Tamils - a Trans State Nation..

"To us all towns are one, all men our kin.
Life's good comes not from others' gift, nor ill
Man's pains and pains' relief are from within.
Thus have we seen in visions of the wise !."
- Tamil Poem in Purananuru, circa 500 B.C 

தமிழ் மக்களுக்கு ஒரு நியாயமான தீர்வை வழங்குவதற்கு சிங்கள தேசியம் மற்றும் கலாசாரம் என்பவற்றின் அடி�ப்படைத் தன்மை இடமளிக்காது. பௌத்தமின்றி சிங்களத் தேசியத்தைப் பற்றி நாம் பேச முடியாது.

சிங்கள பௌத்தத்தைப் புரிந்து கொள்வது பேச்சுவார்த்தைக்கு அவசியம் என்றும் ஆய்வாளர் சிவராம் கருத்துகளை முன்வைத்து வருகின்றார்.

 இலங்கைத் தீவு சிங்கள பௌத்தத்திற்கே உரியது என்பதும் தமிழ் விரோதமும் பல நு}ற்றாண்டுகளாகப் பரப்பப்பட்டு வந்த கருத்துகள் என்று கூறும் அவர், தமிழ் மக்களின் நியாயப10ர்வமான அரசியல் அபிலாஷைகள், இன்னல்கள் குறித்து சிங்கள மக்களிடையே நாம் இடையறாது பரப்புரைகளைச் செய்தால் அவர்கள் தமது ஆட்சியாளரின் சிங்கள பௌத்த தேசியம் என்ற கற்பித்தலில் இருந்து விடுபட்டு சரியான தீர்வொன்றை ஏற்படுத்துவதற்கு உறுதுணை செய்வார்கள் என்ற எண்ணம் வீணானது என்று வலியுறுத்த முயற்சிக்கின்றார்.

உண்மையிலேயே, சிங்களவர்கள் மத்தியிலுள்ள சிந்தனைக் குழப்பம், செயற்குழப்பம் ஆகிய வற்றுக்கு சிங்கள பௌத்த மத சிந்தனையில் ஒழுக்க நியாயப் பாரம்பரியம் ஒன்று இல்லாதமை ஒரு காரணம் என்பதைத் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளத் தவறும் எவருமே சிங்கள அரசியல் சமுதாயத்தின் இன்றைய போக்குக் குறித்து உருப்படியான ஒரு தீர்மானத்துக்கு வரமுடியாது. இலங்கையில் இன நெருக்கடி�க்கு அரசியல் தீர்வைக் காண மேற்கொள்ளப்பட்ட சகல முயற்சிகளையும் தோற்கடி�ப்பதில் சிங்களத்தையும் பௌத்தத்தையும் ஒன்று கலந்து புத்த மதத்தின் அடி�ப்படைக் கோட்பாடுகளுக்கே விரோதமான கருத்தியலை முன்னெடுத்த வக்கிர சக்திகளே காரணமாயிருந்தன. இன்றும் நிலைமை அவ்வாறே தொடர்ந்து கொண்டி�ருக்கிறது.

ஆனால், இரு தசாப்தங்களுக்கும் கூ�டுதலான காலமாக ஆயுதமேந்திப் போராடிவந்த விடுதலைப்புலிகள் அரசாங்கப் படைகளுடனான போர்நிறுத்தத்தின் பின்னரான சஞ்சலமான அமைதிச் சூ�ழ்நிலையில் தங்களது போராட்டத்தின் அரசியல் நியாயத்தை சிங்கள மக்களுக்கு விளக்க வேண்டுமென்று அக்கறை காட்டும் போது அந்த அக்கறை தொடர்பில் தமிழ் மக்களுக்கு எதிர்மறையான எண்ணத்தைத், தோற்றுவிக்கக் கூ�டி�ய கருத்துக்களை எதற்காக சிவராம் வலிந்து முன்வைக்கிறார் என்ற கேள்வியைக் கேட்காமல் இருக்க எம்மால் முடி�யவில்லை.

