|
|
"To us
all towns are one, all men our kin. |
| Home | Whats New | Trans State Nation | One World | Unfolding Consciousness | Comments | Search |
|
|
"To us
all towns are one, all men our kin. |
| Home | Whats New | Trans State Nation | One World | Unfolding Consciousness | Comments | Search |
Home > Tamil Language & Literature > Thirukural > Thirukural with Commentary by M.Karunanithi: Preface & Index > அறத்துப்பால் > பொருட்பால் > காமத்துப்பால்
|
TAMIL LANGUAGE & LITERATURE Thirukural with Commentary by M.Karunanithi
.
109. தகை அணங்குறுத்தல்
அணங்குகொல் ஆய்மயில் கொல்லோ கனங்குழை எனை வாட்டும் அழகோ! வண்ண மயிலோ! இந்த மங்கையைக் கண்டு மயங்குகிறதே
நெஞ்சம்.
நோக்கினாள் நோக்கெதிர் நோக்குதல் தாக்கணங்கு அவள் வீசிடும் விழிவேலுக்கு எதிராக நான் அவளை நோக்க, அக்கணமே அவள்
என்னைத் திரும்ப நோக்கியது தானெருத்தி மட்டும் தாக்குவது போதாதென்று,
ஒரு தானையுடன் வந்து என்னைத் தாக்குவது போன்று இருந்தது.
பண்டறியேன் கூற்றென் பதனை இனியறிந்தேன் கூற்றுவன் எனப்படும் பொல்லாத எமனை, எனக்கு முன்பெல்லாம் தெரியாது;
இப்போது தெரிந்து கொண்டேன். அந்த எமன் என்பவன் பெண்ணுருவத்தில் வந்து
போர் தொடுக்கக்கூடிய விழியம்புகளை உடையவன் என்ற உண்மையை.
கண்டார் உயிருண்ணும் தோற்றத்தால் பெண்டகைப் பெண்மையின் வார்ப்படமாகத் திகழுகிற இந்தப் பேதையின் கண்கள் மட்டும்
உயிரைப் பறிப்பதுபோல் தோன்றுகின்றனவே! ஏனிந்த மாறுபாடு?
கூற்றமோ கண்ணோ பிணையோ மடவரல் உயிர்பறிக்கும் கூற்றமோ? உறவாடும் விழியோ? மருட்சிகொள்ளும் பெண்மானோ?
இளம் பெண்ணின் பார்வை இந்த மூன்று கேள்விகளையும் எழுப்புகிறதே.
கொடும்புருவம் கோடா மறைப்பின் நடுங்கஞர் புருவங்கள் வளைந்து கோணாமல் நேராக இருந்து மறைக்குமானால், இவள் கண்கள்,
நான் நடுங்கும்படியான துன்பத்தைச் செய்யமாட்டா.
கடாஅக் களிற்றின்மேற் கட்படாம் மாதர் மதங்கொண்ட யானையின் மத்தகத்தின் மேலிட்ட முகபடாம் கண்டேன்; அது
மங்கையொருத்தியின் சாயாத கொங்கை மேல் அசைந்தாடும் ஆடைபோல் இருந்தது.
ஒண்ணுதற் கோஒ உடைந்ததே ஞாட்பினுள் களத்தில் பகைவரைக் கலங்கவைக்கும் என் வலிமை இதோ இந்தக் காதலியின் ஒளி
பொருந்திய நெற்றிக்கு வளைந்து கொடுத்துவிட்டதே!
பிணையேர் மடநோக்கும் நாணும் உடையாட் பெண்மானைப் போன்ற இளமை துள்ளும் பார்வையையும், நாணத்தையும் இயற்கையாகவே
அணிகலன்களாகக் கொண்ட இப்பேரழகிக்குச் செயற்கையான அணிகலன்கள் எதற்காக?
உண்டார்க ணல்லது அடுநறாக் காமம்போல் மதுவை உண்டால்தான் மயக்கம் வரும்; ஆனால், கண்டாலே மயக்கம் தருவது
காதல்தான்.
இருநோக் கிவளுண்கண் உள்ள தொருநோக்கு காதலியின் மைதீட்டிய கண்களில் இரண்டு வகையான பார்வைகள் இருக்கின்றன;
ஒரு பார்வை காதல் நோயைத் தரும் பார்வை; மற்றொரு பார்வை அந்த நோய்க்கு
மருந்தளிக்கும் பார்வை.
கண்களவு கொள்ளும் சிறுநோக்கம் காமத்தில் கள்ளத்தனமான அந்தக் கடைக்கண் பார்வை, காம இன்பத்தின் பாதியளவைக்
காட்டிலும் பெரிது!
நோக்கினாள் நோக்கி இறைஞ்சினாள் அஃதவள் கடைக்கண்ணால் அவள் என்னைப் பார்த்த பார்வையில் நாணம் மிகுந்திருந்தது;
அந்தச் செயல் அவள் என்மீது கொண்ட அன்புப் பயிருக்கு நீராக இருந்தது.
யானோக்கும் காலை நிலனோக்கும் நோக்காக்கால் நான் பார்க்கும்போது குனிந்து நிலத்தைப் பார்ப்பதும், நான் பார்க்காத
போது என்னைப் பார்த்துத் தனக்குள் மகிழ்ந்து புன்னகை புரிவதும் என்
மீது கொண்டுள்ள காதலை அறிவிக்கும் குறிப்பல்லவா?
குறிக்கொண்டு நோக்காமை அல்லால் ஒருகண் அவள் என்னை நேராக உற்றுப் பார்க்கவில்லையே தவிர, ஒரு கண்ணைச் சுருக்கி
வைத்துக் கொண்டதைப் போல என்னை நோக்கியவாறு தனக்குள் மகிழ்கிறாள்.
உறாஅ தவர்போற் சொலினும் செறாஅர்சொல் காதலை மறைத்துக் கொண்டு, புறத்தில் அயலார் போலக் கடுமொழி கூறினாலும்,
அவள் அகத்தில் கோபமின்றி அன்பு கொண்டிருப்பது விரைவில்
வெளிப்பட்டுவிடும்.
செறாஅச் சிறுசொல்லும் செற்றார்போல் நோக்கும் பகையுணர்வு இல்லாத கடுமொழியும், பகைவரை நோக்குவது போன்ற கடுவிழியும்,
வெளியில் அயலார் போல நடித்துக்கொண்டு உள்ளத்தால் அன்பு கொண்டிருப்பவரை
அடையாளம் காட்டும் குறிப்புகளாகும்.
அசையியற் குண்டாண்டோர் ஏஎர்யான் நோக்கப் நான் பார்க்கும் போது என் மீது பரிவு கொண்டவளாக மெல்லச் சிரிப்பாள்;
அப்போது, துவளுகின்ற அந்தத் துடியிடையாள் ஒரு புதிய பொலிவுடன்
தோன்றுகிறாள்.
ஏதிலார் போலப் பொதுநோக்கு நோக்குதல் காதலர்களுக்கு ஓர் இயல்பு உண்டு; அதாவது, அவர்கள் பொது இடத்தில்
ஒருவரையொருவர் அந்நியரைப் பார்ப்பதுபோலப் பார்த்துக்கொள்வர்.
கண்ணொடு கண்இணை நோக்கொக்கின் வாய்ச்சொற்கள் ஒத்த அன்புடன் கண்களோடு கண்கள் கலந்து ஒன்றுபட்டு விடுமானால்,
வாய்ச்சொற்கள் தேவையற்றுப் போகின்றன. 111. புணர்ச்சி மகிழ்தல்
கண்டுகேட் டுண்டுயிர்த் துற்றறியும் ஐம்புலனும் வளையல் அணிந்த இந்த வடிவழகியிடம்; கண்டு மகிழவும், கேட்டு மகிழவும்,
தொட்டு மகிழவும், முகர்ந்துண்டு மகிழவுமான ஐம்புல இன்பங்களும்
நிறைந்துள்ளன.
பிணிக்கு மருந்து பிறமன் அணியிழை நோய்களைத் தீர்க்கும் மருந்துகள் பல உள்ளன; ஆனால் காதல் நோயைத்
தீர்க்கும் மருந்து அந்தக் காதலியே ஆவாள்.
தாம்வீழ்வார் மென்றோள் துயிலின் இனிதுகொல் தாமரைக் கண்ணான் உலகம் என்றெல்லாம் சொல்கிறார்களே, அது என்ன! அன்பு
நிறைந்த காதலியின் தோளில் சாய்ந்து துயில்வது போல அவ்வளவு இனிமை
வாய்ந்ததா?
நீங்கின் தெறூஉம் குறுகுங்கால் தண்ணென்னும் நீங்கினால் சுடக்கூடியதும் நெருங்கினால் குளிரக் கூடியதுமான புதுமையான
நெருப்பை இந்த மங்கை எங்கிருந்து பெற்றாள்.
வேட்ட பொழுதின் அவையவை போலுமே விருப்பமான பொருள் ஒன்று, விரும்பிய பொழுதெல்லாம் வந்து இன்பம்
வழங்கினால் எப்படியிருக்குமோ அதைப் போலவே பூ முடித்த பூவையின் தோள்கள்
இன்பம் வழங்குகின்றன.
உறுதோ றுயிர்தளிர்ப்பத் தீண்டலாற் பேதைக் இந்த இளமங்கையைத் தழுவும் போதெல்லாம் நான் புத்துயிர் பெறுவதற்கு
இவளின் அழகிய தோள்கள் அமிழ்தத்தினால் ஆனவை என்பதுதான் காரணம் போலும்.
தம்மில் இருந்து தமதுபாத் துண்டற்றால் தானே உழைத்துச் சேர்த்ததைப் பலருக்கும் பகுத்து வழங்கி உண்டு
களிப்பதில் ஏற்படும் இன்பம், தனது அழுகிய காதல் மனைவியைத் தழுவுகின்ற
இன்பத்துக்கு ஒப்பானது.
வீழும் இருவர்க் கினிதே வளியிடை காதலர்க்கு மிக இனிமை தருவது, காற்றுகூட இடையில் நுழைய முடியாத
அளவுக்கு இருவரும் இறுகத் தழுவி மகிழ்வதாகும்.
