் சென்றது மக்கா புரம டைந்தியா முகம்மதைப் புகழொடும் பொருவில் அரிவை யாமினா வகத்திடைப் புகுத்தலே யறிவென் றுரைத ரத்திற லாரிது மனங்களித் துவந்தார். | 1.7.56 |
447 | மாத வமுகம் மதும்வரி விழியலி மாவுங் கோத றுந்துணை வரும்வழித் துணையுடன் கூடித் தீது றுங்கொடும் பாலையுங் குறிஞ்சியுஞ் சேர்ந்த பாதை யின்றரு நிழலிளைப் பாறினர் பரிவாய். | 1.7.57 |
448 | இறங்கி யங்கிருந் தெழுத்நிட நினைக்குமந் நேரம் பிறங்கு மோர்கர நீடரக் கண்டனர் பெரிதா யறங்கி டந்தொளிர் முகம்மதை காண்கில ரலிமா மறங்கி டந்தவேற் கட்கடன் மடைதிறந் தனவே. | 1.7.58 |
449 | என்ன மாயமிங் கென்னென நெட்டுயிர்ப் பெறிந்து வன்ன மென்மலர்க் கரநெரித் துதரத்தில் வைத்துத் துன்னு பூங்குழல் விரிதரச் செவ்விதழ் துடிப்பக் கன்னி மாமயில் கலங்கினர் புலம்பி கதறி. | 1.7.59 |
450 | படியின் மீதினி லோடுவர் தேடுவர் பதறிக் கடிதிற் கன்முழை முட்செறி பொதும்பினுங் கவிழ்ந்து நெடிது நோக்குவர் செடியறக் கிளறுவர் நிகரில் வடிவு றும்மக வேயெனக் கூவுவர் வருந்தி. | 1.7.60 |
451 | வெய்ய கானிடை நீங்கவுங் காண்கிலன் வேறோர் கைய லாற்பினைப் பிறரெடுத் தேகவுங் காணே னுய்யு மாறினி யேதென வுலைந்துட லொடுங்கி அய்ய கோமக னேவிதி யோவென வழுதார். | 1.7.61 |
452 | கவச வல்லுரங் கீண்டவர் வஞ்சனைக் கருத்தோ ஹபஷி மாநசு றானிகண் மாயமோ வலது புவியிற் பூதங்க ளலகைகள் செய்தொழிற் பொருளோ வெவர்க ளிவ்விடர் செய்தவ ரெனமன மிடைந்தார். | 1.7.62 |
453 | வஞ்சி மெல்லிடை வாட்டமு நடுக்கமும் வாசக் கஞ்ச மென்முகக் கோட்டமுங் கண்ணினீர்க் கவிழ்ப்புங் கொஞ்சு மென்மொழி குழறிடப் புலம்பிய குறிப்பு மஞ்சி நின்றதும் பயந்தொடுங் கியவர லாறும். | 1.7.63 |
454 | கரிய பூங்குழல் சென்னிறப் பூழ்தியிற் கரந்து விரித ரக்கிடந் தொளிருமெய் பதைத்துவாய் வௌிறி யெரியு நெய்யிடை யிட்டபைந் தளிரென விருந்த வரிவை தன்வயி னெறிசெலும் பேர்கள்கண் டடைந்தார். | 1.7.64 |
455 | ஏது வந்தவை யென்றடைந் தவர்சில ரியம்பக் கோதை யீரென துறுகுலக் களிறொரு குழந்தை தீதி லாப்பெயர் முகம்மது வெனுஞ்சிறு வரையிப் பாதை யின்னிழந் தேன்கொடி யேனெனப் பகர்ந்தார். | 1.7.65 |
456 | கேட்ட பேர்கடம் மனம்பயந் தறக்கெடி கலங்கிக் காட்டி னிப்பெரும் புதுமையைக் கருத்தினிற் றௌிந்து மூட்டும் வல்வினை பிரித்திட முடித்தவன் முறையாய்க் கூட்டி விப்பதும் வலியதோ கூட்டுவன் கோதாய். | 1.7.66 |
457 | எனவெ டுத்தநன் மொழிகளா லிவர்கருத் தியைய நனைத ருங்குழன் மடந்தையர் தேற்றியு நடுக்கந் தினையி னவ்வள வாயினுந் தேறிலர் தியங்கு மனைய காலையில் விருத்தனென் றொருத்தன்வந் தடைந்தான். | 1.7.67 |
458 | கையி லூன்றிய தடியுமோர் கயிற்கவி கையுமாய் மெய்யெ லாநரம் பெழுந்துல ரியவிரி திரையாய்த் துய்ய நூல்விரித் தனநரை துலங்கிடக் கூனி நையு மென்றலை நடுக்கொடு மெலமெல நடந்தே. | 1.7.68 |