அரை நு}ற்றாண்டுக்கும் அதிகமான காலமாக சிங்கள அரசியல் அதிகார வர்க்கத்தினால் ஏமாற்றப்பட்டு வந்துள்ள போதிலும், இருபது வருட கால உள்நாட்டுப் போரில் உயிர்களையும் உடைமைகளையும் இழந்து அவலங்களின் தாக்கங்களில் இருந்து இன்னமும் மீள முடி�யாமல் திணறுகின்ற நிலைமையிலும் கூ�ட, தமிழ் மக்கள் சிங்கள அரசியல் சமுதாயத்துடனான ஊடாட்டத்தின் மூ�லம் அரசியல் தீர்வுகளைக் காண்பதில் நம்பிக்கையிழக்கவில்லை என்ற தோற்றப்பாடு தமிழ் மக்களின் போராட்டத்தின் அரசியல் நியாயத்துக்கு சர்வதேச சமூ�கத்தின் மத்தியில் வலுவைச் சேர்க்கும் என்று ஆய்வாளர் சிவராம் நம்பவில்லையா? தமிழ் மக்களின் அரசியல் அபிலாசைகளை ஏற்றுக் கொள்வதற்கு அழுங்குப் பிடி�யாக மறுத்து சமாதானத்தை எதிரிகளாக தென்னிலங்கை அரசியல் சமுதாயமே விளங்குகிறது என்று உலகுக்கு மேலும் அம்பலப்படுத்த இது ஒரு சந்தர்ப்பம் என்று அவரால் ஏன் கருத முடியவில்லை?

அத்துடன், தற்போதைய சமாதான முயற்சிகளும் விடுதலைப்புலிகள் அவை தொடர்பில் கடைப்பிடி�க்கும் அனுகுமுறைகளும் இரு தசாப்தகால ஆயுதப் போராட்டத்தின் சாதகமான விளை பயன்களைப் பறிகொடுக்காதிருப்பதற்கான தந்திரோபாயம் என்பதை முதலில் விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும். 2001 செப்டெம்பர் 11க்குப் பின்னரான உலகில் அமெரிக்காவும் அதன் மேற்குலக நேச அணிகளும் உலக வரைபடத்தில் இருந்து அழித்துவிடக் கங்கணம் கட்டி� நிற்கும் (அப்பட்டமான பயங்கரவாதத்துக்கும் நியாயப10ர்வமான ஆயுதப் போராட்டத்துக்கும் இடையிலான) வேறுபாட்டை தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளாத அல்லது புரிந்து கொள்ள மறுக்கும் எவரும் இலங்கை உள்நாட்டுப் போர் தொடர்பில் சரியான அனுமா னத்தைக் கொண்டி�ருக்க வாய்ப்பில்லை.

சிங்கள மக்களைக் காலங்காலமாக தவறான வழியில் இட்டுச் சென்ற சிங்கள அரசியல் அதிகாரவர்க்கத்துடன் விடுதலைப்புலிகள் பேசுவது குறித்து என்றுமே கிஞ்சித்தும் கவலை கொள்ளாத ஆய்வாளர் சிவராம் சிங்கள மக்களை அனுகும் விடுதலைப்புலிகளின் முயற்சிகளை வரவேற்காத பின்னணியில் அவரிடம் சில கேள்விகளைக் கேட்க வேண்டி�யிருக்கிறது.

சிவராமின் நிலைப்பாட்டையே ஏற்றுக் கொள்வதானால், இன்றைய சர்வதேச நிலைவரங்களின் பின்புலத்தில் அவர் தமிழ் மக்கள் தங்களது அரசியல் உரிமைக்கான போராட்டம் தொடர்பில் அடுத்து என்ன செய்யவேண்டும்? ஒருதலைப்பட்சமாக மீண்டும் போரை ஆரம்பிக்க வேண்டுமா? ஒருதலைப்பட்ச சுதந்திரத்தைப் பிரகடனம் செய்ய வேண்டும்? இவற்றில் எந்தவொரு மார்க்கத்தையும் பின்பற்றினால் தற்போதைய சூ�ழ்நிலைகளில் ஏற்படக் கூ�டி�ய விளைவுகள் எவை? சிவராம் பதிலளிக்கக் கடமைப்பட்டவர் என்பது எமது உறுதியான அபிப்பிராயம்.

 

கடந்த 15 வருடங்களாக தென்னிலங்கையின்
ஆங்கில ஏடுகளில் தொடர்ந்தெழுதி வந்ததில் கிடைத்த அனுபவங்கள் எனது மேற்படி கருத்துகளை மேலும் வலுப்படுத்தியுள்ளன. கிழமைக்குக் கிழமை கருத்தரங்கிற்குக் கருத்தரங்கு எமது பிரச்சினையை ஆங்கிலத்தில் எழுதியும் பேசியும் கண்டபயன் ஏதுமில்லை என சலித்து நான் சிறிதுகாலம் என்னுடைய ~தராக்கி| பத்தியை எழுதாது விட்டதுமுண்டு.

எனக்குக் கிடைத்த அனுபவங்களையும் அதன் அடிப்படையில் நான் கற்றுக்கொண்ட
பாடங்களையும் எனது மக்களுக்குக் கூற வேண்டுமென்று எண்ணினேன். அவ்வளவே. எனது கருத்துக்கு மாறான அனுபவங்களையும் ஆதாரங்களையும் தர்க்கங்களையும் தினக்குரல் ஆசிரியர் தலையங்கம் முன்வைக்குமேயானால் நன்றியுடையவனாவேன். அது பயனுள்ளது.