ஊடல் உணர்தல் புணர்தல் இவைகாமம் ஊடல் கொள்வதும், அதனால் விளையும் இன்பம் போதுமென உணர்ந்து அதற்கும்
மேலான இன்பம் காணப் புணர்ந்து மயங்குவதும் காதல் வாழ்வினர் பெற்றிடும்
பயன்களாகும். அறிதோ றறியாமை கண்டற்றால் காமம் மாம்பழ மேனியில் அழகிய அணிகலன்கள் பூண்ட மங்கையிடம் இன்பம் நுகரும்
போதெல்லாம் ஏற்படும் காதலானது, இதுவரை அறியாதவற்றைப் புதிதுபுதிதாக
அறிவதுபோல் இருக்கிறது. 112. நலம் புனைந்து உரைத்தல்
நன்னீரை வாழி அனிச்சமே நின்னினும் அனிச்ச மலரின் மென்மையைப் புகழ்ந்து பாராட்டுகிறேன்; ஆனால் அந்த
மலரைவிட மென்மையானவள் என் காதலி.
மலர்காணின் மையாத்தி நெஞ்சே இவள்கண் மலரைக்கண்டு மயங்குகின்ற நெஞ்சமே! இவளுடைய கண்ணைப் பார்; பலரும் கண்டு
வியக்கும் மலராகவே திகழ்கிறது.
முறிமேனி முத்தம் முறுவல் வெறிநாற்றம் முத்துப்பல் வரிசை, மூங்கிலனைய தோள், மாந்தளிர் மேனி, மயக்கமூட்டும்
நறுமணம், மையெழுதிய வேல்விழி; அவளே என் காதலி!
காணின் குவளை கவிழ்ந்து நிலனோக்கும் என் காதலியைக் குவளை மலர்கள் காண முடிந்தால், ``இவள் கண்களுக்கு நாம்
ஒப்பாக முடியவில்லையே!'' எனத் தலைகுனிந்து நிலம் நோக்கும்.
அனிச்சப்பூக் கால்களையாள் பெய்தாள் நுசுப்பிற்கு அவளுக்காக நல்லபறை ஒலிக்கவில்லை; ஏனெனில் அவள் இடை ஒடிந்து
வீழ்ந்துவிட்டாள்; காரணம், அவள் அனிச்ச மலர்களைக் காம்பு நீக்காமல்
தலையில் வைத்துக்கொண்டதுதான்.
மதியும் மடந்தை முகனும் அறியா மங்கையின் முகத்துக்கும், நிலவுக்கும் வேறுபாடு தெரியாமல் விண்மீன்கள்
மயங்கிக் தவிக்கின்றன.
அறுவாய் நிறைந்த அவிர்மதிக்குப் போல தேய்ந்தும், வளர்ந்தும் ஒளிபொழியும் நிலவில் உள்ள சிறுகளங்கம்கூட, இந்த
மங்கை நல்லாள் முகத்தில் கிடையாதே!
மாதர் முகம்போல் ஒளிவிட வல்லையேல் முழுமதியே! என் காதலுக்குரியவளாக நீயும் ஆக வேண்டுமெனில், என்
காதலியின் முகம் போல ஒளிதவழ நீடு வாழ்வாயாக.
மலரன்ன கண்ணாள் முகமொத்தி யாயின் நிலவே! முலரனைய கண்களையுடைய என் காதல் மங்கையின் முகத்திற்கு ஒப்பாக
நீயிருப்பதாய் பெருமைப்பட்டுக் கொள்ள வேண்டுமேயானால் (அந்தப்
போட்டியில் நீ தோல்வியுறாமல் இருந்திட) பலரும் காணும்படியாக நீ
தோன்றாது இருப்பதே மேல்.
அனிச்சமும் அன்னத்தின் தூவியு மாதர் அனிச்ச மலராயினும், அன்னப்பறவை இறகாயினும் இரண்டுமே நெருஞ்சி முள்
தைத்தது போல் துன்புறுத்தக் கூடிய அளவுக்கு, என் காதலியின்
காலடிகள்அவ்வளவு மென்மையானவை. 113. காதற் சிறப்புரைத்தல்
பாலொடு தேன்கலந் தற்றே பணிமொழி இனியமொழி பேசுகினற இவளுடைய வெண்முத்துப் பற்களிடையே சுரந்து வரும்
உமிழ்நீர், பாலும் தேனும் கலந்தாற்போல் சுவை தருவதாகும்.
உடம்பொ டுயிரிடை என்னமற் றன்ன உயிரும் உடலும் ஒன்றையொன்று பிரிந்து தனித்தனியாக இருப்பதில்லை;
அத்தகையதுதான் எமது உறவு.
கருமணியிற் பாவாய்நீ போதாயாம் வீழும் நான் விரும்புகின்ற அழகிக்கு என் கண்ணிலேயே இடம் கொடுப்பதற்காக என்
கண்ணின் கருமணியில் உள்ள பாவையே! அவளுக்கு இடமளித்து விட்டு நீ
போய்விடு!
வாழ்தல் உயிர்க்கன்னள் ஆயிழை சாதல் ஆய்ந்து தேர்ந்த அரிய பண்புகளையே அணிகலனாய்ப் பூண்ட ஆயிழை என்னோடு
கூடும்போது, உயிர் உடலோடு கூடுவது போலவும், அவள் என்னைவிட்டு
நீங்கும்போது என்னுயிர் நீங்குவது போலவும் உணருகிறேன்.
உள்ளுவன் மன்யான் மறப்பின் மறப்பறியேன் ஒளி கொண்டிருக்கும் விழிகளையுடைய காதலியின் பண்புகளை நினைப்பதேயில்லை;
காரணம் அவற்றை மறந்தால் அல்லவா நினைப்பதற்கு.
கண்ணுள்ளிற் போகார் இமைப்பிற் பருவரார் காதலர், கண்ணுக்குள்ளிருந்து எங்கும் போக மாட்டார்; கண்ணை மூடி
இமைத்தாலும் வருந்த மாட்டார்; காரணம், அவர் அவ்வளவு நுட்பமானவர்.
கண்ணுள்ளார் காத லவராகக் கண்ணும் காதலர் கண்ணுக்குள்ளேயே இருக்கிற காரணத்தினால், மைதீட்டினால் எங்கே
மறைந்துவிடப் போகிறாரோ எனப் பயந்து மை தீட்டாமல் இருக்கிறேன்.
நெஞ்சத்தார் காத லவராக வெய்துண்டல் சூடான பண்டத்தைச் சாப்பிட்டால் நெஞ்சுக்குள் இருக்கின்ற காதலருக்குச்
சுட்டுவிடும் என்று அஞ்சுகின்ற அளவுக்கு நெஞ்சோடு நெஞ்சாகக்
கலந்திருப்பவர்களே காதலர்களாவார்கள்.
இமைப்பிற் கரப்பாக் கறிவல் அனைத்திற்கே கண்ணுக்குள் இருக்கும் காதலர் மறைவார் என அறிந்து கண்ணை இமைக்காமல்
இருக்கின்றேன்; அதற்கே இந்த ஊர் தூக்கமில்லாத துன்பத்தை எனக்குத் தந்த
அன்பில்லதாவர் என்று அவரைக் கூறும்.
உவந்துறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்துறைவர் காதலர், எப்போதும் உள்ளதோடு உள்ளமாய் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும்போது, அதை
உணராத ஊர்மக்கள் அவர்கள் ஒருவரையொருவர் பிரிந்து வாழ்வதாகப்
பழித்துரைப்பது தவறு. 114. நாணுத் துறவுரைத்தல்
காமம் உழந்து வருந்தினார்க் கேம காதலால் துன்புறும் காளையொருவனுக்குப் பாதுகாப்பு முறையாக மடலூர்தலைத்
தவிர, வலிமையான துணைவேறு எதுவுமில்லை.
நோனா உடம்பும் உயிரும் மடலேறும் எனது உயிரும், உடலும் காதலியின் பிரிவைத் தாங்க முடியாமல் தவிப்பதால்,
நாணத்தைப் புறந்தள்ளிவிட்டு மடலூர்வதற்குத் துணிந்து விட்டேன்.
நாணொடு நல்லாண்மை பண்டுடையேன் இன்றுடையேன் நல்ல ஆண்மையும், நாண உணர்வையும் முன்பு கொண்டிருந்த நான், இன்று அவற்றை
மறந்து, காதலுக்காக மடலூர்வதை மேற்கொண்டுள்ளேன்.
காமக் கடும்புனல் உய்க்குமே நாணொடு காதல் பெருவெள்ளமானது நாணம், நல்ல ஆண்மை எனப்படும் தோணிகளை
அடித்துக்கொண்டு போய்விடும் வலிமை வாய்ந்தது.
தொடலைக் குறுந்தொடி தந்தாள் மடலொடு மேகலையையும் மெல்லிய வளையலையும் அணிந்த மங்கை மாலை மலரும் நோயான
காதலையும், மடலூர்தல் எனும் வேலையையும் எனக்குத் தந்து விட்டாள்.
மடலூர்தல் யாமத்தும் உள்ளுவேன் மன்ற காதலிக்காக என் கண்கள் உறங்காமல் தவிக்கின்றன; எனவே மடலூர்தலைப் பற்றி
நள்ளிரவிலும் நான் உறுதியாக எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறேன்.
கடலன்ன காமம் உழந்தும் மடலேறாப் கொந்தளிக்கும் கடலாகக் காதல் நோய் துன்புறுத்தினாலும்கூடப்
பொறுத்துக்கொண்டு, மடலேறாமல் இருக்கும் பெண்ணின் பெருமைக்கு நிகரில்லை.
நிறையரியர் மன்னளியர் என்னாது காமம் பாவம்; இவர், மனத்தில் உள்ளதை ஒளிக்கத் தெரியாதவர்;
பரிதாபத்திற்குரியவர்; என்றெல்லாம் பார்க்காமல், ஊர் அறிய வெளிப்பட்டு
விடக்கூடியது காதல்.
அறிகிலார் எல்லாரும் என்றேயென் காமம் என்னைத் தவிர யாரும் அறியவில்லை என்பதற்காக என் காதல் தெருவில் பரவி
மயங்கித் திரிகின்றது போலும்!
யாம்கண்ணிற் காண நகுப அறிவில்லார் காதல் நோயினால் வாடுவோரின் துன்பத்தை அனுபவித்தறியாதவர்கள்தான், அந்த
நோயினால் வருந்துவோரைப் பார்த்து நகைப்பார்கள். 115. அலர் அறிவுறுத்தல்
அலரெழ ஆருயிர் நிற்கும் அதனைப் எம் காதலைப் பற்றிப் பழிதூற்றிப் பேசுவதால் அதுவே எம் காதல் கைகூட
வாய்ப்பாக அமையும் என்ற நம்பிக்கையில் எம் உயிர் போகாமல் இருக்கிறது
என்பதை ஊரார் அறிய மாட்டார்கள்.