459 | வந்து தோன்றிய முதியவ னரிவைநின் மனத்தி னொந்தி ருந்தவா றேதெனப் பூஙொடி நுவன்றார் கந்த டர்க்கயக் களிறெனு முகம்மதைக் கானிற் சிந்தி னேனுயிர் சிந்தவு நினைத்தன னெனவே. | 1.7.69 |
460 | திருந்து மென்மலர்க் கொடியிடை கேட்டிநின் சிந்தை வருந்த னின்றிரு மகன்முகம் மதுவையிவ் வழியிற் பொருந்தக் கூட்டுறுந் தெய்வமொன் றுளதியாம் புகுந்தங் கிருந்து கேட்குவம் வம்மென நன்மொழி யிசைத்தான். | 1.7.70 |
461 | விருத்த னம்மொழி யியம்பிட விளங்கிழை யலிமா கருத்தி லுற்றிவை யறிகுவ மெனநடுக் கானிற் குருத்த செங்கதி ருதித்தெனக் கொடுமுடி யியற்றி யிருத்து மாலயத் தேகின ரவன்மொழிக் கிசைந்தே. | 1.7.71 |
462 | முருகு லாங்குழன் மடந்தையர்க் காய்நரை முதியோன் செருகு பொன்மலர்க் கோயிலிற் காவணத் தினினின் றுருகு தன்மனப் பயத்தொடும் வாய்புதைத் தொதுங்கிப் பொருவி லாமணி யேமுத் லேயெனப் புகழ்ந்தான். | 1.7.72 |
463 | போற்றித் தெண்டனிட் டெழுந்தொரு வரமெனப் புகன்று கூற்ற டர்ந்தவேல் விழியௌி யவளிவள் குழந்தை மாற்ற லர்க்கரி வடிவுறும் பெயர்முகம் மதுவை யாற்றி னிலிழந் தாளருள் வாயென வறைந்தான். | 1.7.73 |
464 | மாது தன்மகன் முகம்மது வெனும்பெயர் சிலையின் காதி னுட்புகக் கருத்துறக் கலங்கிமெய் நடுங்கிப் பாதை யிற்புகு முதியவன் பதமலர் கெதியா மோதி வீழ்ந்தது முகந்தரை படமுனங் கியதே. | 1.7.74 |
465 | சிலைம ருண்டது கண்டலி மாமனந் திடுக்கிட் டலைவி னோடற நரைமுதி யவன்முக நோக்கிக் கொலைகொ னீசெலு நெறிகுறு கெனக்கொழுங் கமலத் திலையின் மேனடுத் துளியென வழியினின் றிடைந்தார். | 1.7.75 |
466 | இந்த நாளையிற் றேவத மவன்பெய ரியம்ப வந்த போதினிற் றலைமுகங் கவிழ்ந்தது மடவா யுந்த மைந்தனுக் குடையவன் வேறுள னொருவ னந்த நாயக னிடத்தினி லறைகென வகன்றான். | 1.7.76 |
467 | ஆற்றி ருந்தெழுந் திருகையுஞ் சிரசினி லாக்கித் தூற்றும் வேல்விழி நீரிடுஞ் சுவடுகண் மறைப்ப நாற்றி சையினுங் கண்மலர் பரப்பிட நடந்து தேற்று நன்மறை மக்கமா நகரினைச் சேர்ந்தார். | 1.7.77 |
468 | அபுதுல் முத்தலி பெனுமர சணிமனை யடுத்துச் சுவன நாயகக் குரிசிலை வழியிடை தோற்றிப் புவியிற் றோன்றிய துன்பமு முதியவன் புகலச் சவிகெ டப்பெருந் தேவதந் தரைபடிந் ததுவும். | 1.7.78 |
469 | மரும லர்த்தொடைத் தடம்புயர் செவிமடற் றுளையிற் றிருக வெந்துதீ யுமிழ்ந்தவே றிணித்தன சிவணக் கருகி யீரலுஞ் சிந்திடத் தௌிமனங் கலங்கி யுருகக் கூறின ரூற்றெடுத் தொழுகுநீர் விழியார். | 1.7.79 |
470 | பழுதி ருந்தசொற் கேட்டலும் படர்ந்தசெந் நெருப்பி லொழுகு மென்மெழு காயுறு கருத்தழிந் துடைந்து கொழும டற்செழுங் கமலமென் மலர்முகம் கூம்பி யழுது சஞ்சலத் துறைந்தன ரப்துல்முத் தலிபு. | 1.7.80 |
471 | கலவை மான்மத மார்பகஞ் சிவந்தகட் டரளங் குலவ வந்தவை யெவைகொலென் றினத்தவர் கூற மலையெ னுந்திடக் கடக்கரி யுதிரம்வாய் மடுத்துண் டுலவு வேற்கர ருற்றவை யனைத்தையு முரைத்தார். | 1.7.81 |