அடுத்ததாக தினக்குரல் ஆசிரியர் தலையங்கம் பின்வருமாறு கூறுகிறது:

'....சிங்கள மக்களைக் காலங்காலமாக தவறான வழியில் இட்டுச் சென்ற அரசியல் அதிகார வர்க்கத்துடன் விடுதலைப்புலிகள் பேசுவது குறித்து என்றுமே கிஞ்சித்தும் கவலை கொள்ளாத ஆய்வாளர் சிவராம் சிங்கள மக்களை அணுகும் விடுதலைப் புலிகளின் முயற்சிகளை வரவேற்காததின் பின்னணியில் அவரிடம் சில கேள்விகளைக் கேட்க வேண்டியிருக்கிறது."

வீரகேசரி வார இதழில் நான் முதன் முதலாக எழுதிய கட்டுரைத்தொடரில் புலிகளின் உள்ளக சுயநிர்ணய உரிமை பற்றியும் அமைதிப் பேச்சின் இன்னோரன்ன விடயங்கள் பற்றியும் தினக்குரல் ஆசிரியர் நேரங்கிடைக்கும்போது சற்றே நோக்குவாராயின் அவரது கூற்று எந்தளவிற்கு தவறு என்பது புரியும்.

கடைசியாக கீழ்வரும் கேள்விகளை என்மீது தொடுத்துள்ளது தினக்குரல் ஆசிரியர் தலையங்கம்.

'சிவராமின் நிலைப்பாட்டையே ஏற்றுக்கொள்வதானால், இன்றைய சர்வதேச நிலைவரங்களின் பின்புலத்தில் தமிழ் மக்கள் தங்களது அரசியல் உரிமைக்கான போராட்டம் தொடர்பில் அடுத்து என்ன செய்யவேண்டும்? ஒரு தலைப்பட்சமாக மீண்டும் போரை ஆரம்பிக்க வேண்டுமா? ஒருதலைப்பட்ச சுதந்திரப் பிரகடனம் செய்யவேண்டுமா? இவற்றில் எந்தவொரு மார்க்கத்தையும் பின்பற்றினால் தற்போதைய சூழ்நிலைகளில் ஏற்படக்கூடிய விளைவுகள் எவை? சிவராம் பதிலளிக்கக் கடமைப்பட்டவர் என்பது எமது உறுதியான அபிப்பிராயம்."

தமிழ் மக்கள் ஒரு தலைப்பட்சமாக மீண்டும் போரை ஆரம்பிக்கத் தேவையே இல்லை. அந்த வேலையை இப்பொழுதே சிறிலங்கா படைத்துறையின் உளவியற் போர் பணியகம் தொடங்கி முன்னெடுத்து வருகிறது. இது நாளை எம்மீது முழுமையான போராக பாயும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. அதுமட்டுமன்றி போர் நிறுத்தம் ஏற்பட்ட காலத்திலிருந்து இன்றுவரை ஐக்கிய தேசியக் கட்சியும் சரி சிறிலங்கா சுதந்திரக்கட்சியும் சரி இலங்கையின் இராணுவச் சமநிலையை சிங்களதேசத்தின் பக்கம் சாய்ப்பதிலேயே பேரவாக் கொண்டு செயற்பட்டு வருகின்றன என்பது கண்கூடு.

நாம் இன்று அனுபவிக்கும் உரிமைகள் அனைத்துமே பேசிப் பெற்றவையல்ல, அடித்துப் பெற்றவையே என போர்நிறுத்தம் ஏற்பட்ட காலத்தில் நான் திருமலையில் பேசியதை தினக்குரல் முன்பக்கத்தில் வெளியிட்டதை நான் இங்கு நினைவுபடுத்த விரும்புகிறேன்.

கால்நூற்றாண்டுக்கு மேலாக சட்டவல்லுநர்களான எமது தமிழ் அரசியல் வாதிகள் எவ்வளவோ பேசிப்பார்த்தும் நீக்கப்படாத பயங்கரவாதத் தடைச்சட்டத்தை சிங்கள தேசம் இறுதியாக எமது படைபலத்தைக் கண்டு அஞ்சியே தற்காலிகமாக நீக்கவேனும் உடன்பட்டது என்பதை நாம் கவனிக்க வேண்டும். நான் சரியென்று உறுதியாகக் கண்டதை எழுதுகின்றேன். அதற்காக எந்த அழிவையும் சந்திக்க தயாராகவே இருக்கின்றேன். ஓடி விடமாட்டேன். எமக்குத் தேவையான கருத்துகளை விவாதிப்பதற்கான களத்தை மேலும் விரிவாக்கியதற்கு தினக்குரலுக்கு எனது மனமார்ந்த நன்றியைத் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.