மலரன்ன கண்ணாள் அருமை அறியா அந்த மலர்விழியாளின் மாண்பினை உணராமல் எம்மிடையே காதல் என்று இவ்வூரார்
பழித்துரைத்தது மறைமுக உதவியாகவே எமக்கு அமைந்தது.
உறாஅதோ ஊரறிந்த கௌவை அதனைப் எமது காதலைப்பற்றி ஊரறியப் பேச்சு எழாதா? அந்தப் பேச்சு, இன்னும்
எமக்குக் கிட்டாத காதல் கிட்டியது போன்று இன்பத்தைத்
தரக்கூடியதாயிற்றே!
கவ்வையாற் கவ்விது காமம் அதுவின்றேல் ஊரார் அலர் தூற்றுவதால் எம் காதல் வளர்கிறது; இல்லையேல் இக்காதல்கொடி
வளமிழந்து வாடிப்போய் விடும்.
களித்தொறும் கள்ளுண்டல் வேட்டற்றால் காமம் காதல் வெளிப்பட வெளிப்பட இனிமையாக இருப்பது கள்ளுண்டு மயங்க மயங்க
அக்கள்ளையே விரும்புவது போன்றதாகும்.
கண்டது மன்னும் ஒருநாள் அலர்மன்னும் காதலர் சந்தித்துக் கொண்டது ஒருநாள்தான் என்றாலும், சந்திரனைப் பாம்பு
விழுங்குவதாகக் கற்பனையாகக் கூறப்படும் ``கிரகணம்'' எனும்
நிகழ்ச்சியைப் போல அந்தச் சந்திப்பு ஊர் முழுவதும் அலராகப் பரவியது.
ஊரவர் கௌவை எருவாக அன்னைசொல் ஒருவரையொருவர் விரும்பி மலர்ந்த காதலானது ஊர்மக்கள் பேசும்
பழிச்சொற்களை எருவாகவும் அன்னையின் கடுஞ்சொற்களை நீராகவும் கொண்டு
வளருமே தவிரக் கருகிப் போய்விடாது.
நெய்யால் எரிநுதுப்பேம் என்றற்றால் கௌவையால் ஊரார் பழிச்சொல்லுக்குப் பயந்து காதல் உணர்வு அடங்குவது என்பது,
எரிகின்ற தீயை நெய்யை ஊற்றி அணைப்பதற்கு முயற்சி செய்வதைப்
போன்றதாகும்.
அலர்நாண ஒல்வதோ அஞ்சலோம் பென்றார் உன்னை விட்டுப் பிரியேன் அஞ்ச வேண்டாம் என்று உறுதியளித்தவர் பலரும்
நாணும்படியாக என்னை விட்டுப் பிரிந்து சென்றிருக்கும் போது நான்
மட்டும் ஊரார் தூற்றும் அலருக்காக நாண முடியுமா?
தாம்வேண்டின் நல்குவர் காதலர் யாம்வேண்டும் யாம் விரும்புகின்றவாறு ஊரார் அலர் தூற்றுகின்றனர்; காதலரும்
விரும்பினால் அதை ஒப்புக் கொள்வார்.
116. பிரிவு ஆற்றாமை
செல்லாமை உண்டேல் எனக்குரை மற்றுநின் பிரிந்து செல்வதில்லையென்றால் அந்த மகிழ்ச்சியான செய்தியை என்னிடம்
சொல். நீ போய்த்தான் தீர வேண்டுமென்றால் நீ திரும்பி வரும்போது யார்
உயிரோடு இருப்பார்களோ அவர்களிடம் இப்போது விடைபெற்றுக் கொள்.
இன்கண் உடைத்தவர் பார்வல் பிரிவஞ்சும் முன்பெல்லாம் அவரைக் கண்களால் தழுவிக் கொண்டதே இன்பமாக இருந்தது;
ஆனால், இப்போது உடல் தழுவிக் களிக்கும் போதுகூடப் பிரிவை எண்ணும்
அச்சத்தால் துன்பமல்லவா வருத்துகிறது!
அரிதரோ தேற்றம் அறிவுடையார் கண்ணும் பிரிவுத் துன்பத்தை அறிந்துள்ள காதலரும் நம்மைப் பிரிந்த செல்ல
நேரிடுவதால்; ``பிரிந்திடேன்'' என அவர் கூறவதை உறுதி செய்திட இயலாது.
அளித்தஞ்சல் என்றவர் நீப்பின் தெளித்தசொல் பிரிந்திடேன்; அஞ்சாதே எனச் சொல்லியவர் எனைப்பிரிந்து செல்வாரானால்,
அவர் சொன்னதை நம்பியதில் என்ன குற்றமிருக்க முடியும்?
ஓம்பின் அமைந்தார் பிரிவோம்பல் மற்றவர் காதலர் பிரிந்து சென்றால் மீண்டும் கூடுதல் எளிதல்ல என்பதால், அவர்
பிரிந்து செல்லாமல் முதலியேயே காத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
பிரிவுரைக்கும் வன்கண்ணர் ஆயின் அரிதவர் போய் வருகிறேன் என்று கூறிப் பிரிகிற அளவுக்குக் கல் மனம் கொண்டவர்
திரும்பி வந்து அன்பு காட்டுவார் என ஆவல் கொள்வது வீண்.
துறைவன் துறந்தமை தூற்றாகொல் முன்கை என்னை விட்டுத் தலைவன் பிரிந்து சென்றுள்ள செய்தியை என் முன்கை
மூட்டிலிருந்து கழன்று விழும் வளையல் ஊரறியத் தூற்றித் தெரிவித்து
விடுமே!
இன்னா தினன்இல்லூர் வாழ்தல் அதனினும் நம்மை உணர்ந்து அன்பு காட்டுபவர் இல்லாத ஊரில் வாழ்வது துன்பமானது;
அதைக் காட்டிலும் துன்பமானது இனிய காதலரைப் பிரிந்து வாழ்வது.
தொடிற்சுடின் அல்லது காமநோய் போல ஒருவரையொருவர் காணாமலும் தொடாமலும் பிரிந்திருக்கும் போது காதல் நோய்
உடலையும் உள்ளத்தையும் சுடுவது போன்ற நிலை நெருப்புக்கு இல்லை;
நெருப்பு தொட்டால் சுடும்; இது, பிரிவில் சுடுகிறதே!
அரிதாற்றி அல்லல்நோய் நீக்கிப் பிரிவாற்றிப் காதலர் பிரிந்து செல்வதற்கு ஒப்புதல் அளித்து, அதனால் ஏற்படும்
துன்பத்தைப் போக்கிக் கொண்டு, பிரிந்த பின்னும் பொறுத்திருந்து உயிரோடு
வாழ்பவர் பலர் இருக்கலாம்; ஆனால் நான்?
மறைப்பேன்மன் யானிஃதோ நோயை தறைப்பவர்க் இறைக்க இறைக்கப் பெருகும் ஊற்றுநீர் போல, பிறர் அறியாமல் மறைக்க
மறைக்கக் காதல் நோயும் பெருகும்.
கரத்தலும் ஆற்றேன்இந் நோயைநோய் செய்தார்க் காதல் நோயை என்னால் மறைக்கவும் முடியவில்லை; இதற்குக் காரணமான
காதலரிடம் நாணத்தால் உரைக்கவும் முடியவில்லை.
காமமும் நாணும் உயிர்காவாத் தூங்குமென் பிரிவைத் தாங்கமுடியாது உயிர் துடிக்கும் என் உடலானது, ஒருபுறம் காதல்
நோயும் மறுபுறம் அதனை வெளியிட முடியாத நாணமும் கொண்டு காவடி போல
விளங்குகிறது.
காமக் கடல்மன்னும் உண்டே அதுநீந்தும் காதல் கடல்போலச் சூழ்ந்துகொண்டு வருத்துகிறது. ஆனால் அதை நீந்திக்
கடந்து செல்லப் பாதுகாப்பான தோணிதான் இல்லை.
துப்பின் எவனாவர் மன்கொல் துயர்வரவு நட்பாக இருக்கும்போதே பிரிவுத்துயரை நமக்குத் தரக்கூடியவர், பகைமை
தோன்றினால் எப்படிப்பட்டவராய் இருப்பாரோ?
இன்பம் கடல்மற்றுக் காமம் அஃதடுங்கால் காதல் இன்பம் கடல் போன்றது. காதலர் பிரிவு ஏற்படுத்தும் துன்பமோ,
கடலைவிடப் பெரியது.
காமக் கடும்புனல் நீந்திக் கரைகாணேன் நள்ளிரவிலும் என் துணையின்றி நான் மட்டுமே இருக்கிறேன்; அதனால்,
காதலின்பக் கடும் வெள்ளத்தில் நீந்தி, அதன் கரையைக் காண இயலாமல்
கலங்குகிறேன்.
மன்னுயிர் எல்லாம் துயிற்றி அளித்திரா `இரவே! உலகில் உள்ள எல்லா உயிர்களையும் நீ உறங்கச் செய்துவிட்டுப்
பாவம் இப்போது என்னைத்தவிர வேறு துணையில்லாமல் இருக்கிறாய்.'
கொடியார் கொடுமையின் தாம்கொடிய இந்நாள் இந்த இரவுகள் நீண்டுகொண்டே போவதுபோல் தோன்றும் கொடுமை இருக்கிறதே அது
காதலரின் பிரிவால் ஏற்படும் கொடுமையைவிடப் பெரிதாக உள்ளது.
உள்ளம்போன் றுள்வழிச் செல்கிற்பின் வெள்ளநீர் காதலர் இருக்குமிடத்துக்கு என் நெஞ்சத்தைப் போலச் செல்ல முடியுமானால்,
என் கருவிழிகள், அவரைக் காண்பதற்குக் கண்ணீர் வெள்ளத்தில் நீந்த
வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டிருக்காது.
கண்டாம் கலுழ்வ தெவன்கொலோ தண்டாநோய் கண்கள் செய்த குற்றத்தால்தானே காதல் நோய் ஏற்பட்டது? அதே கண்கள் அந்தக்
காதலரைக் காட்டுமாறு கேட்டு அழுவது ஏன்?
தெரிந்துணரா நோக்கிய உண்கண் பரிந்துணராப் விளைவுகளை உணராமல் மயங்கி நோக்கிய மைவிழிகள், இன்று, காதலரைப்
பிரிந்ததால் துன்பமுறுவது தம்மால் தான் என அறியாமல் தவிப்பது ஏன்?
கதுமெனத் தாநோக்கித் தாமே கலுழும் தாமாகவே பாய்ந்து சென்று அவரைப் பார்த்து மகிழ்ந்த கண்கள், இன்று
தாமாகவே அழுகின்றன. இது நகைக்கத்தக்க ஒன்றாகும்.