472 | மலைய டங்கலுந் தடவியும் வனத்தினை வகிர்ந்துந் தொலைவிற் றீவினுஞ் சுற்றியு முகம்மதைத் தொடர்ந்து நிலைத ருங்கதிர் படுமுனந் தருகுவ நுமது நலித லைத்தவிர் மெனத்திசை திசைதொறு நடந்தார். | 1.7.82 |
473 | பரற்செ றிந்தகா னிடத்தினும் பருப்பத நெறியும் விரற்பு குந்திடா வனத்தினும் வேறுசிற் றூரு மிரைத்த பீடிகை மாடமா நகரிக ளெவையு நிரைத்துத் தேடியுங் காண்கில மெனநிகழ்த் தினரே. | 1.7.83 |
474 | அகந்த யங்கிமெய் மறந்தெழி லப்துல்முத் தலிபு வகிர்ந்து பேரொளி திருந்திட விரிந்தகஃ பாவிற் புகுந்து சுற்றிவந் தடிபணிந் திறைஞ்சிவாய் புதைத்து நெகிழ்ந்த நெஞ்சினோ டாகுலத் தயருமந் நேரம். | 1.7.84 |
475 | தரையில் வானகத் திருந்திறங் கியதொரு சத்தம் விரைக மழ்ந்திடுங் ககுபத்துல் லாவிற்றென் மேல்பா னிரைம லர்த்தடத் தோடையின் வாழையி னிழற்கீ ழரிய மாமறை முகம்மதங் கிருப்பதென் றதிர்ந்தே. | 1.7.85 |
476 | அந்த ரத்தினின் முழங்கிய மொழிவழி யறிந்து சிந்தை கூரவத் திசையினிற் சிலருடன் செலும்போழ் திந்து தண்கலை யெண்ணிரண் டுடனிறைந் திறங்கி வந்தி ருந்ததொத் திருந்தன ரெழின்முகம் மதுவே. | 1.7.86 |
477 | கதலி நீழலி லிருந்தொளிர் குரிசிலைக் கண்டென் மதலை தம்மிரு கண்மணி யேமுகம் மதுவே யதிரு மைக்கடற் றரளமே யெனவட லரச ரிதய மீதுறக் களித்துத்தம் மிருகரத் தெடுத்தார். | 1.7.87 |
478 | அடைய லர்க்கரி யேறெனு மப்துல்முத் தலிபு கொடிமி டைந்தசை புரிசைசூழ் நகரினைக் குறுகிக் கடிம லர்க்குழ லாமினா செழுமலர்க் கரத்தில் வடிவின் மிக்குயர் முகம்மதைக் கொடுத்தனர் மகிழ்ந்தே. | 1.7.88 |
479 | கண்ணி ருந்தொளிர் மணியெனக் கண்டுகண் களித்துட் புண்ணி ருந்தென விடுந்திடுந் துன்பமும் போக்கி வண்ண வார்குழ லாமினா முகம்மதை வாழ்த்தி யெண்ண மொன்றுநம் மிடத்திலை யெனச்சிறந் திருந்தார். | 1.7.89 |
480 | அடர்ந்த செவ்வரிக் கொடிபட ரரிவிழி யலிமா தொடர்ந்த தன்மனத் திருட்களி வாளினாற் றுணித்து மடந்தை யாமினா மனையினில் வரமலர்க் கரத்தா லிடம்பெ றத்தழீஇ யிருவரு மொருவரா யிருந்தார். | 1.7. 90 |
481 | போது லாங்குழ லாமினா வெனுமணிப் பூவைச் சாதெ னுங்குலத் தாரலி மாவுறத் தழுவி யாத ரத்தொடு முகம்மதை யெடுத்துமுத் தாடிச் சீத வொண்பொழிற் குனைனெனும் பதியினைச் சேர்ந்தார். | 1.7.91 |
482 | அலத்தக மலர்ப்பதந் தாமி னாவெழிற் சிலைத்தடப் புயமுகம் மதுமெய்ச் சீர்பெறக் கலைத்தட மதியென வளரக் கண்டுறு நலத்தரு கண்களித் திருக்கு நாளினில். | 1.8. 1 |
483 | பொறிநிக ராமினா வென்னும் பூங்கொடி யறிவக முகம்மதைக் கூட்டி யாதிநூ னெறிதரு மக்கமா நகரை நீங்கியே செறிவள மதினமா நகரிற் சென்றனர். | 1.8.2 |
484 | தன்னுயி ரனையமுன் னவரிற் சார்ந்தவர் பொன்னடி வணங்கிய பொருவி றங்கையை யென்னுயி ரென்னுயி ரெனத்தழீ இக்குல மன்னுயிர் முகம்மதை யெடுத்து வாழ்த்தினார். | 1.8.3 |