பெயலாற்றா நீருலந்த உண்கண் உயலாற்றா தப்பிப் பிழைக்க முடியாத, தீராத காதல் நோயை எனக்குத் தருவதற்குக்
காரணமான என் கண்கள், தாமும் அழ முடியாமல் வற்றிப் போய்விட்டன.
படலாற்றா பைதல் உழக்கும் கடலாற்றக் கடல் கொள்ளாத அளவுக்குக் காதல் நோய் உருவாகக் காரணமாக இருந்த என்
கண்கள், இப்போது தூங்க முடியாமல் துன்பத்தால் வாடுகின்றன.
ஓஒ இனிதே எமக்கிந் நோய் செய்தகண் ஓ! என் காதல் நோய்க்குக் காரணமான கண்கள், என்னைப் போலவே வாடி
வருந்துகின்றன. இது எனக்கு மகிழ்ச்சியே!
உழந்துழந் துள்நீர் அறுக விழைந்திழைந்து அன்று, இழைந்து குழைந்து ஆசையுடன் அவரைக் கண்ட கண்களே! இன்று பிரிந்து
சென்றுள்ள அவரை நினைத்துக் தூங்காமலும், துளிக் கண்ணீரும்
அற்றுப்போகும் நிலையிலும் துன்பப்படுங்கள்.
பேணாது பெட்டார் உளர்மன்னோ மற்றவர்க் என்னை அரவணைக்கும் எண்ணமின்றிக் காதலித்த ஒருவர் இருக்கின்றனர்; அவரைக்
காணாமல் என் கண்களுக்கு அமைதியில்லையே!
வாராக்கால் துஞ்சா வரின்துஞ்சா ஆயிடை இன்னும் வரவில்லையே என்பதாலும் தூங்குவதில்லை; வந்துவிட்டாலும் பிறகு
தூங்குவதில்லை. இப்படியொரு துன்பத்தை அனுபவிப்பவை காதலர்களின்
கண்களாகத் தானே இருக்க முடியும்.
மறைபெறல் ஊராhக் கரிதன்றால் எம்போல் காதல் வேதனையைப் பறைசாற்றிக் காட்டிக் கொடுக்க எம்
கண்களேயிருக்கும்போது, யாம் மறைப்பதை அறிந்து கொள்வது ஊரார்க்குக்
கடினமல்ல.
நயந்தவர்க்கு நல்காமை நேர்ந்தேன் பசந்தவென் என்னைப் பிரிந்து செல்வதற்கு என் காதலர்க்கு ஒப்புதல் அளித்துவிட்டேன்;
ஆனால், இப்போது பிரிவுத் துன்பத்தால் என்னுடலில் பசலை படர்வதை, யாரிடம்
போய்ச் சொல்வேன்?
அவர்தந்தார் என்னும் தகையால் இவர்தந்தென் பிரிவு காரணமாகக் காதலர் உண்டாக்கினார் எனும் பெருமிதம் பொங்கிடப் பசலை
நிறம் என் உடலில் ஏறி ஊர்ந்து பரவுகின்றது!
சாயலும் நாணும் அவர்கொண்டார் கைம்மாறா காதல் நோயையும், பசலை நிறத்தையும் கைம்மாறாகக் கொடுத்து விட்டு அவர்
என் அழகையும், நாணத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு பிரிந்து சென்று விட்டார்.
உள்ளுவன் மன்யான் உரைப்ப தவர்திறமால் யான் நினைப்பதும், உரைப்பதும் அவரது நேர்மைத் திறன் பற்றியதாகவே
இருக்கும்போது, என்னையறியாமலோ வேறு வழியிலோ இப்பசலை நிறம் வந்தது
எப்படி?
உவக்காணெம் காதலர் செல்வார் இவக்காணென் என்னைப் பிரிந்து காதலர் சிறிது தொலைவுகூடச் செல்லவில்லை; அதற்குள்ளாக
என் மேனியில் படர்ந்து விட்டதே பசலை நிறம்.
விளக்கற்றம் பார்க்கும் இருளேபோல் கொண்கண் விளக்கின் ஒளிகுறையும் சமயம் பார்த்துப் பரவிடும் இருளைப்போல, இறுகத்
தழுவிய காதலன்பிடி, சற்றுத் தளரும்போது காதலியின் உடலில் பசலைநிறம்
படர்ந்து விடுகிறது.
புல்லிக் கிடந்தேன் புடைபெயர்ந்தேன் அவ்வளவில் தழுவிக் கிடந்தேன்; சற்றுத் தள்ளிப் படுத்தேன்; அவ்வளவுதான்; என்னை
அள்ளிக் கொண்டு விட்டதே பசலை நிறம்!
பசந்தாள் இவளென்ப தல்லால் இவளைத் இவள் உடலில் பசலை நிறம் படர்ந்தது எனப் பழித்துக் கூறுகிறார்களே
அல்லாமல், இதற்குக் காரணம், காதலன் பிரிந்து சென்றிருப்பது தான் என்று
சொல்பவர் இல்லையே.
பசக்கமற் பட்டாங்கென் மேனி நயப்பித்தார் பிரிந்து சென்றிட என்னை ஒப்புக் கொள்ளுமாறு செய்த காதலர் நலமாக
இருப்பார் என்றால் என்னுடல் பசலை படர்ந்தே விளங்கிடுமாக!
பசப்பெனப் பேர்பெறுதல் நன்றே நயப்பித்தார் என்னைப் பிரிவுக்கு உடன்படுமாறு செய்த காதலரை அன்பில்லாதவர் என்று
யாரும் தூற்றமாட்டார்கள் எனில், பசலை படர்ந்தவள் என நான் பெயரெடுப்பது
நல்லது தான்!
தாம்வீழ்வார் தம்வீழப் பெற்றவர் பெற்றாரே தம்மால் விரும்பப்படும் காதலர், தம்மை விரும்புகிற பேறு பெற்றவர்
விதையில்லாத பழத்தைப் போன்ற காதல் வாழ்க்கையின் பயனைப் பெற்றவராவார்.
வாழ்வார்க்கு வானம் பயந்தற்றால் வீழ்வார்க்கு காதலர்கள் ஒருவரையொருவர் உரிய நேரத்தில் சந்தித்து அன்பு பொழிவது,
வாழ்வதற்குத் தேவையான பருவமழை பொழிவது போன்றதாகும்.
வீழுநர் வீழப் படுவார்க் கமையுமே காதலன்பில் கட்டுண்டு பிரியாமல் இணைந்திருப்பவர்களுக்குத்தான்
இன்புற்று வாழ்கிறோம் எனும் பெருமிதம் ஏற்படும்.
வீழப் படுவார் கெழீஇயிலர் தாம்வீழ்வார் விரும்பப்படாத நிலை ஏற்படின், அந்தக் காதலர் நட்புணர்வு இல்லாதவராகவே
கருதப்படுவார்.
நாம்காதல் கொண்டார் நமக்கெவன் செய்பவோ நான் விரும்பிக் காதல் கொள்வது போன்று அவர் என்னை விரும்பிக் காதல்
கொள்ளாத நிலையில் அவரால் எனக்கு என்ன இன்பம் கிடைக்கப் போகிறது?
ஒருதலையான் இன்னாது காமங்காப் போல காவடித் தண்டின் இரண்டு பக்கங்களும் ஒரே அளவு கனமாக இருப்பதுபோல்,
காதலும் ஆண், பெண் எனும் இருவரிடத்திலும் மலர வேண்டும்; ஒரு பக்கம்
மட்டுமே ஏற்படும் காதலால் பயனுமில்லை; துயரமும் உருவாகும்.
பருவரலும் பைதலும் காணான்கொல் காமன் காமன், ஒரு பக்கமாக மட்டும் இருப்பதால், என்னைக் காதல் நோய்
வருத்துவதையும், என் மேனியில் பசலை படர்வதையும் கண்டு கொள்ளமாட்டான்
போலும்!
வீழ்வாரின் இன்சொல் பெறாஅ துலகத்து பிரிந்து சென்ற காதலரிடமிருந்து ஓர் இனிய சொல்கூட வராத நிலையில்,
உலகில் வாழ்கின்றவரைப் போல், கல் நெஞ்சம் உடையவர் யாரும் இருக்க
முடியாது.
நசைஇயார் நல்கார் எனினும் அவர்மாட் என் அன்புக்குரியவர் என்னிடம் அன்பு காட்டாதவராகப் பிரிந்து
இருப்பினும், அவரைப் பற்றிய புகழ் உரை என் செவிக்குச் செந்தேனாகும்.
உறாஅர்க் குறுநோய் உரைப்பாய் கடலைச் நெஞ்சமே! நீ வாழ்க! உன்னிடம் அன்பு இல்லாதவரிடம் உனது துன்பத்தைச்
சொல்லி ஆறுதல் பெறுவதைக் காட்டிலும் கடலைத் தூர்ப்பது எளிதான
வேலையாகும்.
உள்ளினும் தீராப் பெருமகிழ் செய்தலால் உண்டபோது மட்டும் மகிழ்ச்சி தரும் கள்ளைவிட நினைத்தாலே நெஞ்சினிக்கச்
செய்யும் காதல் இன்பமானதாகும்.
எனைத்தொன் றினிதேகாண் காமந்தாம் வீழ்வார் விரும்பி இணைந்த காதலரை நினைத்தலால், பிரிவின் போது வரக்கூடிய துன்பம்
வருவதில்லை எனவே எந்த வகையிலும் காதல் இனிதேயாகும்.
நினைப்பவர் போன்று நினையார்கொல் தும்மல் வருவது போலிருந்து வராமல் நின்று விடுகிறதே தும்மல்; அதுபோலவே என்
காதலரும் என்னை நினைப்பது போலிருந்து, நினைக்காது விடுகின்றாரோ?
யாமும் உளேங்கொல் அவர்நெஞ்சத் தெந்நெஞ்சத் என் நெஞ்சைவிட்டு நீங்காமல் என் காதலர் இருப்பது போல, அவர் நெஞ்சை
விட்டு நீங்காமல் நான் இருக்கின்றேனா?
தம்நெஞ்சத் தெம்மைக் கடிகொண்டார் நாணார்கொல் அவருடைய நெஞ்சில் எமக்கு இடம் தராமல் இருப்பவர்; எம் நெஞ்சில் மட்டும்
இடைவிடாமல் வந்து புகுந்து கொள்வதற்காக வெட்கப்படமாட்டார் போலும்.
மற்றியான் என்னுளேன் மன்னோ அவரொடுயான் நான் அவரோடு சேர்ந்திருந்த நாட்களை நினைத்துத் தான் உயிரோடு
இருக்கிறேன்; வேறு எதை நினைத்து நான் உயிர்வாழ முடியும்?
மறப்பின் எவனாவன் மற்கொல் மறப்பறியேன் மறதி என்பதே இல்லாமல் நினைத்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுதே
பிரிவுத்துன்பம் சுட்டுப் பொசுக்குகிறதே! பினைக்காமல் மறந்துவிட்டால்
என்ன ஆகுமோ?
எனைத்து நினைப்பினும் காயார் அனைத்தன்றோ எவ்வளவு அதிகமாக நினைத்தாலும், அதற்காகக் காதலர் என் மீது சினம்
கொள்ளமாட்டார். அவர் எனக்குச் செய்யும் பெரும் உதவி அதுவல்லவா?
விளியுமென் இன்னுயிர் வேறல்லம் என்பார் ``நாம் ஒருவரே; வேறு வேறு அல்லர்.'' எனக்கூறிய காதலர் இரக்கமில்லாதவராக
என்னைப் பிரிந்து சென்றுள்ளதை நினைத்து வருந்துவதால் என்னுயிர் கொஞ்சம்
கொஞ்சமாகப் போய்க் கொண்டிருக்கிறது.
விடாஅது சென்றாரைக் கண்ணினால் காணப் நிலவே! நீ வாழ்க; இணைபிரியாமலிருந்து, பிரிந்து சென்றுள்ள காதலரை நான்
என் கண்களால் தேடிக் கண்டுபிடித்திடத் துணையாக நீ மறையாமல் இருப்பாயாக.
காதலர் தூதொடு வந்த கனவினுக் வந்த கனவு காதலர் அனுப்பிய தூதுடன் வந்ததே; அந்தக் கனவுக்குக்
கைம்மாறாக என்ன விருந்து படைத்துப் பாராட்டுவது?
கயலுண்கண் யானிரப்பத் துஞ்சின் கலந்தார்க் நான் வேண்டுவதற்கு இணங்கி என் மை எழுதிய கயல் விழிகள் உறங்கிடுமானால்,
அப்போது என் கனவில் வரும் காதலர்க்கு நான் இன்னமும் உயிரோடு இருப்பதைச்
சொல்லுவேன்.
நனவினான் நல்கா தவரைக் கனவினால் நனவில் வந்து அன்பு காட்டாதவரைக் கனவிலாவது காண்பதால்தான் இன்னும்
என்னுயிர் நிலைத்திருக்கிறது.
கனவினான் உண்டாகும் காமம் நனவினான் நேரில் என்னிடம் வந்து அன்பு காட்டாத காதலரைத் தேடிக் கொண்டு வந்து
காட்டுகிற கனவால் எனக்குக் காதல் இன்பம் கிடைக்கிறது.
நனவினாற் கண்டதூஉம் ஆங்கே கனவுந்தான் காதலரை நேரில் கண்ட இன்பம் அப்போது இனிமை வழங்கியது போலவே, இப்போது
அவரைக் கனவில் காணும் இன்பமும் இனிமை வழங்குகிறது!
நனவென ஒன்றில்லை ஆயின் கனவினாற் நனவு மட்டும் திடிரென வந்து கெடுக்காமல் இருந்தால், கனவில் சந்தித்த
காதலர் பிரியாமலே இருக்க முடியுமே.
நனவினான் நல்காக் கொடியார் கனவினான் நேரில் வந்து அன்பு காட்டாத கொடிய நெஞ்சமுடையவர், கனவில் வந்து
பிரிவுத் துயரைப் பெரிதாக்குவது என்ன காரணத்தால்?
துஞ்சுங்கால் தோள்மேலர் ஆகி விழிக்குங்கால் தூக்கத்தில் கனவில் வந்து என் தோள் மீது சாய்ந்து இன்பம் தந்தவர்,
விழித்தபோது எங்கும் போய் விடவில்லை; என் நெஞ்சில் தாவி அமர்ந்து
கொண்டார்.
நனவினான் நல்காரை நோவர் கனவினான் கனவில் காதலரைக் காணாதவர்கள்தான் அவர் நேரில் வந்து காணவில்லையே என்று
நொந்து கொள்வர்.
நனவினான் நம்நீத்தார் என்பர் கனவினான் என் காதலர் என்னைப் பிரிந்திருப்பதாக அவரைக் குற்றம் சாட்டுகிறார்களே,
இந்த ஊரார், பிரிந்து சென்ற தமது காதலனைக் கனவில் காண்பது கிடையாதோ?
மாலையோ அல்லை மணந்தார் உயிருண்ணும் நீ மாலைப் பொழுதாக இல்லாமல் காதலரைப் பிரிந்திருக்கும் மகளிர் உயிரைக்
குடிக்கும் வேலாக இருப்பதற்காக உனக்கோர் வாழ்த்து!
புன்கண்ணை வாழி மருள்மாலை எங்கேள்போல் மயங்கும் மாலைப் பொழுதே! நீயும் எம்மைப் போல் துன்பப்படுகின்றாயே! எம்
காதலர் போல் உன் துணையும் இரக்கம் அற்றதோ?
பனியரும்பிப் பைதல்கொள் மாலை துனியரும்பித் பக்கத்தில் என் காதலர் இருந்த போது பயந்து, பசலை நிறத்துடன் வந்த
மாலைப் பொழுது, இப்போது என் உயிரை வெறுக்குமளவுக்குத் துன்பத்தை
மிகுதியாகக் கொண்டு வருகிறது.
காதலர் இல்வழி மாலை கொலைக்களத் காதலர் பிரிந்திருக்கும்போது வருகிற மாலைப் பொழுது கொலைக் களத்தில்
பகைவர் ஓங்கி வீசுகிற வாளைப்போல் வருகிறது.
காலைக்குச் செய்தநன் றென்கொல் எவன்கொல்யான் மாலைப் பொழுதாகிவிட்டால் காதல் துன்பம் அதிகமாக வருத்துகிறது. அதனால்
பிரிந்திருக்கும் காதலர் உள்ளம் ``காலை நேரத்துக்கு நான் செய்த நன்மை
என்ன? மாலை நேரத்துக்குச் செய்த தீமைதான் என்ன?'' என்று புலம்புகிறது.
மாலைநோய் செய்தல் மணந்தார் அகலாத மாலைக்காலம் இப்படியெல்லாம் இன்னல் விளைவிக்கக் கூடியது என்பதைக்
காதலர் என்னை விட்டுப் பிரியாமல் இருந்த போது நான் அறிந்திருக்கவில்லை.
காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி காதல் என்பது காலையில் அரும்பாகி, பகல் முழுதும் முதிர்ச்சியடைந்து,
மாலையில் மலரும் ஒரு நோயாகும்.
அழல்போலும் மாலைக்குக் தூதாகி ஆயன் காதலர் பிரிவால் என்னைத் தணலாகச் சுடுகின்ற மாலைப்பொழுதை அறிவிக்கும்
தூதாக வருவது போல வரும் ஆயனின் புல்லாங்குழலோசை என்னைக் கொல்லும்
படைக்கருவியின் ஓசைபோல் அல்லவா காதில் ஒலிக்கிறது.
பதிமருண்டு பைதல் உழக்கும் மதிமருண்டு என் அறிவை மயக்கும் மாலைப் பொழுது, இந்த ஊரையே மயக்கித் துன்பத்தில்
ஆழ்த்துவது போல் எனக்குத் தோன்றுகிறது.
பொருள்மாலை யாளரை உள்ளி மருள்மாலை பொருள் ஈட்டுவதற்கச் சென்றுள்ள காதலரை எண்ணி மாய்ந்து போகாத என்னுயிர்,
மயக்கும் இந்த மாலைப் பொழுதில் மாய்ந்து போகின்றது.
சிறுமை நமக்கொழியச் சேட்சென்றார் உள்ளி பிரிவுத் துன்பத்தை நமக்களித்துவிட்டு நெடுந்தொலைவு சென்று
விட்டாரேயென்று வருந்திடும் காதலியின் கண்கள் அழகிழந்துபோய்,
மலர்களுக்கு முன்னால் நாணிக் கிடக்கின்றன.
நயந்தவர் நல்காமை சொல்லுவ போலும் பசலை நிறம் கொண்டு நீர் பொழியும் கண்கள், விரும்பிய காதலர் அன்பு
காட்டவில்லை யென்பதை சொல்லி காட்டுகின்றன.
தணந்தமை சால அறிவிப்ப போலும் தழுவிக் கிடந்த போது பூரித்திருந்த தோள், இப்போது மெலிந்து
காணப்படுவது; காதலன் பிரிவை அறிவிப்பதற்காகத்தான் போலும்.
பணைநீங்கிப் பைந்தொடி சோரும் துணைநீங்கித் பருத்திருந்த பருவத் தோள்கள் பழைய எழில் குலைந்து, பசும்பொன்
வளையல்களும் கழன்று விழுகின்றன காதலனைப் பிரிந்து வாடுவதன் காரணமாக.
கொடியார் கொடுமை உரைக்கும் தொடியொடு வளையல்களும் கழன்று விழ, இருந்த அழகையும் இழந்த தோள்கள் என்னைப்
பிரிந்திருக்கும் காதலரின் கொடுமையை ஊருக்கு உரைக்கின்றன.
தொடியொடு தோள்நேகிழ நோவல் அவரைக் என் தோள்கள் மெலிவதையும், வளையல்கள் கழன்று விழுவதையும் காண்போர்
என்னுடையவர் இரக்கமற்றவர் என இயம்புவது கேட்டு இதயம் நொந்து போகிறேன்.
பாடு பெறுதியோ நெஞ்சே கொடியார்க்கென் நெஞ்சே! இரக்கமற்று என்னைப் பிரிந்திருக்கும் அவருக்கும் வாடி வதங்கும்
என் தோள்களின் துன்பத்தை உரைத்துப் பெருமை அடைய மாட்டாயோ?
முயங்கிய கைகளை ஊக்கப் பசந்தது இறுகத் தழுவியிருந்த கைகளைக் கொஞ்சம் தளர்த்தவே அந்தச் சிறு
இடைவெளியையும் பொறுத்துக் கொள்ள முடியாமல் காதலியின் நெற்றி, பசலைநிறம்
கொண்டு விட்டது.