485 | பிடிநடை யமினா பெரிய தந்தைதம் வடிவுறு மைந்தரு மன்னு சின்னையர் குடிவளர்த் திடுங்குலக் கொற்ற வேந்தரு மடிகளென் றகுமதி னடியைப் போற்றினார். | 1.8. 4 |
486 | அனநடைச் சின்மொழி யாமி னாதிருத் தனையருந் தம்பிய ரியாருந் தன்குல மனைமயி லனைவரு மனம கிழ்ச்சியாற் கனைகட லமுதென நபியைக் காமுற்றார். | 1.8.5 |
487 | இப்பெரு முவகையுற் றிருப்ப மன்னெறிக் கொப்பரு மதீனமென் றோது மூரிடைத் துப்புறழ் மதுரவாய்ச் சிறுவர் சூழ்தர மைப்புயன் முகம்மதோர் வாவி நண்ணினார். | 1.8.6 |
488 | பண்ணரு மறைநபி பாரிற் றோன்றிய நண்ணிய புனல்விளை யாட நாடுநா ளெண்ணுற வடுத்ததென் றிறங்கி வானதி மண்ணினிற் குடியிருந் தனைய வாவியே. | 1.8.7 |
489 | வடுவிழித் தடமுலை யார்கண் மாமத னடறரு முசைனயி னார்தம் மாருயிர்க் கடகரி யெனுமபுல் காசிம் செல்வம்போ லிடனறப் பெருகியங் கிருந்த வாவியே. | 1.8.8 |
490 | சேடுறு முகம்மது செவ்வி வாய்ப்பநீ ராடுவ திஃதென வாவி யம்புயம் பாடுறு மாசணு காது பைந்துண ரேடலர் போர்வைபோர்த் திருந்த தொத்ததே. | 1.8.9 |
491 | கரைதவழ் தென்றலங் காலி னால்விரை சொரிமலர் வாவிநீ ரசைந்து தோன்றுவ தரிதிரைக் கரங்களிற் சங்க மார்த்திட விருகரை முத்தெடுத் தெறிதல் போலுமே. | 1.8.10 |
492 | தேன்மலர்ச் சண்பகஞ் செறிந்த நீழலும் பானிறக் கதிர்மணற் பரப்பு மன்னமுஞ் சூன்முதிர் குடவளைத் தொனியும் வைகிய கான்மலர் வாவிகண் களிப்ப நோக்கினார். | 1.8.11 |
493 | மணிமுர சதிரறா மதீன மாநகர்த் திணிபுய வரசர்கள் செல்வ ரியாவரும் பணிமணி முகம்மது நிறைந்த பங்கயத் தணிதிகழ் வாவிநீ ராட லுற்றனர். | 1.8.12 |
494 | நிறைதட மசைதலா னிகரி லாமுத லிறையவன் றூதர்தம் மிடத்தின் மூழ்குறக் குறைபடா வரியமெய் குளிரு மோவென நறைபுனல் கலங்கியுண் ணடுங்கல் போன்றதே. | 1.8.13 |
495 | பம்புநீர் வாவிகண் குளிர்ந்திப் பாரிடை யெம்பெரு மானம திடத்தின் மூழ்கலாற் செம்பொனா டவர்க்குறாச் சீர்பெற் றோமெனக் கம்பித மம்புயக் கரங்கள் காட்டுமே. | 1.8.14 |
496 | தங்கிய புனலிடை குளிப்பத் தத்துநீ ரெங்கணுங் கரைதவழ்ந் திழிந்து தோன்றுவ கங்கைதன் னுள்ளகங் களிப்புற் றானந்தம் பொங்கியே யுடற்புறம் பொசிவ போன்றதே. | 1.8.15 |
497 | வடிவுறு முகம்மது வாவித் தண்புன லிடைகுளித் துயர்தர விலங்கும் வாண்முகம் படிமிசை யாயிரங் கலைகொள் பான்மதி கடலிடை முளைத்தெழுங் காட்சி போன்றதே. | 1.8.16 |
498 | வருந்திமெய் நடுக்கொடு மரைகண் மூழ்குவ தருந்தவப் பேறெனு மகும தின்றிருக் கருந்தடங் கண்முகந் தாள்கைக் கொப்பெனப் பொருந்துறோ மெனவனம் புகுதல் போன்றதே. | 1.8.17 |
499 | அகுமது வாவிநீ ராடல் காண்டலுஞ் சகமகிழ் தடக்கரைத் தருக்க டேமலர் வகைவகை சொரிந்தன வெற்றி வானவர் புகழொடும் பொன்மலர் பொழிவ போன்றவே. | 1.8.18 |