முயக்கிடைத் தண்வளி போழப் பசப்புற்ற இறுகத் தழுவியிருந்த போது, இடையே குளிர்ந்த காற்று நுழைந்ததால் அதையே
ஒரு பிரிவு எனக் கருதிக் காதலியின் அகன்று நீண்ட கண்கள் பசலை நிறம்
கொண்டன.
கண்ணின் பசப்போ பருவரல் எய்தின்றே பிரிவுத் துயரால் பிறைநுதல் பசலை நிறமடைந்ததைக் கண்டு அவளது கண்களின்
பசலையும் பெருந்துன்பம் அடைந்துவிட்டது.
நினைத்தொன்று சொல்லாயோ நெஞ்சே எனைத்தொன்றும் எந்த மருந்தினாலும் தீராத என் காதல் நோய் தீர்ந்திட ஏதாவது ஒரு மருந்தை
நினைத்துப் பார்த்து, நெஞ்சே! உன்னால் சொல்ல முடியுமா?
காத லவரிலர் ஆகநீ நோவது அவர் நமது காதலை மதித்து நம்மிடம் வராத போது, நெஞ்சே! நீ மட்டும் அவரை
நினைத்து வருந்துவது அறியாமையாகும்; நீ வாழ்க.
இருந்துள்ளி என்பரிதல் நெஞ்சே பரிந்துள்ளல் பிரிவுத் துன்பம் தந்த காதலருக்கு நம்மிடம் இரக்கமில்லாத போது, நெஞ்சே!
நீ மட்டும் இங்கிருந்து கொண்டு அவரை எண்ணிக் கலங்குவதால் என்ன பயன்?
கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே இவையென்னைத் நெஞ்சே! நீ காதலரிடம் செல்லும் போது கண்களையும்கூட அழைத்துக்கொண்டு போ;
இல்லையேல் அவரைக் காண வேண்டுமென்று என்னையே அவை தின்று விடுவது போல்
இருக்கின்றன.
செற்றார் எனக்கை விடலுண்டோ நெஞ்சேயாம் நெஞ்சே! நாம் விரும்பினாலும் நம்மை விரும்பி வராத அவர், நம்மை வெறுத்து
விட்டார் என நினைத்து அவர் மீது கொண்ட காதலைக் கைவிட்டு விட முடியுமா?
கலந்துணர்த்தும் காதலர்க் கண்டாற் புலந்துணராய் நெஞ்சே! கூடிக் கலந்து ஊடலை நீக்கும் காதலரைக் கண்டால் ஒரு தடவைகூடப்
பிணங்கியறியாத நீ இப்போது அவர் மீது கொள்ளுகிற கோபம் பொய்யானது தானே?
காமம் விடுவொன்றோ நாண்விடு நன்னெஞ்சே நல்ல நெஞ்சமே! ஒன்று காதலால் துடிப்பதையாவது விட்டு விடு; அல்லது
அதனைத் துணிந்து சொல்ல முடியாமல் தடுக்கும் நாணத்தையாவது விட்டு விடு.
இந்த இரண்டு செய்லகளையும் ஒரே நேரத்தில் தாங்கிக் கொள்ள என்னால்
முடியாது.
பரிந்தவர் நல்காரென் றேங்கிப் பிரிந்தவர் நம்மீது இரக்கமின்றிப் பிரிந்து விட்டாரேயென்று ஏங்கிடும் அதே வேளையில்
பிரிந்தவர் பின்னாலேயே சென்று கொண்டிருக்கும் என் நெஞ்சம் ஓர் அறிவற்ற
பேதை போன்றதாகும்.
உள்ளத்தார் காத லவராக உள்ளிநீ உள்ளத்திலேயே காதலர் குடி கொண்டிருக்கும்போது, நெஞ்சமே! நீ அவரை
நினைத்து வெளியே எவரிடம் தேடி அலைகிறாய்?
துன்னாத் துறந்தாரை நெஞ்சத் துடையேமா சேராமல் பிரிந்து சென்ற காதலரைச் சிந்தையில் வைத்திருப்பதால் மேலும்
மேனியெழில் இழந்து மெலிந்து அழிய வேண்டியுள்ளது.
காமக் கணிச்சி உடைக்கும் நிறையென்னும் காதல் வேட்கை இருக்கிறதே, அது ஒரு கோடரியாக மாறி, நாணம் எனும்
தாழ்ப்பாள் போடப்பட்ட மன அடக்கம் என்கிற கதவையே உடைத்தெறிந்து
விடுகின்றது.
காமம் எனவொன்றோ கண்ணின்றென் நெஞ்சத்தை காதல் வேட்கை எனப்படும் ஒன்று இரக்கமே இல்லாதது; ஏனெனில் அது என்
நெஞ்சில் நள்ளிரவிலும் ஆதிக்கம் செலுத்தி அலைக்கழிக்கிறது.
மறைப்பேன்மன் காமத்தை யானோ குறிப்பின்றித் எவ்வளவுதான் அடக்க முயன்றாலும் கட்டுப்படாமல் தும்மல் நம்மையும் மீறி
வெளிப்படுகிறதல்லவா; அதைப் போன்றதுதான் காதல் உணர்ச்சியும்; என்னதான்
மறைத்தாலும் காட்டிக் கொடுத்துவிடும்.
நிறையுடையேன் என்பேன்மன் யானோவென் காமம் மன உறுதிகொண்டவள் நான் என்பதே என் நம்பிக்கை; ஆனால் என் காதல், நான்
மறைப்பதையும் மீறிக்கொண்டு மன்றத்திலேயே வெளிப்பட்டு விடுகிறதே.
செற்றார்பின் செல்லாப் பெருந்தகைமை காமநோய் தம்மைப் பிரிந்து சென்ற காதலரைப் பகையாகக் கருதி அவரைத் தொடர்ந்து மன
அடக்கம், காதல் நோயுற்றவர்க்கு இருப்பதில்லை.
செற்றவர் பின்சேறல் வேண்டி அளித்தரோ வெறுத்துப் பிரிந்ததையும் பொறுத்துக் கொண்டு அவர் பின்னே செல்லும்
நிலையை என் நெஞ்சுக்கு ஏற்படுத்திய காதல் நோயின் தன்மைதான் என்னே.
நாணென ஒன்றோ அறியலம் காமத்தால் நமது அன்புக்குரியவர் நம்மீது கொண்ட காதலால் நமக்கு விருப்பமானவற்றைச்
செய்யும்போது, நாணம் எனும் ஒரு பண்பு இருப்பதையே நாம் அறிவதில்லை.
பன்மாயக் கள்வன் பணிமொழி அன்றோநம் நம்முடைய பெண்மை எனும் உறுதியை உடைக்கும் படைக்கலனாக இருப்பது, பல
மாயங்களில் வல்ல கள்வராம் காதலரின் பணிவான பாகுமொழியன்றோ?
புலப்பல் எனச்சென்றேன் புல்லினேன் நெஞ்சம் ஊடல் கொண்டு பிணங்குவோம் என நினைத்துதான் சென்றேன்; ஆனால் என் நெஞ்சம்
என்னை விடுத்து அவருடன் கூடுவதைக் கண்டு என் பிடிவாதத்தை மறந்து
தழுவிக் கொண்டேன்.
நிணந்தீயில் இட்டன்ன நெஞ்சினார்க் குண்டோ நெருப்பிலிட்ட கொழுப்பைப் போல் உருகிடும் நெஞ்சம் உடையவர்கள், கூடிக்
களித்தபின் ஊடல் கொண்டு அதில் உறுதியாக இருக்க முடியுமா?
வாளற்றுப் புற்கென்ற கண்ணும் அவர்சென்ற வருவார் வருவார் என வழி பார்த்துப் பார்த்து விழிகளும் ஒளியிழந்தன;
பிரிந்து சென்றுள்ள நாட்களைச் சுவரில் குறியிட்டு அவற்றைத் தொட்டுத்
தொட்டு எண்ணிப் பார்த்து விரல்களும் தேய்ந்தன.
இலங்கிழாய் இன்று மறப்பினென் தோள்மேல் காதலரைப் பிரிந்திருக்கும் நான், பிரிவுத் துன்பம் வாராதிருக்க அவரை
மறந்திருக்க முனைந்தால், என் தோள்கள் அழகு நீங்கி மெலிந்து போய்
வளையல்களும் கழன்று விழுவது உறுதியடி என் தோழி.
உரன்நசைஇ உள்ளம் துணையாகச் சென்றார் ஊக்கத்தையே உறுதுணையாகக் கொண்டு வெற்றியை விரும்பிச் சென்றுள்ள காதலன்,
திரும்பி வருவான் என்பதற்காகவே நான் உயிரோடு இருக்கிறேன்.
கூடிய காமம் பிரிந்தார் வரவுள்ளிக் காதல் வயப்பட்டுக் கூடியிருந்து பிரிந்து சென்றவர் எப்போது வருவார்
என்று என் நெஞ்சம், மரத்தின் உச்சிக் கொம்பில் ஏறிப் பார்க்கின்றது.
காண்கமன் கொண்கனைக் கண்ணாரக் கண்டபின் கண்ணார என் கணவனைக் காண்பேனாக; கண்டபிறகே என் மெல்லிய தோளில்
படர்ந்துள்ள பசலை நிறம் நீங்கும்.
வருகமன் கொண்கண் ஒருநாட் பருகுவன் என்னை வாடவிட்டுப் பிரிந்துள்ள காதலன், ஒருநாள் வந்துதான் ஆகவேண்டும்.
வந்தால் என் துன்பம் முழுவதும் தீர்ந்திட அவனிடம் இன்பம் துய்ப்பேன்.
புலப்பேன்கொல் புல்லுவேன் கொல்லோ கலப்பேன்கொல் கண்ணின் மணியாம் என் காதலர் வந்தவுடன், பிரிந்திருந்த துயரின் காரணமாக
அவருடன் ஊடல், கொள்வேனோ? அல்லது கட்டித் தழுவிக் கொள்வேனோ? அல்லது
ஊடுதல் கூடுதல் ஆகிய இரண்டையும் இணைத்துச் செய்வேனோ? ஒன்றுமே
புரியவில்லையே எனக்கு; அந்த இன்பத்தை நினைக்கும்போது.
வினைகலந்து வென்றீக வேந்தன் மனைகலந்து தலைவன், தான் மேற்கொண்டுள்ள செயலில் வெற்றி பெறுவானாக; அவன் வெண்றால்
என் மனைவியுடன் எனக்கு மாலைப்பொழுதில் இன்ப விருந்துதான்.
ஒருநாள் எழுநாள்போல் செல்லும்சேண் சென்றார் நெடுந்தொலைவு சென்ற காதலர் திரும்பி வரும் நாளை எதிர்பார்த்து
ஏங்குபவர்க்கு ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு யுகமாகத் தோன்றும்.
பெறினென்னாம் பெற்றக்கால் என்னாம் உறினென்னாம் துன்பத்தைத் தாங்கிக் கொள்ள முடியாமல் மனம் நிலையிழந்து
போயிவிடுமானால், பிறகு ஒருவரையொருவர் திரும்பச் சந்திப்பதனாலோ,
சந்தித்துக் கூடவதினாலோ, என்ன பயன்?
கரப்பினுங் கையிகந் தொல்லாநின் உண்கண் வெளியில் சொல்லாமல் மறைக்கப் பார்த்தாலும், நிற்காமல் தடைகடந்து
விழிகள் சொல்லக்கூடிய செய்தி ஒன்று உண்டு; அதுதான் பிரிவை விரும்பாத
காதல். கண்ணிறைந்த காரிகைக் காம்பேர்தோட் பேதைக்குப் கண்நிறைந்த அழகும் மூங்கில் போன்ற தோளும் கொண்ட என் காதலிக்குப்
பெண்மைப் பண்பு நிறைந்திருப்பதே பேரழகாகும்.
மணியில் திகழ்தரு நூல்போல் மடந்தை மணியாரத்திற்குள் மறைந்திருக்கும் நூலைப்போல இந்த மடந்தையின்
அழகுக்குள்ளே என்னை மயக்கும் குறிப்பு ஒன்று உளது.
முகைமொக்குள் உள்ளது நாற்றம்போல் பேதை மலராத அரும்புக்குள் நறுமணம் அடங்கியிருப்பது போலத்தான் ஒரு பெண்ணின்
புன்னகையென்ற அரும்புக்குள் அவளது காதலனைப்பற்றிய நினைவும்
நிரம்பியிருக்கிறது.
செறிதொடி செய்திறந்த கள்ளம் உறுதுயர் வண்ணமிகு வளையல்கள் அணிந்த என் வடிவழகியின் குறும்புத்தனமான
பார்வையில், என்னைத் துளைத்தெடுக்கும் துன்பத்தைத் தீர்க்கும்
மருந்தும் இருக்கிறது.
பெரிதாற்றிப் பெட்பக் கலத்தல் அரிதாற்றி ஆரத் தழுவி அளவற்ற அன்பு காட்டி அவர் என்னைக் கூடுவதானது மீண்டும் அவர்
என்னைப் பிரிந்து செல்லப் போகிற குறிப்பை உணர்த்துவது போல் இருக்கிறதே.
தண்ணந் துறைவன் தணந்தமை நம்மினும் குளிர்ந்த நீர்த் துறைக்கு உரிய காதலன் உடலால் கூடியிருக்கும் போது,
உள்ளத்தால் பிரியும் நினைவு கொண்டதை என் வளையல்கள் எனக்கு முன்னரே
உணர்ந்து கழன்றன போலும்!
நெருநற்றுச் சென்றாரெங் காதலர் யாமும் நேற்றுத்தான் எம் காதலர் பிரிந்து சென்றார்; எனினும், பல நாட்கள்
கழிந்தன என்பது போல் பசலை நிறம் எம்மைப் பற்றிக் கொண்டதே.
தொடிநோக்கி மென்தோளும் நோக்கி அடிநோக்கி பிரிவு காரணமாகக் கழலக் கூடிய வளையலையும், மெலிந்து போகக் கூடிய
மென்மையான தோளையும் நோக்கியவன் காதலனைத் தொடர்ந்து செல்வதென்ற முடிவைத்
தன் அடிகளை நோக்கும் குறிப்பால் உணர்த்தினான்.
பெண்ணினாற் பெண்மை உடைத்தென்ப கண்ணினால் காதல் வேட்கையைக் கண்களால் உணர்த்திக் காதலனுடன் போவதற்கு இரந்து
நிற்கும்போது பெண்மைக்குப் பெண்மை சேர்த்தாற் போன்று இருக்கின்றது.
உள்ளக் களித்தலும் காண மகிழ்தலும் மதுவை அருந்தினால்தான் இன்பம், ஆனால் காதல் அப்படியல்ல; நினைத்தாலே
இன்பம்; காதலர்கள் ஒருவரையொருவர் கண்டாலே இன்பம்.
தினைத்துணையும் ஊடாமை வேண்டும் பனைத்துணையும் பனையளவாகக் காதல் பெருகிடும் போது தினையளவு ஊடலும் கொள்ளாமல் இருக்க
வேண்டும்.
பேணாது பெட்பவே செய்யினும் கொண்கனைக் என்னை அரவணைக்காமல் தமக்கு விருப்பமானவற்றையே செய்து கொண்டிருந்தாலும்,
என் கண்கள் அவரைக் காணாமல் அமைதி அடைவதில்லை.
ஊடற்கண் சென்றேன்மன் தோழி அதுமறந்து ஊடுவதற்காகச் சென்றாலும்கூட அதை நெஞ்சம் மறந்து விட்டுக் கூடுவதற்கு
இணங்கி விடுவதே காதலின் சிறப்பு.
எழுதுங்கால் கோல்காணாக் கண்ணேபோல் கொண்கண் கண்ணில் மை தீட்டிக் கொள்ளும் பொழுது அந்த மை தீட்டும். கோலைக் காணாதது
போலவே, காதலனைக் காணும்பொழுது அவன் என்னைப் பிரிந்து சென்ற குற்றத்தை
மறந்து விடுகிறேன்.
காணுங்கால் காணேன் தவறாய காணாக்கால் அவரைக் காணும்பொழுது அவர் குற்றங்களை நான் காண்பதில்லை; அவரைக்
காணாதபொழுது அவர் குற்றங்களைத் தவிர வேறொன்றையும் நான் காண்பதில்லை.
உய்த்தல் அறிந்து புனல்பாய் பவரேபோல் வெள்ளம் அடித்துக் கொண்டு போய் விடுமெனத் தெரிந்திருந்தும் நீரில்
குதிப்பவரைப் போல, வெற்றி கிடைக்காது எனப் புரிந்திருந்தும், ஊடல்
கொள்வதால் பயன் என்ன?
இளித்தக்க இன்னா செயினும் களித்தார்க்குக் என்னுள்ளம் கவர்ந்த கள்வனே! இழிவு தரக்கூடிய துன்பத்தை நீ எனக்கு
அளித்தாலும் கூட, கள்ளை உண்டு களித்தவர்க்கு மேலும் மேலும் அந்தக்
கள்ளின் மீது விருப்பம் ஏற்படுவது போலவே என்னையும் மயங்கச் செய்கிறது
உன் மார்பு.
மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலரதன் காதல் இன்பம், மலரைவிட மென்மையானது. அதனை அதே மென்மையுடன் நுகருபவர்கள்
சிலரே ஆவார்கள்.
கண்ணின் துனித்தே கலங்கினாள் புல்லுதல் விழிகளால் ஊடலை வெளியிட்டவள், கூடித் தழுவுவதில் என்னைக் காட்டிலும்
விரைந்து செயல்பட்டு என்னோடு கலந்து விட்டாள்.
அவர்நெஞ் சவர்க்காதல் கண்டும் எவன்நெஞ்சே நெஞ்சே! நம்மை நினைக்காமல் இருப்பதற்கு அவருடைய நெஞ்சு அவருக்குத்
துணையாக இருக்கும்போது நீ எமக்குத் துணையாக இல்லாமல் அவரை நினைத்து
உருகுவது ஏன்?
உறாஅ தவர்க்கண்ட கண்ணும் அவரைச் நெஞ்சே! நம்மிடம் அன்பு காட்டாதவர் அவர் எனக் கண்ட பிறகும், நம்மை
வெறுக்க மாட்டார் என நம்பி அவரிடம் செல்கின்றாயே.
கெட்டார்க்கு நட்டாரில் என்பதோ நெஞ்சேநீ நெஞ்சே! நீ எனை விடுத்து அவரை விரும்பிப் பின் தொடர்ந்து செல்வது,
துன்பத்தால் அழிந்தோர்க்கு நண்பர்கள் துணையிருக்க மாட்டார்கள் என்று
சொல்வது போலவோ?
இனியன்ன நின்னொடு சூழ்வார்யார் நெஞ்சே நெஞ்சே! முதலில் ஊடல் செய்து பிறகு அதன் பயனைக் கூடலில் நுகர்வோம் என
நினைக்க மாட்டாய்; எனவே அதைப்பற்றி உன்னிடம் யார் பேசப் போகிறார்கள்?
நான் பேசுவதாக இல்லை.
பெறாஅமை அஞ்சும் பெறினபிரி வஞ்சும் என் நெஞ்சத்துக்குத் துன்பம் தொடர் கதையாகவே இருக்கிறது. காதலரைக்
காணவில்லையே என்று அஞ்சும்; அவர் வந்து விட்டாலோ பிரிந்து செல்வாரே என
நினைத்து அஞ்சும்.
தனியே இருந்து நினைத்தக்கால் என்னைத் காதலர் பிரிவைத் தனியே இருந்து நினைத்தபோது என் நெஞ்சம் என்னைத்
தின்பது போலக் கொடுமையாக இருந்தது.
நாணும் மறந்தேன் அவர்மறக் கல்லாவென் அவரை மறக்க முடியாமல் வாடும் என்னுடைய சிறப்பில்லாத மட நெஞ்சத்துடன்
சேர்ந்து மறக்கக் கூடாது நாணத்தையும் மறந்து விட்டேன்.
எள்ளின் இளிவாமென் றெண்ணி அவர்திறம் பிரிந்து சென்ற காதலரை இகழ்வது தனக்கே இழிவாகும் என்பதால், அவருடைய
பெருமையைப் பற்றியே என்னுயிர்க் காதல் நெஞ்சம் எண்ணிக் கொண்டிருக்கும்.
துன்பத்திற் கியாரே துணையாவார் தாமுடைய துன்பம் வரும்போது அதனைத் தாங்குவதற்கு நெஞ்சமே துணையாக இல்லாவிட்டால்
பிறகு யார் துணையாக இருப்பார்?
தஞ்சம் தமரல்லர் ஏதிலார் தாமுடைய நமக்குரிய நெஞ்சமே நம்முடன் உறவாக இல்லாத போது, மற்றவர் உறவில்லாதவராக
இருத்தல் என்பது எளிதேயாகும்.
புல்லா திராஅப் புலத்தை அவருறும் ஊடல் கொள்வதால் அவர் துன்ப நோயினால் துடிப்பதைச் சிறிது நேரம்
காண்பதற்கு அவரைத் தழுவிடத் தயங்கிப் பிணங்குவாயாக.