500 | மதுமலர்த் தேனையுண் டிருந்த வண்டினம் புதுமணச் சுரும்பொடு மிசைத்த பொங்கிசை சதுமறை முகம்மது தழைத்து வாழ்கவென் றதிவிதப் புகழெடுத் தறைத லன்னதே. | 1.8.19 |
501 | பின்னிய தடத்தரு சினையிற் பேடொடு மன்னிய குயிலினம் வாய்விட் டார்ப்பது கன்னலஞ் சுவைக்கலி மாவை நந்நபிக் கின்னண மியம்புமென் றிசைத்தல் போலுமே. | 1.8.20 |
502 | பொன்முடி வேந்தர்கள் புதல்வர் தம்மொடு மன்னவர் முகம்மதும் வாவி நீர்குளித் தன்னமென் றூவியி னரிய வெண்டுகின் மின்னினைப் பொதிந்தென வரையில் வீக்கினார். | 1.8.21 |
503 | கணமணிக் கலன்பல வணிந்து கள்ளறா மணமலர் மாலிகை சூடி வான்றொடு பணர்தரு பாசடைத் தருவின் பாலுயிருத் துணைவரோ டரியெனத் தோன்றல் வைகினார். | 1.8.22 |
504 | வரிவளைத் தடம்புனை மதீன மாநகர்க் குரியவர் குபிரினி லுறையெ கூதிக ளரிதினிற் றடக்கரை யடுத்துப் பூமழை சொரிதல்கண் டகுமதைச் சூழ்ந்து நோக்கினார். | 1.8.23 |
505 | பாலுறச் செழுங்கதிர் பரப்பி மென்கணைக் காலுற வளர்ந்தசெங் கரமும் பொன்மலை போலென வீங்கிய புயமு மாமுகக் கோலமுங் காட்சியென் றுணர்ந்து கூறினார். | 1.8.24 |
506 | மண்ணகத் துதித்தமா னுடன்கொ லோவலால் விண்ணகத் தமரர்கள் வேந்த னோவென வெண்ணிய வெண்ணகத் தடங்கி லாவெழி லண்ணலைப் பார்த்தடுத் தைய முற்றனர். | 1.8.25 |
507 | முத்திரை யொன்றுள முழுது மெய்யினிற் பத்திவிட் டொளிர்வன பாதம் பாருறாச் சித்திர நீழலுந் தெரியக் காண்குறா வித்திற நபியெனத் துணிந்தி யற்றினார். | 1.8.26 |
508 | பூரண மதியமே போலவ் பின்னைநாட் டாரணி தனினபி வருவர் சான்றென வாரணத் துணர்ந்தறிந் தறிஞர் கூறிய காரணக் குறிப்பிவர் காணுங் காணென்றார். | 1.8.27 |
509 | கண்டவர் கேட்டவர்க் குரைப்பக் காதினிற் கொண்டவர் கருத்தினிற் குறித்து சாவுவ ரண்டர்நா யகநபி யுண்டென் றாதிநூல் விண்டது தவறுறா மெய்யென் றோதுவார். | 1.8.28 |
510 | தேந்தரு தடத்தரு விடுத்துச் செம்மலு மாந்தர்கண் களிப்புற மனையிற் புக்கபி னேந்தெழி லாமினா வினமு மாயமுந் தாந்தம துளங்களி னெண்ணஞ் சாற்றுவார். | 1.8.29 |
511 | நபியெனு மொருவர்பின் னாளிற் றோன்றியிப் புவியிடை வருவரென் றோதிப் போந்தவ ரிவரெனக் குறித்தன ரினியிவ் வூரிடைக் கவர்மனக் காபிர்கள் கொடியர் காணென்றார். | 1.8.30 |
512 | குருத்திறன் முகம்மதைக் குடியிவ் வூரிடை யிருத்துதல் பழுதுநம் மினத்த ரியாவர்க்கும் பொருத்தமில் லெனமனம் புழுங்கித் தங்குலத் திருத்திழை யாமினா வறியச் செப்பினார். | 1.8.31 |
513 | தம்பியர் தனையர்சொற் கேட்டுத் தம்முளம் வெம்பியே யாமினா மிகவி சாரமிட் டம்பினை யடர்ந்தகண் ணாலி சிந்திட நம்பியை நோக்கித்தந் நகரை நாடினார். | 1.8.32 |
514 | இனத்துளார் தங்கடம் மிதயத் துள்ளுயிர்ப் புனக்கொடி துன்புறப் புந்தி கூர்தர நினைத்தநன் மொழிபல நிகழ்த்திப் பங்கய நனைத்தட மக்கமா நகர்க்க னுப்பினார். | 1.8.33 |
515 | விட்டொளிர் விளங்குமி னாமி னாநறுங் கட்டழ ககுமதை நடத்திக் கள்ளறா வட்டிலை முள்ளரை வனச வாவியு நெட்டிலை முளிக்கழைக் காடு நீந்தினார். | 1.8.34 |
516 | கொடியிடை யாமினா வென்னுங் கோதையோர் பிடியென வனமெலாம் பெருக மான்மதக் கடிகமழ் முகம்மதோர் கன்றும் போலவே யடவிவிட் டகன்றபு வாவி லாயினார். | 1.8.35 |
517 | கருவிளை வரிவிழிக் கன்னி யாமினா வரியமெய் நடுக்கமுற் றவலித் தேங்கவே சுரமென வொருபகை தோன்றித் துக்கமுற் றிரவலர் போற்றனி யிறந்திட் டாரரோ. | 1.8.36 |
518 | அரசர்நா யகநபிக் காண்டோ ராறுட னொருதிருத் திங்களு நிறைந்த தோதிய வரிதினிற் கணக்கிலக் காக வாண்டுமோ ரிருபஃ தாமினா விறந்த காலமே. | 1.8.37 |
519 | தாயிறத் தலுமனஞ் சலித்துச் சஞ்சலத் தீயினிற் கிரிமியிற் றிடுக்கிட் டேங்கியே மாயிரும் புவியிடை தனித்து மன்னுயிர் போயின தெனநி னைவறப் புலம்பினார். | 1.8.38 |
520 | சிறுகுடி யெனமபு லாவிற் சேர்ந்தவர் மறைநபி முகம்மதின் வாட்டந் தேற்றியே குறைவறாக் கற்பெனுங் கோதை மாதினை யறைமறை முழக்கொ டும்மெடுத் தடக்கினார். | 1.8.39 |
521 | ஒலிபுனற் றடத்தபு வாவி லுள்ளவர் கலியிரு டுரந்தசெங் கவிகை வள்ளறந் நலிதலைப் போக்கிமக் காவை நாடியே வலிதனிற் பாசுரம் வரைந்திட் டாரரோ. | 1.8.40 |
522 | சிலைநுத லாமினா விறந்த செய்தியின் மலைவுறு வாசகங் கண்டு வாய்புலர்ந் தலைகுலைந் தப்துல்முத் தலிபு மன்றுதந் நிலைதடு மாறியுள் ளறிவு நீங்கினார். | 1.8.41 |
523 | மனத்துலை கவலையை மாற்றித் தம்முயி ரினத்தவர் சிலர்தமக் கிசைந்த வாசக மனைத்தையு முரைத்தபு வாவிற் போய்நபி தனைச்சிறு பொழுதினிற் றருதி ரென்றனர். | 1.8.42 |
524 | வில்லுற விசைத்தெறி சரத்தின் வேகமா யொல்லையிற் சிலரபு வாவிற் லோடியே மல்லுறு புயமுகம் மதுவைக் கண்டுநற் சொல்லொடுந் தேற்றியுட் டுயர மாற்றினார். | 1.8.43 |
525 | மதிமுக முகம்மதை மக்க மாநகர்ப் பதியினிற் கொடுவரப் பார்த்துச் சிந்தைகூர்ந் ததிசயித் தப்துல்முத் தலிபு மாமலர் பொதிதரு தடப்புயம் பொருந்தப் புல்லினார். | 1.8.44 |
526 | மண்ணினிற் பதமுறா வள்ள றம்மைதங் கண்ணெதிர் விட்டக லாத காட்சியா யெண்ணியுள் ளகத்தினி லிருத்தி யெங்குலப் புண்ணிய மிதுகொலென் றுவந்து பூரித்தார். | 1.8.45 |
527 | இலைமலர் கிழிந்துதே னிழிய வாய்மடுத் தலகில்வண் டுண்டுபண் ணார்க்குந் தார்ப்புயர் கலைதெரி ஹபீபுல்லா வென்னுங் காளைதந் நிலைபெற வாண்டொரே ழாநி றைந்தவே. | 1.8.46 |
528 | கனைகுரன் மும்மதக் களிற்றின் மத்தகச் தினையுறக் கீண்டுயிர் குடிக்குஞ் சீயமே யனையவ ரப்துல்முத் தலிபு தந்திரு மனையர செனநபி வளரு நாளினில். | 1.8.47 |
529 | தழையறக் கருகிநீர்த் தடங்கள் வற்றிமெய்க் குழைவொடு கானலைக் குறித்து நீரென வுழையின மோடியுள் ளொடுங்கப் பாரிடை மழையறச் சனமெலா மறுக்க முற்றதே. | 1.8.48 |
530 | புவியிடை மழைபொழி யாத நோவினா லப்துல்முத் தலிபெனு மரசர் நாயகர் நபிதமைக் கூட்டிமுன் னடத்தி யாங்கொரு தவிசெனு முரம்புறு தலத்தி ருத்தினார். | 1.8.49 |