உப்பமைந் தற்றால் புலவி அதுசிறிது ஊடலுக்கும் கூடலுக்கும் இடையில் உள்ள காலம் உணவில் இடும் உப்பு போல்
ஓரளவுடன் இருக்க வேண்டும். அந்தக் கால அளவு நீடித்தால் உணவில் உப்பு
மிகுதியானதற்கு ஒப்பாக ஆகிவிடும்.
அலந்தாரை அல்லல்நோய் செய்தற்றால் தம்மைப் ஊடல் கொண்டவரின் ஊடல் நீக்கித் தழுவாமல் விடுதல் என்பது, ஏற்கனவே
துன்பத்தால் வருந்துவோரை மேலும் துன்பநோய்க்கு ஆளாக்கி வருத்துவதாகும்.
ஊடி யவரை உணராமை வாடிய ஊடல் புரிந்து பிணங்கியிருப்பவரிடம் அன்பு செலுத்திடாமல் விலகியே
இருப்பின், அது ஏற்கனவே வாடியுள்ள கொடியை அதன் அடிப்பாகத்தில் அறுப்பது
போன்றதாகும்.
நலத்தகை நல்லவர்க் கேஎர் புலத்தகை மலர் விழி மகளிர் நெஞ்சில் விளையும் ஊடலே பண்பார்ந்த நல்ல காதலர்க்கு
அழகு சேர்க்கும்.
துனியும் புலவியும் இல்லாயின் காமம் பெரும்பிணக்கும், சிறுபிணக்கும் ஏற்பட்டு இன்பம் தரும் காதல் வாழ்க்கை
அமையாவிட்டால் அது முற்றிப் பழுத்து அழுகிய பழம் போலவும், முற்றாத இளம்
பிஞ்சைப் போலவும் பயனற்றதாகவே இருக்கும்.
ஊடலின் உண்டாங்கோர் துன்பம் புணர்வது கூடி மயங்கிக் களித்திருக்கும் இன்பமான காலத்தின் அளவு குறைந்து விடுமோ
என எண்ணுவதால் ஊடலிலும் ஒருவகைத் துன்பம் காதலர்க்கு உண்டு.
நோதல் எவன்மற்று நொந்தாரென் றஃதறியும் நம்மை நினைத்தல்லவோ வருந்துகிறார் என்பதை உணர்ந்திடும் காதலர் இல்லாத
போது வருந்துவதால் என்ன பயன்?
நீரும் நிழல தினிதே புலவியும் நிழலுக்கு அருகில் உள்ள நீர்தான் குளிர்ந்து இனிமையாக இருக்கும்;
அதுபோல அன்புள்ளவர்களிடம் கொள்ளும் ஊடல்தான் இன்பமானதாக இருக்கும்.
ஊடல் உணங்க விடுவாரோ டென்னெஞ்சம் ஊடலைத் தணிக்காமல் வாடவிட்டு வேடிக்கை பார்ப்பவருடன் கூடியிருப்போம்
என்று என் நெஞ்சம் துடிப்பதற்கு அதன் அடங்காத ஆசையே காரணம்.
பெண்ணியலார் எல்லாரும் கண்ணிற் பொதுவுண்பர் பெண்ணாக இருப்போர் எல்லோருமே, பொதுவாக நினைத்துக் கண்களால் உண்பதால்
கற்பு நெறிகெட்ட உன் பரந்த மார்பைப் பாவை நான் தழுவ மாட்டேன்.
ஊடி இருந்தேமாத் தும்மினார் யாம்தம்மை ஊடல் கொண்டிருந்தபோது அவர் தும்மினார்; ஊடலை விடுத்து அவரை
``நீடுவாழ்க'' என வாழ்த்துவேன் என்று நினைத்து.
கோட்டுப்பூச் சூடினும் காயும் ஒருத்தியைக் கிளையில் மலர்ந்த பூக்களைக் கட்டி நான் அணிந்து கொண்டிருந்தாலும்,
வேறொருத்திக்குக் காட்டுவதற்காகவே அணிந்திருக்கிறீர் எனக்கூறி சினம்
கொள்வாள்.
யாரினுங் காதலம் என்றேனா ஊடினாள் ``யாரைக் காட்டிலும் உன்னிடம் நான் காதல் மிகுதியாகக் கொண்டுள்ளேன்''
என்று இயல்பாகச் சொன்னதைக் கூடக் காதலி தவறாக எடுத்துக் கொண்டு
``யாரைக்காட்டிலும் யாரைக் காட்டிலும்'' எனக் கேட்டு ஊடல் புரியத்
தொடங்கி விட்டாள்.
இம்மைப் பிறப்பில் பிரியலம் என்றேனாக் ``இப்பிறப்பில் யாம் பிரியமாட்டோம்'' என்று நான் சொன்னவுடன்
``அப்படியானால் மறு பிறப்பு என ஒன்று உண்டோ? அப்போது நம்மிடையே பிரிவு
ஏற்படுமெனக் கூறுகிறாயா?'' எனக் கேட்டு கண்கலங்கினாள் காதலி.
உள்ளினேன் என்றேன்மற் றென்மறந்தீர் என்றென்னைப் ``உன்னை நினைத்தேன்'' என்று காதலியிடம் சொன்னதுதான் தாமதம்;''
அப்படியானால் நீர் என்னை மறந்திருந்தால்தானே நினைத்திருக்க முடியும்?''
எனக்கேட்டு ``ஏன் மறந்தீர்?'' என்று அவள் ஊடல் கொண்டாள்.
வழுத்தினாள் தும்மினேன் ஆக அழித்தழுதாள் தும்மினேன்; வழக்கப்படி அவள் என்னை வாழ்த்தினாள். உடனே என்ன சந்தேகமோ
``யார் உம்மை நினைத்ததால் தும்மினீர்'' என்று கேட்டு, முதலில் அளித்த
வாழ்த்துக்கு மாறாக அழத் தொடங்கிவிட்டாள்.
தும்முச் செறுப்ப அழுதாள் நுமருள்ளல் ஊடல் கொள்வாளோ எனப் பயந்து நான் தும்மலை அடக்கிக் கொள்வதைப் பார்த்த
அவள் ``ஓ'' உமக்கு நெருங்கியவர் உம்மை நினைப்பதை நான் அறியாதபடி
மறைக்கிறீரோ?'' எனக் கேட்டு அழுதாள்.
தன்னை உணர்த்தினும் காயும் பிறர்க்கும்நீர் நான் பணிந்து போய் அவள் ஊடலை நீக்கி மகிழ்வித்தாலும், உடனே அவள் ``ஓ!
நீர் இப்படித்தான் மற்ற பெண்களிடமும் நடந்து கொள்வீரோ?'' என்று
சினந்தெழுவாள்.
நினைத்திருந்து நோக்கினும் காயும் அனைத்துநீர் ஒப்பற்ற அவளுடைய அழகை நினைத்து அவளையே இமை கொட்டாமல் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தாலும், யாருடன் என்னை ஒப்பிட்டு உற்றுப் பார்க்கிறீர் என்று
கோபம் கொள்வாள்.
இல்லை தவறவர்க் காயினும் ஊடுதல் எந்த தவறும் இல்லாத நிலையிலும்கூட காதலர்க்கிடையே தோன்றும் ஊடல்,
அவர்களின் அன்பை மிகுதியாக வளர்க்கக் கூடியது.
ஊடலின் தோன்றும் சிறுதுனி நல்லளி காதலரிடையே மலர்நதுள்ள நல்லன்பு சற்று வாடுவதற்கு, ஊடுதல் காரணமாக
இருந்தாலும் அதனால் விளைகிற சிறிய துன்பம் பெருமையுடையதேயாகும்.
புலத்தலிற் புத்தேள்நா டுண்டோ நிலத்தொடு நிலத்தோடு நீர் கலந்தது போல அன்புடன் கூடியிருக்கும் காதலரிடத்தில்
ஊடல் கொள்வதை விடப் புதிய உலகம் வேறொன்று இருக்க முடியுமா?
புல்லி விடாஅப் புலவியுள் தோன்றுமென் இறுகத் தழுவி இணை பிரியாமல் இருப்பதற்குக் காரணமாக ஊடல் அமைகிறது. அந்த
ஊடலில்தான் என் உள்ளத்து உறுதியைக் குலைக்கும் படைக்கலனும் இருக்கிறது.
தவறிலர் ஆயினும் தாம்வீழ்வார் மென்றோள் தவறே செய்யாத நிலையிலும்கூட தன்னுள்ளம் கொள்ளை கொண்டவளின் ஊடலுக்கு
ஆளாகி அவளது மெல்லிய தோள்களைப் பிரிந்திருப்பதில் ஓர் இன்பம்
இருக்கிறது.
உணலினும் உண்ட தறலினிது காமம் உணவு அருந்துவதைவிட, அருந்திய உணவு செரிப்பதிலே ஒரு சுகம். அதைப்போல்
உடலுறவைவிட ஊடல் கொள்வதிலேயே காதலர்க்கு ஒரு சுகம்.
ஊடலின் தோற்றவர் வென்றார் அதுமன்னும் ஊடல் என்கிற இனிய போரில் தோற்றவர்தான் வெற்றி பெற்றவராவார். இந்த உண்மை
ஊடல் முடிந்து கூடிமகிழும் போது உணரப்படும்.
ஊடிப் பெறுகுவம் கொல்லோ நுதல்வெயர்ப்பக் நெற்றியில் வியர்வை அரும்பிடக் கூடுவதால் ஏற்படும் இன்பத்தை, மீண்டும்
ஒருமுறை ஊடல் தோன்றினால், அதன் வாயிலாகப் பெற முடியுமல்லவா?
ஊடுக மன்னோ ஒளியிழை யாமிரப்ப ஒளி முகத்தழகி ஊடல் புரிவாளாக; அந்த ஊடலைத் தீர்க்கும் பொருட்டு நான்
அவளிடம் இரந்து நிற்கும் இன்பத்தைப் பெறுவதற்கும் இராப்பொழுது இன்னும்
நீடிப்பதாக.
ஊடுதல் காமத்திற் கின்பம் அதற்கின்பம் ஒருவருக்கொருவர் செல்லமாகச் சினங்கொண்டு பிரிந்திருப்பது எனப்படும்
ஊடல், இருவரும் சேர்ந்த பிறகு காதல் இன்பத்தை அதிகமாகப் பருகிட உதவும்.
எனவே ஊடல் கொள்வதே ஒரு இன்பமான செயல்தான். |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