531 | இருகையு நபிதமை யேந்தச் சொல்லித்தம் மிருகர நபிதிருக் கரத்தை யேந்தியே யிருவரு மிரங்கிநின் றிரந்து நோக்கவே யிருவிசும் பிடைமழை யிறைத்த தெங்குமே. | 1.8.50 |
532 | பாரின்ற் பெரும்புனல் பரந்த செல்வமித் தாருடை முகம்மதின் பறக்கத் தாலென வூரினிற் றலைவருக் கியம்பி யுண்மகிழ்ந் தேர்பெறு மப்துல்முத் தலிபி ருந்தனர். | 1.8.51 |
533 | நறைபொழில் ஹபுசுநன் னாட்டின் சேனையை அறபிகள் பொருதுவெ றோரென் றோதிய திறனறு செய்திகேட்டிதுவுஞ் செவ்விநூ லிறைநபி பொருட்டலா திலையென் றோதினார். | 1.8.52 |
534 | நபிதிரு வயதிரு நான்குந் திங்களுங் கவினுற விரண்டுசென் றதற்பின் காணுநாட் புவியினிற் பத்துறப் பொருந்தும் போதினி லபுதுல்முத் தலிபுமே லுலக டைந்தனர். | 1.8.53 |
535 | விறகரத் தபுதுல்முத் தலிபு மேலுல கிற்புகுந் தாரென வினமு மக்களுங் கற்புடை மகளிருங் கமல வாண்முகம் பொற்பறப் புடைத்தழு தேங்கிப் பொங்கினார். | 1.8.54 |
536 | விதிமறை நூலவர் விருத்தர் மன்னவ ரிதமுற வந்தடுத் திரங்கும் பேர்க்கெலா மதிபல சொல்லியுட் புழுக்க மாற்றியே யதிவிதத் துடனெடுத் தடக்கி னாரரோ. | 1.8.55 |
537 | சடங்குள தெவ்வையுந் துடைத்துத் தங்குல மடங்கலே றனையவர் கூண்டு மாசிலாத் தடம்புய முகம்மதை வளர்க்கத் தக்கதோ ரிடம்பெறு மனத்தவ ரெவரென் றோதினார். | 1.8.56 |
538 | அம்மொழி கேட்டபித் தாலி பாகிய மும்மதக் கரியுயிர் முகம்ம துக்கினி யெம்மனை யலதுவே றிடமுண் டோவெனச் செம்மலர்க் கரத்தெடுத் தணைத்துச் சென்றனர். | 1.8.57 |
539 |
மலையெ னத்திரட் புயரபுத் தாலிபு மனையி |
1.9. 1 |
540 |
சலத ரத்தைநேர் கரத்தபித் தாலிபு தம்பாற் |
1.9.2 |
541 |
சுரபி யின்றிரள் கூன்றொறுத் திரளொடுஞ் சுரந்த |
1.9.3 |
542 |
நான மெய்கமழ் வேதநா யகர்நம திடத்தி |
1.9. 4 |
543 |
வெள்ளி வெண்டகட் டொளிர்நிலா வெறித்தமே னிலைக |
1.9. 5 |
544 |
ஏறு வாம்பரி யொட்டையி லெடுத்தெடுத் தேற்றிக் |
1.9.6 |
545 |
சொன்ன வாசகங் கேட்டலு முகம்மது துணுக்குற் |
1.9.7 |
546 |
பாதை போவதும் வருவது மௌிதல பரற்கா |
1.9.8 |
547 |
தந்தை சொல்லிய சொல்லினுக் கரியகட் டரளஞ் |
1.9.9 |
548 |
குலத்த டக்கிளைத் தாமரைக் குழுவினி னாப்ப |
1.9.10 |
549 |
பார்த்தி வரபூ பக்கரும் பாதையர் பலரு |
1.9.11 |
550 |
காறு நீங்கியே முகம்மது வருவது கண்டு |
1.9. 12 |
551 |
மடங்க லேறபித் தாலிபென் றோதிய மன்னர் |
1.9. 13 |
552 |
தக்க தோர்புசு றாவெனுந் தலத்தினிற் சார |
1.9.14 |
553 |
ஆங்கி ருந்தனர் விடிந்தபி னத்தலத் தொருவ |
1.9. 15 |
554 |
நகையு றாவுறூ மெனும்பகுத் தறிவினை நாளும் |
1.9.16 |
555 |
கண்டு நந்நபி மெய்யெழி லிருமலர்க் கண்ணா |
1.9.17 |
556 |
வாய்ந்த முத்திரைக் குறியுஞ்செங் கரங்களின் வனப்புந் |
1.9.18 |
557 |
அறிந்து ணர்ந்தபண் டிதனபித் தாலிபை யழைத்துச் |
1.9. 19 |
558 |
ஆதி மாகமூர் கிளையது னான்குலத் தாசீ |
1.9.20 |
559 |
பைத்த டப்பணி நௌிதர விண்டுகள் பரப்ப |
1.9.21 |
560 |
அரும்பு மென்மலர்த் தொடைதிரட் புயவபித் தாலிபு |
1.9.22 |
561 |
வெடித்த மென்மலர்த் தேனையுண் டினவெறிச் சுரும்பு |
1.9.23 |
562 |
வாடி றத்தபித் தாலிபு நடுங்கியுள் வருந்திக் |
1.9.24 |
563 |
ஆத மக்கடந் தலைமுறை யைம்பதின் பின்னர் |
1.9.25 |
564 |
கொலையெ ஹூதிகள் வன்னசு றனியின் குலத்தோ |
1.9.26 |
565 |
நபியு மிங்கிவ ரலதுவே றிலையிவ ணபிக்குத் |
1.9. 27 |
566 |
உரைத்த வாசகங் கேட்டபித் தாலிப்தம் முளத்திற் |
1.9.28 |
567 |
அடர்ந்து வந்துநின் றவர்முகக் குறிப்பையு மவரைத் |
1.9.29 |
568 |
கடுத்து நோக்கியங் கவருளங் கலங்கக்கட் டுரைக |
1.9.30 |
569 |
ஈத லால்நசு றானிக ளெண்ணிலொன் பதுபேர் |
1.9.31 |
570 |
வந்து கண்டவர்க் கின்புறு மொழிபல வழங்கி |
1.9.32 |
571 |
அந்த மில்லவன் மும்மறை யுணர்த்திய தழகாய் |
1.9.33 |
572 |
கோதி லாமறை யுரைத்தசொ லுலத்தினிற் குறித்துச் |
1.9.34 |
573 |
வடிவு றும்மறை யுரைத்தது முளதுமும் மறைக்கு |
1.9.35 |
574 |
முதிய வேதிய னுரைத்தலும் பகையென முளைத்துப் |
1.9. 36 |
575 |
நிறைம திக்கதி ரெனவொரு நபியையிந் நிலத்திற் |
1.9.37 |
576 |
சுடிகை மன்னவர் குலத்துறு தொன்மறை நபிக்குப் |
1.9.38 |
577 |
வானர் முன்னினும் பின்னினுஞ் சுற்றியெவ் வழிக்கு |
1.9.39 |
578 |
வச்சி ரத்தினி லெழுதிய வெழுத்தினை மாற்றப் |
1.9.40 |
579 |
வேத வேதிய னுரைத்தநன் மொழியெலாம் விரைவிற் |
1.9. 41 |
580 |
பொருந்து மாதவன் செம்மலர் பொருவுசே வடியில் |
1.9.42 |
581 |
முன்னர் மாமறை முதியவன் சொற்றபின் முறையா |
1.9.43 |
582 |
நன்ன யம்பெறு முகம்மதை மக்கமா நகரிற் |
1.9. 44 |
583 |
வருதி யென்றெழின் முகம்மதைத் தவிசில்வைத் துயர்த்தித் |
1.9.45 |
584 |
சிசைசு மந்தொளிர் புயத்தபித் தாலிபு செழுங்க |
1.9. 46 |
585 |
அண்ண லச்செழு மக்கமா நகரினுக் கனுப்பி |
1.9.47 |
586 |
குன்றுங் கானமு மடவியுஞ் சுரங்களுங் குறுகிப் |
1.9.48 |
587 |
எழுந்து ஷாமெனும் பதியைவிட் டிருஞ்சுரங் கடந்து |
1.9.49 |
588 |
அறநெ றிக்குயி ராயபித் தாலிபு மடுத்தோர்க் |
1.9. 50 |
589 |
கான றைப்பொழில் சூழ்தரச் சிறந்தமக் காவிற் |
1.9.51 |
590 |
அந்த நாளினின் மக்கம நகரினை யடுத்து |
1.9.52 |
591 |
கலக்க முற்றவ ரெவரெவ ரெனச்சிலர் கடுத்து |
1.9.53 |
592 |
சந்த மான்மதங் கமழ்புய வப்துல்லா தவத்தால் |
1.9.54 |
593 |
நன்று நன்றென இபுனுசுத் ஆனுநந் நபியுந் |
1.9.55 |
594 |
தருவே னத்தரு முசைனயி னார்தரு மதலை |
1.9.56 |
595 |
மாறு கொண்டகை செனும்படை தெறித்திட வயவர் |
1.9.57 |
596 |
பண்டு நாட்டொடுத் திற்றைநாள் வரைக்குமப் படையைக் |
1.9.58 |
புகைறா கண்ட படலம் முற்றிற்று
ஆகப் படலம் 9-க்குத்
திருவிருத்தம்...596